HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre I

Liste des contextes (ordre alphabétique)

υ = 34 formes différentes pour 54 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Pages

[346]   γ' οἶμαι, τὴν μισθωτικήν, ἐὰν ὑγιαίνῃ τις μισθαρνῶν. οὐ δῆτα. τί

[332]   ἐχθροὺς κακῶς πρὸς νόσον καὶ ὑγίειαν; ἰατρός. (τίς δὲ πλέοντας πρὸς

[346]   οὐ κοινήν, οἷον ἰατρικὴ μὲν ὑγίειαν, κυβερνητικὴ δὲ σωτηρίαν ἐν τῷ

[346]   ἀκριβῶς σκοπεῖσθαι, ἡ μὲν ἰατρικὴ ὑγίειαν ποιεῖ, ἡ δὲ μισθαρνητικὴ μισθόν,

[346]   τι μᾶλλον, ἐάν τις κυβερνῶν ὑγιὴς γίγνηται διὰ τὸ συμφέρον αὐτῷ

[335]   τοῦ ἐναντίου. ναί. οὐδὲ ξηρότητος ὑγραίνειν ἀλλὰ τοῦ ἐναντίου. πάνυ γε.

[336]   ὡς ἐγὼ οὐκ ἀποδέξομαι ἐὰν ὕθλους τοιούτους λέγῃς. καὶ ἐγὼ ἀκούσας

[327]   παῖς λαβόμενος τοῦ ἱματίου, κελεύει ὑμᾶς, ἔφη, Πολέμαρχος περιμεῖναι. καὶ ἐγὼ

[336]   τὸ μέσον φθεγξάμενος, τίς, ἔφη, ὑμᾶς πάλαι φλυαρία (ἔχει, ὦ Σώκρατες;

[327]   ἓν λείπεται, τὸ ἢν πείσωμεν ὑμᾶς ὡς χρὴ ἡμᾶς ἀφεῖναι; ἦ

[336]   τί εὐηθίζεσθε πρὸς ἀλλήλους ὑποκατακλινόμενοι ὑμῖν αὐτοῖς; ἀλλ' εἴπερ ὡς ἀληθῶς

[331]   ἔφη ὁ Κέφαλος, καὶ παραδίδωμι ὑμῖν τὸν λόγον· δεῖ γάρ με

[329]   ἐπὶ τούτῳ δὴ τὸ γῆρας ὑμνοῦσιν ὅσων κακῶν σφίσιν αἴτιον. ἐμοὶ

[337]   (μᾶλλον εἰκός ἐστίν που ὑπὸ ὑμῶν τῶν δεινῶν ἢ χαλεπαίνεσθαι. καὶ

[347]   γιγνώσκων τὸ ὠφελεῖσθαι μᾶλλον ἕλοιτο ὑπ' ἄλλου ἢ ἄλλον ὠφελῶν πράγματα

[337]   ὅπως μηδὲν ἐρεῖ ὧν ἡγεῖται ὑπ' ἀνδρὸς οὐ φαύλου; ~ἀλλὰ σὲ

[343]   ἄρχῃ ἑκάτερος, τῷ μὲν δικαίῳ ὑπάρχει, καὶ εἰ μηδεμία ἄλλη ζημία,

[343]   δὲ ἀδίκῳ πάντα τούτων τἀναντία ὑπάρχει. ~λέγω γὰρ (ὅνπερ νυνδὴ ἔλεγον,

[347]   ἕνεκα, ὡς ἔοικε, μισθὸν δεῖν ὑπάρχειν τοῖς μέλλουσιν ἐθελήσειν ἄρχειν, ἢ

[346]   ἐάνπερ βούλῃ ἀκριβῶς διορίζειν, ὥσπερ ὑπέθου, οὐδέν τι μᾶλλον, ἐάν τις

[336]   χρυσίων τιμιώτερον, ἔπειθ' οὕτως ἀνοήτως ὑπείκειν ἀλλήλοις καὶ οὐ σπουδάζειν ὅτι

[343]   γνωρίμοις, ὅταν μηδὲν ἐθέλῃ αὐτοῖς ὑπηρετεῖν παρὰ τὸ δίκαιον· τῷ δὲ

[343]   ὄντος, καὶ εὐδαίμονα ἐκεῖνον ποιοῦσιν ὑπηρετοῦντες (αὐτῷ, ἑαυτοὺς δὲ οὐδ' ὁπωστιοῦν.

[343]   δὲ τοῦ πειθομένου τε καὶ ὑπηρετοῦντος βλάβη, ἡ δὲ ἀδικία τοὐναντίον,

[330]   πολλὰ ἀδικήματα καὶ ἐκ τῶν ὕπνων, ὥσπερ οἱ παῖδες, θαμὰ ἐγειρόμενος

[342]   τοῦ ἥττονός τε καὶ ἀρχομένου (ὑπὸ ἑαυτῆς. συνωμολόγησε μὲν καὶ ταῦτα

[347]   τῆς δὲ ζημίας μεγίστη τὸ ὑπὸ πονηροτέρου ἄρχεσθαι, ἐὰν μὴ αὐτὸς

[354]   Σώκρατες, εἱστιάσθω ἐν τοῖς Βενδιδίοις. ὑπὸ σοῦ γε, ἦν δ' ἐγώ,

[330]   ἀληθεῖς ὦσιν· καὶ αὐτός ἤτοι ὑπὸ τῆς τοῦ γήρως ἀσθενείας ἢ

[329]   ποτε τῷ ποιητῇ παρεγενόμην ἐρωτωμένῳ ὑπό τινος· πῶς, ἔφη, (ὦ Σοφόκλεις,

[336]   ἂν γενέσθαι. νῦν δὲ ἡνίκα ὑπὸ τοῦ λόγου ἤρχετο ἐξαγριαίνεσθαι, προσέβλεψα

[344]   ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν ἄλλων ὅσοι ἂν πύθωνται

[340]   τὰ κελευόμενα ποιεῖν, ὦ Πολέμαρχε, ὑπὸ τῶν ἀρχόντων δίκαιον εἶναι ἔθετο

[336]   ὥρμα ἀντιλαμβάνεσθαι τοῦ λόγου, ἔπειτα ὑπὸ τῶν παρακαθημένων διεκωλύετο βουλομένων διακοῦσαι

[344]   καὶ μακάριοι (κέκληνται, οὐ μόνον ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἀλλὰ καὶ ὑπὸ

[337]   πολὺ (μᾶλλον εἰκός ἐστίν που ὑπὸ ὑμῶν τῶν δεινῶν ἢ χαλεπαίνεσθαι.

[333]   καὶ σκυτοτομική; ναί. πρός γε ὑποδημάτων ἂν οἶμαι φαίης κτῆσιν; πάνυ

[336]   ἄν ποτε ἡμᾶς ἑκόντας εἶναι ὑποκατακλίνεσθαι ἀλλήλοις ἐν τῇ ζητήσει καὶ

[336]   καὶ τί εὐηθίζεσθε πρὸς ἀλλήλους ὑποκατακλινόμενοι ὑμῖν αὐτοῖς; ἀλλ' εἴπερ ὡς

[340]   οὖν δή σοι καὶ ἐμὲ ὑπόλαβε νυνδὴ ἀποκρίνεσθαι· τὸ δὲ ἀκριβέστατον

[340]   ἔφη, αὐτῷ μαρτυρήσῃς, ὁ Κλειτοφῶν ὑπολαβών. καὶ τί, ἔφη, δεῖται μάρτυρος;

[331]   μὲν οὖν, ἔφη, ὦ Σώκρατες, ὑπολαβὼν ὁ Πολέμαρχος, εἴπερ γέ τι

[338]   ἔφη, ὦ Σώκρατες, καὶ ταύτῃ ὑπολαμβάνεις ᾗ ἂν κακουργήσαις μάλιστα τὸν

[349]   ἐπεξελθεῖν σκοπούμενον, ἕως ἄν σε ὑπολαμβάνω λέγειν ἅπερ διανοῇ. ἐμοὶ γὰρ

[341]   ναυτῶν ἄρχων. (οὐδὲν οἶμαι τοῦτο ὑπολογιστέον, ὅτι πλεῖ ἐν τῇ νηί,

[344]   αὐτὸν οἱ παρόντες, ἀλλ' ἠνάγκασαν ὑπομεῖναί τε καὶ παρασχεῖν τῶν εἰρημένων

[336]   τ' ἐγενόμην ἀποκρίνασθαι, καὶ εἶπον ὑποτρέμων· ὦ Θρασύμαχε, μὴ χαλεπὸς ἡμῖν

[330]   ἐκεῖ μᾶλλόν τι καθορᾷ αὐτά ὑποψίας δ' οὖν καὶ δείματος μεστὸς

[345]   ἀληθῶς ποιμένα οὐκέτι ᾤου δεῖν ὕστερον ἀκριβῶς φυλάξαι, ἀλλὰ πιαίνειν οἴει

[354]   καὶ ἀρετή, καὶ ἐμπεσόντος αὖ ὕστερον λόγου, ὅτι λυσιτελέστερον ἡ ἀδικία

[327]   ὃς ὁ Γλαύκων. (καὶ ὀλίγῳ ὕστερον ὅ τε Πολέμαρχος ἧκε καὶ

[352]   καὶ εὐδαιμονέστεροί εἰσιν, ὅπερ τὸ ὕστερον προυθέμεθα σκέψασθαι, σκεπτέον. φαίνονται μὲν

[351]   καὶ καταδεδουλῶσθαι, πολλὰς δὲ καὶ ὑφ' ἑαυτῇ ἔχειν δουλωσαμένην; πῶς γὰρ

[348]   τε καὶ ἔθνη δυνάμενοι ἀνθρώπων ὑφ' ἑαυτοὺς ποιεῖσθαι· σὺ δὲ οἴει

Pages
[346]	γ' οἶμαι, τὴν μισθωτικήν, ἐὰν	ὑγιαίνῃ	τις μισθαρνῶν. οὐ δῆτα. τί
[332]	ἐχθροὺς κακῶς πρὸς νόσον καὶ	ὑγίειαν;	ἰατρός. (τίς δὲ πλέοντας πρὸς
[346]	οὐ κοινήν, οἷον ἰατρικὴ μὲν	ὑγίειαν,	κυβερνητικὴ δὲ σωτηρίαν ἐν τῷ
[346]	ἀκριβῶς σκοπεῖσθαι, ἡ μὲν ἰατρικὴ	ὑγίειαν	ποιεῖ, ἡ δὲ μισθαρνητικὴ μισθόν,
[346]	τι μᾶλλον, ἐάν τις κυβερνῶν	ὑγιὴς	γίγνηται διὰ τὸ συμφέρον αὐτῷ
[335]	τοῦ ἐναντίου. ναί. οὐδὲ ξηρότητος	ὑγραίνειν	ἀλλὰ τοῦ ἐναντίου. πάνυ γε.
[336]	ὡς ἐγὼ οὐκ ἀποδέξομαι ἐὰν	ὕθλους	τοιούτους λέγῃς. καὶ ἐγὼ ἀκούσας
[327]	παῖς λαβόμενος τοῦ ἱματίου, κελεύει	ὑμᾶς,	ἔφη, Πολέμαρχος περιμεῖναι. καὶ ἐγὼ
[336]	τὸ μέσον φθεγξάμενος, τίς, ἔφη,	ὑμᾶς	πάλαι φλυαρία (ἔχει, ὦ Σώκρατες;
[327]	ἓν λείπεται, τὸ ἢν πείσωμεν	ὑμᾶς	ὡς χρὴ ἡμᾶς ἀφεῖναι; ἦ
[336]	τί εὐηθίζεσθε πρὸς ἀλλήλους ὑποκατακλινόμενοι	ὑμῖν	αὐτοῖς; ἀλλ' εἴπερ ὡς ἀληθῶς
[331]	ἔφη ὁ Κέφαλος, καὶ παραδίδωμι	ὑμῖν	τὸν λόγον· δεῖ γάρ με
[329]	ἐπὶ τούτῳ δὴ τὸ γῆρας	ὑμνοῦσιν	ὅσων κακῶν σφίσιν αἴτιον. ἐμοὶ
[337]	(μᾶλλον εἰκός ἐστίν που ὑπὸ	ὑμῶν	τῶν δεινῶν ἢ χαλεπαίνεσθαι. καὶ
[347]	γιγνώσκων τὸ ὠφελεῖσθαι μᾶλλον ἕλοιτο	ὑπ'	ἄλλου ἢ ἄλλον ὠφελῶν πράγματα
[337]	ὅπως μηδὲν ἐρεῖ ὧν ἡγεῖται	ὑπ'	ἀνδρὸς οὐ φαύλου; ~ἀλλὰ σὲ
[343]	ἄρχῃ ἑκάτερος, τῷ μὲν δικαίῳ	ὑπάρχει,	καὶ εἰ μηδεμία ἄλλη ζημία,
[343]	δὲ ἀδίκῳ πάντα τούτων τἀναντία	ὑπάρχει.	~λέγω γὰρ (ὅνπερ νυνδὴ ἔλεγον,
[347]	ἕνεκα, ὡς ἔοικε, μισθὸν δεῖν	ὑπάρχειν	τοῖς μέλλουσιν ἐθελήσειν ἄρχειν, ἢ
[346]	ἐάνπερ βούλῃ ἀκριβῶς διορίζειν, ὥσπερ	ὑπέθου,	οὐδέν τι μᾶλλον, ἐάν τις
[336]	χρυσίων τιμιώτερον, ἔπειθ' οὕτως ἀνοήτως	ὑπείκειν	ἀλλήλοις καὶ οὐ σπουδάζειν ὅτι
[343]	γνωρίμοις, ὅταν μηδὲν ἐθέλῃ αὐτοῖς	ὑπηρετεῖν	παρὰ τὸ δίκαιον· τῷ δὲ
[343]	ὄντος, καὶ εὐδαίμονα ἐκεῖνον ποιοῦσιν	ὑπηρετοῦντες	(αὐτῷ, ἑαυτοὺς δὲ οὐδ' ὁπωστιοῦν.
[343]	δὲ τοῦ πειθομένου τε καὶ	ὑπηρετοῦντος	βλάβη, ἡ δὲ ἀδικία τοὐναντίον,
[330]	πολλὰ ἀδικήματα καὶ ἐκ τῶν	ὕπνων,	ὥσπερ οἱ παῖδες, θαμὰ ἐγειρόμενος
[342]	τοῦ ἥττονός τε καὶ ἀρχομένου	(ὑπὸ	ἑαυτῆς. συνωμολόγησε μὲν καὶ ταῦτα
[347]	τῆς δὲ ζημίας μεγίστη τὸ	ὑπὸ	πονηροτέρου ἄρχεσθαι, ἐὰν μὴ αὐτὸς
[354]	Σώκρατες, εἱστιάσθω ἐν τοῖς Βενδιδίοις.	ὑπὸ	σοῦ γε, ἦν δ' ἐγώ,
[330]	ἀληθεῖς ὦσιν· καὶ αὐτός ἤτοι	ὑπὸ	τῆς τοῦ γήρως ἀσθενείας ἢ
[329]	ποτε τῷ ποιητῇ παρεγενόμην ἐρωτωμένῳ	ὑπό	τινος· πῶς, ἔφη, (ὦ Σοφόκλεις,
[336]	ἂν γενέσθαι. νῦν δὲ ἡνίκα	ὑπὸ	τοῦ λόγου ἤρχετο ἐξαγριαίνεσθαι, προσέβλεψα
[344]	ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἀλλὰ καὶ	ὑπὸ	τῶν ἄλλων ὅσοι ἂν πύθωνται
[340]	τὰ κελευόμενα ποιεῖν, ὦ Πολέμαρχε,	ὑπὸ	τῶν ἀρχόντων δίκαιον εἶναι ἔθετο
[336]	ὥρμα ἀντιλαμβάνεσθαι τοῦ λόγου, ἔπειτα	ὑπὸ	τῶν παρακαθημένων διεκωλύετο βουλομένων διακοῦσαι
[344]	καὶ μακάριοι (κέκληνται, οὐ μόνον	ὑπὸ	τῶν πολιτῶν ἀλλὰ καὶ ὑπὸ
[337]	πολὺ (μᾶλλον εἰκός ἐστίν που	ὑπὸ	ὑμῶν τῶν δεινῶν ἢ χαλεπαίνεσθαι.
[333]	καὶ σκυτοτομική; ναί. πρός γε	ὑποδημάτων	ἂν οἶμαι φαίης κτῆσιν; πάνυ
[336]	ἄν ποτε ἡμᾶς ἑκόντας εἶναι	ὑποκατακλίνεσθαι	ἀλλήλοις ἐν τῇ ζητήσει καὶ
[336]	καὶ τί εὐηθίζεσθε πρὸς ἀλλήλους	ὑποκατακλινόμενοι	ὑμῖν αὐτοῖς; ἀλλ' εἴπερ ὡς
[340]	οὖν δή σοι καὶ ἐμὲ	ὑπόλαβε	νυνδὴ ἀποκρίνεσθαι· τὸ δὲ ἀκριβέστατον
[340]	ἔφη, αὐτῷ μαρτυρήσῃς, ὁ Κλειτοφῶν	ὑπολαβών.	καὶ τί, ἔφη, δεῖται μάρτυρος;
[331]	μὲν οὖν, ἔφη, ὦ Σώκρατες,	ὑπολαβὼν	ὁ Πολέμαρχος, εἴπερ γέ τι
[338]	ἔφη, ὦ Σώκρατες, καὶ ταύτῃ	ὑπολαμβάνεις	ᾗ ἂν κακουργήσαις μάλιστα τὸν
[349]	ἐπεξελθεῖν σκοπούμενον, ἕως ἄν σε	ὑπολαμβάνω	λέγειν ἅπερ διανοῇ. ἐμοὶ γὰρ
[341]	ναυτῶν ἄρχων. (οὐδὲν οἶμαι τοῦτο	ὑπολογιστέον,	ὅτι πλεῖ ἐν τῇ νηί,
[344]	αὐτὸν οἱ παρόντες, ἀλλ' ἠνάγκασαν	ὑπομεῖναί	τε καὶ παρασχεῖν τῶν εἰρημένων
[336]	τ' ἐγενόμην ἀποκρίνασθαι, καὶ εἶπον	ὑποτρέμων·	ὦ Θρασύμαχε, μὴ χαλεπὸς ἡμῖν
[330]	ἐκεῖ μᾶλλόν τι καθορᾷ αὐτά	ὑποψίας	δ' οὖν καὶ δείματος μεστὸς
[345]	ἀληθῶς ποιμένα οὐκέτι ᾤου δεῖν	ὕστερον	ἀκριβῶς φυλάξαι, ἀλλὰ πιαίνειν οἴει
[354]	καὶ ἀρετή, καὶ ἐμπεσόντος αὖ	ὕστερον	λόγου, ὅτι λυσιτελέστερον ἡ ἀδικία
[327]	ὃς ὁ Γλαύκων. (καὶ ὀλίγῳ	ὕστερον	ὅ τε Πολέμαρχος ἧκε καὶ
[352]	καὶ εὐδαιμονέστεροί εἰσιν, ὅπερ τὸ	ὕστερον	προυθέμεθα σκέψασθαι, σκεπτέον. φαίνονται μὲν
[351]	καὶ καταδεδουλῶσθαι, πολλὰς δὲ καὶ	ὑφ'	ἑαυτῇ ἔχειν δουλωσαμένην; πῶς γὰρ
[348]	τε καὶ ἔθνη δυνάμενοι ἀνθρώπων	ὑφ'	ἑαυτοὺς ποιεῖσθαι· σὺ δὲ οἴει

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 22/11/2005