Livre, Chap. |
[8, 41] |
δ´
ἰσχὺς
καὶ
τὸ
δύνασθαι
|
ποιεῖν |
ἃ
θέλομεν
ἄπεστιν.
ἀπέστραπται
γὰρ |
[8, 29] |
καὶ
πρόθυμος,
εἴ
τι
δύναμαι,
|
ποιεῖν |
ἀγαθόν,
ὅτι
μοι
καὶ
πρότερον, |
[8, 43] |
ἑσπέρας
διετέλεσαν
ὅ
τι
χρὴ
|
ποιεῖν |
βουλευόμενοι.
οἱ
μὲν
γὰρ
οὐ |
[8, 27] |
ἀντιτιμωρούμενοι
τοὺς
ἄρξαντας
ἡμᾶς
κακῶς
|
ποιεῖν· |
δυεῖν
οὐκ
ἂν
ἁμάρτοις
θατέρου, |
[8, 29] |
τύχης,
ὡς
οὔτε
φίλους
εὖ
|
ποιεῖν |
δυνάμενον
ἔτι
οὔτ´
ἐχθροὺς
κακῶς, |
[8, 44] |
καταστεῖλαι.
ταῦτα
δὲ
Ῥωμαίοις
ἐστὶ
|
ποιεῖν |
ἔθος,
ὅταν
ὑπαντῶσι
ταῖς
μείζοσιν |
[8, 72] |
ποιήσειν
φανερόν,
ὅ
τι
χρὴ
|
ποιεῖν. |
ἐπισημασίας
δὲ
γενομένης
αὐτῷ
μεγάλης |
[8, 33] |
αὔξειν,
τὰ
δὲ
τούτων
ταπεινὰ
|
ποιεῖν |
ζητῶ,
γενήσεταί
μοι;
ἆρ´
οὐχὶ |
[8, 72] |
ἡμῖν
Ἕρνικάς
τε
καὶ
Λατίνους
|
ποιεῖν, |
ἢ
καὶ
θάτερον
μόνον
ἀκυροῖς
|
[8, 87] |
τὴν
καταγραφὴν
δήμαρχος
οὐθὲν
ἔτι
|
ποιεῖν |
ἦν
δυνατός.
οὐδενὸς
γάρ
εἰσι |
[8, 39] |
γενομένης
καὶ
δεομένων
ἁπασῶν
φανερὸν
|
ποιεῖν, |
ἥτις
ἐστὶν
ἡ
ἐπικουρία,
λέγει |
[8, 23] |
ἴσμεν·
καὶ
οὐδὲν
οἰόμεθά
σε
|
ποιεῖν |
θαυμαστόν,
εἰ
χαλεπαίνεις
καὶ
ἀγανακτεῖς |
[8, 35] |
παρὸν
γὰρ
αὐτοῖς
τὰ
δίκαια
|
ποιεῖν |
καὶ
μηδενὶ
δεινῷ
περιπεσεῖν
τὸν |
[8, 62] |
τοῖς
ἰδίοις
τε
καὶ
ἀναγκαίοις
|
ποιεῖν |
κήδεσιν,
ἀποθέμεναι
χρυσόν
τε
καὶ |
[8, 38] |
ἠξίουν,
ἀλλ´
ἢ
τὰ
κελευόμενα
|
ποιεῖν |
συνεβούλευεν
ἀπιόντας,
εἰ
θέλουσιν
εἰρήνην |
[8, 5] |
Ταρκύνιος
τυραννίδα
τὴν
ἀρχὴν
ἠξίου
|
ποιεῖν. |
συστάντες
οὖν
ἐπ´
αὐτὸν
οἱ |
[8, 36] |
πολλὰ
βουλευσαμένοις
ἔδοξε
μηδὲν
ἀνάξιον
|
ποιεῖν |
τῆς
πόλεως,
ἀλλ´
ἐὰν
μὲν |
[8, 70] |
τὸ
βῆμα,
ὡς
ἔθος
ἐστὶ
|
ποιεῖν |
τοῖς
τεθριαμβευκόσι,
πρῶτον
μὲν
ἀπέδωκε |
[8, 13] |
ἄλλο
κακὸν
ὅ
τι
δύναιτο
|
ποιεῖν. |
τὸν
δ´
ἕτερον
ἐνθάδε
ὑπομένοντα |
[8, 90] |
τοῦ
κοινῇ
συμφέροντος
ὀνομάζων
ἠξίου
|
ποιεῖν |
ὑπάτους.
αἵ
τ´
ἀρχαὶ
διειστήκεσαν |