HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
γάρ 20
γὰρ 83
γέ 7
γε 85
γέγονα 1
γέγονεν 1
γελάσας 1

Fréquences [« »]
83 γὰρ
83 μὲν
84 τε
85 γε
88 εἶναι
92 τοῦ
92 ὦ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre I

γε

Pages

[334]   βλάπτειν; φαίνεται. ἀλλὰ μὴν οἵ γε ἀγαθοὶ δίκαιοί τε καὶ οἷοι

[351]   γάρ που, ὦ Θρασύμαχε, ἥ γε ἀδικία καὶ μίση καὶ μάχας

[342]   ἀλλὰ μήν, ὦ Θρασύμαχε, ἄρχουσί γε αἱ τέχναι καὶ κρατοῦσιν ἐκείνου

[334]   οἱ δὲ κακοὶ φίλοι; πάνυ γε. ἀλλ' ὅμως δίκαιον τότε τούτοις

[345]   ἦν δ' ἐγώ, μὴ σύ γε· ἀλλὰ πρῶτον μέν, ἃ ἂν

[331]   ἄλλας χρείας πολλάς· ἀλλὰ ἕν γε ἀνθ' ἑνὸς οὐκ ἐλάχιστον ἔγωγε

[349]   ἔχειν ἀξιοῖ; οὐκοῦν καὶ ἀδίκου γε ἀνθρώπου τε καὶ πράξεως ὁ

[333]   ἄλλῃ, οὗτος καὶ φυλάξασθαι; πάνυ γε. ἆρ' οὖν καὶ νόσον ὅστις

[343]   καὶ οὐκ ἀπομύττει δεόμενον, ὅς γε αὐτῇ οὐδὲ πρόβατα οὐδὲ ποιμένα

[345]   τὸ βέλτιστον ἐκποριεῖ ἐπεὶ τά γε αὑτῆς ὥστ' εἶναι βελτίστη ἱκανῶς

[344]   τὸν λόγον· οὐ μὴν εἴασάν γε αὐτὸν οἱ παρόντες, ἀλλ' ἠνάγκασαν

[329]   τὰ αὐτὰ ταῦτα ἐπεπόνθη, ἕνεκά γε γήρως, καὶ οἱ ἄλλοι πάντες

[328]   δ' ἐγώ, ὦ Κέφαλε, χαίρω γε διαλεγόμενος (τοῖς σφόδρα πρεσβύταις· δοκεῖ

[335]   τοῦ ἐναντίου. φαίνεται. ὁ δέ γε δίκαιος ἀγαθός; πάνυ γε. οὐκ

[350]   ἔλεγες; ἔγωγε, ἔφη. (ὁ δέ γε δίκαιος τοῦ μὲν ὁμοίου οὐ

[340]   ὦ Σώκρατες, ὁ Πολέμαρχος, σαφέστατά γε. ἐὰν σύ γ' ἔφη, αὐτῷ

[354]   ἔστω, ἔφη. ἀλλὰ μὴν ἄθλιόν γε εἶναι οὐ λυσιτελεῖ, εὐδαίμονα δέ.

[354]   χαλεπαίνων ἐπαύσω. οὐ μέντοι καλῶς γε (εἱστίαμαι, δι' ἐμαυτὸν ἀλλ' οὐ

[354]   σὸν λόγον. ~(ἀλλὰ μὴν ὅ γε εὖ ζῶν μακάριός τε καὶ

[340]   οὕτω σε φῶμεν λέγειν; ἥκιστά γε, ἔφη· ἀλλὰ κρείττω με οἴει

[335]   καὶ ὁντινοῦν ἀνθρώπων; καὶ πάνυ γε, ἔφη· τούς γε πονηρούς τε

[349]   ἄριστα, ἔφη, εἴρηκας. ἔστιν δέ γε, ἔφην, φρόνιμός τε καὶ ἀγαθὸς

[328]   διανοεῖσθε. ~(καὶ ὁ Ἀδείμαντος, ἆρά γε, ἦ δ' ὅς, οὐδ' ἴστε

[331]   τῶν γε σῶν κληρονόμος; πάνυ γε, ἦ δ' ὃς γελάσας, καὶ

[351]   γὰρ οὔκ; ἔφη. καὶ τοῦτό γε ἡ ἀρίστη μάλιστα ποιήσει καὶ

[354]   ἐν τοῖς Βενδιδίοις. ὑπὸ σοῦ γε, ἦν δ' ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε,

[339]   αὐτόθι τὸ τοῦ κρείττονος. (σμικρά γε ἴσως, ἔφη, προσθήκη. οὔπω δῆλον

[349]   ἡμεῖς τῷ δικαίῳ προσετίθεμεν, ἐπειδή γε καὶ ἐν ἀρετῇ αὐτὸ καὶ

[352]   τῷ δικαίῳ; οὐχ οὕτως; πάνυ γε. καὶ ἐν ἑνὶ δὴ οἶμαι

[352]   αὐτοὺς ἐποίει μήτοι καὶ ἀλλήλους γε καὶ ἐφ' οὓς ᾖσαν ἅμα

[348]   γ' ἔφη, ὦ ἥδιστε, ἐπειδή γε καὶ λέγω ἀδικίαν μὲν λυσιτελεῖν,

[333]   γεωργία· ἢ οὔ; ναί. πρός γε καρποῦ κτῆσιν; ναί. καὶ μὴν

[337]   δὴ ὅμοιον τοῦτο ἐκείνῳ. οὐδέν γε κωλύει, ἦν δ' ἐγώ· εἰ

[353]   δὲ κακῶς. ἀληθές, ἔφη, τοῦτό γε λέγεις. οὐκοῦν καὶ ὦτα στερόμενα

[332]   ἔμοιγε δοκεῖ. εἶεν· μὴ κάμνουσί γε μήν, ὦ φίλε Πολέμαρχε, ἰατρὸς

[334]   ἔμοιγε δοκεῖ. ~(ἀλλὰ μὴν στρατοπέδου γε ὁ αὐτὸς φύλαξ ἀγαθός, ὅσπερ

[343]   εἰ μηδεμία ἄλλη ζημία, τά γε οἰκεῖα δι' ἀμέλειαν μοχθηροτέρως ἔχειν,

[337]   γὰρ ἡμεῖς Σωκράτει εἰσοίσομεν. (πάνυ γε οἶμαι, ἦ δ' ὅς· ἵνα

[332]   γε ὀφείλεται αὐτοῖς, ὀφείλεται δέ γε οἶμαι παρά γε τοῦ ἐχθροῦ

[350]   κινδυνεύει. ἀλλὰ μὴν ὡμολογοῦμεν, ᾧ γε ὅμοιος ἑκάτερος εἴη, τοιοῦτον καὶ

[329]   λέγουσι μέν τι, οὐ μέντοι γε ὅσον οἴονται· ~ἀλλὰ τὸ τοῦ

[333]   αὐτῷ χρῆσθαι ἀλλὰ κεῖσθαι; πάνυ γε. ὅταν ἄρα ἄχρηστον ᾖ ἀργύριον,

[334]   καὶ τὰς ἄλλας πράξεις; πάνυ γε. ὅτου τις ἄρα δεινὸς φύλαξ,

[341]   τούτων ἔστιν τι συμφέρον; πάνυ γε. οὐ καὶ ἡ τέχνη, ἦν

[345]   ἢ τῷ διαμάχεσθαι, ὅμως ἐμέ γε οὐ πείθει ὡς ἔστι τῆς

[331]   μέντοι, ἦν δ' ἐγώ, Σιμωνίδῃ γε οὐ ῥᾴδιον ἀπιστεῖν σοφὸς γὰρ

[332]   ἦ γάρ; ναί. ἀποδοτέον δέ γε οὐδ' ὁπωστιοῦν τότε ὁπότε τις

[335]   ὑγραίνειν ἀλλὰ τοῦ ἐναντίου. πάνυ γε. οὐδὲ δὴ τοῦ ἀγαθοῦ βλάπτειν

[342]   μάλα μόγις. οὐκ ἄρα ἐπιστήμη γε οὐδεμία τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον

[344]   ἦν δ' ἐγώ ἤτοι ἡμῶν γε οὐδὲν κήδεσθαι, οὐδέ τι φροντίζειν

[335]   δέ γε δίκαιος ἀγαθός; πάνυ γε. οὐκ ἄρα τοῦ δικαίου βλάπτειν

[346]   καὶ αἱ ἄλλαι οὕτω; πάνυ γε. (οὐκοῦν καὶ μισθωτικὴ μισθόν; αὕτη

[350]   ἀλλ' ἴσως, ἔφη, ἀνάγκη τοῦτό γε οὕτως ἔχειν. τί δὲ ὁ

[332]   παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη, ὅ γε ὀφείλεται αὐτοῖς, ὀφείλεται δέ γε

[332]   μὴ σωφρόνως ἀπαιτοῦντι (ἀποδιδόναι. ~καίτοι γε ὀφειλόμενόν πού ἐστιν τοῦτο ὃ

[352]   ἀδικίᾳ ἡμιμόχθηροι ὄντες, ἐπεὶ οἵ γε παμπόνηροι καὶ τελέως ἄδικοι τελέως

[328]   ἔφη ὁ Πολέμαρχος. καὶ πρός γε παννυχίδα ποιήσουσιν, ἣν ἄξιον θεάσασθαι·

[349]   πῶς γὰρ οὔκ; ἔφη, ὅς γε πάντων πλέον ἔχειν ἀξιοῖ; οὐκοῦν

[333]   γάρ; φαίνεται. καὶ μὴν ὅταν γε πλοῖον, ὁ ναυπηγὸς ἢ ὁ

[335]   καὶ πάνυ γε, ἔφη· τούς γε πονηρούς τε καὶ ἐχθροὺς δεῖ

[329]   καὶ τούτων πέρι καὶ τῶν γε πρὸς τοὺς οἰκείους μία τις

[338]   ἀλλ' οὐκ ἐθελήσεις. ἐὰν μάθω γε πρῶτον, ἔφην, τί λέγεις· νῦν

[351]   μὴ ἀδικοῖεν; οὐ μᾶλλον; πάνυ γε. στάσεις γάρ που, ὦ Θρασύμαχε,

[351]   σοὶ γάρ, ἔφη, χαρίζομαι. εὖ γε σὺ ποιῶν· ἀλλὰ δὴ καὶ

[351]   σοι μὴ διαφέρωμαι. ἀλλ' εὖ γε σὺ ποιῶν, ὦ ἄριστε. τόδε

[336]   ὅτι μάλιστα φανῆναι αὐτό. οἴου γε σύ, ὦ φίλε. ἀλλ' οἶμαι

[353]   εὖ πράττειν. ἀνάγκη. οὐκοῦν ἀρετήν γε συνεχωρήσαμεν ψυχῆς εἶναι δικαιοσύνην, κακίαν

[331]   ἔφη, ἐγώ, ὁ Πολέμαρχος, τῶν γε σῶν κληρονόμος; πάνυ γε, ἦ

[348]   καὶ ἀγαθοὶ οἱ ἄδικοι; οἵ γε τελέως, ἔφη, οἷοί τε ἀδικεῖν,

[350]   μηδαμῶς, ἦν δ' ἐγώ, παρά γε τὴν σαυτοῦ δόξαν. ὥστε σοί,

[351]   κοινῇ μετ' (ἀλλήλων πράττειν; πάνυ γε. τί δὲ ἂν ἐν δυοῖν

[333]   ἂν οἶμαι φαίης κτῆσιν; πάνυ γε. τί δὲ δή; τὴν δικαιοσύνην

[352]   τούτων φαμὲν ἔργα εἶναι; πάνυ γε. ~(τί δέ; μαχαίρᾳ ἂν ἀμπέλου

[353]   τὸ αὑτῶν ἔργον ἀπεργάσεται; πάνυ γε. (τίθεμεν οὖν καὶ τἆλλα πάντα

[338]   ἑκάστῃ πόλει, τὸ ἄρχον; πάνυ γε. (τίθεται δέ γε τοὺς νόμους

[346]   ὠφελοῦνται. ἔοικεν, ἔφη. φαμὲν δέ γε τὸ μισθὸν ἀρνυμένους ὠφελεῖσθαι τοὺς

[338]   λέγεις; οὐ γάρ που τό γε τοιόνδε φῄς· εἰ Πουλυδάμας ἡμῶν

[342]   ναύτης; (ὡμολόγηται. οὐκ ἄρα ὅ γε τοιοῦτος κυβερνήτης τε καὶ ἄρχων

[329]   οὐχ ἧττον. παντάπασι γὰρ τῶν γε τοιούτων ἐν τῷ γήρᾳ πολλὴ

[332]   ὀφείλεται δέ γε οἶμαι παρά γε τοῦ ἐχθροῦ τῷ ἐχθρῷ ὅπερ

[338]   ἄρχον; πάνυ γε. (τίθεται δέ γε τοὺς νόμους ἑκάστη ἡ ἀρχὴ

[328]   ἵππων; ἦν δ' ἐγώ· καινόν γε τοῦτο. λαμπάδια ἔχοντες διαδώσουσιν ἀλλήλοις

[349]   μέντοι, ἦν δ' ἐγώ, ἀποκνητέον γε τῷ λόγῳ ἐπεξελθεῖν σκοπούμενον, ἕως

[333]   μὴν καὶ σκυτοτομική; ναί. πρός γε ὑποδημάτων ἂν οἶμαι φαίης κτῆσιν;

[346]   μισθαρνῇ; (οὐκ ἔφη. οὐκοῦν τήν γε ὠφελίαν ἑκάστης τῆς τέχνης ἰδίαν

Pages
[334]	βλάπτειν; φαίνεται. ἀλλὰ μὴν οἵ	γε	ἀγαθοὶ δίκαιοί τε καὶ οἷοι
[351]	γάρ που, ὦ Θρασύμαχε, ἥ	γε	ἀδικία καὶ μίση καὶ μάχας
[342]	ἀλλὰ μήν, ὦ Θρασύμαχε, ἄρχουσί	γε	αἱ τέχναι καὶ κρατοῦσιν ἐκείνου
[334]	οἱ δὲ κακοὶ φίλοι; πάνυ	γε.	ἀλλ' ὅμως δίκαιον τότε τούτοις
[345]	ἦν δ' ἐγώ, μὴ σύ	γε·	ἀλλὰ πρῶτον μέν, ἃ ἂν
[331]	ἄλλας χρείας πολλάς· ἀλλὰ ἕν	γε	ἀνθ' ἑνὸς οὐκ ἐλάχιστον ἔγωγε
[349]	ἔχειν ἀξιοῖ; οὐκοῦν καὶ ἀδίκου	γε	ἀνθρώπου τε καὶ πράξεως ὁ
[333]	ἄλλῃ, οὗτος καὶ φυλάξασθαι; πάνυ	γε.	ἆρ' οὖν καὶ νόσον ὅστις
[343]	καὶ οὐκ ἀπομύττει δεόμενον, ὅς	γε	αὐτῇ οὐδὲ πρόβατα οὐδὲ ποιμένα
[345]	τὸ βέλτιστον ἐκποριεῖ ἐπεὶ τά	γε	αὑτῆς ὥστ' εἶναι βελτίστη ἱκανῶς
[344]	τὸν λόγον· οὐ μὴν εἴασάν	γε	αὐτὸν οἱ παρόντες, ἀλλ' ἠνάγκασαν
[329]	τὰ αὐτὰ ταῦτα ἐπεπόνθη, ἕνεκά	γε	γήρως, καὶ οἱ ἄλλοι πάντες
[328]	δ' ἐγώ, ὦ Κέφαλε, χαίρω	γε	διαλεγόμενος (τοῖς σφόδρα πρεσβύταις· δοκεῖ
[335]	τοῦ ἐναντίου. φαίνεται. ὁ δέ	γε	δίκαιος ἀγαθός; πάνυ γε. οὐκ
[350]	ἔλεγες; ἔγωγε, ἔφη. (ὁ δέ	γε	δίκαιος τοῦ μὲν ὁμοίου οὐ
[340]	ὦ Σώκρατες, ὁ Πολέμαρχος, σαφέστατά	γε.	ἐὰν σύ γ' ἔφη, αὐτῷ
[354]	ἔστω, ἔφη. ἀλλὰ μὴν ἄθλιόν	γε	εἶναι οὐ λυσιτελεῖ, εὐδαίμονα δέ.
[354]	χαλεπαίνων ἐπαύσω. οὐ μέντοι καλῶς	γε	(εἱστίαμαι, δι' ἐμαυτὸν ἀλλ' οὐ
[354]	σὸν λόγον. ~(ἀλλὰ μὴν ὅ	γε	εὖ ζῶν μακάριός τε καὶ
[340]	οὕτω σε φῶμεν λέγειν; ἥκιστά	γε,	ἔφη· ἀλλὰ κρείττω με οἴει
[335]	καὶ ὁντινοῦν ἀνθρώπων; καὶ πάνυ	γε,	ἔφη· τούς γε πονηρούς τε
[349]	ἄριστα, ἔφη, εἴρηκας. ἔστιν δέ	γε,	ἔφην, φρόνιμός τε καὶ ἀγαθὸς
[328]	διανοεῖσθε. ~(καὶ ὁ Ἀδείμαντος, ἆρά	γε,	ἦ δ' ὅς, οὐδ' ἴστε
[331]	τῶν γε σῶν κληρονόμος; πάνυ	γε,	ἦ δ' ὃς γελάσας, καὶ
[351]	γὰρ οὔκ; ἔφη. καὶ τοῦτό	γε	ἡ ἀρίστη μάλιστα ποιήσει καὶ
[354]	ἐν τοῖς Βενδιδίοις. ὑπὸ σοῦ	γε,	ἦν δ' ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε,
[339]	αὐτόθι τὸ τοῦ κρείττονος. (σμικρά	γε	ἴσως, ἔφη, προσθήκη. οὔπω δῆλον
[349]	ἡμεῖς τῷ δικαίῳ προσετίθεμεν, ἐπειδή	γε	καὶ ἐν ἀρετῇ αὐτὸ καὶ
[352]	τῷ δικαίῳ; οὐχ οὕτως; πάνυ	γε.	καὶ ἐν ἑνὶ δὴ οἶμαι
[352]	αὐτοὺς ἐποίει μήτοι καὶ ἀλλήλους	γε	καὶ ἐφ' οὓς ᾖσαν ἅμα
[348]	γ' ἔφη, ὦ ἥδιστε, ἐπειδή	γε	καὶ λέγω ἀδικίαν μὲν λυσιτελεῖν,
[333]	γεωργία· ἢ οὔ; ναί. πρός	γε	καρποῦ κτῆσιν; ναί. καὶ μὴν
[337]	δὴ ὅμοιον τοῦτο ἐκείνῳ. οὐδέν	γε	κωλύει, ἦν δ' ἐγώ· εἰ
[353]	δὲ κακῶς. ἀληθές, ἔφη, τοῦτό	γε	λέγεις. οὐκοῦν καὶ ὦτα στερόμενα
[332]	ἔμοιγε δοκεῖ. εἶεν· μὴ κάμνουσί	γε	μήν, ὦ φίλε Πολέμαρχε, ἰατρὸς
[334]	ἔμοιγε δοκεῖ. ~(ἀλλὰ μὴν στρατοπέδου	γε	ὁ αὐτὸς φύλαξ ἀγαθός, ὅσπερ
[343]	εἰ μηδεμία ἄλλη ζημία, τά	γε	οἰκεῖα δι' ἀμέλειαν μοχθηροτέρως ἔχειν,
[337]	γὰρ ἡμεῖς Σωκράτει εἰσοίσομεν. (πάνυ	γε	οἶμαι, ἦ δ' ὅς· ἵνα
[332]	γε ὀφείλεται αὐτοῖς, ὀφείλεται δέ	γε	οἶμαι παρά γε τοῦ ἐχθροῦ
[350]	κινδυνεύει. ἀλλὰ μὴν ὡμολογοῦμεν, ᾧ	γε	ὅμοιος ἑκάτερος εἴη, τοιοῦτον καὶ
[329]	λέγουσι μέν τι, οὐ μέντοι	γε	ὅσον οἴονται· ~ἀλλὰ τὸ τοῦ
[333]	αὐτῷ χρῆσθαι ἀλλὰ κεῖσθαι; πάνυ	γε.	ὅταν ἄρα ἄχρηστον ᾖ ἀργύριον,
[334]	καὶ τὰς ἄλλας πράξεις; πάνυ	γε.	ὅτου τις ἄρα δεινὸς φύλαξ,
[341]	τούτων ἔστιν τι συμφέρον; πάνυ	γε.	οὐ καὶ ἡ τέχνη, ἦν
[345]	ἢ τῷ διαμάχεσθαι, ὅμως ἐμέ	γε	οὐ πείθει ὡς ἔστι τῆς
[331]	μέντοι, ἦν δ' ἐγώ, Σιμωνίδῃ	γε	οὐ ῥᾴδιον ἀπιστεῖν σοφὸς γὰρ
[332]	ἦ γάρ; ναί. ἀποδοτέον δέ	γε	οὐδ' ὁπωστιοῦν τότε ὁπότε τις
[335]	ὑγραίνειν ἀλλὰ τοῦ ἐναντίου. πάνυ	γε.	οὐδὲ δὴ τοῦ ἀγαθοῦ βλάπτειν
[342]	μάλα μόγις. οὐκ ἄρα ἐπιστήμη	γε	οὐδεμία τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον
[344]	ἦν δ' ἐγώ ἤτοι ἡμῶν	γε	οὐδὲν κήδεσθαι, οὐδέ τι φροντίζειν
[335]	δέ γε δίκαιος ἀγαθός; πάνυ	γε.	οὐκ ἄρα τοῦ δικαίου βλάπτειν
[346]	καὶ αἱ ἄλλαι οὕτω; πάνυ	γε.	(οὐκοῦν καὶ μισθωτικὴ μισθόν; αὕτη
[350]	ἀλλ' ἴσως, ἔφη, ἀνάγκη τοῦτό	γε	οὕτως ἔχειν. τί δὲ ὁ
[332]	παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη, ὅ	γε	ὀφείλεται αὐτοῖς, ὀφείλεται δέ γε
[332]	μὴ σωφρόνως ἀπαιτοῦντι (ἀποδιδόναι. ~καίτοι	γε	ὀφειλόμενόν πού ἐστιν τοῦτο ὃ
[352]	ἀδικίᾳ ἡμιμόχθηροι ὄντες, ἐπεὶ οἵ	γε	παμπόνηροι καὶ τελέως ἄδικοι τελέως
[328]	ἔφη ὁ Πολέμαρχος. καὶ πρός	γε	παννυχίδα ποιήσουσιν, ἣν ἄξιον θεάσασθαι·
[349]	πῶς γὰρ οὔκ; ἔφη, ὅς	γε	πάντων πλέον ἔχειν ἀξιοῖ; οὐκοῦν
[333]	γάρ; φαίνεται. καὶ μὴν ὅταν	γε	πλοῖον, ὁ ναυπηγὸς ἢ ὁ
[335]	καὶ πάνυ γε, ἔφη· τούς	γε	πονηρούς τε καὶ ἐχθροὺς δεῖ
[329]	καὶ τούτων πέρι καὶ τῶν	γε	πρὸς τοὺς οἰκείους μία τις
[338]	ἀλλ' οὐκ ἐθελήσεις. ἐὰν μάθω	γε	πρῶτον, ἔφην, τί λέγεις· νῦν
[351]	μὴ ἀδικοῖεν; οὐ μᾶλλον; πάνυ	γε.	στάσεις γάρ που, ὦ Θρασύμαχε,
[351]	σοὶ γάρ, ἔφη, χαρίζομαι. εὖ	γε	σὺ ποιῶν· ἀλλὰ δὴ καὶ
[351]	σοι μὴ διαφέρωμαι. ἀλλ' εὖ	γε	σὺ ποιῶν, ὦ ἄριστε. τόδε
[336]	ὅτι μάλιστα φανῆναι αὐτό. οἴου	γε	σύ, ὦ φίλε. ἀλλ' οἶμαι
[353]	εὖ πράττειν. ἀνάγκη. οὐκοῦν ἀρετήν	γε	συνεχωρήσαμεν ψυχῆς εἶναι δικαιοσύνην, κακίαν
[331]	ἔφη, ἐγώ, ὁ Πολέμαρχος, τῶν	γε	σῶν κληρονόμος; πάνυ γε, ἦ
[348]	καὶ ἀγαθοὶ οἱ ἄδικοι; οἵ	γε	τελέως, ἔφη, οἷοί τε ἀδικεῖν,
[350]	μηδαμῶς, ἦν δ' ἐγώ, παρά	γε	τὴν σαυτοῦ δόξαν. ὥστε σοί,
[351]	κοινῇ μετ' (ἀλλήλων πράττειν; πάνυ	γε.	τί δὲ ἂν ἐν δυοῖν
[333]	ἂν οἶμαι φαίης κτῆσιν; πάνυ	γε.	τί δὲ δή; τὴν δικαιοσύνην
[352]	τούτων φαμὲν ἔργα εἶναι; πάνυ	γε.	~(τί δέ; μαχαίρᾳ ἂν ἀμπέλου
[353]	τὸ αὑτῶν ἔργον ἀπεργάσεται; πάνυ	γε.	(τίθεμεν οὖν καὶ τἆλλα πάντα
[338]	ἑκάστῃ πόλει, τὸ ἄρχον; πάνυ	γε.	(τίθεται δέ γε τοὺς νόμους
[346]	ὠφελοῦνται. ἔοικεν, ἔφη. φαμὲν δέ	γε	τὸ μισθὸν ἀρνυμένους ὠφελεῖσθαι τοὺς
[338]	λέγεις; οὐ γάρ που τό	γε	τοιόνδε φῄς· εἰ Πουλυδάμας ἡμῶν
[342]	ναύτης; (ὡμολόγηται. οὐκ ἄρα ὅ	γε	τοιοῦτος κυβερνήτης τε καὶ ἄρχων
[329]	οὐχ ἧττον. παντάπασι γὰρ τῶν	γε	τοιούτων ἐν τῷ γήρᾳ πολλὴ
[332]	ὀφείλεται δέ γε οἶμαι παρά	γε	τοῦ ἐχθροῦ τῷ ἐχθρῷ ὅπερ
[338]	ἄρχον; πάνυ γε. (τίθεται δέ	γε	τοὺς νόμους ἑκάστη ἡ ἀρχὴ
[328]	ἵππων; ἦν δ' ἐγώ· καινόν	γε	τοῦτο. λαμπάδια ἔχοντες διαδώσουσιν ἀλλήλοις
[349]	μέντοι, ἦν δ' ἐγώ, ἀποκνητέον	γε	τῷ λόγῳ ἐπεξελθεῖν σκοπούμενον, ἕως
[333]	μὴν καὶ σκυτοτομική; ναί. πρός	γε	ὑποδημάτων ἂν οἶμαι φαίης κτῆσιν;
[346]	μισθαρνῇ; (οὐκ ἔφη. οὐκοῦν τήν	γε	ὠφελίαν ἑκάστης τῆς τέχνης ἰδίαν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 22/11/2005