HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
εἰμὶ 2
εἰμι 2
εἶναί 3
εἶναι 51
εἶξαι 1
εἴξαντας 1
εἴξαντες 1

Fréquences [« »]
50 αὐτοῦ
50 μοι
50 ὦ
51 εἶναι
51 μετὰ
51 Ῥωμαίων
54 τοῦτο

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Les Antiquités romaines, livre VIII (avec trad. française)

εἶναι

Livre, Chap.

[8, 65]   ἀνασώσαιντο τὰς σημαίας, ἄνδρας ἀγαθοὺς εἶναι ἀναγκάσῃ· τῷ τε κάμνοντι αὐτὸς

[8, 49]   πατρίδας, οὐ μόνον ἑαυτῶν κυρίους εἶναι βεβαίως παρεσκεύακας, ἀλλὰ καὶ πεποίηκας

[8, 30]   καὶ ὁ καθ´ ἡμέραν ἀνεπίληπτος εἶναι βίος. ἀλλ´ ἡ προαίρεσις, νὴ

[8, 6]   ἀλλ´ ὃ πάντες ὁμολογοῦσι πονηρότατον εἶναι {δικαστήριον} καὶ ἐπ´ ἐμοῦ πρώτου

[8, 75]   κληρουχίας, ἐὰν ἅπασι ταῦτα κράτιστα εἶναι δοκῇ· καὶ ἡ συγχώρησις ἥδε

[8, 30]   ἃ τοῖς προγόνοις ἡμῶν ζηλωτὰ εἶναι ἐδόκει, τὰς εὐτυχεῖς ταύτας καὶ

[8, 56]   μᾶλλον αὐτοῖς ἀπεχθάνεσθαι καὶ κακοδαιμονεστέροις εἶναι. ἱστορεῖται τοίνυν, ὅτι τῆς βουλῆς

[8, 25]   τὰ φίλια οὔτε χαλεπὸν ὀργὴν εἶναι καὶ ἀπαραίτητον εἰς τοὺς ἐξαμαρτάνοντάς

[8, 71]   τὰ δοθέντα κωλῦσαι, κρεῖττον ἡγούμενος εἶναι καὶ ἀσφαλέστερον τοῖς πολλοῖς μικρὰ

[8, 87]   ἐπὶ πολλαῖς ἄλλαις δόξασα μείζων εἶναι καὶ μόνη ἀποχρῶσα διαστῆσαι τὴν

[8, 2]   ἔφη, τιμήν τινα οὐ μικρὰν εἶναι καὶ ταύτην ἀποφαινόμενος· Οὐολούσκους τ´

[8, 67]   εἰ τοῦτ´ αὐτῷ δοκεῖ κράτιστον εἶναι. κἀκεῖνος πολλὰ ἐπαινέσας αὐτοὺς καταβιβάζει

[8, 23]   πρὸς δὲ τούτοις, ἃ νομίζομεν εἶναι κάλλιστα καὶ συμφορώτατά σοι, ταῦτα

[8, 8]   τούτου πολεμεῖν, ἅπαντες ἂν ὁμολογήσουσιν εἶναι καλόν. φέρε δή, τί ποιήσειν

[8, 73]   μένειν· αἰσχύνης τ´ ἄξιον πρᾶγμα εἶναι λέγων, εἰ Κασσίου κατηγοροῦντες ὡς

[8, 10]   τόνδε οὔτε αὐτὸν ἀνθρώπων ἡγούμενοι εἶναι μᾶλλον ἢ οὐχὶ θεῶν· ἅπαντάς

[8, 90]   τοῦ πολεμιωτάτου τῷ δήμῳ δοκοῦντος εἶναι, μεστὸς αὐθαδείας ἀνὴρ καὶ θράσους,

[8, 17]   δὲ σῖτος, ὥστε μὴ ῥᾴδιον εἶναι μιᾷ πάντα ἐκκομίσαι τοὺς κρατήσαντας

[8, 39]   πόλει, ταύτην δ´ ἐν αὐταῖς εἶναι μόναις καταλειπομένην, ἐὰν ἐθελήσωσι πράττειν,

[8, 13]   Ἐμοὶ δοκεῖ, ὦ Τύλλε, κράτιστον εἶναι νείμασθαι τὰς δυνάμεις ἡμᾶς διχῇ·

[8, 3]   μήνυσιν. ἐδόκει τοῖς ἀνδράσιν ἀληθὴς εἶναι ὁ λόγος, καὶ αὐτίκα ἡ

[8, 31]   βουλῇ τῆς τιμωρίας ἄξιος ἐφάνην εἶναι, ὅτι τὰ κράτιστα ἐπολιτευόμην τε

[8, 75]   αὐτῆς δεῖ καὶ ὁπόσην κοινὴν εἶναι πάντων καὶ κατὰ πενταετίαν μισθουμένην

[8, 5]   συμφορᾶς, οὐκ ἂν ὑπελάμβανον ἀναγκαῖον εἶναι περὶ αὐτῆς ἀπολογεῖσθαι· ἐνθυμούμενος δ´,

[8, 87]   ἄλλοις οὐκ ἐδόκει καιρὸς ἁρμόττων εἶναι πολέμου συνεστῶτος ὑπερορίου τὰς πολιτικὰς

[8, 64]   συνθήκας μὲν οὔ φασιν αὐτοῖς εἶναι πρὸς Ῥωμαίους κοινῇ γενομένας οὐδέποτε,

[8, 73]   ἦν, ὥστε τοῖς ὠνησαμένοις μὴ εἶναι πρὸς τοὺς ἀντιποιησομένους ὑπὲρ αὐτῶν

[8, 15]   συμμαχίας αἴτησιν ἀπεκρίνατο, μὴ ῥᾴδιον εἶναι σφίσι βοήθειαν ἀποστέλλειν κατὰ τὸ

[8, 68]   δ´ ἂν ἐκείνῳ δόξῃ, τοῦτ´ εἶναι σφίσι κύριον. ~Ταῦτα τῆς βουλῆς

[8, 39]   τὸ δεινόν· ἔπειτα ὑπέσχετο μίαν εἶναι σωτηρίας ἐλπίδα τῇ πόλει, ταύτην

[8, 50]   μὲν τῶν θεῶν ὀργὰς θνητὰς εἶναι, τὰς δὲ τῶν ἀνθρώπων ἀθανάτους.

[8, 71]   τὸ πλῆθος ἀργὸν καὶ πονηρὸν εἶναι, τάχα δὲ καὶ διὰ τὸν

[8, 33]   ἀποτυγχάνω. καὶ τοῦτο πηλίκον οἴεσθε εἶναι τεκμήριον εὐσεβείας τῆς ἐμῆς; εἰ

[8, 80]   Κασσίου δεινὸν τὸ ἔθος ἔδοξεν εἶναι τῇ βουλῇ καὶ ἀσύμφορον· καὶ

[8, 71]   διὰ τὸ μὴ δοκεῖν ἄμεινον εἶναι τῇ πόλει δεκασμοῖς τ´ ἀργυρίου

[8, 43]   μὲν γὰρ οὐ μικρὸν ἀπέφαινον εἶναι τῇ πόλει κινδύνευμα γυναῖκας ἅμα

[8, 31]   ὁμολογεῖτε δήπου πονηροκρατεῖσθαι καὶ μηδενὸς εἶναι τὴν βουλὴν ὧν ἂν προέληται

[8, 62]   πάθος ἐγνώσθη, μεγάλην συμφορὰν ὑπολαβόντες εἶναι τῆς πόλεως, πένθος ἐποιήσαντο ἰδίᾳ

[8, 56]   αὐτὴν λέξιν, ὥστε μηδὲν ἔτι εἶναι τὸ ἀμφίλογον. ἡ μὲν οὖν

[8, 3]   τοῖς δὲ καὶ πάλαι μὲν εἶναι τὸ πρᾶγμα ἐδόκει μεστὸν ὑποψίας

[8, 61]   διδοῦσα ἀποτομία· ἔοικέ τ´ ἀληθὲς εἶναι τὸ ὑπὸ τῶν ἀρχαίων λεγόμενον

[8, 90]   ἕνεκα, ὃν ἂν ἡγῶνται κράτιστον εἶναι· τὸν δὲ λαβόντα τὴν ἐξουσίαν

[8, 23]   φύσεως οὗτος ὁ νόμος, ἐχθρὸν εἶναι τῷ δράσαντι τὸ πεπονθὸς κακῶς.

[8, 9]   τὸ γὰρ ἀδικούμενον ἀεὶ πολέμιον εἶναι τῷ πλημμελοῦντι φύσει. ἠξίουν τε

[8, 1]   τῇ μεγίστῃ πόλει κράτιστός ποτ´ εἶναι τῶν ἄλλων δοκῶν νῦν ἔρημος

[8, 78]   εἰ δόξειεν ἐκείνῳ κοινὴν ἁπάντων εἶναι τῶν ἐν τέλει τὴν φιλανθρωπίαν

[8, 87]   χρόνων τὸ ἔθος, τὸ μηθενὸς εἶναι τῶν ἔξω τῆς πόλεως τοὺς

[8, 54]   δόξαντα δίκαιά τε καὶ ὅσια εἶναι, φήμης τ´ ἀγαθῆς ἐφ´ ᾗ

[8, 9]   ἐγκλήματα καὶ τὸν λοιπὸν χρόνον εἶναι φίλοις καὶ συμμάχοις ἄνευ δόλου

[8, 21]   ἀνὴρ μήτε αἰτία μήτε συνεργὸς εἶναι. χαλεπὸν γὰρ ἦν ἀπόρρητον γενόμενον

[8, 8]   τάττητε τόπῳ, καὶ πειράσομαι μηδενὸς εἶναι χείρων μήτε στρατιώτου μήτε λοχαγοῦ

Livre, Chap.
[8, 65]	ἀνασώσαιντο τὰς σημαίας, ἄνδρας ἀγαθοὺς	εἶναι	ἀναγκάσῃ· τῷ τε κάμνοντι αὐτὸς
[8, 49]	πατρίδας, οὐ μόνον ἑαυτῶν κυρίους	εἶναι	βεβαίως παρεσκεύακας, ἀλλὰ καὶ πεποίηκας
[8, 30]	καὶ ὁ καθ´ ἡμέραν ἀνεπίληπτος	εἶναι	βίος. ἀλλ´ ἡ προαίρεσις, νὴ
[8, 6]	ἀλλ´ ὃ πάντες ὁμολογοῦσι πονηρότατον	εἶναι	{δικαστήριον} καὶ ἐπ´ ἐμοῦ πρώτου
[8, 75]	κληρουχίας, ἐὰν ἅπασι ταῦτα κράτιστα	εἶναι	δοκῇ· καὶ ἡ συγχώρησις ἥδε
[8, 30]	ἃ τοῖς προγόνοις ἡμῶν ζηλωτὰ	εἶναι	ἐδόκει, τὰς εὐτυχεῖς ταύτας καὶ
[8, 56]	μᾶλλον αὐτοῖς ἀπεχθάνεσθαι καὶ κακοδαιμονεστέροις	εἶναι.	ἱστορεῖται τοίνυν, ὅτι τῆς βουλῆς
[8, 25]	τὰ φίλια οὔτε χαλεπὸν ὀργὴν	εἶναι	καὶ ἀπαραίτητον εἰς τοὺς ἐξαμαρτάνοντάς
[8, 71]	τὰ δοθέντα κωλῦσαι, κρεῖττον ἡγούμενος	εἶναι	καὶ ἀσφαλέστερον τοῖς πολλοῖς μικρὰ
[8, 87]	ἐπὶ πολλαῖς ἄλλαις δόξασα μείζων	εἶναι	καὶ μόνη ἀποχρῶσα διαστῆσαι τὴν
[8, 2]	ἔφη, τιμήν τινα οὐ μικρὰν	εἶναι	καὶ ταύτην ἀποφαινόμενος· Οὐολούσκους τ´
[8, 67]	εἰ τοῦτ´ αὐτῷ δοκεῖ κράτιστον	εἶναι.	κἀκεῖνος πολλὰ ἐπαινέσας αὐτοὺς καταβιβάζει
[8, 23]	πρὸς δὲ τούτοις, ἃ νομίζομεν	εἶναι	κάλλιστα καὶ συμφορώτατά σοι, ταῦτα
[8, 8]	τούτου πολεμεῖν, ἅπαντες ἂν ὁμολογήσουσιν	εἶναι	καλόν. φέρε δή, τί ποιήσειν
[8, 73]	μένειν· αἰσχύνης τ´ ἄξιον πρᾶγμα	εἶναι	λέγων, εἰ Κασσίου κατηγοροῦντες ὡς
[8, 10]	τόνδε οὔτε αὐτὸν ἀνθρώπων ἡγούμενοι	εἶναι	μᾶλλον ἢ οὐχὶ θεῶν· ἅπαντάς
[8, 90]	τοῦ πολεμιωτάτου τῷ δήμῳ δοκοῦντος	εἶναι,	μεστὸς αὐθαδείας ἀνὴρ καὶ θράσους,
[8, 17]	δὲ σῖτος, ὥστε μὴ ῥᾴδιον	εἶναι	μιᾷ πάντα ἐκκομίσαι τοὺς κρατήσαντας
[8, 39]	πόλει, ταύτην δ´ ἐν αὐταῖς	εἶναι	μόναις καταλειπομένην, ἐὰν ἐθελήσωσι πράττειν,
[8, 13]	Ἐμοὶ δοκεῖ, ὦ Τύλλε, κράτιστον	εἶναι	νείμασθαι τὰς δυνάμεις ἡμᾶς διχῇ·
[8, 3]	μήνυσιν. ἐδόκει τοῖς ἀνδράσιν ἀληθὴς	εἶναι	ὁ λόγος, καὶ αὐτίκα ἡ
[8, 31]	βουλῇ τῆς τιμωρίας ἄξιος ἐφάνην	εἶναι,	ὅτι τὰ κράτιστα ἐπολιτευόμην τε
[8, 75]	αὐτῆς δεῖ καὶ ὁπόσην κοινὴν	εἶναι	πάντων καὶ κατὰ πενταετίαν μισθουμένην
[8, 5]	συμφορᾶς, οὐκ ἂν ὑπελάμβανον ἀναγκαῖον	εἶναι	περὶ αὐτῆς ἀπολογεῖσθαι· ἐνθυμούμενος δ´,
[8, 87]	ἄλλοις οὐκ ἐδόκει καιρὸς ἁρμόττων	εἶναι	πολέμου συνεστῶτος ὑπερορίου τὰς πολιτικὰς
[8, 64]	συνθήκας μὲν οὔ φασιν αὐτοῖς	εἶναι	πρὸς Ῥωμαίους κοινῇ γενομένας οὐδέποτε,
[8, 73]	ἦν, ὥστε τοῖς ὠνησαμένοις μὴ	εἶναι	πρὸς τοὺς ἀντιποιησομένους ὑπὲρ αὐτῶν
[8, 15]	συμμαχίας αἴτησιν ἀπεκρίνατο, μὴ ῥᾴδιον	εἶναι	σφίσι βοήθειαν ἀποστέλλειν κατὰ τὸ
[8, 68]	δ´ ἂν ἐκείνῳ δόξῃ, τοῦτ´	εἶναι	σφίσι κύριον. ~Ταῦτα τῆς βουλῆς
[8, 39]	τὸ δεινόν· ἔπειτα ὑπέσχετο μίαν	εἶναι	σωτηρίας ἐλπίδα τῇ πόλει, ταύτην
[8, 50]	μὲν τῶν θεῶν ὀργὰς θνητὰς	εἶναι,	τὰς δὲ τῶν ἀνθρώπων ἀθανάτους.
[8, 71]	τὸ πλῆθος ἀργὸν καὶ πονηρὸν	εἶναι,	τάχα δὲ καὶ διὰ τὸν
[8, 33]	ἀποτυγχάνω. καὶ τοῦτο πηλίκον οἴεσθε	εἶναι	τεκμήριον εὐσεβείας τῆς ἐμῆς; εἰ
[8, 80]	Κασσίου δεινὸν τὸ ἔθος ἔδοξεν	εἶναι	τῇ βουλῇ καὶ ἀσύμφορον· καὶ
[8, 71]	διὰ τὸ μὴ δοκεῖν ἄμεινον	εἶναι	τῇ πόλει δεκασμοῖς τ´ ἀργυρίου
[8, 43]	μὲν γὰρ οὐ μικρὸν ἀπέφαινον	εἶναι	τῇ πόλει κινδύνευμα γυναῖκας ἅμα
[8, 31]	ὁμολογεῖτε δήπου πονηροκρατεῖσθαι καὶ μηδενὸς	εἶναι	τὴν βουλὴν ὧν ἂν προέληται
[8, 62]	πάθος ἐγνώσθη, μεγάλην συμφορὰν ὑπολαβόντες	εἶναι	τῆς πόλεως, πένθος ἐποιήσαντο ἰδίᾳ
[8, 56]	αὐτὴν λέξιν, ὥστε μηδὲν ἔτι	εἶναι	τὸ ἀμφίλογον. ἡ μὲν οὖν
[8, 3]	τοῖς δὲ καὶ πάλαι μὲν	εἶναι	τὸ πρᾶγμα ἐδόκει μεστὸν ὑποψίας
[8, 61]	διδοῦσα ἀποτομία· ἔοικέ τ´ ἀληθὲς	εἶναι	τὸ ὑπὸ τῶν ἀρχαίων λεγόμενον
[8, 90]	ἕνεκα, ὃν ἂν ἡγῶνται κράτιστον	εἶναι·	τὸν δὲ λαβόντα τὴν ἐξουσίαν
[8, 23]	φύσεως οὗτος ὁ νόμος, ἐχθρὸν	εἶναι	τῷ δράσαντι τὸ πεπονθὸς κακῶς.
[8, 9]	τὸ γὰρ ἀδικούμενον ἀεὶ πολέμιον	εἶναι	τῷ πλημμελοῦντι φύσει. ἠξίουν τε
[8, 1]	τῇ μεγίστῃ πόλει κράτιστός ποτ´	εἶναι	τῶν ἄλλων δοκῶν νῦν ἔρημος
[8, 78]	εἰ δόξειεν ἐκείνῳ κοινὴν ἁπάντων	εἶναι	τῶν ἐν τέλει τὴν φιλανθρωπίαν
[8, 87]	χρόνων τὸ ἔθος, τὸ μηθενὸς	εἶναι	τῶν ἔξω τῆς πόλεως τοὺς
[8, 54]	δόξαντα δίκαιά τε καὶ ὅσια	εἶναι,	φήμης τ´ ἀγαθῆς ἐφ´ ᾗ
[8, 9]	ἐγκλήματα καὶ τὸν λοιπὸν χρόνον	εἶναι	φίλοις καὶ συμμάχοις ἄνευ δόλου
[8, 21]	ἀνὴρ μήτε αἰτία μήτε συνεργὸς	εἶναι.	χαλεπὸν γὰρ ἦν ἀπόρρητον γενόμενον
[8, 8]	τάττητε τόπῳ, καὶ πειράσομαι μηδενὸς	εἶναι	χείρων μήτε στρατιώτου μήτε λοχαγοῦ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 19/08/2009