| Pages |
|---|
| [348] |
ἔστι
δὲ
οὐκ
ἄξια
λόγου,
|
ἀλλ' |
ἃ
νυνδὴ
ἔλεγον.
(τοῦτο
μέν, |
| [353] |
ἔχοντα
τὴν
αὑτῶν
οἰκείαν
ἀρετήν,
|
ἀλλ' |
ἀντὶ
τῆς
ἀρετῆς
κακίαν;
καὶ |
| [346] |
ἐστίν,
ἡ
τοῦ
μισθοῦ
λῆψις,
|
ἀλλ' |
εἰ
δεῖ
ἀκριβῶς
σκοπεῖσθαι,
ἡ |
| [328] |
Γλαύκων,
ἔοικεν,
ἔφη,
μενετέον
εἶναι.
|
ἀλλ' |
εἰ
δοκεῖ,
ἦν
δ'
ἐγώ, |
| [340] |
δ'
ἐγώ,
ὦ
Πολέμαρχε,
διαφέρει,
|
ἀλλ' |
εἰ
νῦν
οὕτω
λέγει
Θρασύμαχος, |
| [353] |
οὐ
γάρ
πω
τοῦτο
ἐρωτῶ,
|
ἀλλ' |
εἰ
τῇ
οἰκείᾳ
μὲν
ἀρετῇ |
| [349] |
τοῦτο,
ἦν
δ'
ἐγώ,
ἐρωτῶ,
|
ἀλλ' |
εἰ
τοῦ
μὲν
(δικαίου
μὴ |
| [337] |
οὐδεὶς
ἀποκρινοῖτο
τῷ
οὕτως
πυνθανομένῳ.
|
ἀλλ' |
εἴ
σοι
εἶπεν·
ὦ
Θρασύμαχε, |
| [341] |
ἦν
δ'
ἐγώ,
τῶν
τοιούτων.
|
ἀλλ' |
εἰπέ
μοι·
ὁ
τῷ
ἀκριβεῖ |
| [350] |
μὰ
Δία,
ἦν
δ'
ἐγώ,
|
ἀλλ' |
εἴπερ
τοῦτο
ποιήσεις,
ποίει·
ἐγὼ |
| [336] |
πρὸς
ἀλλήλους
ὑποκατακλινόμενοι
ὑμῖν
αὐτοῖς;
|
ἀλλ' |
εἴπερ
ὡς
ἀληθῶς
βούλει
εἰδέναι |
| [333] |
ἢ
ὁ
πεττευτικός;
ὁ
πεττευτικός.
|
ἀλλ' |
εἰς
πλίνθων
καὶ
λίθων
θέσιν |
| [333] |
ἀμείνων
κοινωνὸς
τοῦ
οἰκοδομικοῦ;
οὐδαμῶς.
|
ἀλλ' |
εἰς
τίνα
δὴ
κοινωνίαν
ὁ |
| [342] |
οὐδεμία
ἑαυτῇ
οὐδὲ
γὰρ
προσδεῖται
|
ἀλλ' |
ἐκείνῳ
οὗ
τέχνη
ἐστίν.
φαίνεται, |
| [343] |
ἔχοντα
τὸν
δίκαιον
τοῦ
ἀδίκου
|
ἀλλ' |
ἔλαττον·
ἔπειτα
ἐν
τοῖς
πρὸς |
| [350] |
(ὡς
ἐγὼ
νῦν
ῥᾳδίως
λέγω,
|
ἀλλ' |
ἑλκόμενος
καὶ
μόγις,
μετὰ
ἱδρῶτος |
| [350] |
μέμνησαι,
ὦ
Θρασύμαχε;
μέμνημαι,
ἔφη·
|
ἀλλ' |
ἔμοιγε
οὐδὲ
ἃ
νῦν
λέγεις |
| [337] |
ἀλλ'
ἔστιν,
ἔφη
ὁ
Γλαύκων.
|
ἀλλ' |
ἕνεκα
ἀργυρίου,
ὦ
Θρασύμαχε,
λέγε· |
| [337] |
οὐκοῦν
ἐπειδάν
μοι
γένηται,
εἶπον.
|
ἀλλ' |
ἔστιν,
ἔφη
ὁ
Γλαύκων.
ἀλλ' |
| [337] |
εἰ
τούτων
τι
τυγχάνει
ὄν,
|
ἀλλ' |
ἕτερον
εἴπω
τι
(τοῦ
ἀληθοῦς; |
| [351] |
ὅς,
ἵνα
σοι
μὴ
διαφέρωμαι.
|
ἀλλ' |
εὖ
γε
σὺ
ποιῶν,
ὦ |
| [345] |
ἄρχειν;
μὰ
Δί'
οὔκ,
ἔφη,
|
ἀλλ' |
εὖ
οἶδα.
τί
δέ,
ἦν |
| [348] |
ἀδικίαν
ἄρα
κακοήθειαν
καλεῖς;
οὔκ,
|
ἀλλ' |
εὐβουλίαν,
ἔφη.
ἦ
καὶ
φρόνιμοί |
| [340] |
εἴη
ἢ
τὸ
μὴ
συμφέρον.
|
ἀλλ' |
ἔφη
ὁ
Κλειτοφῶν,
τὸ
τοῦ |
| [330] |
συγγενέσθαι
εἰσίν,
οὐδὲν
ἐθέλοντες
ἐπαινεῖν
|
ἀλλ' |
ἢ
τὸν
πλοῦτον.
ἀληθῆ,
ἔφη, |
| [335] |
χείρους
γίγνεσθαι;
πάνυ
μὲν
οὖν.
|
ἀλλ' |
ἡ
δικαιοσύνη
οὐκ
ἀνθρωπεία
ἀρετή; |
| [329] |
ὅταν
ταῦτα
λέγῃς,
οὐκ
ἀποδέχεσθαι
|
ἀλλ' |
ἡγεῖσθαί
σε
ῥᾳδίως
τὸ
γῆρας |
| [328] |
ἂν
σὲ
ἔδει
δεῦρο
(ἰέναι,
|
ἀλλ' |
ἡμεῖς
ἂν
παρὰ
σὲ
ᾖμεν· |
| [344] |
εἴασάν
γε
αὐτὸν
οἱ
παρόντες,
|
ἀλλ' |
ἠνάγκασαν
ὑπομεῖναί
τε
καὶ
παρασχεῖν |
| [341] |
ἦν
δ'
ἐγώ,
ὦ
μακάριε.
|
ἀλλ' |
ἵνα
μὴ
αὖθις
ἡμῖν
τοιοῦτον |
| [342] |
ναί,
ἔφη.
οὐδὲ
ἱππικὴ
ἱππικῇ
|
ἀλλ' |
ἵπποις·
οὐδὲ
ἄλλη
τέχνη
οὐδεμία |
| [350] |
ἑαυτῷ
εἰς
τὴν
αὐτὴν
πρᾶξιν.
|
ἀλλ' |
ἴσως,
ἔφη,
ἀνάγκη
τοῦτό
γε |
| [329] |
οὐ
τὸ
γῆρας,
ὦ
Σώκρατες,
|
ἀλλ' |
ὁ
τρόπος
τῶν
ἀνθρώπων.
ἂν |
| [340] |
ἁμαρτάνῃ,
κατὰ
ταύτην
τὴν
ἁμαρτίαν;
|
ἀλλ' |
οἶμαι
λέγομεν
τῷ
ῥήματι
οὕτως, |
| [336] |
οἴου
γε
σύ,
ὦ
φίλε.
|
ἀλλ' |
οἶμαι
οὐ
δυνάμεθα·
~ἐλεεῖσθαι
οὖν |
| [336] |
ἕτοιμός
εἰμι
κοινωνεῖν
τῆς
μάχης.
|
~(ἀλλ' |
οἶσθα,
ἦν
δ'
ἐγώ,
οὗ |
| [334] |
δὲ
κακοὶ
φίλοι;
πάνυ
γε.
|
ἀλλ' |
ὅμως
δίκαιον
τότε
τούτοις
τοὺς |
| [346] |
ἀρχὴ
τὸ
αὑτῇ
ὠφέλιμον
παρασκευάζει,
|
ἀλλ' |
ὅπερ
πάλαι
ἐλέγομεν,
τὸ
τῷ |
| [339] |
οὔπω
δῆλον
οὐδ'
εἰ
μεγάλη·
|
ἀλλ' |
ὅτι
μὲν
τοῦτο
σκεπτέον
εἰ |
| [354] |
καλῶς
γε
(εἱστίαμαι,
δι'
ἐμαυτὸν
|
ἀλλ' |
οὐ
διὰ
σέ·
ἀλλ'
ὥσπερ |
| [346] |
τούτων
ἰδίαν
τινὰ
ἡμῖν
παρέχεται
|
ἀλλ' |
οὐ
κοινήν,
οἷον
ἰατρικὴ
μὲν |
| [349] |
ἐτόλμησας
θεῖναι.
ἀληθέστατα,
ἔφη,
μαντεύῃ.
|
ἀλλ' |
οὐ
μέντοι,
ἦν
δ'
ἐγώ, |
| [341] |
τι
δύνασαι
οὐδέν
σου
παρίεμαι
|
ἀλλ' |
οὐ
μὴ
οἷός
τ'
ᾖς. |
| [342] |
ὁ
ἀκριβὴς
ναυτῶν
εἶναι
ἄρχων
|
ἀλλ' |
οὐ
ναύτης;
(ὡμολόγηται.
οὐκ
ἄρα |
| [348] |
τῷ
τοῦ
ἀδίκου;
ἤκουσα,
ἔφη,
|
ἀλλ' |
οὐ
πείθομαι.
βούλει
οὖν
αὐτὸν |
| [345] |
πρὸς
τὸ
(ἀποδόσθαι,
ὥσπερ
χρηματιστὴν
|
ἀλλ' |
οὐ
ποιμένα.
τῇ
δὲ
ποιμενικῇ |
| [346] |
ἐκείνου
συμφέρον
ἥττονος
ὄντος
σκοποῦσα,
|
ἀλλ' |
οὐ
τὸ
τοῦ
κρείττονος.
διὰ |
| [349] |
εἴτε
μοι
δοκεῖ
εἴτε
μή,
|
ἀλλ' |
οὐ
τὸν
λόγον
ἐλέγχεις;
(οὐδέν, |
| [349] |
ἀξιοῖ,
ἀλλ'
οὐκ
ἂν
δύναιτο.
|
ἀλλ' |
οὐ
τοῦτο,
ἦν
δ'
ἐγώ, |
| [342] |
ἀκριβὴς
ἰατρὸς
σωμάτων
εἶναι
ἄρχων
|
ἀλλ' |
οὐ
χρηματιστής.
ἢ
οὐχ
ὡμολόγηται; |
| [351] |
οὐδεὶς
ἂν
ἔτι
τοῦτο
ἀγνοήσειεν
|
ἀλλ' |
οὔ
τι
οὕτως
ἁπλῶς,
ὦ |
| [353] |
ἄλλοις
πολλοῖς;
πῶς
γὰρ
οὔ;
|
ἀλλ' |
οὐδενί
γ'
ἂν
οἶμαι
οὕτω |
| [349] |
ἦ
δ'
ὅς,
καὶ
ἀξιοῖ,
|
ἀλλ' |
οὐκ
ἂν
δύναιτο.
ἀλλ'
οὐ |
| [338] |
συμφέρον.
ἀλλὰ
τί
οὐκ
ἐπαινεῖς;
|
ἀλλ' |
οὐκ
ἐθελήσεις.
ἐὰν
μάθω
γε |
| [335] |
γίγνονται
εἰς
τὴν
τῶν
κυνῶν
|
ἀλλ' |
οὐκ
εἰς
τὴν
τῶν
ἵππων |
| [334] |
οὐ
μὰ
τὸν
Δί'
ἔφη,
|
ἀλλ' |
οὐκέτι
οἶδα
ἔγωγε
ὅτι
ἔλεγον· |
| [349] |
ὁ
δίκαιος,
τοῦ
δὲ
ἀδίκου;
|
ἀλλ' |
οὕτως,
ἔφη,
ἔχει.
τί
δὲ |
| [340] |
καὶ
τὸ
δίκαιον
τοῦτο
ἐτίθετο.
|
ἀλλ' |
οὐχ
οὕτως,
ἦ
δ'
ὃς |
| [352] |
οὖν
ὅτι
οὕτως
ἔχει
μανθάνω,
|
ἀλλ' |
οὐχ
ὡς
σὺ
τὸ
πρῶτον |
| [345] |
μὴ
διακωλύῃ
πράττειν
ἃ
βούλεται.
|
ἀλλ' |
ὠγαθέ,
ἔστω
μὲν
ἄδικος,
δυνάσθω |
| [344] |
ἀγνοοῦντες
ὃ
σὺ
φῂς
εἰδέναι.
|
ἀλλ' |
ὠγαθέ,
προθυμοῦ
καὶ
ἡμῖν
ἐνδείξασθαι |
| [352] |
ἢ
ἄριστα;
οὐ
μανθάνω,
ἔφη.
|
ἀλλ' |
ὧδε·
ἔσθ'
ὅτῳ
ἂν
ἄλλῳ |
| [347] |
οὐδ'
ὡς
εὐπαθήσοντες
ἐν
αὐτῷ,
|
ἀλλ' |
(ὡς
ἐπ'
ἀναγκαῖον
καὶ
οὐκ |
| [345] |
τὸ
τῶν
προβάτων
βέλτιστον
βλέποντα
|
ἀλλ' |
ὥσπερ
δαιτυμόνα
τινὰ
καὶ
μέλλοντα |
| [354] |
ἐμαυτὸν
ἀλλ'
οὐ
διὰ
σέ·
|
ἀλλ' |
ὥσπερ
οἱ
λίχνοι
τοῦ
ἀεὶ |
| [329] |
πότους
τε
καὶ
εὐωχίας
καὶ
|
ἄλλ' |
ἄττα
ἃ
τῶν
τοιούτων
ἔχεται, |
