Pages |
[338] |
γε
πρῶτον,
ἔφην,
τί
λέγεις·
|
νῦν |
γὰρ
οὔπω
οἶδα.
τὸ
τοῦ |
[341] |
ἐπιχειρεῖν
λέοντα
καὶ
συκοφαντεῖν
Θρασύμαχον;
|
νῦν |
γοῦν,
ἔφη,
ἐπεχείρησας,
οὐδὲν
ὢν |
[329] |
πάντες
ὅσοι
ἐνταῦθα
ἦλθον
ἡλικίας.
|
νῦν |
δ'
ἔγωγε
ἤδη
ἐντετύχηκα
οὐχ |
[351] |
καὶ
ἰσχυρότερον
εἴη
ἀδικία
δικαιοσύνης·
|
νῦν |
δέ
γ'
ἔφην,
εἴπερ
σοφία |
[348] |
λέγειν
κατὰ
τὰ
νομιζόμενα
λέγοντες·
|
νῦν |
δὲ
δῆλος
εἶ
ὅτι
φήσεις |
[336] |
ἐκεῖνος
ἐμέ,
ἄφωνος
ἂν
γενέσθαι.
|
νῦν |
δὲ
ἡνίκα
ὑπὸ
τοῦ
λόγου |
[345] |
μετατίθεσο
καὶ
ἡμᾶς
μὴ
ἐξαπάτα.
|
νῦν |
δὲ
ὁρᾷς,
ὦ
Θρασύμαχε
ἔτι |
[329] |
καὶ
τότε
μὲν
εὖ
ζῶντες,
|
νῦν |
δὲ
οὐδὲ
ζῶντες.
(ἔνιοι
δὲ |
[334] |
δοκοῦντα
χρηστόν,
τοῦτον
φίλον
εἶναι.
|
νῦν |
δὲ
πῶς,
ἦν
δ'
ἐγώ, |
[328] |
ἡμεῖς
ἂν
παρὰ
σὲ
ᾖμεν·
|
νῦν |
δέ
σε
χρὴ
πυκνότερον
δεῦρο |
[353] |
ἔργον
θήσομεν;
θήσομεν
μὲν
οὖν.
|
νῦν |
δὴ
οἶμαι
ἄμεινον
ἂν
μάθοις |
[339] |
δίκαιον,
τὸ
τοῦ
κρείττονος
συμφέρον.
|
νῦν, |
ἦν
δ'
ἐγώ,
ἔμαθον
ὃ |
[341] |
ἡ
τέχνη
ἐστὶν
ἡ
ἰατρικὴ
|
νῦν |
ηὑρημένη,
ὅτι
σῶμά
ἐστιν
πονηρὸν |
[349] |
γὰρ
ἂν
ἦν
ἀστεῖος,
ὥσπερ
|
νῦν, |
καὶ
εὐήθης.
τί
δέ;
τῆς |
[347] |
μοι
δοκεῖ
μεῖζον
εἶναι
ὃ
|
νῦν |
λέγει
Θρασύμαχος,
τὸν
τοῦ
ἀδίκου |
[350] |
ἔφη·
ἀλλ'
ἔμοιγε
οὐδὲ
ἃ
|
νῦν |
λέγεις
ἀρέσκει,
καὶ
ἔχω
περὶ |
[352] |
ἑστιάσεως
ἀποπλήρωσον
ἀποκρινόμενος
ὥσπερ
καὶ
|
νῦν. |
ὅτι
μὲν
γὰρ
καὶ
σοφώτεροι |
[349] |
δοκεῖς
σύ,
ὦ
Θρασύμαχε,
ἀτεχνῶς
|
νῦν |
οὐ
σκώπτειν,
ἀλλὰ
τὰ
δοκοῦντα |
[330] |
ἔτι
ἐλάττω
αὐτὴν
ἐποίησε
τῆς
|
νῦν |
οὔσης·
ἐγὼ
δὲ
ἀγαπῶ
ἐὰν |
[330] |
ἐμοὶ
σχεδόν
τι
ὅσην
ἐγὼ
|
νῦν |
οὐσίαν
κέκτημαι
παραλαβὼν
πολλάκις
τοσαύτην |
[340] |
ὦ
Πολέμαρχε,
διαφέρει,
ἀλλ'
εἰ
|
νῦν |
οὕτω
λέγει
Θρασύμαχος,
οὕτως
αὐτοῦ |
[329] |
τότε
ἔδοξεν
ἐκεῖνος
εἰπεῖν,
καὶ
|
νῦν |
οὐχ
ἧττον.
παντάπασι
γὰρ
τῶν |
[335] |
ποιεῖν,
τὸν
δ'
ἐχθρὸν
κακῶς·
|
νῦν |
πρὸς
τούτῳ
ὧδε
λέγειν,
ὅτι |
[327] |
θεάσασθαι
τίνα
τρόπον
ποιήσουσιν
ἅτε
|
νῦν |
πρῶτον
ἄγοντες.
καλὴ
μὲν
οὖν |
[350] |
πάντα
ταῦτα,
οὐχ
(ὡς
ἐγὼ
|
νῦν |
ῥᾳδίως
λέγω,
ἀλλ'
ἑλκόμενος
καὶ |
[352] |
σκεπτέον.
φαίνονται
μὲν
οὖν
καὶ
|
νῦν, |
ὥς
γέ
μοι
δοκεῖ,
ἐξ |