Livre, Chap. |
[8, 36] |
ψηφίζεσθαι
φιλάνθρωπον.
πολὺς
γὰρ
δὴ
|
Ῥωμαίοις |
ἀεὶ
λόγος
τοῦ
μηθὲν
δρᾶσαί |
[8, 67] |
νίκης
λαμπρᾶς
σφόδρα
γενομένης
οὗτοι
|
Ῥωμαίοις |
αἴτιοι.
τὸ
μὲν
γὰρ
πεζὸν
|
[8, 29] |
ἰδίαις
ἐπιμελείαις.
τοῖς
δ´
ἄλλοις
|
Ῥωμαίοις
|
ἀπέχθομαί
τ´
ὡς
δύναμαι
μάλιστα |
[8, 36] |
ὅτι
μέλλοι
τις
ἐκεῖθεν
ἐπικουρία
|
Ῥωμαίοις |
ἀφικέσθαι,
ὡς
τότε
δημηγορῶν
ἔφησεν, |
[8, 47] |
οἷς
τὰς
πίστεις
ἔδωκα,
πολεμήσω
|
Ῥωμαίοις |
ἄχρι
τέλους.
ἐὰν
δ´
ἀποδιδῶσι |
[8, 79] |
κατεσκάφη
οὔτε
ἡ
οὐσία
ἐδημεύθη.
|
Ῥωμαίοις |
γὰρ
οὐθὲν
ἴδιόν
ἐστι
κτῆμα |
[8, 70] |
ἡγεμονίας
μάχῃ
νικήσας
ὑπήκοον
ἠνάγκασε
|
Ῥωμαίοις |
γενέσθαι·
ἀποδειχθεὶς
δὲ
τὸ
δεύτερον
|
[8, 83] |
εἴτε
διὰ
ταῦτα
πάντα
πολεμεῖν
|
Ῥωμαίοις |
διέγνωσαν,
καὶ
συναγαγόντες
ἐξ
ἁπάσης |
[8, 83] |
ἥξοντας
δέχεσθαι
ἤμελλον.
ταῦτα
μαθοῦσι
|
Ῥωμαίοις |
ἔδοξε
διχῇ
νέμειν
τὰς
δυνάμεις |
[8, 86] |
χωρίον·
ἔφθη
δὲ
πρότερον
ἐπικουρία
|
Ῥωμαίοις |
ἐλθοῦσα,
ὑφ´
ἧς
ἐκωλύθησαν
οἱ |
[8, 82] |
μὲν
οὖν
ἔφθασαν
ἐσκεδασμένοις
τοῖς
|
Ῥωμαίοις |
ἐπιφανέντες
ἐκ
τοῦ
ἀπροσδοκήτου,
μεγάλην |
[8, 80] |
ἐξ
ἐκείνου
τὸ
ἔθος
τοῦτο
|
Ῥωμαίοις
|
ἐπιχώριον
γέγονεν
ἕως
τῆς
καθ´ |
[8, 78] |
αὕτη
γὰρ
ἦν
τοῖς
τότε
|
Ῥωμαίοις |
ἐπιχώριος
τῶν
ἐπὶ
θανάτῳ
ἁλόντων |
[8, 68] |
ὑπηρετήσαντες·
καὶ
οὗτοι
μὲν
ὑπήκοοι
|
Ῥωμαίοις |
ἔσεσθαι
ὡμολόγησαν
οὐθενὸς
ἔτι
μεταποιούμενοι |
[8, 44] |
μητρὸς
γένηται,
καταστεῖλαι.
ταῦτα
δὲ
|
Ῥωμαίοις |
ἐστὶ
ποιεῖν
ἔθος,
ὅταν
ὑπαντῶσι |
[8, 12] |
συνέβη.
ὡς
γὰρ
ἠγγέλθη
τοῖς
|
Ῥωμαίοις
|
ἡ
καταδρομὴ
τῆς
χώρας,
καὶ |
[8, 8] |
ἅμα
συμφέρουσα
ὑμῖν,
ἀκούσατέ
μου.
|
Ῥωμαίοις |
ἡ
μὲν
ἐξ
ἀρχῆς
ὑπάρξασα |
[8, 2] |
κατασκήπτειν
τύχας.
ἐτύγχανον
δὲ
τότε
|
Ῥωμαίοις |
καὶ
Οὐολούσκοις
ἐκεχειρίαι
τοῦ
πολέμου |
[8, 8] |
καὶ
οἷος
οὐχ
ἕτερος
ἐπιθέσθαι
|
Ῥωμαίοις, |
ὃν
ἡ
τύχη
τοῖς
ἀδικουμένοις |
[8, 79] |
καὶ
μάλιστ´
ἐν
τοῖς
τότε
|
Ῥωμαίοις |
οὐδὲ
ταύτην
ἀπωθεῖται
τὴν
πρόφασιν· |
[8, 36] |
ἐξῄρει
τε
καὶ
προσήγετο
πόλεις,
|
Ῥωμαίοις |
πρὸς
τὰς
ἐπιταγὰς
αὐτοῦ
πολλὰ |
[8, 12] |
διὰ
ταχέων,
πρὶν
ἔκπυστα
γενέσθαι
|
Ῥωμαίοις |
τὰ
βουλεύματα,
πολλὴν
ἐπαγόμενοι
στρατιὰν |
[8, 88] |
πλείους
ἐγίνοντο.
τοῖς
μὲν
οὖν
|
Ῥωμαίοις |
τὸ
ἀπαναλούμενον
τῆς
στρατιᾶς
οὐδεμία |
[8, 5] |
αὐτῶν,
κἂν
πρόσωθεν
ἄρξωμαι,
λόγος.
|
Ῥωμαίοις
|
τὸ
μὲν
ἐξ
ἀρχῆς
πολίτευμα |
[8, 11] |
δόγμα
κοινὸν
τοῦ
ἔθνους
προειπεῖν
|
Ῥωμαίοις |
τὸν
πόλεμον.
ἔπειθ´
αἱροῦνται
στρατηγοὺς |
[8, 1] |
οἵας
δυνάμεως
ἀνασκοπῶν
μίαν
εὕρισκε
|
Ῥωμαίοις |
τότ´
ἀντίπαλον
ἰσχὺν
τὴν
Οὐολούσκων, |
[8, 26] |
δὲ
πρῶτον
ὑπὲρ
τοῦ
ἀδυνάτου.
|
Ῥωμαίοις, |
ὡς
οἶσθα
καὶ
σύ,
πολλὴ |