HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἔθετο 2
ἔθνη 1
ἔθνος 1
εἰ 39
εἴ 10
εἶ 8
εἴασάν 1

Fréquences [« »]
37 οἱ
37 τὰ
37 τοῖς
39 εἰ
40 πρὸς
41 δὴ
41 συμφέρον

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre I

εἰ

Pages

[351]   ἀδίκως, πρᾶξαι ἄν τι δύνασθαι, εἰ ἀδικοῖεν ἀλλήλους; (οὐ δῆτα, ἦ

[339]   ἀλλ' ὅτι μὲν τοῦτο σκεπτέον εἰ ἀληθῆ λέγεις, δῆλον. ἐπειδὴ γὰρ

[334]   τούτου καὶ φὼρ δεινός. ἔοικεν. εἰ ἄρα ὁ δίκαιος ἀργύριον δεινὸς

[335]   ἀληθῆ λέγειν, ἔφη, ὦ Σώκρατες. (εἰ ἄρα τὰ ὀφειλόμενα ἑκάστῳ ἀποδιδόναι

[350]   με εἰπεῖν ὅσα βούλομαι, ἤ, εἰ βούλει ἐρωτᾶν, ἐρώτα· ἐγὼ δέ

[329]   οὗτοι οὐ τὸ αἴτιον αἰτιᾶσθαι. εἰ γὰρ ἦν τοῦτ' αἴτιον, κἂν

[348]   ῥᾴδιον ἔχειν ὅτι τις εἴπῃ. εἰ γὰρ λυσιτελεῖν μὲν τὴν ἀδικίαν

[345]   καὶ πῶς, ἔφη, σὲ πείσω; εἰ γὰρ οἷς νυνδὴ ἔλεγον μὴ

[336]   Θρασύμαχε, μὴ χαλεπὸς ἡμῖν ἴσθι· εἰ γάρ τι ἐξαμαρτάνομεν ἐν τῇ

[347]   ἐπεὶ κινδυνεύει πόλις ἀνδρῶν ἀγαθῶν εἰ γένοιτο, περιμάχητον ἂν εἶναι τὸ

[337]   γε κωλύει, ἦν δ' ἐγώ· εἰ δ' οὖν καὶ μὴ ἔστιν

[351]   ἡ δικαιοσύνη σοφία μετὰ δικαιοσύνης· εἰ δ' ὡς ἐγὼ ἔλεγον, μετὰ

[339]   δ' ἐγώ, ἔμαθον ὃ λέγεις· εἰ δὲ ἀληθὲς ἢ μή, πειράσομαι

[352]   ὡς σὺ τὸ πρῶτον ἐτίθεσο· εἰ δὲ καὶ ἄμεινον ζῶσιν οἱ

[329]   τὸ γῆρας μετρίως ἐστὶν ἐπίπονον· εἰ δὲ μή, καὶ γῆρας, ὦ

[346]   ἡ τοῦ μισθοῦ λῆψις, ἀλλ' εἰ δεῖ ἀκριβῶς σκοπεῖσθαι, ἡ μὲν

[328]   ἔοικεν, ἔφη, μενετέον εἶναι. ἀλλ' εἰ δοκεῖ, ἦν δ' ἐγώ, οὕτω

[348]   βούλει λέγειν, ἀλλὰ τόδε ἐθαύμασα, εἰ ἐν ἀρετῆς καὶ σοφίας τιθεῖς

[341]   ἔφην ἐγώ, εἴ με ἔροιο εἰ ἐξαρκεῖ σώματι εἶναι σώματι ἢ

[331]   παρὰ φίλου ἀνδρὸς σωφρονοῦντος ὅπλα, εἰ μανεὶς ἀπαιτοῖ, ὅτι οὔτε χρὴ

[339]   ἔφη, προσθήκη. οὔπω δῆλον οὐδ' εἰ μεγάλη· ἀλλ' ὅτι μὲν τοῦτο

[347]   (αὐτοῖς ἀνάγκην προσεῖναι καὶ ζημίαν, εἰ μέλλουσιν ἐθέλειν ἄρχειν ὅθεν κινδυνεύει

[328]   εἰς τὸν Πειραιᾶ. χρῆν μέντοι. εἰ μὲν γὰρ ἐγὼ ἔτι ἐν

[351]   ἢ ἀνάγκη αὐτῇ μετὰ δικαιοσύνης; (εἰ μέν, ἔφη, ὡς σὺ ἄρτι

[332]   ἀποδιδοῦσα τέχνη δικαιοσύνη ἂν καλοῖτο; εἰ μέν τι, ἔφη, δεῖ ἀκολουθεῖν,

[336]   ἁμαρτάνομεν. μὴ γὰρ δὴ οἴου, εἰ μὲν χρυσίον ἐζητοῦμεν, οὐκ ἄν

[351]   ἦ δ' ὅς. τί δ' εἰ μὴ ἀδικοῖεν; οὐ μᾶλλον; πάνυ

[336]   αὐτὸν ἐφοβούμην, καί μοι δοκῶ, εἰ μὴ πρότερος ἑωράκη αὐτὸν ἢ

[343]   τῷ μὲν δικαίῳ ὑπάρχει, καὶ εἰ μηδεμία ἄλλη ζημία, τά γε

[340]   ἐγώ, ὦ Πολέμαρχε, διαφέρει, ἀλλ' εἰ νῦν οὕτω λέγει Θρασύμαχος, οὕτως

[353]   μάθοις ὃ ἄρτι ἠρώτων, πυνθανόμενος εἰ οὐ τοῦτο ἑκάστου εἴη ἔργον

[350]   καὶ ἔχω περὶ αὐτῶν λέγειν. εἰ οὖν λέγοιμι, εὖ οἶδ' ὅτι

[332]   πρὸς Διός, ἦν δ' ἐγώ, εἰ οὖν τις αὐτὸν ἤρετο· ὦ

[338]   που τό γε τοιόνδε φῄς· εἰ Πουλυδάμας ἡμῶν κρείττων ὁ παγκρατιαστὴς

[333]   τι σπουδαῖον εἴη ἡ δικαιοσύνη, εἰ πρὸς τὰ ἄχρηστα χρήσιμον ὂν

[353]   γάρ πω τοῦτο ἐρωτῶ, ἀλλ' εἰ τῇ οἰκείᾳ μὲν ἀρετῇ τὸ

[349]   ἦν δ' ἐγώ, ἐρωτῶ, ἀλλ' εἰ τοῦ μὲν (δικαίου μὴ ἀξιοῖ

[351]   τόδε δέ μοι λέγε· ἆρα εἰ τοῦτο ἔργον ἀδικίας, μῖσος ἐμποιεῖν

[337]   μηδέν; πότερον, ὦ θαυμάσιε, μηδ' εἰ τούτων τι τυγχάνει ὄν, ἀλλ'

Pages
[351]	ἀδίκως, πρᾶξαι ἄν τι δύνασθαι,	εἰ	ἀδικοῖεν ἀλλήλους; (οὐ δῆτα, ἦ
[339]	ἀλλ' ὅτι μὲν τοῦτο σκεπτέον	εἰ	ἀληθῆ λέγεις, δῆλον. ἐπειδὴ γὰρ
[334]	τούτου καὶ φὼρ δεινός. ἔοικεν.	εἰ	ἄρα ὁ δίκαιος ἀργύριον δεινὸς
[335]	ἀληθῆ λέγειν, ἔφη, ὦ Σώκρατες.	(εἰ	ἄρα τὰ ὀφειλόμενα ἑκάστῳ ἀποδιδόναι
[350]	με εἰπεῖν ὅσα βούλομαι, ἤ,	εἰ	βούλει ἐρωτᾶν, ἐρώτα· ἐγὼ δέ
[329]	οὗτοι οὐ τὸ αἴτιον αἰτιᾶσθαι.	εἰ	γὰρ ἦν τοῦτ' αἴτιον, κἂν
[348]	ῥᾴδιον ἔχειν ὅτι τις εἴπῃ.	εἰ	γὰρ λυσιτελεῖν μὲν τὴν ἀδικίαν
[345]	καὶ πῶς, ἔφη, σὲ πείσω;	εἰ	γὰρ οἷς νυνδὴ ἔλεγον μὴ
[336]	Θρασύμαχε, μὴ χαλεπὸς ἡμῖν ἴσθι·	εἰ	γάρ τι ἐξαμαρτάνομεν ἐν τῇ
[347]	ἐπεὶ κινδυνεύει πόλις ἀνδρῶν ἀγαθῶν	εἰ	γένοιτο, περιμάχητον ἂν εἶναι τὸ
[337]	γε κωλύει, ἦν δ' ἐγώ·	εἰ	δ' οὖν καὶ μὴ ἔστιν
[351]	ἡ δικαιοσύνη σοφία μετὰ δικαιοσύνης·	εἰ	δ' ὡς ἐγὼ ἔλεγον, μετὰ
[339]	δ' ἐγώ, ἔμαθον ὃ λέγεις·	εἰ	δὲ ἀληθὲς ἢ μή, πειράσομαι
[352]	ὡς σὺ τὸ πρῶτον ἐτίθεσο·	εἰ	δὲ καὶ ἄμεινον ζῶσιν οἱ
[329]	τὸ γῆρας μετρίως ἐστὶν ἐπίπονον·	εἰ	δὲ μή, καὶ γῆρας, ὦ
[346]	ἡ τοῦ μισθοῦ λῆψις, ἀλλ'	εἰ	δεῖ ἀκριβῶς σκοπεῖσθαι, ἡ μὲν
[328]	ἔοικεν, ἔφη, μενετέον εἶναι. ἀλλ'	εἰ	δοκεῖ, ἦν δ' ἐγώ, οὕτω
[348]	βούλει λέγειν, ἀλλὰ τόδε ἐθαύμασα,	εἰ	ἐν ἀρετῆς καὶ σοφίας τιθεῖς
[341]	ἔφην ἐγώ, εἴ με ἔροιο	εἰ	ἐξαρκεῖ σώματι εἶναι σώματι ἢ
[331]	παρὰ φίλου ἀνδρὸς σωφρονοῦντος ὅπλα,	εἰ	μανεὶς ἀπαιτοῖ, ὅτι οὔτε χρὴ
[339]	ἔφη, προσθήκη. οὔπω δῆλον οὐδ'	εἰ	μεγάλη· ἀλλ' ὅτι μὲν τοῦτο
[347]	(αὐτοῖς ἀνάγκην προσεῖναι καὶ ζημίαν,	εἰ	μέλλουσιν ἐθέλειν ἄρχειν ὅθεν κινδυνεύει
[328]	εἰς τὸν Πειραιᾶ. χρῆν μέντοι.	εἰ	μὲν γὰρ ἐγὼ ἔτι ἐν
[351]	ἢ ἀνάγκη αὐτῇ μετὰ δικαιοσύνης;	(εἰ	μέν, ἔφη, ὡς σὺ ἄρτι
[332]	ἀποδιδοῦσα τέχνη δικαιοσύνη ἂν καλοῖτο;	εἰ	μέν τι, ἔφη, δεῖ ἀκολουθεῖν,
[336]	ἁμαρτάνομεν. μὴ γὰρ δὴ οἴου,	εἰ	μὲν χρυσίον ἐζητοῦμεν, οὐκ ἄν
[351]	ἦ δ' ὅς. τί δ'	εἰ	μὴ ἀδικοῖεν; οὐ μᾶλλον; πάνυ
[336]	αὐτὸν ἐφοβούμην, καί μοι δοκῶ,	εἰ	μὴ πρότερος ἑωράκη αὐτὸν ἢ
[343]	τῷ μὲν δικαίῳ ὑπάρχει, καὶ	εἰ	μηδεμία ἄλλη ζημία, τά γε
[340]	ἐγώ, ὦ Πολέμαρχε, διαφέρει, ἀλλ'	εἰ	νῦν οὕτω λέγει Θρασύμαχος, οὕτως
[353]	μάθοις ὃ ἄρτι ἠρώτων, πυνθανόμενος	εἰ	οὐ τοῦτο ἑκάστου εἴη ἔργον
[350]	καὶ ἔχω περὶ αὐτῶν λέγειν.	εἰ	οὖν λέγοιμι, εὖ οἶδ' ὅτι
[332]	πρὸς Διός, ἦν δ' ἐγώ,	εἰ	οὖν τις αὐτὸν ἤρετο· ὦ
[338]	που τό γε τοιόνδε φῄς·	εἰ	Πουλυδάμας ἡμῶν κρείττων ὁ παγκρατιαστὴς
[333]	τι σπουδαῖον εἴη ἡ δικαιοσύνη,	εἰ	πρὸς τὰ ἄχρηστα χρήσιμον ὂν
[353]	γάρ πω τοῦτο ἐρωτῶ, ἀλλ'	εἰ	τῇ οἰκείᾳ μὲν ἀρετῇ τὸ
[349]	ἦν δ' ἐγώ, ἐρωτῶ, ἀλλ'	εἰ	τοῦ μὲν (δικαίου μὴ ἀξιοῖ
[351]	τόδε δέ μοι λέγε· ἆρα	εἰ	τοῦτο ἔργον ἀδικίας, μῖσος ἐμποιεῖν
[337]	μηδέν; πότερον, ὦ θαυμάσιε, μηδ'	εἰ	τούτων τι τυγχάνει ὄν, ἀλλ'

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 22/11/2005