Pages |
[333] |
συμβόλαια
δὲ
λέγεις
κοινωνήματα
ἤ
|
τι |
ἄλλο;
κοινωνήματα
δῆτα.
(ἆρ'
οὖν |
[337] |
ποιήσεις·
ὧν
ἐγὼ
ἀπεῖπον,
τούτων
|
τι |
ἀποκρινῇ;
οὐκ
ἂν
θαυμάσαιμι,
ἦν |
[336] |
μηδὲ
φιλοτιμοῦ
ἐλέγχων
ἐπειδάν
τίς
|
τι |
ἀποκρίνηται,
ἐγνωκὼς
τοῦτο,
ὅτι
ῥᾷον |
[337] |
δὲ
τῷ
ἐρωτηθέντι
τοιοῦτον,
ἧττόν
|
τι |
αὐτὸν
οἴει
ἀποκρινεῖσθαι
τὸ
φαινόμενον |
[343] |
αὐτοὺς
καὶ
θεραπεύειν
πρὸς
ἄλλο
|
τι |
βλέποντας
ἢ
τὸ
τῶν
δεσποτῶν |
[332] |
ὀφείλειν
τοὺς
φίλους
ἀγαθὸν
μέν
|
τι |
δρᾶν,
κακὸν
δὲ
μηδέν.
μανθάνω, |
[341] |
ταῦτα
κακούργει
καὶ
συκοφάντει,
εἴ
|
τι |
δύνασαι
οὐδέν
σου
παρίεμαι
ἀλλ' |
[351] |
τι
ἔρχεται
ἀδίκως,
πρᾶξαι
ἄν
|
τι |
δύνασθαι,
εἰ
ἀδικοῖεν
ἀλλήλους;
(οὐ |
[351] |
λῃστὰς
ἢ
κλέπτας
ἢ
ἄλλο
|
τι |
ἔθνος,
ὅσα
κοινῇ
ἐπί
τι |
[339] |
δῆλον.
ἐπειδὴ
γὰρ
συμφέρον
γέ
|
τι |
εἶναι
καὶ
ἐγὼ
ὁμολογῶ
τὸ |
[336] |
χαλεπὸς
ἡμῖν
ἴσθι·
εἰ
γάρ
|
τι |
ἐξαμαρτάνομεν
ἐν
τῇ
τῶν
λόγων |
[353] |
αὐτὰ
πάλιν·
ὀφθαλμῶν,
φαμέν,
ἔστι
|
τι |
ἔργον;
ἔστιν.
ἆρ'
οὖν
καὶ |
[353] |
ἀρετή.
τί
δέ;
ὤτων
ἦν
|
τι |
ἔργον;
ναί.
οὐκοῦν
καὶ
ἀρετή; |
[353] |
ταῦτα
τόδε
σκέψαι.
ψυχῆς
ἔστιν
|
τι |
ἔργον
ὃ
ἄλλῳ
τῶν
ὄντων |
[351] |
τι
ἔθνος,
ὅσα
κοινῇ
ἐπί
|
τι |
ἔρχεται
ἀδίκως,
πρᾶξαι
ἄν
τι |
[332] |
δικαιοσύνη
ἂν
καλοῖτο;
εἰ
μέν
|
τι, |
ἔφη,
δεῖ
ἀκολουθεῖν,
ὦ
Σώκρατες, |
[353] |
ἔργον
ὃ
ἂν
ἢ
μόνον
|
τι |
ἢ
κάλλιστα
τῶν
ἄλλων
ἀπεργάζηται. |
[332] |
ἦ
δ'
ὅς.
ἄλλο
δή
|
τι |
ἢ
τὸ
τοιοῦτον,
ὡς
ἔοικεν, |
[338] |
εἶναι
τὸ
δίκαιον
οὐκ
ἄλλο
|
τι |
ἢ
τὸ
τοῦ
κρείττονος
συμφέρον. |
[330] |
ἤδη
καὶ
σκοπεῖ
εἴ
τινά
|
τι |
ἠδίκησεν.
ὁ
μὲν
οὖν
εὑρίσκων |
[332] |
ἐχθρῷ
ὅπερ
καὶ
προσήκει,
κακόν
|
τι. |
ἠινίξατο
ἄρα,
ἦν
δ'
ἐγώ, |
[350] |
ἐδωδῇ
ἢ
πόσει
ἐθέλειν
ἄν
|
τι |
ἰατρικοῦ
πλεονεκτεῖν
ἢ
ἀνδρὸς
ἢ |
[347] |
ἄρχειν
οὐχ
ὡς
ἐπ'
ἀγαθόν
|
τι |
ἰόντες
οὐδ'
ὡς
εὐπαθήσοντες
ἐν |
[330] |
ἐγγυτέρω
ὢν
τῶν
ἐκεῖ
μᾶλλόν
|
τι |
καθορᾷ
αὐτά
ὑποψίας
δ'
οὖν |
[339] |
ἁμαρτεῖν;
πάντως
που,
ἔφη,
οἷοί
|
τι |
καὶ
ἁμαρτεῖν.
οὐκοῦν
ἐπιχειροῦντες
νόμους |
[339] |
ταῖς
πόλεσιν
ἑκάσταις
ἢ
οἷοί
|
τι |
καὶ
ἁμαρτεῖν;
πάντως
που,
ἔφη, |
[340] |
ὡμολόγεις
οὐκ
ἀναμαρτήτους
εἶναι
ἀλλά
|
τι |
καὶ
ἐξαμαρτάνειν.
(συκοφάντης
γὰρ
εἶ, |
[337] |
μηδὲ
φάσκων
εἰδέναι,
ἔπειτα,
εἴ
|
τι |
καὶ
οἴεται,
περὶ
τούτων
ἀπειρημένον |
[346] |
μὴ
παρὰ
δόξαν
ἀποκρίνου,
ἵνα
|
τι |
καὶ
περαίνωμεν.
ἀλλὰ
τούτῳ,
ἔφη, |
[348] |
ὥσπερ
ἄλλοι
τινές,
εἴχομεν
ἄν
|
τι |
λέγειν
κατὰ
τὰ
νομιζόμενα
λέγοντες· |
[346] |
ἀκριβῶς
διορίζειν,
ὥσπερ
ὑπέθου,
οὐδέν
|
τι |
μᾶλλον,
ἐάν
τις
κυβερνῶν
ὑγιὴς |
[352] |
καὶ
οὕς
φαμεν
ἐρρωμένως
πώποτέ
|
τι |
μετ'
ἀλλήλων
κοινῇ
πρᾶξαι
ἀδίκους |
[330] |
τε
καὶ
ὁμώνυμος
ἐμοὶ
σχεδόν
|
τι |
ὅσην
ἐγὼ
νῦν
οὐσίαν
κέκτημαι |
[331] |
ἄρτι
ἐλέγομεν,
τό
τινος
παρακαταθεμένου
|
τι |
ὁτῳοῦν
μὴ
σωφρόνως
ἀπαιτοῦντι
(ἀποδιδόναι. |
[329] |
γὰρ
ἀποδέχονται.
καὶ
λέγουσι
μέν
|
τι, |
οὐ
μέντοι
γε
ὅσον
οἴονται· |
[337] |
ἡμεῖς
ἀπαγορεύωμεν
ἐάντε
μή;
ἄλλο
|
τι |
οὖν,
ἔφη,
καὶ
σὺ
οὕτω |
[342] |
μάχεσθαι·
ἐπειδὴ
δὲ
ὡμολόγησεν,
ἄλλο
|
τι |
οὖν,
ἦν
δ'
ἐγώ,
οὐδὲ |
[351] |
ἔτι
τοῦτο
ἀγνοήσειεν
ἀλλ'
οὔ
|
τι |
οὕτως
ἁπλῶς,
ὦ
Θρασύμαχε,
ἔγωγε |
[331] |
κτῆσιν
πλείστου
ἀξίαν
εἶναι,
οὔ
|
(τι |
παντὶ
ἀνδρὶ
ἀλλὰ
τῷ
ἐπιεικεῖ |
[331] |
καὶ
τὸ
ἀποδιδόναι
ἄν
τίς
|
τι |
παρά
του
λάβῃ,
ἢ
καὶ |
[353] |
εἶναι
ἑκάστῳ
ᾧπερ
καὶ
ἔργον
|
τι |
προστέτακται;
ἴωμεν
δὲ
ἐπὶ
τὰ |
[330] |
οὔτ'
ἂν
ὁ
ἐπιεικὴς
πάνυ
|
τι |
ῥᾳδίως
γῆρας
μετὰ
πενίας
ἐνέγκοι |
[343] |
πρὸς
πρόβατα
διατεθείη,
καὶ
ἄλλο
|
τι |
σκοπεῖν
αὐτοὺς
διὰ
νυκτὸς
καὶ |
[333] |
οὖν,
ὦ
φίλε,
πάνυ
γέ
|
τι |
σπουδαῖον
εἴη
ἡ
δικαιοσύνη,
εἰ |
[341] |
καὶ
ἑκάστῃ
τῶν
τεχνῶν
ἔστιν
|
τι |
συμφέρον
ἄλλο
ἢ
ὅτι
μάλιστα |
[341] |
ἔφη.
οὐκοῦν
ἑκάστῳ
τούτων
ἔστιν
|
τι |
συμφέρον;
πάνυ
γε.
οὐ
καὶ |
[337] |
τυγχάνει
ὄν,
ἀλλ'
ἕτερον
εἴπω
|
τι |
(τοῦ
ἀληθοῦς;
ἢ
πῶς
λέγεις; |
[337] |
ὦ
θαυμάσιε,
μηδ'
εἰ
τούτων
|
τι |
τυγχάνει
ὄν,
ἀλλ'
ἕτερον
εἴπω |
[351] |
ἑξῆς
διασκεψώμεθα
(τὸν
λόγον,
ὁποῖόν
|
τι |
τυγχάνει
ὂν
δικαιοσύνη
πρὸς
ἀδικίαν. |
[344] |
ἡμῶν
γε
οὐδὲν
κήδεσθαι,
οὐδέ
|
τι |
φροντίζειν
εἴτε
χεῖρον
εἴτε
βέλτιον |
[331] |
ὑπολαβὼν
ὁ
Πολέμαρχος,
εἴπερ
γέ
|
τι |
χρὴ
Σιμωνίδῃ
πείθεσθαι.
καὶ
μέντοι, |