Livre, Chap. |
[8, 34] |
ἀνθρώπους,
ἐπειδὴ
θεοῖς
ἀρέσκοντα
πράττω.
|
οὐ |
γὰρ
ἀδυνάτοις
ἐπιχειρεῖν
ὑπολαμβάνω
πράγμασι |
[8, 53] |
ποιήσει
τὸν
βίον,
εὖ
οἶδα.
|
οὐ |
γὰρ
ἀνέξεται
Οὐετουρία
τὴν
δεινὴν
|
[8, 27] |
καὶ
φθειρούσης
τὴν
ἐκείνων
γῆν·
|
οὐ |
γὰρ
ἀνεξόμεθα
μὴ
ἀντιτιμωρούμενοι
τοὺς |
[8, 31] |
ἀδικεῖν,
ὁτιδήποτ´
ἂν
αὐτῷ
φανῇ·
|
οὐ |
γὰρ
ἀπορήσει
τὸ
μισοῦν
αἰτίας. |
[8, 47] |
πάλιν
αὐτὰ
ὑπὸ
τούτων
ἀφαιρεθῶσιν.
|
οὐ |
γὰρ
ἀποχρήσει
τοῖς
κρατοῦσι
τὰ |
[8, 32] |
ὄνομα
καλὸν
ἔργῳ
περιθέντες
ἀνοσίῳ;
|
οὐ |
γὰρ
δὴ
κάθοδόν
μοι
δίδοτε, |
[8, 28] |
προσάγειν
τοῖς
τείχεσι
τὸν
πόλεμον·
|
οὐ |
γὰρ
δὴ
φείσονται
τῶν
σῶν |
[8, 60] |
τῶν
ἐκείνου
πολιτευμάτων
ἔλαβεν.
ἀλλ´
|
οὐ |
γὰρ
ἐν
δυνατῷ
ἦν
ἅμα |
[8, 74] |
οἶμαι
δεῖν
κληρουχεῖν
τὰ
ἡμέτερα.
|
οὐ |
γάρ,
ἐξ
οὗ
προσῆλθον
εἰς |
[8, 18] |
τροπὴν
τῶν
Οὐολούσκων
ὁ
Μάρκιος·
|
οὐ
|
γὰρ
ἔτυχε
παρὼν
ἐν
ᾧ |
[8, 20] |
περὶ
τῇ
πόλει
ταύτῃ
καρτερά.
|
οὐ |
γὰρ
μόνον
ἀπὸ
τοῦ
τείχους |
[8, 61] |
ἀρεταί,
μάλιστα
δ´
ἡ
δικαιοσύνη.
|
οὐ |
γὰρ
μόνον
ἐλλείπουσα
τοῦ
μετρίου |
[8, 62] |
καὶ
τῷ
ἀνδρὶ
ἐκείνῳ
συνέβη.
|
οὐ |
γὰρ
μόνον
Οὐολοῦσκοι
τὸν
θάνατον |
[8, 62] |
διαγεγονότων
εἰς
τόνδε
τὸν
χρόνον
|
οὐ |
γέγονεν
ἐξίτηλος
ἡ
τοῦ
ἀνδρὸς |
[8, 57] |
ἀνδρὸς
ψευδῆ
τεκμαιρόμενος
ἀληθέσι
καὶ
|
οὐ |
γενησόμενα
εἰκάζων
γεγενημένοις·
ἐκέλευέ
τ´
|
[8, 31] |
τὸ
ἔργον
αὐτῆς
ἀνάγκης
ἦν,
|
οὐ |
γνώμης,
ὁμολογεῖτε
δήπου
πονηροκρατεῖσθαι
καὶ
|
[8, 41] |
πάντας
ἡμᾶς
ἀλλοτρίους
ἑαυτοῦ
νενόμικεν,
|
οὐ |
γράφων
οὐθέν,
οὐκ
ἐπιστέλλων,
οὐ
|
[8, 34] |
πρὸς
τοὺς
θεοὺς
ὁσιώτατα·
καὶ
|
οὐ |
δέομαι
δικαστὰς
ὑπὲρ
αὐτῶν
λαβεῖν
|
[8, 18] |
πείρᾳ
καὶ
κατὰ
πλῆθος
ἐκδραμόντων
|
οὐ |
δέχονται
αὐτοὺς
οἱ
Οὐολοῦσκοι,
ἀλλ´ |
[8, 5] |
παντὸς
ἐπὶ
τῆς
βουλῆς
ἐλευθέρους
|
οὐ |
δήμῳ
πολεμοῦντες,
ἀλλὰ
πονηροκρατίαν
ὑφορώμενοι, |
[8, 64] |
τῶν
ὑπατικῶν.
ἐγίνετο
δὲ
ταῦτ´
|
οὐ |
διὰ
μακροῦ.
~Ἀκύλλιος
μὲν
οὖν |
[8, 30] |
τάττειν
αὐτὸς
τοῖς
ἥττοσιν;
ἀλλ´
|
οὐ |
διὰ
ταῦτά
με
ἀπήλασεν
ὁ |
[8, 34] |
στέργομεν,
ὅταν
δὲ
βλάπτῃ,
καταλείπομεν,
|
οὐ |
διὰ
τὸν
τόπον
ἀγαπῶντες
αὐτήν, |
[8, 23] |
καὶ
ἔλεξε
τοιάδε.
~Ὅτι
μὲν
|
οὐ |
δίκαια
πέπονθας
ὑπὸ
τοῦ
δήμου, |
[8, 49] |
τῷ
πατρίῳ
κόσμῳ
πολιτευομένη
τὴν
|
οὐ |
δικαίαν
κατὰ
σοῦ
κρίσιν
ἐξήνεγκεν, |
[8, 74] |
καὶ
ὅτι
ἐξ
ἡμῶν
τινες
|
οὐ |
δικαίως
αὐτὰ
καρποῦνται.
ἐὰν
δὲ |
[8, 49] |
μετ´
ὀργῆς,
ὁ
περὶ
τῆς
|
οὐ |
δικαίως
μισουμένης
ὑπὸ
σοῦ
πατρίδος. |
[8, 49] |
καὶ
ἐπὶ
τηλικαύτης
βεβηκότας
εὐτυχίας
|
οὐ
|
δοκεῖς
ἀγαπήσειν
οἷς
ἔχουσιν
ἀγαθοῖς, |
[8, 85] |
τῆς
ἐπὶ
πλέον
διώξεως
παρέσχεν
|
οὐ |
δυναμένοις
τὰ
πόρρω
καθορᾶν.
τῇ |
[8, 57] |
ἐδέδοκτο
παλαίτερον
ἔτι
τὸν
φθόνον
|
οὐ
|
δυναμένῳ
κατέχειν,
εἰ
μὲν
εὖ |
[8, 40] |
τοῖς
ἀνδράσιν
ἔσῃ,
ὅτι
τὸν
|
οὐ |
δυνηθέντα
ὑπ´
ἐκείνων
διασκεδασθῆναι
πόλεμον |
[8, 36] |
εἰς
τὴν
Πολυσκανῶν
χώραν
ἐνέβαλεν.
|
οὐ |
δυνηθέντων
δ´
ἀντισχεῖν
τῶν
Πολυσκανῶν |
[8, 27] |
αὐτοῦ
πρῶτον
οἴονται
δεῖν
σκοπεῖν,
|
οὐ |
θάτερον
μόνον,
ὃ
βούλονται
γενέσθαι |
[8, 78] |
κυροῦν
ἐμέλλησε
τὸν
νόμον,
ὃς
|
οὐ |
καθ´
ἓν
τοῦτο
μόνον
ἦν |
[8, 89] |
οὐ
κομίζονται
τὰς
νομίμους
τιμὰς
|
οὐ |
καθαρῶς
οὐδὲ
ὁσίως
ἐπιτελουμένων
αὐτοῖς |
[8, 28] |
ὧν
ἔσχεν
ἐπὶ
σοὶ
πόνων
|
οὐ |
καλὰς
ἀμοιβὰς
ἀποδίδως·
ἔπειτα
γαμετῆς |
[8, 59] |
ἄνδρα
τῆς
τύχης
ὠδύροντο
ὡς
|
οὐ |
καλὰς
εἰληφότα
παρὰ
σφῶν
ἀμοιβάς, |
[8, 61] |
ὑποσχεῖν
δίκην,
τῆς
ἄκρας
δικαιοσύνης
|
οὐ |
καλοὺς
ἀπέλαβε
μισθούς.
~Εἰ
μὲν |
[8, 14] |
κατεσκευάσθαι
λεγόντων
τόν
τε
πόλεμον
|
οὐ |
κοινὸν
ἅπασιν,
ἀλλὰ
σφίσι
μόνοις
|
[8, 89] |
ἀπεφαίνοντο,
ὅτι
θεῶν
{χολοῦσθαὶ}
τινες
|
οὐ |
κομίζονται
τὰς
νομίμους
τιμὰς
οὐ |
[8, 75] |
ὡμολόγησε
τὸ
καθ´
ἡμᾶς
μέρος
|
οὐ |
κωλύειν
τῆς
κληρουχίας,
ἐὰν
ἅπασι |
[8, 61] |
ἀλλὰ
καὶ
ὑπερβάλλουσα
αὐτοῖς
τ´
|
οὐ |
λυσιτελής,
ἀλλ´
ἔστιν
ὅτ´
αἰτία
|
[8, 91] |
ὕπατοι·
στρατοπεδευσάμενοι
δὲ
χωρὶς
ἀλλήλων
|
οὐ |
μακρὰν
ἀπὸ
τῆς
πόλεως
καὶ |
[8, 90] |
διδόναι
τινὰς
ὑπ´
ὀργῆς,
καὶ
|
οὐ |
μακρὰν
ἀποσχεῖν
τὴν
στάσιν
τῶν |
[8, 47] |
ἐκείνους
αἰτιάσεσθε
τῶν
καταληψομένων
κακῶν,
|
οὐ |
Μάρκιον
οὐδὲ
Οὐολούσκους
οὐδὲ
τῶν |
[8, 73] |
μὲν
ἕκαστος
τῶν
πενήτων
γῄδιον
|
οὐ |
μέγα
λαβὼν
καὶ
εἰ
τύχοι |
[8, 80] |
μὲν
ἐκείνοις
σὺν
χρόνῳ
τιμωρὸς
|
οὐ |
μεμπτὴ
παρηκολούθησε,
δι´
ἣν
ἐκ |
[8, 1] |
ἀποδείκνυσθαι
τὴν
ἰσχὺν
ἐνθυμούμενον,
ὡς
|
οὐ |
μένουσιν
ἐπὶ
τοῖς
αὐτοῖς
πράγμασιν
|
[8, 88] |
ἐγένετο
φόβῳ
τῶν
ἐπιχειρήσεων
τριβόμενος·
|
οὐ |
μέντοι
καὶ
εἰς
τέλος
γε
|
[8, 67] |
τὴν
τῶν
θριάμβων
τιμὴν
προσέθεσαν.
|
οὐ |
μέντοι
τὴν
αὐτήν
γ´
ἀμφοτέροις· |
[8, 23] |
τὸ
πεπονθὸς
κακῶς.
ὅτι
δ´
|
οὐ |
μετὰ
λογισμοῦ
σώφρονος
ἐξετάζεις,
οὓς |
[8, 1] |
αὐτοὺς
καὶ
πόλεις
συμμαχίδας
ἀφῃρημένος.
|
οὐ |
μὴν
ἀπέστη
γε
τῆς
πείρας
|
[8, 74] |
ἀλλότριαι
βλάβαι
τῶν
ἰδίων
ὠφελειῶν.
|
οὐ |
μὴν
ἀποχρῆν
γ´
οἴομαι
τούτων |
[8, 21] |
πρὸ
τῶν
ἐρυμάτων
ὀξεῖαι
μάχαι·
|
οὐ |
μὴν
ἑάλω
γε
τὸ
τεῖχος |
[8, 63] |
|
οὐ |
μὴν
ἔδρασάν
γε
οὐδὲν
οὔτε |
[8, 19] |
τοῦ
τείχους
τοὺς
πολεμίους
ἀπήραξαν.
|
οὐ |
μὴν
εἰς
τέλος
γ´
ἀντέσχον |
[8, 68] |
καὶ
συνέφυγον
εἰς
τὰς
πόλεις·
|
οὐ |
μὴν
ἔμεινάν
γ´
ἐν
τοῖς |
[8, 91] |
πᾶσα
Τυρρηνία
τοῖς
ὁμοεθνέσι
βοηθοῦσα.
|
οὐ |
μὴν
ἴσχυσάν
γ´
οἱ
τῶν |
[8, 87] |
τὴν
καταγραφήν.
καὶ
ἐποίει
ταῦτα·
|
οὐ |
μὴν
ἴσχυσέ
γε
μέχρι
τέλους. |
[8, 35] |
διαλλαγαῖς,
ἀλλὰ
μὴ
παρ´
ἐμοῦ.
|
οὐ |
μὴν
{ταύτην
γε
δίδωμι
τὴν |
[8, 51] |
ἐπὶ
τῆς
παιδοτροφίας
ἀνήντλησα
πόνους,
|
οὐ |
μήτηρ
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
πατὴρ |
[8, 58] |
ἀποθήσεσθαι
τὴν
ἀρχήν.
τούτων
δ´
|
οὐ |
μίαν
ᾤετο
πόλιν
δεῖν,
ἐν |
[8, 2] |
ἑαυτὸν
ἀφίξεως
ἔφη,
τιμήν
τινα
|
οὐ |
μικρὰν
εἶναι
καὶ
ταύτην
ἀποφαινόμενος· |
[8, 69] |
νῦν
δὲ
πλειόνων
ὀρεγόμενος
στάσιν
|
οὐ |
μικρὰν
ἤγειρεν,
ἐξ
ἧς
οὐκ |
[8, 43] |
ποιεῖν
βουλευόμενοι.
οἱ
μὲν
γὰρ
|
οὐ |
μικρὸν
ἀπέφαινον
εἶναι
τῇ
πόλει |
[8, 49] |
ἐὰν
ἐλευθέρας
οἰκῶσι
τὰς
πατρίδας,
|
οὐ
|
μόνον
ἑαυτῶν
κυρίους
εἶναι
βεβαίως |
[8, 26] |
τῶν
θεῶν
εὔνοια,
δι´
οὓς
|
οὐ |
μόνον
ἐλευθέραν
εἰς
τόδε
χρόνου |
[8, 77] |
ἡγουμένοις,
εἰ
καὶ
ταύτης
τύχοιεν,
|
οὐ |
μόνον
ἣν
ᾔτουν
πολιτείαν
ὕπατος |
[8, 60] |
μοίρᾳ
τὸ
μηθὲν
ἀδικεῖν
τιθέμενος,
|
οὐ |
μόνον
τ´
αὐτὸς
ἁγνεύειν
ἀπὸ |
[8, 74] |
Σεμπρώνιος
Ἀτρατῖνος
ἔλεξεν·
Ἄππιον
μὲν
|
οὐ |
νῦν
ἔχω
πρῶτον
ἐπαινεῖν,
ὡς |
[8, 41] |
τῇ
πατρίδι·
τοῦτο
δ´
ὑμῖν
|
οὐ
|
παρ´
ἄλλου
τινός,
ἀλλὰ
παρ´ |
[8, 75] |
ἐὰν
μὴ
πείθωμεν
τοὺς
χρησομένους;
|
οὐ |
πείσομεν
δέ,
καὶ
τοῦτ´
οὐδεὶς |
[8, 40] |
πείσεις
γάρ,
εὖ
ἴσθι,
καὶ
|
οὐ |
περιόψεταί
σε
ἐρριμμένην
παρὰ
τοῖς |
[8, 63] |
τῆς
τύχης
δοθέντι
ἀγαθῷ,
εἴτ´
|
οὐ |
πιστεύοντες
ἀνασκήτῳ
στρατιᾷ
τῇ
σφετέρᾳ, |
[8, 63] |
εὐχὴν
δοθέντι
καιρῷ
τριάκοντα
σταδίων
|
οὐ |
πλεῖον
ἀπέχοντες,
οὔτ´
ἀπιόντας
ἐδίωξαν, |
[8, 42] |
δεινὰ
πεπονθότες
ὑπ´
αὐτοῦ
πρότερον,
|
οὐ
|
πολεμίων
μῖσος,
ἀλλὰ
φίλων
καὶ |
[8, 82] |
ἔπειτα
καταφρονήσαντες
τῶν
Ῥωμαίων
ὡς
|
οὐ |
πολλῇ
δυνάμει
παρόντων
ἐξεβοήθουν
ἐκ |
[8, 5] |
ὁμολογοῦσι,
καταστησάμενοι
πολιτείαν.
χρόνοις
δ´
|
οὐ |
πολλοῖς
τῶν
νῦν
πρότερον,
ἀλλὰ |
[8, 2] |
τῶν
ὑποσχέσεων.
χρόνου
δέ
τινος
|
οὐ |
πολλοῦ
διελθόντος
βουλευομένοις
τοῖς
ἀνδράσι |
[8, 16] |
καὶ
παρορμῶντες.
ἐγεγόνει
τ´
ἐν
|
οὐ |
πολλῷ
χρόνῳ
τοσαύτη
δύναμις
περὶ |
[8, 32] |
ταχεῖαν
ὁδὸν
ἐπὶ
τὸν
ὄλεθρον,
|
οὐ |
πολλῶν
οἴομαι
δεῖν
ἔτι
λόγων· |
[8, 82] |
Οὐολούσκων.
χρόνον
μὲν
οὖν
τινα
|
οὐ |
πολὺν
ἠνέσχοντο
οἱ
Οὐολοῦσκοι
διαρπαζομένων |
[8, 72] |
ἐν
τῇ
πόλει,
χρόνον
ὁρίσας
|
οὐ |
πολύν.
ὁ
δὲ
Κάσσιος
τἀναντία |
[8, 82] |
ἀπήνεγκε
τὸ
ἀργύριον.
καὶ
μετ´
|
οὐ |
πολὺν
χρόνον
ἀναστήσας
τὴν
δύναμιν |
[8, 31] |
τοῖς
μὴ
ταὐτὰ
προαιρουμένοις;
εἶτα
|
οὐ
|
πρόδηλον,
ὅτι
πολεμήσει
μοι
πάλιν |
[8, 40] |
καὶ
φείσονται
αὐτῆς
κρατήσαντες,
ἀλλ´
|
οὐ |
πρόρριζον
ἐπιχειρήσουσιν
ἀνελεῖν·
ἔπειτα
ὑπὲρ |
[8, 20] |
τοῦ
Λατίνων
γένους
πόλεσιν
ἐξεταζομένην.
|
οὐ |
προσδεξαμένων
δ´
αὐτὸν
τῶν
ἔνδον, |
[8, 5] |
ὑπὸ
τῶν
ἐχθρῶν
καὶ
ὡς
|
οὐ |
προσῆκόν
μοι
ταύτης
πεπείραμαι
τῆς |
[8, 81] |
τὰς
δυνάμεις
τῆς
πόλεως
κατέγραφον·
|
οὐ
|
προσιόντων
δὲ
τῇ
καταγραφῇ
τῶν |
[8, 4] |
ἐξῄει
διὰ
ταχέων
καὶ
καταλαβὼν
|
οὐ |
πρόσω
τῆς
πόλεως
τόπον
ἐπιτήδειον
|
[8, 87] |
ὑπατείαν
ἀνδράσιν
ἐκ
τῶν
ὑπατευκότων,
|
οὐ |
προὔθηκε
τὴν
ψηφοφορίαν,
ἐπειδὴ
οὐδ´ |
[8, 16] |
δύναμις
περὶ
τοὺς
Οὐολούσκους,
ὅσην
|
οὐ |
πώποτ´
ἔσχον,
ὅτε
μάλιστ´
ἤκμαζον |
[8, 68] |
χώρας
τ´
ἀγαθῆς
κειρομένης,
ἣν
|
οὐ |
ῥᾳδίως
ἀνακτήσεσθαι
ἔτι
ἤλπισαν,
οἴκτῳ
|
[8, 32] |
ἀναγκαζομένων;
ἀλλὰ
γὰρ
ὅτι
μὲν
|
οὐ |
συνοίσει
μοι
πρὸς
ἀσφάλειαν
ἥδε, |
[8, 68] |
οἴκτῳ
ὑπαχθέντες,
καὶ
τοῖς
ἐρύμασιν
|
οὐ |
σφόδρα
ἐχυροῖς
οὖσιν,
εἰς
ἃ |
[8, 87] |
οἷς
παραγγέλλειν
τὴν
ἀρχὴν
ἐκέλευσεν,
|
οὐ |
σφόδρα
τῷ
δήμῳ
κεχαρισμένοι.
καὶ |
[8, 24] |
εἰκός,
ἐὰν
ἡ
πόλις
ἁλῷ;
|
οὐ |
τὰ
δίκαια
διαιτᾷς,
ὦ
Μάρκιε, |
[8, 51] |
τιμὴν
καὶ
χάριν,
παρ´
ἧς
|
οὐ |
τὰ
ἐλαχίστου
ἄξια
ἔχεις
οὐδ´ |
[8, 49] |
ἅπασιν
ἐδόκει
ταῦτα,
καὶ
ὡς
|
οὐ |
τὰ
κράτιστα
πολιτευόμενος
ἀπηλάθης
ὑπ´ |
[8, 41] |
οὐ
γράφων
οὐθέν,
οὐκ
ἐπιστέλλων,
|
οὐ
|
τὰ
περὶ
ἡμᾶς
εἰδέναι
βουλόμενος. |
[8, 31] |
τῆς
καθόδου
δι´
ἐκείνου
τυχὼν
|
οὐ |
τὰ
πρὸς
ἡδονὴν
αὐτῷ
πολιτεύομαι; |
[8, 7] |
δι´
εὐνοίας.
πατρίδα
θ´
ἡγοῦμαι
|
οὐ |
τὴν
ἀπαρνησαμένην
με
πόλιν,
ἀλλ´ |
[8, 56] |
παρούσαις
ἐνέπιπτεν
ἀπιστία,
μή
ποτ´
|
οὐ |
τὸ
ξόανον
εἴη
τὸ
φθεγξάμενον, |
[8, 84] |
ἐξ
οὗ
Μάρκιον
ἡγεμόνα
Ῥωμαίων
|
οὐ |
τὸν
ἀφανέστατον
στρατηλάτην
ἔσχον·
ἀλλ´ |
[8, 32] |
ἢ
τίνι
βοηθείᾳ
χρήσομαι;
~Ἆρ´
|
οὐ |
φανερόν,
ὅτι
καλλιλογεῖτε
καὶ
εἰρωνεύεσθε, |