Livre, Chap. |
[8, 65] |
ἀνασώσαιντο
τὰς
σημαίας,
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
|
εἶναι |
ἀναγκάσῃ·
τῷ
τε
κάμνοντι
αὐτὸς |
[8, 49] |
πατρίδας,
οὐ
μόνον
ἑαυτῶν
κυρίους
|
εἶναι |
βεβαίως
παρεσκεύακας,
ἀλλὰ
καὶ
πεποίηκας |
[8, 30] |
καὶ
ὁ
καθ´
ἡμέραν
ἀνεπίληπτος
|
εἶναι |
βίος.
ἀλλ´
ἡ
προαίρεσις,
νὴ |
[8, 6] |
ἀλλ´
ὃ
πάντες
ὁμολογοῦσι
πονηρότατον
|
εἶναι |
{δικαστήριον}
καὶ
ἐπ´
ἐμοῦ
πρώτου |
[8, 75] |
κληρουχίας,
ἐὰν
ἅπασι
ταῦτα
κράτιστα
|
εἶναι |
δοκῇ·
καὶ
ἡ
συγχώρησις
ἥδε |
[8, 30] |
ἃ
τοῖς
προγόνοις
ἡμῶν
ζηλωτὰ
|
εἶναι |
ἐδόκει,
τὰς
εὐτυχεῖς
ταύτας
καὶ |
[8, 56] |
μᾶλλον
αὐτοῖς
ἀπεχθάνεσθαι
καὶ
κακοδαιμονεστέροις
|
εἶναι. |
ἱστορεῖται
τοίνυν,
ὅτι
τῆς
βουλῆς |
[8, 25] |
τὰ
φίλια
οὔτε
χαλεπὸν
ὀργὴν
|
εἶναι |
καὶ
ἀπαραίτητον
εἰς
τοὺς
ἐξαμαρτάνοντάς |
[8, 71] |
τὰ
δοθέντα
κωλῦσαι,
κρεῖττον
ἡγούμενος
|
εἶναι
|
καὶ
ἀσφαλέστερον
τοῖς
πολλοῖς
μικρὰ |
[8, 87] |
ἐπὶ
πολλαῖς
ἄλλαις
δόξασα
μείζων
|
εἶναι |
καὶ
μόνη
ἀποχρῶσα
διαστῆσαι
τὴν |
[8, 2] |
ἔφη,
τιμήν
τινα
οὐ
μικρὰν
|
εἶναι |
καὶ
ταύτην
ἀποφαινόμενος·
Οὐολούσκους
τ´ |
[8, 67] |
εἰ
τοῦτ´
αὐτῷ
δοκεῖ
κράτιστον
|
εἶναι. |
κἀκεῖνος
πολλὰ
ἐπαινέσας
αὐτοὺς
καταβιβάζει
|
[8, 23] |
πρὸς
δὲ
τούτοις,
ἃ
νομίζομεν
|
εἶναι |
κάλλιστα
καὶ
συμφορώτατά
σοι,
ταῦτα |
[8, 8] |
τούτου
πολεμεῖν,
ἅπαντες
ἂν
ὁμολογήσουσιν
|
εἶναι |
καλόν.
φέρε
δή,
τί
ποιήσειν |
[8, 73] |
μένειν·
αἰσχύνης
τ´
ἄξιον
πρᾶγμα
|
εἶναι |
λέγων,
εἰ
Κασσίου
κατηγοροῦντες
ὡς |
[8, 10] |
τόνδε
οὔτε
αὐτὸν
ἀνθρώπων
ἡγούμενοι
|
εἶναι |
μᾶλλον
ἢ
οὐχὶ
θεῶν·
ἅπαντάς |
[8, 90] |
τοῦ
πολεμιωτάτου
τῷ
δήμῳ
δοκοῦντος
|
εἶναι, |
μεστὸς
αὐθαδείας
ἀνὴρ
καὶ
θράσους, |
[8, 17] |
δὲ
σῖτος,
ὥστε
μὴ
ῥᾴδιον
|
εἶναι |
μιᾷ
πάντα
ἐκκομίσαι
τοὺς
κρατήσαντας
|
[8, 39] |
πόλει,
ταύτην
δ´
ἐν
αὐταῖς
|
εἶναι |
μόναις
καταλειπομένην,
ἐὰν
ἐθελήσωσι
πράττειν, |
[8, 13] |
Ἐμοὶ
δοκεῖ,
ὦ
Τύλλε,
κράτιστον
|
εἶναι |
νείμασθαι
τὰς
δυνάμεις
ἡμᾶς
διχῇ· |
[8, 3] |
μήνυσιν.
ἐδόκει
τοῖς
ἀνδράσιν
ἀληθὴς
|
εἶναι |
ὁ
λόγος,
καὶ
αὐτίκα
ἡ |
[8, 31] |
βουλῇ
τῆς
τιμωρίας
ἄξιος
ἐφάνην
|
εἶναι, |
ὅτι
τὰ
κράτιστα
ἐπολιτευόμην
τε |
[8, 75] |
αὐτῆς
δεῖ
καὶ
ὁπόσην
κοινὴν
|
εἶναι |
πάντων
καὶ
κατὰ
πενταετίαν
μισθουμένην |
[8, 5] |
συμφορᾶς,
οὐκ
ἂν
ὑπελάμβανον
ἀναγκαῖον
|
εἶναι |
περὶ
αὐτῆς
ἀπολογεῖσθαι·
ἐνθυμούμενος
δ´, |
[8, 87] |
ἄλλοις
οὐκ
ἐδόκει
καιρὸς
ἁρμόττων
|
εἶναι |
πολέμου
συνεστῶτος
ὑπερορίου
τὰς
πολιτικὰς |
[8, 64] |
συνθήκας
μὲν
οὔ
φασιν
αὐτοῖς
|
εἶναι |
πρὸς
Ῥωμαίους
κοινῇ
γενομένας
οὐδέποτε, |
[8, 73] |
ἦν,
ὥστε
τοῖς
ὠνησαμένοις
μὴ
|
εἶναι |
πρὸς
τοὺς
ἀντιποιησομένους
ὑπὲρ
αὐτῶν
|
[8, 15] |
συμμαχίας
αἴτησιν
ἀπεκρίνατο,
μὴ
ῥᾴδιον
|
εἶναι |
σφίσι
βοήθειαν
ἀποστέλλειν
κατὰ
τὸ |
[8, 68] |
δ´
ἂν
ἐκείνῳ
δόξῃ,
τοῦτ´
|
εἶναι |
σφίσι
κύριον.
~Ταῦτα
τῆς
βουλῆς |
[8, 39] |
τὸ
δεινόν·
ἔπειτα
ὑπέσχετο
μίαν
|
εἶναι |
σωτηρίας
ἐλπίδα
τῇ
πόλει,
ταύτην |
[8, 50] |
μὲν
τῶν
θεῶν
ὀργὰς
θνητὰς
|
εἶναι, |
τὰς
δὲ
τῶν
ἀνθρώπων
ἀθανάτους. |
[8, 71] |
τὸ
πλῆθος
ἀργὸν
καὶ
πονηρὸν
|
εἶναι, |
τάχα
δὲ
καὶ
διὰ
τὸν |
[8, 33] |
ἀποτυγχάνω.
καὶ
τοῦτο
πηλίκον
οἴεσθε
|
εἶναι
|
τεκμήριον
εὐσεβείας
τῆς
ἐμῆς;
εἰ |
[8, 80] |
Κασσίου
δεινὸν
τὸ
ἔθος
ἔδοξεν
|
εἶναι
|
τῇ
βουλῇ
καὶ
ἀσύμφορον·
καὶ |
[8, 71] |
διὰ
τὸ
μὴ
δοκεῖν
ἄμεινον
|
εἶναι
|
τῇ
πόλει
δεκασμοῖς
τ´
ἀργυρίου |
[8, 43] |
μὲν
γὰρ
οὐ
μικρὸν
ἀπέφαινον
|
εἶναι |
τῇ
πόλει
κινδύνευμα
γυναῖκας
ἅμα |
[8, 31] |
ὁμολογεῖτε
δήπου
πονηροκρατεῖσθαι
καὶ
μηδενὸς
|
εἶναι |
τὴν
βουλὴν
ὧν
ἂν
προέληται |
[8, 62] |
πάθος
ἐγνώσθη,
μεγάλην
συμφορὰν
ὑπολαβόντες
|
εἶναι |
τῆς
πόλεως,
πένθος
ἐποιήσαντο
ἰδίᾳ |
[8, 56] |
αὐτὴν
λέξιν,
ὥστε
μηδὲν
ἔτι
|
εἶναι |
τὸ
ἀμφίλογον.
ἡ
μὲν
οὖν |
[8, 3] |
τοῖς
δὲ
καὶ
πάλαι
μὲν
|
εἶναι |
τὸ
πρᾶγμα
ἐδόκει
μεστὸν
ὑποψίας |
[8, 61] |
διδοῦσα
ἀποτομία·
ἔοικέ
τ´
ἀληθὲς
|
εἶναι |
τὸ
ὑπὸ
τῶν
ἀρχαίων
λεγόμενον |
[8, 90] |
ἕνεκα,
ὃν
ἂν
ἡγῶνται
κράτιστον
|
εἶναι· |
τὸν
δὲ
λαβόντα
τὴν
ἐξουσίαν |
[8, 23] |
φύσεως
οὗτος
ὁ
νόμος,
ἐχθρὸν
|
εἶναι |
τῷ
δράσαντι
τὸ
πεπονθὸς
κακῶς. |
[8, 9] |
τὸ
γὰρ
ἀδικούμενον
ἀεὶ
πολέμιον
|
εἶναι |
τῷ
πλημμελοῦντι
φύσει.
ἠξίουν
τε |
[8, 1] |
τῇ
μεγίστῃ
πόλει
κράτιστός
ποτ´
|
εἶναι |
τῶν
ἄλλων
δοκῶν
νῦν
ἔρημος
|
[8, 78] |
εἰ
δόξειεν
ἐκείνῳ
κοινὴν
ἁπάντων
|
εἶναι |
τῶν
ἐν
τέλει
τὴν
φιλανθρωπίαν |
[8, 87] |
χρόνων
τὸ
ἔθος,
τὸ
μηθενὸς
|
εἶναι |
τῶν
ἔξω
τῆς
πόλεως
τοὺς |
[8, 54] |
δόξαντα
δίκαιά
τε
καὶ
ὅσια
|
εἶναι, |
φήμης
τ´
ἀγαθῆς
ἐφ´
ᾗ |
[8, 9] |
ἐγκλήματα
καὶ
τὸν
λοιπὸν
χρόνον
|
εἶναι |
φίλοις
καὶ
συμμάχοις
ἄνευ
δόλου |
[8, 21] |
ἀνὴρ
μήτε
αἰτία
μήτε
συνεργὸς
|
εἶναι. |
χαλεπὸν
γὰρ
ἦν
ἀπόρρητον
γενόμενον
|
[8, 8] |
τάττητε
τόπῳ,
καὶ
πειράσομαι
μηδενὸς
|
εἶναι |
χείρων
μήτε
στρατιώτου
μήτε
λοχαγοῦ |