Livre, Chap. |
[8, 51] |
ἂν
δέωμαι
δίχα
προφάσεως
ὑπουργήσεις.
|
τοῦτο |
γὰρ
ὁ
τῆς
φύσεως
νόμος |
[8, 12] |
ἀνδράποδα
καὶ
βοσκήματα
ἔδοξαν
βλαβῆναι.
|
τοῦτο |
γὰρ
ὑπὸ
τοῦ
Μαρκίου
παρηγγέλλετο |
[8, 2] |
σπονδαῖς
βοηθεῖν.
ὅπως
δ´
ἂν
|
τοῦτο |
γένοιτο,
καὶ
ὅπως
ἂν
ἐκεῖνοι
|
[8, 39] |
καὶ
λόγου.
βοῆς
δὲ
μετὰ
|
τοῦτο |
γενομένης
καὶ
δεομένων
ἁπασῶν
φανερὸν |
[8, 73] |
ἔχων
οὔτ´
αὐτὸς
ἱκανὸς
ἔσται
|
τοῦτο |
γεωργεῖν
δι´
ἀπορίαν,
οὔτε
τὸν |
[8, 41] |
οἰκίαν
ὅλην
ἅμα
τῇ
πατρίδι·
|
τοῦτο |
δ´
ὑμῖν
οὐ
παρ´
ἄλλου |
[8, 48] |
τοῖς
ἔθνεσι
καλὴν
καὶ
πρέπουσαν.
|
τοῦτο |
δὲ
γένοιτ´
ἄν,
εἰ
νῦν |
[8, 27] |
δὲ
πολλὰς
καὶ
μεγάλας,
ἀφίστανται.
|
τοῦτο |
δὴ
καὶ
σὺ
ποίησον
καὶ |
[8, 87] |
ἐπὶ
τὸ
Ἀλβανῶν
ὄρος
ἀναβαίνουσαι.
|
τοῦτο |
διαμένει
μέχρι
τῶν
καθ´
ἡμᾶς |
[8, 29] |
ἐμαῖς
λαβόντες
τύχαις.
μαθόντες
δὲ
|
τοῦτο, |
εἰ
μὲν
αὐτοὶ
δεῖσθέ
του |
[8, 49] |
τυράννοις
τὴν
κάθοδον,
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
ἐξελασθεὶς
αὐτὸς
ἐκ
τῆς
πατρίδος, |
[8, 67] |
πομπῆς
ἐπαγόμενος.
καὶ
τὸ
ἔτος
|
τοῦτο |
ἐτελεύτα.
~Οἱ
δὲ
παρὰ
τούτων |
[8, 87] |
ἔχοντας
ἡλικίαν
στρατεύσιμον
ἔδει.
μετὰ
|
τοῦτο |
θόρυβος
ἦν
πολὺς
κατὰ
τὴν |
[8, 54] |
διολέσας.
ἐδόκει
οὖν
αὐτοῖς
καὶ
|
τοῦτο |
καὶ
εἴ
τι
ἄλλο
δεινότερον |
[8, 21] |
ὅ
τε
δῆμος
ἅπας
ἐβόα
|
τοῦτο, |
καὶ
οἱ
δήμαρχοι
νόμον
εἰσφέρειν
|
[8, 53] |
υἱοῦ
γόνασι
μητέρα
προσκυλίεσθαι,
καὶ
|
τοῦτο |
καὶ
πᾶν
ἄλλο
ταπεινὸν
σχῆμα |
[8, 89] |
φανερῷ
παραχρῆμα
ἀπέκτειναν
καὶ
μετὰ
|
τοῦτο |
καλὰ
τὰ
ἱερὰ
καὶ
τὰ |
[8, 26] |
τὸ
στασιάζον
ἐξαιρεθείη·
γενήσεται
δὲ
|
τοῦτο |
κατὰ
πολλὴν
ἀνάγκην
νυνὶ
διὰ |
[8, 17] |
πολλὰ
μέρη
τοῦ
τείχους
ἐξέλιπον.
|
τοῦτο
|
καταμαθὼν
ὁ
Μάρκιος
τοῖς
μὲν |
[8, 82] |
ἀνὴρ
ἥκιστα
δημοτικός.
βουλευσάμενοι
δὴ
|
τοῦτο |
κελεύουσι
μετιέναι
τὴν
ὑπατείαν
τὸν |
[8, 11] |
συναχθείσης
οὖν
αὖθις
ἐκκλησίας
μετὰ
|
τοῦτο |
κυροῦται
δόγμα
κοινὸν
τοῦ
ἔθνους |
[8, 1] |
ἄνδρες
ἥκιστα
πολεμικοὶ
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
μάλιστα
τῆς
ἀρχῆς
ταύτης
παρὰ |
[8, 78] |
νόμον,
ὃς
οὐ
καθ´
ἓν
|
τοῦτο |
μόνον
ἦν
ἀσύμφορός
τε
καὶ |
[8, 27] |
ἐναντιωθείσης
τῆς
τύχης.
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
οἱ
φρονήσει
προὔχοντες
ἑτέρων,
ἣν |
[8, 83] |
συνήθων
ἔργων
καρτερεῖν·
καὶ
διὰ
|
τοῦτο
|
οἱ
φρονιμώτατοι
τῶν
ἡγεμόνων
ἀεί |
[8, 40] |
αἱ
δ´
ἠκολούθουν.
καὶ
μετὰ
|
τοῦτο |
παραλαβοῦσαι
τὰς
ἄλλας
γυναῖκας
ἐπορεύοντο |
[8, 25] |
εἰς
τὸ
μηδέν.
μάλιστα
δὲ
|
τοῦτο |
πάσχει
τὰ
σκληρὰ
καὶ
μεγάλαυχα |
[8, 83] |
ἐνδήμους
ἐγείρειν
πολέμους,
μάλιστα
δὲ
|
τοῦτο |
πάσχουσιν,
ὅσοι
πολεμιστὴν
καὶ
κακόπαθον |
[8, 1] |
καὶ
ἄπολις
καὶ
ταπεινὸς
ἐρριμμένος
|
τοῦτο |
πείσομαι,
ὅ
τι
ἂν
ἐχθρῷ |
[8, 33] |
καὶ
οὐδεμιᾶς
πείρας
ἀποτυγχάνω.
καὶ
|
τοῦτο |
πηλίκον
οἴεσθε
εἶναι
τεκμήριον
εὐσεβείας |
[8, 32] |
πόλεσι.
καὶ
οὐκ
ἀπέχρη
αὐτοῖς
|
τοῦτο |
ποιήσασι
μόνον
οὕτω
λαμπρὸν
καὶ |
[8, 2] |
ἐὰν
δὲ
περιμείνῃς,
ἕως
ἐκεῖνοι
|
τοῦτο |
ποιήσωσιν,
ἀμύνεσθαι
δόξεις
καὶ
λελυμέναις |
[8, 89] |
τῶν
ἱερῶν.
ζήτησις
δὴ
μετὰ
|
τοῦτο |
πολλὴ
ἐκ
πάντων
ἐγίνετο,
καὶ |
[8, 74] |
τὴν
ἀνάγκην,
δι´
ἣν
καὶ
|
τοῦτο |
πρακτέον
ἡμῖν.
~Ἴστε
δήπου
τοὺς |
[8, 32] |
κατάγετε,
τάχα
μὲν
καὶ
βεβουλευμένοι
|
τοῦτο |
πράττειν·
οὐθὲν
γὰρ
ἔτι
μοι |
[8, 24] |
δίκαιον
ἦν
τότε
παθεῖν.
μετὰ
|
τοῦτο |
προὐκαλοῦντό
σε
οἱ
κωλυθέντες
ἀνελεῖν |
[8, 80] |
καὶ
ἐξ
ἐκείνου
τὸ
ἔθος
|
τοῦτο |
Ῥωμαίοις
ἐπιχώριον
γέγονεν
ἕως
τῆς |
[8, 72] |
γενομένης
αὐτῷ
μεγάλης
καὶ
μετὰ
|
τοῦτο |
σιωπῆς·
Οὐχὶ
ταῦτ´,
εἶπεν,
ὦ |
[8, 89] |
ὄψεις
ἀήθεις.
πάντα
δ´
εἰς
|
τοῦτο |
συνέτεινεν,
ὡς
οἵ
τε
μάντεις |
[8, 65] |
τότε
πρῶτον
ἠναγκασμένη
ὁμιλεῖν
πολέμῳ.
|
τοῦτο |
συνιδὼν
Ἀκύλλιος
ἐκέλευσε
τοὺς
ἀκμῆτας |
[8, 7] |
ἔθνος
ἀσθενὲς
ἀποδείξουσι.
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
τὰς
μὲν
πολέμῳ
λαβόντες
ὑμῶν |
[8, 23] |
καὶ
ὅστις
ἔφυς
ἔτι
μέμνησαι,
|
τοῦτο |
τεθαυμάκαμεν.
ἥκομέν
τ´
ἀποσταλέντες
ὑπὸ |
[8, 18] |
καὶ
κατὰ
πολλὴν
ἐξουσίαν
μετὰ
|
τοῦτο |
τὴν
πόλιν
ἐνέπρησεν.
~Ἐντεῦθεν
δὲ |
[8, 71] |
οὐθὲν
δὲ
κωλύει
καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
τὸ
δέος,
ὃ
πρὸς
τὴν |
[8, 76] |
γενέσθαι
τοὺς
εἰσιόντας
ἐπιτελέσαι
ὑπάτους.
|
τοῦτο |
τὸ
δόγμα
εἰς
τὸν
δῆμον |
[8, 69] |
τῶν
ὁμοίων
τοῖς
ἄλλοις
φρονεῖν
|
τοῦτο |
τὸ
ἔργον
αὐτῷ
πρῶτον
{φθόνον} |
[8, 24] |
σε
ἄκριτον,
οἷς
φοβερὸς
ἦσθα.
|
τοῦτο |
τὸ
ἔργον
ἐκωλύσαμεν
ἡμεῖς
οἱ
|
[8, 78] |
πόλεμον
ἄσπειστον
ἐπαγάγῃ
τῇ
πατρίδι.
|
τοῦτο |
τὸ
τέλος
τῆς
δίκης
λαβούσης |
[8, 36] |
ὅτου
δέοιντο
τῶν
μετρίων.
καὶ
|
τοῦτο |
τὸ
φρόνημα
ἐν
πολλοῖς
καὶ |
[8, 32] |
ἦτε
δυνησομένων,
χαρίζεσθαι
δὲ
καὶ
|
τοῦτο |
τῷ
δήμῳ
σὺν
τοῖς
ἄλλοις |
[8, 34] |
ἀεὶ
διαμενοῦντα
παραλαβόντες·
καὶ
διὰ
|
τοῦτο
|
φίλους
τ´
ἀπαρνούμεθα,
ὅταν
ἀδικήσωσι, |
[8, 65] |
ἀκμῆτας
ἔτι
καὶ
εἰς
αὐτὸ
|
τοῦτο |
φυλαττομένους
ὑπὸ
τὰ
κάμνοντα
τῆς |
[8, 21] |
χωρίων·
πλουτίσας
τὴν
στρατιάν.
~Μετὰ
|
τοῦτο |
χώρα
θ´,
ὅσην
διαπορεύοιτο,
ὑποχείριος |
[8, 24] |
βουλῇ
λόγους.
ἐνέστημεν
καὶ
πρὸς
|
τοῦτο, |
ὡς
οἶσθα,
καὶ
οὐκ
ἐπετρέψαμεν |