Pages |
[342] |
~(τί
δὲ
δή;
αὐτὴ
ἡ
|
ἰατρική |
ἐστιν
πονηρά,
ἢ
ἄλλη
τις |
[342] |
(οὐκ
ἄρα,
ἦν
δ'
ἐγώ,
|
ἰατρικὴ |
ἰατρικῇ
τὸ
συμφέρον
σκοπεῖ
ἀλλὰ |
[332] |
ἀποδιδοῦσα
ὀφειλόμενον
καὶ
προσῆκον
τέχνη
|
ἰατρικὴ |
καλεῖται;
τί
ἂν
οἴει
ἡμῖν |
[346] |
παρέχεται
ἀλλ'
οὐ
κοινήν,
οἷον
|
ἰατρικὴ |
μὲν
ὑγίειαν,
κυβερνητικὴ
δὲ
σωτηρίαν |
[341] |
καὶ
ἡ
τέχνη
ἐστὶν
ἡ
|
ἰατρικὴ |
νῦν
ηὑρημένη,
ὅτι
σῶμά
ἐστιν |
[342] |
ἄρα,
ἦν
δ'
ἐγώ,
ἰατρικὴ
|
ἰατρικῇ |
τὸ
συμφέρον
σκοπεῖ
ἀλλὰ
σώματι. |
[346] |
δεῖ
ἀκριβῶς
σκοπεῖσθαι,
ἡ
μὲν
|
ἰατρικὴ |
ὑγίειαν
ποιεῖ,
ἡ
δὲ
μισθαρνητικὴ |
[346] |
οὐ
δῆτα.
τί
δέ;
τὴν
|
ἰατρικὴν |
μισθαρνητικήν,
ἐὰν
ἰώμενός
τις
μισθαρνῇ; |
[346] |
ἕνεκα
τούτου
καλεῖς
μᾶλλον
αὐτὴν
|
ἰατρικήν; |
οὐ
δῆτα,
ἔφη.
οὐδέ
γ' |
[346] |
αὐτῆς
ἡ
δύναμις·
ἢ
τὴν
|
ἰατρικὴν |
σὺ
καὶ
τὴν
κυβερνητικὴν
τὴν |
[349] |
ἄφρονα,
κακόν;
ναί.
τί
δὲ
|
ἰατρικόν; |
οὐχ
οὕτως;
οὕτως.
δοκεῖ
ἂν |
[350] |
ἀμούσου;
ἀνάγκη,
ἔφη.
~(τί
δὲ
|
ἰατρικός; |
ἐν
τῇ
ἐδωδῇ
ἢ
πόσει |
[350] |
ἢ
πράγματος;
οὐ
δῆτα.
μὴ
|
ἰατρικοῦ |
δέ;
ναί.
περὶ
πάσης
δὴ |
[350] |
ἢ
πόσει
ἐθέλειν
ἄν
τι
|
ἰατρικοῦ |
πλεονεκτεῖν
ἢ
ἀνδρὸς
ἢ
πράγματος; |
[340] |
ἐν
τοῖς
λόγοις·
ἐπεὶ
αὐτίκα
|
ἰατρὸν |
καλεῖς
σὺ
τὸν
ἐξαμαρτάνοντα
περὶ |
[341] |
καὶ
λέγε
τὸν
τῷ
ὄντι
|
ἰατρὸν |
ὄντα.
τῶν
καμνόντων,
ἔφη,
θεραπευτής. |
[345] |
ἐπισκεψώμεθα
ὅτι
τὸν
ὡς
ἀληθῶς
|
ἰατρὸν |
τὸ
πρῶτον
ὁριζόμενος
τὸν
ὡς |
[332] |
γε
μήν,
ὦ
φίλε
Πολέμαρχε,
|
ἰατρὸς |
ἄχρηστος.
ἀληθῆ.
καὶ
μὴ
πλέουσι |
[340] |
τῷ
ῥήματι
οὕτως,
ὅτι
ὁ
|
ἰατρὸς |
ἐξήμαρτεν
καὶ
ὁ
λογιστὴς
ἐξήμαρτεν |
[340] |
γ'
ἂν
εἴποι
ὅτι
ὁ
|
ἰατρὸς |
ἥμαρτεν
καὶ
ὁ
ἄρχων
ἥμαρτεν. |
[341] |
μοι·
ὁ
τῷ
ἀκριβεῖ
λόγῳ
|
ἰατρός, |
ὃν
ἄρτι
ἔλεγες,
πότερον
χρηματιστής |
[342] |
οὖν,
ἦν
δ'
ἐγώ,
οὐδὲ
|
ἰατρὸς |
οὐδείς,
καθ'
ὅσον
ἰατρός,
τὸ |
[342] |
κάμνοντι;
ὡμολόγηται
γὰρ
ὁ
ἀκριβὴς
|
ἰατρὸς |
σωμάτων
εἶναι
ἄρχων
ἀλλ'
οὐ |
[332] |
κακῶς
πρὸς
νόσον
καὶ
ὑγίειαν;
|
ἰατρός. |
(τίς
δὲ
πλέοντας
πρὸς
τὸν |
[342] |
οὐδὲ
ἰατρὸς
οὐδείς,
καθ'
ὅσον
|
ἰατρός, |
τὸ
τῷ
ἰατρῷ
συμφέρον
σκοπεῖ |
[342] |
καθ'
ὅσον
ἰατρός,
τὸ
τῷ
|
ἰατρῷ |
συμφέρον
σκοπεῖ
οὐδ'
ἐπιτάττει,
ἀλλὰ |
[344] |
βούλει
κρίνειν
ὅσῳ
μᾶλλον
συμφέρει
|
ἰδίᾳ |
αὑτῷ
ἄδικον
εἶναι
ἢ
τὸ |
[333] |
δικαιοσύνη
χρήσιμος
καὶ
κοινῇ
καὶ
|
ἰδίᾳ· |
ὅταν
δὲ
χρῆσθαι,
ἡ
ἀμπελουργική; |
[353] |
ἂν
αὐτὰ
ἀποδοῖμεν
καὶ
φαῖμεν
|
ἴδια |
ἐκείνης
εἶναι;
οὐδενὶ
ἄλλῳ.
τί |
[344] |
καὶ
ἱερὰ
καὶ
ὅσια
καὶ
|
ἴδια |
καὶ
δημόσια,
ἀλλὰ
(συλλήβδην·
ὧν |
[346] |
οὐκοῦν
καὶ
ὠφελίαν
ἑκάστη
τούτων
|
ἰδίαν |
τινὰ
ἡμῖν
παρέχεται
ἀλλ'
οὐ |
[346] |
γε
ὠφελίαν
ἑκάστης
τῆς
τέχνης
|
ἰδίαν |
ὡμολογήσαμεν
εἶναι;
ἔστω,
ἔφη.
ἥντινα |
[345] |
θεραπευομένῳ,
ἔν
τε
πολιτικῇ
καὶ
|
ἰδιωτικῇ |
ἀρχῇ.
σὺ
δὲ
τοὺς
ἄρχοντας |
[352] |
ὧδε·
ἔσθ'
ὅτῳ
ἂν
ἄλλῳ
|
ἴδοις |
ἢ
ὀφθαλμοῖς;
οὐ
δῆτα.
τί |
[350] |
ἀλλ'
ἑλκόμενος
καὶ
μόγις,
μετὰ
|
ἱδρῶτος |
θαυμαστοῦ
ὅσου,
ἅτε
καὶ
θέρους |
[328] |
αὐτόθι
κύκλῳ.
εὐθὺς
οὖν
με
|
ἰδὼν |
ὁ
Κέφαλος
ἠσπάζετό
τε
καὶ |
[328] |
οὐδὲν
ἂν
σὲ
ἔδει
δεῦρο
|
(ἰέναι, |
ἀλλ'
ἡμεῖς
ἂν
παρὰ
σὲ |
[347] |
τὸ
ἑκόντα
ἐπὶ
τὸ
ἄρχειν
|
ἰέναι |
ἀλλὰ
μὴ
ἀνάγκην
περιμένειν
αἰσχρὸν |
[328] |
δέ
σε
χρὴ
πυκνότερον
δεῦρο
|
ἰέναι. |
ὡς
εὖ
ἴσθι
ὅτι
ἔμοιγε |
[344] |
λάθρᾳ
καὶ
βίᾳ
ἀφαιρεῖται,
καὶ
|
ἱερὰ |
καὶ
ὅσια
καὶ
ἴδια
καὶ |
[331] |
καὶ
ἅμα
ᾔει
πρὸς
τὰ
|
ἱερά. |
(λέγε
δή,
εἶπον
ἐγώ,
σὺ |
[344] |
ἔχει
τὰ
μέγιστα
καὶ
γὰρ
|
ἱερόσυλοι |
καὶ
ἀνδραποδισταὶ
καὶ
τοιχωρύχοι
καὶ |
[331] |
δεῖ
γάρ
με
ἤδη
τῶν
|
ἱερῶν |
ἐπιμεληθῆναι.
οὐκοῦν,
ἔφη,
ἐγώ,
ὁ |
[352] |
ἐναντιώσομαι,
ἵνα
μὴ
τοῖσδε
ἀπέχθωμαι.
|
ἴθι |
δή,
ἦν
δ'
ἐγώ,
καὶ |
[348] |
δ'
ἐγώ,
ἀρέσκει.
οὕτως,
ἔφη.
|
ἴθι |
δή,
ἦν
δ'
ἐγώ,
ὦ |
[353] |
τὸν
αὐτὸν
λόγον;
ἔμοιγε
δοκεῖ.
|
ἴθι |
δή,
μετὰ
ταῦτα
τόδε
σκέψαι. |
[344] |
καὶ
δεσποτικώτερον
ἀδικία
δικαιοσύνης
ἐστὶν
|
ἱκανῶς |
γιγνομένη,
καὶ
ὅπερ
ἐξ
ἀρχῆς |
[345] |
γε
αὑτῆς
ὥστ'
εἶναι
βελτίστη
|
ἱκανῶς |
δήπου
ἐκπεπόρισται,
ἕως
γ'
ἂν |
[344] |
νῷ
ἔχεις
ἀπιέναι
πρὶν
διδάξαι
|
ἱκανῶς |
ἢ
μαθεῖν
εἴτε
οὕτως
εἴτε |
[345] |
ἐγώ·
πεῖσον
οὖν,
ὦ
μακάριε,
|
ἱκανῶς |
ἡμᾶς
ὅτι
οὐκ
ὀρθῶς
βουλευόμεθα |
[327] |
ὄπισθεν
ὁ
παῖς
λαβόμενος
τοῦ
|
ἱματίου, |
κελεύει
ὑμᾶς,
ἔφη,
Πολέμαρχος
περιμεῖναι. |
[338] |
φανερὸς
μὲν
ἦν
ἐπιθυμῶν
εἰπεῖν
|
ἵν' |
εὐδοκιμήσειεν,
ἡγούμενος
ἔχειν
ἀπόκρισιν
παγκάλην· |
[351] |
τοῦτο
τοίνυν
ἐρωτῶ,
ὅπερ
ἄρτι,
|
~ἵνα |
καὶ
ἑξῆς
διασκεψώμεθα
(τὸν
λόγον, |
[341] |
δ'
ἐγώ,
ὦ
μακάριε.
ἀλλ'
|
ἵνα |
μὴ
αὖθις
ἡμῖν
τοιοῦτον
ἐγγένηται, |
[352] |
οὐ
γὰρ
ἔγωγέ
σοι
ἐναντιώσομαι,
|
ἵνα |
μὴ
τοῖσδε
ἀπέχθωμαι.
ἴθι
δή, |
[351] |
γάρ;
ἔστω,
ἦ
δ'
ὅς,
|
ἵνα |
σοι
μὴ
διαφέρωμαι.
ἀλλ'
εὖ |
[337] |
γε
οἶμαι,
ἦ
δ'
ὅς·
|
ἵνα |
Σωκράτης
τὸ
εἰωθὸς
διαπράξηται·
αὐτὸς |
[346] |
μακάριε,
μὴ
παρὰ
δόξαν
ἀποκρίνου,
|
ἵνα |
τι
καὶ
περαίνωμεν.
ἀλλὰ
τούτῳ, |
[347] |
οὐχ
ὡς
ἐπ'
ἀγαθόν
τι
|
ἰόντες |
οὐδ'
ὡς
εὐπαθήσοντες
ἐν
αὐτῷ, |
[342] |
σώματι.
ναί,
ἔφη.
οὐδὲ
ἱππικὴ
|
ἱππικῇ |
ἀλλ'
ἵπποις·
οὐδὲ
ἄλλη
τέχνη |
[342] |
ἀλλὰ
σώματι.
ναί,
ἔφη.
οὐδὲ
|
ἱππικὴ |
ἱππικῇ
ἀλλ'
ἵπποις·
οὐδὲ
ἄλλη |
[335] |
δύνανται
ποιεῖν;
ἀδύνατον.
ἀλλὰ
τῇ
|
ἱππικῇ |
οἱ
ἱππικοὶ
ἀφίππους;
οὐκ
ἔστιν. |
[335] |
ἀδύνατον.
ἀλλὰ
τῇ
ἱππικῇ
οἱ
|
ἱππικοὶ |
ἀφίππους;
οὐκ
ἔστιν.
ἀλλὰ
τῇ |
[333] |
(δέ,
ὡς
ἐγὼ
οἶμαι,
ὁ
|
ἱππικός. |
ἦ
γάρ;
φαίνεται.
καὶ
μὴν |
[335] |
ἐχθροὺς
δεῖ
βλάπτειν.
βλαπτόμενοι
δ'
|
ἵπποι |
βελτίους
ἢ
χείρους
γίγνονται;
χείρους. |
[328] |
ἔχοντες
διαδώσουσιν
ἀλλήλοις
ἁμιλλώμενοι
τοῖς
|
ἵπποις; |
ἢ
πῶς
λέγεις;
οὕτως,
ἔφη |
[342] |
ἔφη.
οὐδὲ
ἱππικὴ
ἱππικῇ
ἀλλ'
|
ἵπποις· |
οὐδὲ
ἄλλη
τέχνη
οὐδεμία
ἑαυτῇ |
[333] |
ἀργυρίου
κοινῇ
πρίασθαι
ἢ
ἀποδόσθαι
|
ἵππον· |
τότε
(δέ,
ὡς
ἐγὼ
οἶμαι, |
[352] |
λέγε·
δοκεῖ
τί
σοι
εἶναι
|
ἵππου |
ἔργον;
(ἔμοιγε.
ἆρ'
οὖν
τοῦτο |
[352] |
οὖν
τοῦτο
ἂν
θείης
καὶ
|
ἵππου |
καὶ
ἄλλου
ὁτουοῦν
ἔργον,
ὃ |
[335] |
τῶν
ἵππων;
εἰς
τὴν
τῶν
|
ἵππων. |
ἆρ'
οὖν
καὶ
κύνες
βλαπτόμενοι |
[335] |
ἀλλ'
οὐκ
εἰς
τὴν
τῶν
|
ἵππων |
ἀρετήν;
ἀνάγκη.
(ἀνθρώπους
δέ,
ὦ |
[335] |
ἀρετήν,
ἢ
εἰς
τὴν
τῶν
|
ἵππων; |
εἰς
τὴν
τῶν
ἵππων.
ἆρ' |
[328] |
ἀφ'
ἵππων
τῇ
θεῷ;
ἀφ'
|
ἵππων; |
ἦν
δ'
ἐγώ·
καινόν
γε |
[328] |
λαμπὰς
ἔσται
πρὸς
ἑσπέραν
ἀφ'
|
ἵππων |
τῇ
θεῷ;
ἀφ'
ἵππων;
ἦν |
[336] |
ὦ
Θρασύμαχε,
μὴ
χαλεπὸς
ἡμῖν
|
ἴσθι· |
εἰ
γάρ
τι
ἐξαμαρτάνομεν
ἐν |
[330] |
πολλοὺς
πείσαιμι
λέγων.
εὖ
γὰρ
|
ἴσθι, |
ἔφη,
ὦ
Σώκρατες,
ὅτι,
ἐπειδάν |
[336] |
ἐγώ
τε
καὶ
ὅδε,
εὖ
|
ἴσθι |
ὅτι
ἄκοντες
ἁμαρτάνομεν.
μὴ
γὰρ |
[328] |
πυκνότερον
δεῦρο
ἰέναι.
ὡς
εὖ
|
ἴσθι |
ὅτι
ἔμοιγε
ὅσον
αἱ
ἄλλαι |
[336] |
ἢ
Περδίκκου
ἢ
Ξέρξου
ἢ
|
Ἰσμηνίου |
τοῦ
Θηβαίου
ἤ
τινος
ἄλλου |
[328] |
γε,
ἦ
δ'
ὅς,
οὐδ'
|
ἴστε |
ὅτι
λαμπὰς
ἔσται
πρὸς
ἑσπέραν |
[348] |
φήσεις
αὐτὸ
καὶ
καλὸν
καὶ
|
ἰσχυρὸν |
εἶναι
καὶ
τἆλλα
αὐτῷ
πάντα |
[350] |
κείσθω,
ἔφαμεν
δὲ
δὴ
καὶ
|
ἰσχυρὸν |
εἶναι
τὴν
ἀδικίαν.
ἢ
οὐ |
[351] |
δικαιοσύνη,
ῥᾳδίως
οἶμαι
φανήσεται
καὶ
|
ἰσχυρότερον |
ἀδικίας,
ἐπειδήπερ
ἐστὶν
ἀμαθία
ἡ |
[351] |
που
ὅτι
καὶ
δυνατώτερον
καὶ
|
ἰσχυρότερον |
εἴη
ἀδικία
δικαιοσύνης·
νῦν
δέ |
[344] |
ἀδικίαν.
οὕτως,
ὦ
Σώκρατες,
καὶ
|
ἰσχυρότερον |
καὶ
ἐλευθεριώτερον
καὶ
δεσποτικώτερον
ἀδικία |
[343] |
ὁ
μὲν
δίκαιος
ἀπὸ
τῶν
|
ἴσων |
πλέον
εἰσφέρει,
ὁ
δ'
ἔλαττον, |
[331] |
λέγει,
σὺ
μέν,
ὦ
Πολέμαρχε,
|
ἴσως |
γιγνώσκεις,
ἐγὼ
δὲ
ἀγνοῶ·
δῆλον |
[328] |
ὁδὸν
προεληλυθότων
ἣν
καὶ
ἡμᾶς
|
ἴσως |
δεήσει
πορεύεσθαι,
ποία
τίς
ἐστιν, |
[350] |
εἰς
τὴν
αὐτὴν
πρᾶξιν.
ἀλλ'
|
ἴσως, |
ἔφη,
ἀνάγκη
τοῦτό
γε
οὕτως |
[339] |
τὸ
τοῦ
κρείττονος.
(σμικρά
γε
|
ἴσως, |
ἔφη,
προσθήκη.
οὔπω
δῆλον
οὐδ' |
[353] |
πῶς
ἄν;
ἔφη·
τυφλότητα
γὰρ
|
ἴσως |
λέγεις
ἀντὶ
τῆς
ὄψεως.
ἥτις, |
[350] |
(πλεονεκτήσειεν
ἄν,
ὁμοίως
δὲ
ἀνεπιστήμονος;
|
ἴσως. |
ὁ
δὲ
ἐπιστήμων
σοφός;
φημί. |
[330] |
κεκτῆσθαι;
ὅ,
ἦ
δ'
ὅς,
|
ἴσως |
οὐκ
ἂν
πολλοὺς
πείσαιμι
λέγων. |
[345] |
κερδαλεώτερον.
ταῦτ'
οὖν
(καὶ
ἕτερος
|
ἴσως |
τις
ἡμῶν
πέπονθεν,
οὐ
μόνος |
[348] |
ποιεῖσθαι·
σὺ
δὲ
οἴει
με
|
ἴσως |
τοὺς
τὰ
βαλλάντια
ἀποτέμνοντας
λέγειν. |
[333] |
ἀργυρίου,
ἔμοιγε
δοκεῖ.
πλήν
γ'
|
ἴσως, |
ὦ
Πολέμαρχε,
πρὸς
τὸ
χρῆσθαι |
[353] |
ᾧπερ
καὶ
ἔργον
τι
προστέτακται;
|
ἴωμεν |
δὲ
ἐπὶ
τὰ
αὐτὰ
πάλιν· |
[346] |
δέ;
τὴν
ἰατρικὴν
μισθαρνητικήν,
ἐὰν
|
ἰώμενός |
τις
μισθαρνῇ;
(οὐκ
ἔφη.
οὐκοῦν |