Pages |
[353] |
ἄν;
ἔφη·
τυφλότητα
γὰρ
ἴσως
|
λέγεις |
ἀντὶ
τῆς
ὄψεως.
ἥτις,
ἦν |
[350] |
ἀλλ'
ἔμοιγε
οὐδὲ
ἃ
νῦν
|
λέγεις |
ἀρέσκει,
καὶ
ἔχω
περὶ
αὐτῶν |
[339] |
μὲν
τοῦτο
σκεπτέον
εἰ
ἀληθῆ
|
λέγεις, |
δῆλον.
ἐπειδὴ
γὰρ
συμφέρον
γέ |
[339] |
ἦν
δ'
ἐγώ,
ἔμαθον
ὃ
|
λέγεις· |
εἰ
δὲ
ἀληθὲς
ἢ
μή, |
[336] |
δύνασθαι
πλουσίου
ἀνδρός.
ἀληθέστατα,
ἔφη,
|
λέγεις. |
εἶεν,
ἦν
δ'
ἐγώ·
ἐπειδὴ |
[334] |
δὲ
τοὺς
ἐχθρούς.
(φίλους
δὲ
|
λέγεις |
εἶναι
πότερον
τοὺς
δοκοῦντας
ἑκάστῳ |
[338] |
ἐγώ·
ἀλλὰ
σαφέστερον
εἰπὲ
τί
|
λέγεις. |
εἶτ'
οὐκ
οἶσθ'
ἔφη,
ὅτι |
[339] |
λέγεις
σύ;
ἔφη.
ἃ
σὺ
|
λέγεις, |
ἔμοιγε
δοκῶ·
σκοπῶμεν
δὲ
βέλτιον. |
[349] |
ὦ
Θρασύμαχε·
μουσικὸν
δέ
τινα
|
λέγεις, |
ἕτερον
δὲ
(ἄμουσον;
ἔγωγε.
πότερον |
[347] |
γιγνώσκω,
τὴν
δὲ
ζημίαν
ἥντινα
|
λέγεις |
καὶ
ὡς
ἐν
μισθοῦ
μέρει |
[333] |
συμβόλαια,
ὦ
Σώκρατες.
συμβόλαια
δὲ
|
λέγεις |
κοινωνήματα
ἤ
τι
ἄλλο;
κοινωνήματα |
[337] |
σοι
εἶπεν·
ὦ
Θρασύμαχε,
πῶς
|
λέγεις; |
μὴ
ἀποκρίνωμαι
ὧν
προεῖπες
μηδέν; |
[338] |
μάθω
γε
πρῶτον,
ἔφην,
τί
|
λέγεις· |
νῦν
γὰρ
οὔπω
οἶδα.
τὸ |
[333] |
σῶν
εἶναι,
ὦ
Σώκρατες.
οὐκοῦν
|
λέγεις |
ὅταν
μηδὲν
δέῃ
αὐτῷ
χρῆσθαι |
[329] |
παραμύθιά
φασιν
εἶναι.
ἀληθῆ,
ἔφη,
|
λέγεις· |
οὐ
γὰρ
ἀποδέχονται.
καὶ
λέγουσι |
[338] |
τοῦτο,
ὦ
Θρασύμαχε,
τί
ποτε
|
λέγεις; |
οὐ
γάρ
που
τό
γε |
[331] |
ἐθέλων
τἀληθῆ
λέγειν.
(ὀρθῶς,
ἔφη,
|
λέγεις. |
οὐκ
ἄρα
οὗτος
ὅρος
ἐστὶν |
[353] |
κακῶς.
ἀληθές,
ἔφη,
τοῦτό
γε
|
λέγεις. |
οὐκοῦν
καὶ
ὦτα
στερόμενα
τῆς |
[339] |
μὴ
ὀρθῶς
ἀσύμφορα;
ἢ
πῶς
|
λέγεις; |
οὕτως.
ἃ
δ'
ἂν
θῶνται |
[328] |
ἁμιλλώμενοι
τοῖς
ἵπποις;
ἢ
πῶς
|
λέγεις; |
οὕτως,
ἔφη
ὁ
Πολέμαρχος.
καὶ |
[330] |
ἢ
τὸν
πλοῦτον.
ἀληθῆ,
ἔφη,
|
λέγεις. |
(πάνυ
μὲν
οὖν,
ἦν
δ' |
[339] |
τοὐναντίον,
τὸ
μὴ
συμφέρον.
τί
|
λέγεις |
σύ;
ἔφη.
ἃ
σὺ
λέγεις, |
[337] |
τι
(τοῦ
ἀληθοῦς;
ἢ
πῶς
|
λέγεις; |
τί
ἂν
αὐτῷ
εἶπες
πρὸς |
[339] |
ποιεῖν
τοὐναντίον
ἢ
ὃ
σὺ
|
λέγεις; |
τὸ
γὰρ
τοῦ
κρείττονος
ἀσύμφορον |
[348] |
τὸ
τοιόνδε
περὶ
αὐτῶν
πῶς
|
λέγεις; |
τὸ
μέν
που
ἀρετὴν
αὐτοῖν |
[341] |
ἡμῖν
τοιοῦτον
ἐγγένηται,
διόρισαι
ποτέρως
|
λέγεις |
τὸν
ἄρχοντά
τε
καὶ
τὸν |
[331] |
εἶναι.
(παγκάλως,
ἦν
δ'
ἐγώ,
|
λέγεις, |
ὦ
Κέφαλε.
τοῦτο
δ'
αὐτό, |
[347] |
ἐὰν
μὴ
ἄρχῃ.
πῶς
τοῦτο
|
λέγεις, |
ὦ
Σώκρατες;
ἔφη
ὁ
Γλαύκων· |