Pages |
[353] |
ἀπεργάσεται
στερομένη
τῆς
οἰκείας
ἀρετῆς,
|
ἢ |
ἀδύνατον;
ἀδύνατον.
ἀνάγκη
ἄρα
κακῇ |
[348] |
τὴν
ἀδικίαν
ἐτίθεσο,
κακίαν
μέντοι
|
ἢ |
αἰσχρὸν
αὐτὸ
ὡμολόγεις
εἶναι
ὥσπερ |
[342] |
αὐτὴ
ἡ
ἰατρική
ἐστιν
πονηρά,
|
ἢ |
ἄλλη
τις
τέχνη
ἔσθ'
ὅτι |
[351] |
στρατόπεδον
ἢ
λῃστὰς
ἢ
κλέπτας
|
ἢ |
ἄλλο
τι
ἔθνος,
ὅσα
κοινῇ |
[347] |
ὠφελεῖσθαι
μᾶλλον
ἕλοιτο
ὑπ'
ἄλλου
|
ἢ |
ἄλλον
ὠφελῶν
πράγματα
ἔχειν.
τοῦτο |
[342] |
ἐκείνῳ
τῷ
ἀκριβεῖ
λόγῳ·
οὕτως
|
ἢ |
ἄλλως
ἔχει;
οὕτως,
ἔφη,
φαίνεται. |
[351] |
δικαιοσύνης
τὴν
δύναμιν
ταύτην
ἕξει,
|
ἢ |
ἀνάγκη
αὐτῇ
μετὰ
δικαιοσύνης;
(εἰ |
[350] |
ἐθέλειν
ἄν
τι
ἰατρικοῦ
πλεονεκτεῖν
|
ἢ |
ἀνδρὸς
ἢ
πράγματος;
οὐ
δῆτα. |
[331] |
ὀφείλοντα
ἢ
θεῷ
θυσίας
τινὰς
|
ἢ |
ἀνθρώπῳ
χρήματα
ἔπειτα
ἐκεῖσε
ἀπιέναι |
[349] |
καὶ
ἀνέσει
τῶν
χορδῶν
πλεονεκτεῖν
|
ἢ |
ἀξιοῦν
πλέον
ἔχειν;
οὐκ
ἔμοιγε. |
[333] |
ὅταν
δέῃ
ἀργυρίου
κοινῇ
πρίασθαι
|
ἢ |
ἀποδόσθαι
ἵππον·
τότε
(δέ,
ὡς |
[336] |
ἐγνωκὼς
τοῦτο,
ὅτι
ῥᾷον
ἐρωτᾶν
|
ἢ |
ἀποκρίνεσθαι,
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὸς
ἀπόκριναι |
[337] |
δὲ
καὶ
πάντα
μᾶλλον
ποιήσοις
|
ἢ |
ἀποκρινοῖο,
εἴ
τίς
τί
σε |
[347] |
ὑπάρχειν
τοῖς
μέλλουσιν
ἐθελήσειν
ἄρχειν,
|
ἢ |
ἀργύριον
ἢ
τιμήν,
ἢ
ζημίαν |
[352] |
ἢ
μόνῳ
ἐκείνῳ
ποιῇ
τις
|
ἢ |
ἄριστα;
οὐ
μανθάνω,
ἔφη.
ἀλλ' |
[340] |
δημιουργός·
ὥστε
δημιουργὸς
ἢ
σοφὸς
|
ἢ |
ἄρχων
οὐδεὶς
ἁμαρτάνει
τότε
ὅταν |
[345] |
μέλλοντα
ἑστιάσεσθαι,
πρὸς
τὴν
εὐωχίαν,
|
ἢ |
αὖ
πρὸς
τὸ
(ἀποδόσθαι,
ὥσπερ |
[342] |
τοιαύτης,
καὶ
τοῦτ'
ἔστιν
ἀπέραντον;
|
(ἢ |
αὐτὴ
αὑτῇ
τὸ
συμφέρον
σκέψεται; |
[335] |
τις
αὐτὸ
φῇ
ἢ
Σιμωνίδην
|
ἢ |
Βίαντα
ἢ
Πιττακὸν
εἰρηκέναι
ἤ |
[345] |
ἃ
ἂν
εἴπῃς,
ἔμμενε
τούτοις,
|
ἢ |
ἐὰν
μετατιθῇ,
φανερῶς
μετατίθεσο
καὶ |
[346] |
τὴν
κυβερνητικὴν
τὴν
αὐτὴν
καλεῖς;
|
ἢ |
ἐάνπερ
βούλῃ
ἀκριβῶς
διορίζειν,
ὥσπερ |
[335] |
εἰς
τὴν
τῶν
κυνῶν
ἀρετήν,
|
ἢ |
εἰς
τὴν
τῶν
ἵππων;
εἰς |
[345] |
πέπεισαι,
τί
σοι
ἔτι
ποιήσω;
|
ἢ |
εἰς
τὴν
ψυχὴν
φέρων
ἐνθῶ |
[336] |
εἰ
μὴ
πρότερος
ἑωράκη
αὐτὸν
|
ἢ |
ἐκεῖνος
ἐμέ,
ἄφωνος
ἂν
γενέσθαι. |
[342] |
τέχνῃ
ἄλλῳ
τὸ
συμφέρον
ζητεῖν
|
ἢ |
ἐκείνῳ
οὗ
τέχνη
ἐστίν,
αὐτὴ |
[345] |
μηδενὶ
ἄλλῳ
τὸ
βέλτιστον
σκοπεῖσθαι
|
ἢ |
ἐκείνῳ,
τῷ
(ἀρχομένῳ
τε
καὶ |
[330] |
ὧν
κέκτησαι
τὰ
πλείω
παρέλαβες
|
ἢ |
ἐπεκτήσω;
(ποῖ'
ἐπεκτησάμην,
ἔφη,
ὦ |
[354] |
ἔχων
αὐτὸ
οὐκ
εὐδαίμων
ἐστὶν
|
ἢ |
εὐδαίμων.
|
[345] |
οὐ
δήπου
ἄλλου
του
μέλει
|
ἢ |
ἐφ'
ᾧ
τέτακται,
ὅπως
τούτῳ |
[347] |
ἄρχειν,
ἢ
ἀργύριον
ἢ
τιμήν,
|
ἢ |
ζημίαν
ἐὰν
μὴ
ἄρχῃ.
πῶς |
[331] |
ἢ
ψεύσασθαι,
μηδ'
αὖ
ὀφείλοντα
|
ἢ |
θεῷ
θυσίας
τινὰς
ἢ
ἀνθρώπῳ |
[336] |
εἶναι
ἢ
Περδίκκου
ἢ
Ξέρξου
|
ἢ |
Ἰσμηνίου
τοῦ
Θηβαίου
ἤ
τινος |
[331] |
τίς
τι
παρά
του
λάβῃ,
|
ἢ |
καὶ
αὐτὰ
ταῦτα
ἔστιν
ἐνίοτε |
[335] |
δικαιοσύνῃ
δὴ
οἱ
δίκαιοι
ἀδίκους;
|
ἢ |
καὶ
(συλλήβδην
ἀρετῇ
οἱ
ἀγαθοὶ |
[330] |
ὑπὸ
τῆς
τοῦ
γήρως
ἀσθενείας
|
ἢ |
καὶ
ὥσπερ
ἤδη
ἐγγυτέρω
ὢν |
[353] |
ὃ
ἂν
ἢ
μόνον
τι
|
ἢ |
κάλλιστα
τῶν
ἄλλων
ἀπεργάζηται.
ἀλλά, |
[351] |
πόλιν
ἢ
στρατόπεδον
ἢ
λῃστὰς
|
ἢ |
κλέπτας
ἢ
ἄλλο
τι
ἔθνος, |
[333] |
τὴν
δικαιοσύνην
πρὸς
τίνος
χρείαν
|
ἢ |
κτῆσιν
ἐν
εἰρήνῃ
φαίης
ἂν |
[350] |
ὅσα
ἄλλος
ἐπιστήμων
ἢ
πράττειν
|
ἢ |
λέγειν,
καὶ
οὐ
ταὐτὰ
τῷ |
[351] |
ἂν
ἢ
πόλιν
ἢ
στρατόπεδον
|
ἢ |
λῃστὰς
ἢ
κλέπτας
ἢ
ἄλλο |
[340] |
κατ'
αὐτὸ
τοῦτο
ὃ
ἐξαμαρτάνει;
|
ἢ |
λογιστικόν,
ὃς
ἂν
ἐν
λογισμῷ |
[344] |
ἔχεις
ἀπιέναι
πρὶν
διδάξαι
ἱκανῶς
|
ἢ |
μαθεῖν
εἴτε
οὕτως
εἴτε
ἄλλως |
[327] |
τοίνυν
τούτων,
ἔφη,
κρείττους
γένεσθε
|
ἢ |
μένετ'
αὐτοῦ.
οὐκοῦν,
ἦν
δ' |
[339] |
ὃ
λέγεις·
εἰ
δὲ
ἀληθὲς
|
ἢ |
μή,
πειράσομαι
μαθεῖν.
τὸ
συμφέρον |
[353] |
ἑκάστου
εἴη
ἔργον
ὃ
ἂν
|
ἢ |
μόνον
τι
ἢ
κάλλιστα
τῶν |
[352] |
ἄλλου
ὁτουοῦν
ἔργον,
ὃ
ἂν
|
ἢ |
μόνῳ
ἐκείνῳ
ποιῇ
τις
ἢ |
[341] |
ὀρθῶς
κυβερνήτης
ναυτῶν
ἄρχων
ἐστὶν
|
ἢ |
ναύτης;
ναυτῶν
ἄρχων.
(οὐδὲν
οἶμαι |
[336] |
αὐτὸ
Περιάνδρου
εἶναι
ἢ
Περδίκκου
|
ἢ |
Ξέρξου
ἢ
Ἰσμηνίου
τοῦ
Θηβαίου |
[333] |
ὅταν
γε
πλοῖον,
ὁ
ναυπηγὸς
|
ἢ |
ὁ
κυβερνήτης;
ἔοικεν.
ὅταν
οὖν |
[333] |
χρήσιμος
κοινωνὸς
εἰς
πεττῶν
θέσιν,
|
ἢ |
ὁ
πεττευτικός;
ὁ
πεττευτικός.
ἀλλ' |
[339] |
οὑτωσί,
δίκαιον
εἶναι
ποιεῖν
τοὐναντίον
|
ἢ |
ὃ
σὺ
λέγεις;
τὸ
γὰρ |
[330] |
κτήσωνται·
οἱ
δὲ
κτησάμενοι
διπλῇ
|
ἢ |
οἱ
ἄλλοι
ἀσπάζονται
αὐτά.
ὥσπερ |
[339] |
ἄρχοντες
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
ἑκάσταις
|
ἢ |
οἷοί
τι
καὶ
ἁμαρτεῖν;
πάντως |
[337] |
τί
ἄλλο,
ἦν
δ'
ἐγώ,
|
ἢ |
ὅπερ
προσήκει
πάσχειν
τῷ
μὴ |
[350] |
ὁστισοῦν
πλείω
ἂν
ἐθέλειν
αἱρεῖσθαι
|
ἢ |
ὅσα
ἄλλος
ἐπιστήμων
ἢ
πράττειν |
[341] |
τεχνῶν
ἔστιν
τι
συμφέρον
ἄλλο
|
ἢ |
ὅτι
μάλιστα
τελέαν
εἶναι;
(πῶς |
[350] |
καὶ
ἰσχυρὸν
εἶναι
τὴν
ἀδικίαν.
|
ἢ |
οὐ
μέμνησαι,
ὦ
Θρασύμαχε;
μέμνημαι, |
[333] |
δικαιοσύνη;
~(χρήσιμον.
καὶ
γὰρ
γεωργία·
|
ἢ |
οὔ;
ναί.
πρός
γε
καρποῦ |
[341] |
ἔφην,
ἂν
εἰπεῖν
οὕτω
λέγων,
|
ἢ |
οὔ;
ὀρθῶς,
ἔφη.
~(τί
δὲ |
[351] |
μὴ
ἀπολεῖ
τὴν
αὑτῆς
δύναμιν,
|
ἢ |
οὐδὲν
ἧττον
ἕξει;
μηδὲν
ἧττον |
[349] |
πλεονεκτεῖν
καὶ
ἡγοῖτο
δίκαιον
εἶναι,
|
ἢ |
οὐκ
ἂν
ἡγοῖτο;
ἡγοῖτ'
ἄν, |
[347] |
οἱ
ἐπιεικέστατοι,
ὅταν
ἐθέλωσιν
ἄρχειν.
|
ἢ |
οὐκ
οἶσθα
ὅτι
τὸ
φιλότιμόν |
[350] |
ὅτι
(δημηγορεῖν
ἄν
με
φαίης.
|
ἢ |
οὖν
ἔα
με
εἰπεῖν
ὅσα |
[342] |
αὐτὴ
αὑτῇ
τὸ
συμφέρον
σκέψεται;
|
ἢ |
οὔτε
αὑτῆς
οὔτε
ἄλλης
προσδεῖται |
[350] |
ἀνομοίου
τε
καὶ
ὁμοίου
πλεονεκτεῖ;
|
ἢ |
οὐχ
οὕτως
ἔλεγες;
ἔγωγε,
ἔφη. |
[342] |
εἶναι
ἄρχων
ἀλλ'
οὐ
χρηματιστής.
|
ἢ |
οὐχ
ὡμολόγηται;
συνέφη.
οὐκοῦν
καὶ |
[352] |
ἔσθ'
ὅτῳ
ἂν
ἄλλῳ
ἴδοις
|
ἢ |
ὀφθαλμοῖς;
οὐ
δῆτα.
τί
δέ; |
[330] |
ἀλλὰ
βραχεῖ
γέ
τινι
πλείω
|
ἢ |
παρέλαβον.
οὗ
τοι
ἕνεκα
ἠρόμην, |
[336] |
ἔφη.
οἶμαι
αὐτὸ
Περιάνδρου
εἶναι
|
ἢ |
Περδίκκου
ἢ
Ξέρξου
ἢ
Ἰσμηνίου |
[335] |
φῇ
ἢ
Σιμωνίδην
ἢ
Βίαντα
|
ἢ |
Πιττακὸν
εἰρηκέναι
ἤ
τιν'
ἄλλον |
[351] |
χάρισαι
καὶ
λέγε·
δοκεῖς
ἂν
|
ἢ |
πόλιν
ἢ
στρατόπεδον
ἢ
λῃστὰς |
[350] |
δὲ
ἰατρικός;
ἐν
τῇ
ἐδωδῇ
|
ἢ |
πόσει
ἐθέλειν
ἄν
τι
ἰατρικοῦ |
[350] |
τι
ἰατρικοῦ
πλεονεκτεῖν
ἢ
ἀνδρὸς
|
ἢ |
πράγματος;
οὐ
δῆτα.
μὴ
ἰατρικοῦ |
[350] |
αἱρεῖσθαι
ἢ
ὅσα
ἄλλος
ἐπιστήμων
|
ἢ |
πράττειν
ἢ
λέγειν,
καὶ
οὐ |
[341] |
εἰ
ἐξαρκεῖ
σώματι
εἶναι
σώματι
|
ἢ |
προσδεῖταί
τινος,
εἴποιμ'
ἂν
ὅτι |
[339] |
τὸ
δὲ
μὴ
ὀρθῶς
ἀσύμφορα;
|
ἢ |
πῶς
λέγεις;
οὕτως.
ἃ
δ' |
[328] |
διαδώσουσιν
ἀλλήλοις
ἁμιλλώμενοι
τοῖς
ἵπποις;
|
ἢ |
πῶς
λέγεις;
οὕτως,
ἔφη
ὁ |
[337] |
ἕτερον
εἴπω
τι
(τοῦ
ἀληθοῦς;
|
ἢ |
πῶς
λέγεις;
τί
ἂν
αὐτῷ |
[328] |
ποιηταί,
πότερον
χαλεπὸν
τοῦ
βίου,
|
ἢ |
πῶς
σὺ
αὐτὸ
ἐξαγγέλλεις.
~(ἐγώ |
[328] |
τίς
ἐστιν,
τραχεῖα
καὶ
χαλεπή,
|
ἢ |
ῥᾳδία
καὶ
εὔπορος.
καὶ
δὴ |
[335] |
σύ,
ἐάν
τις
αὐτὸ
φῇ
|
ἢ |
Σιμωνίδην
ἢ
Βίαντα
ἢ
Πιττακὸν |
[344] |
εἴτε
οὕτως
εἴτε
ἄλλως
(ἔχει;
|
ἢ |
σμικρὸν
οἴει
ἐπιχειρεῖν
πρᾶγμα
διορίζεσθαι |
[340] |
οὐκ
ἔστι
δημιουργός·
ὥστε
δημιουργὸς
|
ἢ |
σοφὸς
ἢ
ἄρχων
οὐδεὶς
ἁμαρτάνει |
[351] |
λέγε·
δοκεῖς
ἂν
ἢ
πόλιν
|
ἢ |
στρατόπεδον
ἢ
λῃστὰς
ἢ
κλέπτας |
[346] |
αὕτη
γὰρ
αὐτῆς
ἡ
δύναμις·
|
ἢ |
τὴν
ἰατρικὴν
σὺ
καὶ
τὴν |
[347] |
μέλλουσιν
ἐθελήσειν
ἄρχειν,
ἢ
ἀργύριον
|
ἢ |
τιμήν,
ἢ
ζημίαν
ἐὰν
μὴ |
[344] |
συμφέρει
ἰδίᾳ
αὑτῷ
ἄδικον
εἶναι
|
ἢ |
τὸ
δίκαιον.
πάντων
δὲ
ῥᾷστα |
[340] |
κρείττονος
συμφέρον
δίκαιον
ἂν
εἴη
|
ἢ |
τὸ
μὴ
συμφέρον.
ἀλλ'
ἔφη |
[332] |
δ'
ὅς.
ἄλλο
δή
τι
|
ἢ |
τὸ
τοιοῦτον,
ὡς
ἔοικεν,
λέγει |
[338] |
τὸ
δίκαιον
οὐκ
ἄλλο
τι
|
ἢ |
τὸ
τοῦ
κρείττονος
συμφέρον.
ἀλλὰ |
[343] |
τοὺς
βουκόλους
τὸ
τῶν
προβάτων
|
ἢ |
τὸ
τῶν
βοῶν
ἀγαθὸν
σκοπεῖν |
[343] |
θεραπεύειν
πρὸς
ἄλλο
τι
βλέποντας
|
ἢ |
τὸ
τῶν
δεσποτῶν
ἀγαθὸν
καὶ |
[343] |
ἐγώ·
οὐκ
ἀποκρίνεσθαι
χρῆν
μᾶλλον
|
ἢ |
τοιαῦτα
ἐρωτᾶν;
ὅτι
τοί
σε, |
[327] |
ὅσοι
ἐσμέν;
πῶς
γὰρ
οὔ;
|
ἢ |
τοίνυν
τούτων,
ἔφη,
κρείττους
γένεσθε |
[341] |
κρείττονα,
τὸν
ὡς
ἔπος
εἰπεῖν
|
ἢ |
τὸν
ἀκριβεῖ
λόγῳ,
ὃ
νυνδὴ |
[330] |
εἰσίν,
οὐδὲν
ἐθέλοντες
ἐπαινεῖν
ἀλλ'
|
ἢ |
τὸν
πλοῦτον.
ἀληθῆ,
ἔφη,
λέγεις. |
[334] |
καὶ
οὕτως
ἐροῦμεν
αὐτὸ
τοὐναντίον
|
ἢ |
τὸν
Σιμωνίδην
ἔφαμεν
λέγειν.
καὶ |
[347] |
ἀδίκου
βίον
φάσκων
εἶναι
κρείττω
|
ἢ |
τὸν
τοῦ
δικαίου.
σὺ
οὖν |
[343] |
ἐγώ.
(ὅτι
οἴει
τοὺς
ποιμένας
|
ἢ |
τοὺς
βουκόλους
τὸ
τῶν
προβάτων |
[334] |
τοὺς
δοκοῦντας
ἑκάστῳ
χρηστοὺς
εἶναι,
|
ἢ |
τοὺς
ὄντας,
κἂν
μὴ
δοκῶσι, |
[343] |
αὐτοὺς
διὰ
νυκτὸς
καὶ
ἡμέρας
|
ἢ |
τοῦτο,
(ὅθεν
αὐτοὶ
ὠφελήσονται.
καὶ |
[345] |
δὲ
ἀδικεῖν
ἢ
τῷ
λανθάνειν
|
ἢ |
τῷ
διαμάχεσθαι,
ὅμως
ἐμέ
γε |
[345] |
μὲν
ἄδικος,
δυνάσθω
δὲ
ἀδικεῖν
|
ἢ |
τῷ
λανθάνειν
ἢ
τῷ
διαμάχεσθαι, |
[341] |
ἄρτι
ἔλεγες,
πότερον
χρηματιστής
ἐστιν
|
ἢ |
τῶν
καμνόντων
θεραπευτής;
καὶ
λέγε |
[337] |
που
ὑπὸ
ὑμῶν
τῶν
δεινῶν
|
ἢ |
χαλεπαίνεσθαι.
καὶ
ὃς
ἀκούσας
ἀνεκάγχασέ |
[335] |
βλάπτειν.
βλαπτόμενοι
δ'
ἵπποι
βελτίους
|
ἢ |
χείρους
γίγνονται;
χείρους.
ἆρα
εἰς |
[333] |
ὅταν
οὖν
τί
δέῃ
ἀργυρίῳ
|
ἢ |
χρυσίῳ
κοινῇ
χρῆσθαι,
ὁ
δίκαιος |
[331] |
γὰρ
μηδὲ
ἄκοντά
τινα
ἐξαπατῆσαι
|
ἢ |
ψεύσασθαι,
μηδ'
αὖ
ὀφείλοντα
ἢ |
[353] |
τοιαῦτα
πάντα,
ἔσθ'
ὅτῳ
ἄλλῳ
|
ἢ |
ψυχῇ
δικαίως
ἂν
αὐτὰ
ἀποδοῖμεν |
[335] |
δὴ
ἡμᾶς
προσθεῖναι
τῷ
δικαίῳ
|
ἢ |
ὡς
τὸ
πρῶτον
ἐλέγομεν,
λέγοντες |
[352] |
δῆτα.
τί
δέ;
ἀκούσαις
ἄλλῳ
|
ἢ |
ὠσίν;
οὐδαμῶς.
οὐκοῦν
δικαίως
(ἂν) |
[343] |
ἡγῇ
διανοεῖσθαι
πρὸς
τοὺς
ἀρχομένους
|
ἢ |
ὥσπερ
ἄν
τις
πρὸς
πρόβατα |