Pages
[344]	τὸ δίκαιον τυγχάνει ὄν, τὸ	δ'	ἄδικον ἑαυτῷ λυσιτελοῦν τε καὶ
[354]	μὲν δίκαιος ἄρα εὐδαίμων, ὁ	δ'	ἄδικος ἄθλιος. ἔστω, ἔφη. ἀλλὰ
[339]	ἢ πῶς λέγεις; οὕτως. ἃ	δ'	ἂν θῶνται ποιητέον τοῖς ἀρχομένοις,
[334]	τις ἡγῆται χρηστοὺς φιλεῖν, οὓς	δ'	ἂν πονηροὺς μισεῖν. ἆρ' οὖν
[339]	διαμαρτάνειν τοῦ ἑαυτοῖς βελτίστου, ἃ	δ'	ἂν προστάττωσιν οἱ ἄρχοντες δίκαιον
[337]	αὐτὸς μὲν μὴ ἀποκρίνηται, ἄλλου	δ'	ἀποκρινομένου λαμβάνῃ λόγον καὶ ἐλέγχῃ.
[343]	εὐηθικῶν τε καὶ δικαίων, οἱ	δ'	ἀρχόμενοι ποιοῦσιν τὸ ἐκείνου συμφέρον
[353]	ἐκείνης εἶναι; οὐδενὶ ἄλλῳ. τί	δ'	αὖ τὸ ζῆν; οὐ ψυχῆς
[331]	ἐγώ, λέγεις, ὦ Κέφαλε. τοῦτο	δ'	αὐτό, τὴν δικαιοσύνην, πότερα τὴν
[350]	βούλει; οὐδὲν μὰ Δία, ἦν	δ'	ἐγώ, ἀλλ' εἴπερ τοῦτο ποιήσεις,
[330]	λέγεις. (πάνυ μὲν οὖν, ἦν	δ'	ἐγώ. ἀλλά μοι ἔτι τοσόνδε
[338]	λόγον. οὐδαμῶς, ὦ ἄριστε, ἦν	δ'	ἐγώ· ἀλλὰ σαφέστερον εἰπὲ τί
[349]	τὸν λόγον ἐλέγχεις; (οὐδέν, ἦν	δ'	ἐγώ. ἀλλὰ τόδε μοι πειρῶ
[348]	ὅς. ἂν μὲν τοίνυν, ἦν	δ'	ἐγώ, ἀντικατατείναντες λέγωμεν αὐτῷ λόγον
[349]	μαντεύῃ. ἀλλ' οὐ μέντοι, ἦν	δ'	ἐγώ, ἀποκνητέον γε τῷ λόγῳ
[348]	ἔφη. ὁποτέρως οὖν σοι, ἦν	δ'	ἐγώ, ἀρέσκει. οὕτως, ἔφη. ἴθι
[353]	ἀντὶ τῆς ὄψεως. ἥτις, ἦν	δ'	ἐγώ, αὐτῶν ἡ ἀρετή· οὐ
[334]	λόγος. τοὺς ἀδίκους ἄρα, ἦν	δ'	ἐγώ, δίκαιον βλάπτειν, τοὺς δὲ
[335]	καλῶς λέγεσθαι. ἔστιν ἄρα, ἦν	δ'	ἐγώ, δικαίου ἀνδρὸς βλάπτειν καὶ
[337]	ἐκείνῳ. οὐδέν γε κωλύει, ἦν	δ'	ἐγώ· εἰ δ' οὖν καὶ
[332]	ἔφη. ὦ πρὸς Διός, ἦν	δ'	ἐγώ, εἰ οὖν τις αὐτὸν
[337]	ἀποκρινῇ; οὐκ ἂν θαυμάσαιμι, ἦν	δ'	ἐγώ· εἴ μοι σκεψαμένῳ οὕτω
[339]	τοῦ κρείττονος συμφέρον. νῦν, ἦν	δ'	ἐγώ, ἔμαθον ὃ λέγεις· εἰ
[336]	ἀληθέστατα, ἔφη, λέγεις. εἶεν, ἦν	δ'	ἐγώ· ἐπειδὴ δὲ οὐδὲ τοῦτο
[341]	οὐ καὶ ἡ τέχνη, ἦν	δ'	ἐγώ, ἐπὶ τούτῳ πέφυκεν, ἐπὶ
[349]	δύναιτο. ἀλλ' οὐ τοῦτο, ἦν	δ'	ἐγώ, ἐρωτῶ, ἀλλ' εἰ τοῦ
[327]	ἢ μένετ' αὐτοῦ. οὐκοῦν, ἦν	δ'	ἐγώ, ἔτι ἓν λείπεται, τὸ
[337]	ἀξιοῖς παθεῖν; τί ἄλλο, ἦν	δ'	ἐγώ, ἢ ὅπερ προσήκει πάσχειν
[348]	πάνυ οὕτω τίθημι. τοῦτο, ἦν	δ'	ἐγώ, ἤδη στερεώτερον, ὦ ἑταῖρε,
[344]	τουτὶ ἄλλως ἔχειν; ἔοικας, ἦν	δ'	ἐγώ ἤτοι ἡμῶν γε οὐδὲν
[342]	ἔφη, φαίνεται. (οὐκ ἄρα, ἦν	δ'	ἐγώ, ἰατρικὴ ἰατρικῇ τὸ συμφέρον
[349]	τοῦτ' ἔφη, εὖ. οὐκοῦν, ἦν	δ'	ἐγώ, καὶ ἔοικε τῷ φρονίμῳ
[339]	σκόπει, ἔφη. ταῦτ' ἔσται, ἦν	δ'	ἐγώ. καί μοι εἰπέ· οὐ
[352]	σκόπει δή, ἔφη. σκοπῶ, ἦν	δ'	ἐγώ. καί μοι λέγε· δοκεῖ
[352]	τοῖσδε ἀπέχθωμαι. ἴθι δή, ἦν	δ'	ἐγώ, καὶ τὰ λοιπά μοι
[339]	ἔγωγε, ἔφη. (οἴου τοίνυν, ἦν	δ'	ἐγώ, καὶ τὸ ἀσύμφορα ποιεῖν
[328]	τῇ θεῷ; ἀφ' ἵππων; ἦν	δ'	ἐγώ· καινόν γε τοῦτο. λαμπάδια
[335]	δ' ὅς. μαχούμεθα ἄρα, ἦν	δ'	ἐγώ, κοινῇ ἐγώ τε καὶ
[331]	πλοῦτον χρησιμώτατον εἶναι. (παγκάλως, ἦν	δ'	ἐγώ, λέγεις, ὦ Κέφαλε. τοῦτο
[338]	χάριν ἀποδιδόναι. ὅτι μέν, ἦν	δ'	ἐγώ, μανθάνω παρὰ τῶν ἄλλων,
[334]	εἶναι. νῦν δὲ πῶς, ἦν	δ'	ἐγώ, μεταθώμεθα; τὸν δοκοῦντά τε,
[345]	τὸν λόγον; μὰ Δί' ἦν	δ'	ἐγώ, μὴ σύ γε· ἀλλὰ
[350]	φαίνεται. οὐκοῦν, ὦ Θρασύμαχε, ἦν	δ'	ἐγώ, ὁ ἄδικος ἡμῖν τοῦ
[350]	ἀνομοίου; ναί. ἔοικεν ἄρα, ἦν	δ'	ἐγώ, ὁ μὲν δίκαιος τῷ
[327]	οὐ γὰρ κακῶς δοξάζεις, ἦν	δ'	ἐγώ. ὁρᾷς οὖν ἡμᾶς, ἔφη,
[348]	λυσιτελέστερον βίον εἶναι. ~(ἤκουσας, ἦν	δ'	ἐγώ, ὅσα ἄρτι Θρασύμαχος ἀγαθὰ
[330]	οὗ τοι ἕνεκα ἠρόμην, ἦν	δ'	ἐγώ, ὅτι μοι ἔδοξας οὐ
[343]	ὅτι δὴ τί μάλιστα; ἦν	δ'	ἐγώ. (ὅτι οἴει τοὺς ποιμένας
[332]	κακὸν δὲ μηδέν. μανθάνω, ἦν	δ'	ἐγώ ὅτι οὐ τὰ ὀφειλόμενα
[336]	τῆς μάχης. ~(ἀλλ' οἶσθα, ἦν	δ'	ἐγώ, οὗ μοι δοκεῖ εἶναι
[342]	ὡμολόγησεν, ἄλλο τι οὖν, ἦν	δ'	ἐγώ, οὐδὲ ἰατρὸς οὐδείς, καθ'
[343]	σοι ἔστιν; τί δέ; ἦν	δ'	ἐγώ· οὐκ ἀποκρίνεσθαι χρῆν μᾶλλον
[353]	(πράγματος ἔργον εἶναι. εἶεν, ἦν	δ'	ἐγώ. οὐκοῦν καὶ ἀρετὴ δοκεῖ
[347]	ἔφη. διὰ ταῦτα τοίνυν, ἦν	δ'	ἐγώ, οὔτε χρημάτων ἕνεκα ἐθέλουσιν
[328]	εἶναι. ἀλλ' εἰ δοκεῖ, ἦν	δ'	ἐγώ, οὕτω χρὴ ποιεῖν. ἦιμεν
[350]	κατανεύσομαι καὶ ἀνανεύσομαι. μηδαμῶς, ἦν	δ'	ἐγώ, παρά γε τὴν σαυτοῦ
[331]	καλῶς λέγειν. ἀλλὰ μέντοι, ἦν	δ'	ἐγώ, Σιμωνίδῃ γε οὐ ῥᾴδιον
[350]	τε καὶ ἀμαθίαν, εἶεν, ἦν	δ'	ἐγώ, τοῦτο μὲν ἡμῖν οὕτω
[341]	ὢν καὶ ταῦτα. ἅδην, ἦν	δ'	ἐγώ, τῶν τοιούτων. ἀλλ' εἰπέ
[347]	δικαίου. σὺ οὖν ποτέρως, ἦν	δ'	ἐγώ, ὦ Γλαύκων, αἱρῇ; καὶ
[348]	οὕτως, ἔφη. ἴθι δή, ἦν	δ'	ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε, ἀπόκριναι ἡμῖν
[341]	κρείττονος ποιεῖν συμφέρον. εἶεν, ἦν	δ'	ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε· δοκῶ σοι
[354]	Βενδιδίοις. ὑπὸ σοῦ γε, ἦν	δ'	ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε, ἐπειδή μοι
[337]	ἐρωτᾷ. σοφὸς γὰρ εἶ, ἦν	δ'	ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε· εὖ οὖν
[351]	μετὰ ἀδικίας. πάνυ ἄγαμαι, ἦν	δ'	ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε, ὅτι οὐκ
[342]	ἀρχομένῳ. συνέφησε μόγις. οὐκοῦν, ἦν	δ'	ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε, οὐδὲ ἄλλος
[345]	εὖ οἶδα. τί δέ, ἦν	δ'	ἐγώ, ὦ Θρασύμαχε; τὰς ἄλλας
[328]	πάνυ οἰκείους. καὶ μήν, ἦν	δ'	ἐγώ, ὦ Κέφαλε, χαίρω γε
[330]	ἑαυτῷ γένοιτο. πότερον δέ, ἦν	δ'	ἐγώ, ὦ Κέφαλε, ὧν κέκτησαι
[341]	οὐδέ γ' ἂν ἐπιχειρήσαιμι, ἦν	δ'	ἐγώ, ὦ μακάριε. ἀλλ' ἵνα
[340]	ὁ Πολέμαρχος, ἐλέγετο. (οὐδέν, ἦν	δ'	ἐγώ, ὦ Πολέμαρχε, διαφέρει, ἀλλ'
[332]	κακόν τι. ἠινίξατο ἄρα, ἦν	δ'	ἐγώ, ὡς ἔοικεν, ὁ Σιμωνίδης
[329]	ὅσοι ἐνταῦθα ἦλθον ἡλικίας. νῦν	δ'	ἔγωγε ἤδη ἐντετύχηκα οὐχ οὕτως
[351]	δῆτα, ἦ δ' ὅς. τί	δ'	εἰ μὴ ἀδικοῖεν; οὐ μᾶλλον;
[336]	ὁ Πολέμαρχος δείσαντες διεπτοήθημεν· ὁ	δ'	εἰς τὸ μέσον φθεγξάμενος, τίς,
[343]	τῶν ἴσων πλέον εἰσφέρει, ὁ	δ'	ἔλαττον, ὅταν τε λήψεις, (ὁ
[328]	καὶ Κλειτοφῶντα τὸν Ἀριστωνύμου· ἦν	δ'	ἔνδον καὶ ὁ πατὴρ ὁ
[352]	δοκεῖ, ἐξ ὧν εἰρήκαμεν· ὅμως	δ'	ἔτι βέλτιον σκεπτέον. οὐ γὰρ
[352]	τὸ στασιάζειν καὶ διαφέρεσθαι, ἔτι	δ'	ἐχθρὸν εἶναι ἑαυτῷ τε καὶ
[335]	ἀγαθὸν ὄντα εὖ ποιεῖν, τὸν	δ'	ἐχθρὸν κακὸν ὄντα βλάπτειν; (πάνυ
[335]	μὲν φίλον εὖ ποιεῖν, τὸν	δ'	ἐχθρὸν κακῶς· νῦν πρὸς τούτῳ
[336]	τοὺς μὲν φίλους ὠφελεῖν, τοὺς	δ'	ἐχθροὺς βλάπτειν; τίνος; ἔφη. οἶμαι
[334]	πονηροὶ γὰρ αὐτοῖς εἰσιν τοὺς	δ'	ἐχθροὺς ὠφελεῖν ἀγαθοὶ γάρ· καὶ
[335]	καὶ ἐχθροὺς δεῖ βλάπτειν. βλαπτόμενοι	δ'	ἵπποι βελτίους ἢ χείρους γίγνονται;
[340]	ἐξήμαρτεν καὶ ὁ γραμματιστής· τὸ	δ'	οἶμαι ἕκαστος τούτων, καθ' ὅσον
[332]	μὴ σωφρόνως ἀπαιτοῖ; ἀληθῆ, ἦ	δ'	ὅς. ἄλλο δή τι ἢ
[348]	πῶς γὰρ οὐ βούλομαι; ἦ	δ'	ὅς. ἂν μὲν τοίνυν, ἦν
[348]	ἀλλὰ τί μήν; τοὐναντίον, ἦ	δ'	ὅς. ἦ τὴν δικαιοσύνην κακίαν;
[351]	φιλίαν· ἦ γάρ; ἔστω, ἦ	δ'	ὅς, ἵνα σοι μὴ διαφέρωμαι.
[337]	εἰσοίσομεν. (πάνυ γε οἶμαι, ἦ	δ'	ὅς· ἵνα Σωκράτης τὸ εἰωθὸς
[330]	πολλὴν οὐσίαν κεκτῆσθαι; ὅ, ἦ	δ'	ὅς, ἴσως οὐκ ἂν πολλοὺς
[349]	ἂν ἡγοῖτο; ἡγοῖτ' ἄν, ἦ	δ'	ὅς, καὶ ἀξιοῖ, ἀλλ' οὐκ
[348]	λέγειν. λυσιτελεῖ μὲν οὖν, ἦ	δ'	ὅς, καὶ τὰ τοιαῦτα, ἐάνπερ
[334]	μεταθώμεθα; τὸν δοκοῦντά τε, ἦ	δ'	ὅς, καὶ τὸν ὄντα χρηστὸν
[335]	ἐφάνη ὂν βλάπτειν. συγχωρῶ, ἦ	δ'	ὅς. μαχούμεθα ἄρα, ἦν δ'
[328]	ὁ Ἀδείμαντος, ἆρά γε, ἦ	δ'	ὅς, οὐδ' ἴστε ὅτι λαμπὰς
[327]	ἦ καὶ δύναισθ' ἄν, ἦ	δ'	ὅς, πεῖσαι μὴ ἀκούοντας; οὐδαμῶς,
[351]	ἀδικοῖεν ἀλλήλους; (οὐ δῆτα, ἦ	δ'	ὅς. τί δ' εἰ μὴ
[331]	λέγειν περὶ δικαιοσύνης; ὅτι, ἦ	δ'	ὅς, τὸ τὰ ὀφειλόμενα ἑκάστῳ
[338]	εὖ ἐρεῖν. (ἄκουε δή, ἦ	δ'	ὅς. φημὶ γὰρ ἐγὼ εἶναι
[331]	σῶν κληρονόμος; πάνυ γε, ἦ	δ'	ὃς γελάσας, καὶ ἅμα ᾔει
[327]	ἀλλὰ περιμένετε. ἀλλὰ περιμενοῦμεν, ἦ	δ'	ὃς ὁ Γλαύκων. (καὶ ὀλίγῳ
[340]	ἐτίθετο. ἀλλ' οὐχ οὕτως, ἦ	δ'	ὃς ὁ Πολέμαρχος, ἐλέγετο. (οὐδέν,
[348]	λέγω ἀδικίαν μὲν λυσιτελεῖν, δικαιοσύνην	δ'	οὔ. ἀλλὰ τί μήν; τοὐναντίον,
[330]	μᾶλλόν τι καθορᾷ αὐτά ὑποψίας	δ'	οὖν καὶ δείματος μεστὸς γίγνεται
[337]	κωλύει, ἦν δ' ἐγώ· εἰ	δ'	οὖν καὶ μὴ ἔστιν ὅμοιον,
[351]	δικαιοσύνη σοφία μετὰ δικαιοσύνης· εἰ	δ'	ὡς ἐγὼ ἔλεγον, μετὰ ἀδικίας.
[331]	ἄκοντά τινα ἐξαπατῆσαι ἢ ψεύσασθαι,	μηδ'	αὖ ὀφείλοντα ἢ θεῷ θυσίας
[337]	προεῖπες μηδέν; πότερον, ὦ θαυμάσιε,	μηδ'	εἰ τούτων τι τυγχάνει ὄν,
[337]	ἓξ μηδ' ὅτι τρὶς τέτταρα	μηδ'	ὅτι ἑξάκις δύο μηδ' ὅτι
[337]	τέτταρα μηδ' ὅτι ἑξάκις δύο	μηδ'	ὅτι τετράκις τρία· ὡς οὐκ
[336]	ὠφέλιμον μηδ' ὅτι τὸ λυσιτελοῦν	μηδ'	ὅτι τὸ κερδαλέον μηδ' ὅτι
[336]	ἐστὶν μηδ' ὅτι τὸ ὠφέλιμον	μηδ'	ὅτι τὸ λυσιτελοῦν μηδ' ὅτι
[336]	λυσιτελοῦν μηδ' ὅτι τὸ κερδαλέον	μηδ'	ὅτι τὸ συμφέρον, ἀλλὰ σαφῶς
[336]	ἐρεῖς ὅτι τὸ (δέον ἐστὶν	μηδ'	ὅτι τὸ ὠφέλιμον μηδ' ὅτι
[337]	ἔστιν τὰ δώδεκα δὶς ἓξ	μηδ'	ὅτι τρὶς τέτταρα μηδ' ὅτι
[350]	λέγειν. εἰ οὖν λέγοιμι, εὖ	οἶδ'	ὅτι (δημηγορεῖν ἄν με φαίης.
[353]	ἔργον ὃ ἄλλῳ τῶν ὄντων	οὐδ'	ἂν ἑνὶ πράξαις, οἷον τὸ
[331]	δίκαιος ἂν εἴη ὁ ἀποδιδούς,	οὐδ'	αὖ πρὸς τὸν οὕτως ἔχοντα
[347]	ἐκ τῆς ἀρχῆς λαμβάνοντες κλέπται.	οὐδ'	αὖ τιμῆς ἕνεκα· οὐ γάρ
[345]	οἶμαι ἀδικίαν δικαιοσύνης κερδαλεώτερον εἶναι,	οὐδ'	ἐὰν ἐᾷ τις αὐτὴν καὶ
[339]	ἴσως, ἔφη, προσθήκη. οὔπω δῆλον	οὐδ'	εἰ μεγάλη· ἀλλ' ὅτι μὲν
[342]	τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον σκοπεῖ	οὐδ'	ἐπιτάττει, ἀλλὰ τὸ τοῦ ἥττονός
[342]	ἐστίν, τὸ αὑτῷ συμφέρον σκοπεῖ	οὐδ'	ἐπιτάττει, ἀλλὰ τὸ τῷ ἀρχομένῳ
[342]	τὸ τῷ ἰατρῷ συμφέρον σκοπεῖ	οὐδ'	ἐπιτάττει, ἀλλὰ τὸ τῷ κάμνοντι;
[347]	οὐδέποτε αὑτῷ τὸ βέλτιστον πράττει	οὐδ'	ἐπιτάττει κατὰ τὴν τέχνην ἐπιτάττων,
[341]	ὅτι πλεῖ ἐν τῇ νηί,	οὐδ'	ἐστὶν κλητέος ναύτης· οὐ γὰρ
[328]	ἆρά γε, ἦ δ' ὅς,	οὐδ'	ἴστε ὅτι λαμπὰς ἔσται πρὸς
[345]	γ' ἐμόν, ὅτι οὐ πείθομαι	οὐδ'	οἶμαι ἀδικίαν δικαιοσύνης κερδαλεώτερον εἶναι,
[343]	ποιοῦσιν ὑπηρετοῦντες (αὐτῷ, ἑαυτοὺς δὲ	οὐδ'	ὁπωστιοῦν. σκοπεῖσθαι δέ, ὦ εὐηθέστατε
[332]	γάρ; ναί. ἀποδοτέον δέ γε	οὐδ'	ὁπωστιοῦν τότε ὁπότε τις μὴ
[347]	ὡς ἐπ' ἀγαθόν τι ἰόντες	οὐδ'	ὡς εὐπαθήσοντες ἐν αὐτῷ, ἀλλ'
[346]	οὐ φαίνεται, ἔφη. (ἆρ' οὖν	οὐδ'	ὠφελεῖ τότε, ὅταν προῖκα ἐργάζηται;

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 22/11/2005