Livre, Chap. |
[8, 86] |
τοὺς
πολεμίους
λαθοῦσαι.
ὁ
μὲν
|
οὖν |
Αἰμίλιος
θρασύτερος
ἐγεγόνει
τῇ
παρουσίᾳ
|
[8, 87] |
ἐξ
ἐκείνων
συμμαχίαν.
τοῖς
μὲν
|
οὖν |
ἄλλοις
οὐκ
ἐδόκει
καιρὸς
ἁρμόττων |
[8, 62] |
καλοὺς
ἀπέλαβε
μισθούς.
~Εἰ
μὲν
|
οὖν |
ἅμα
τοῖς
σώμασι
διαλυομένοις
καὶ |
[8, 35] |
πόλεμον,
πρότερον
δὲ
οὔ.
ταῦτ´
|
οὖν |
ἀπαγγέλλετε
αὐτοῖς,
καὶ
τὸν
αὐτὸν |
[8, 2] |
πρότερον
χρόνῳ
γενόμεναι.
Ἐὰν
μὲν
|
οὖν |
ἀπερισκέπτως,
ἔφη,
καὶ
διὰ
τάχους |
[8, 25] |
πολλὰς
καὶ
μεγάλας.
ἃ
μὲν
|
οὖν |
ἀπολογεῖσθαί
τε
περὶ
ἡμῶν
αὐτῶν |
[8, 65] |
οὐ
διὰ
μακροῦ.
~Ἀκύλλιος
μὲν
|
οὖν |
ἅτερος
τῶν
ὑπάτων
ἐν
τῇ |
[8, 11] |
τῷ
πλήθει
τῶν
Οὐολούσκων.
συναχθείσης
|
οὖν |
αὖθις
ἐκκλησίας
μετὰ
τοῦτο
κυροῦται |
[8, 54] |
μεταδοὺς
αὐτοχειρίᾳ
φθάσῃ
διολέσας.
ἐδόκει
|
οὖν |
αὐτοῖς
καὶ
τοῦτο
καὶ
εἴ |
[8, 49] |
τοῖς
λόγοις
ἀεί.
οὐκ
ἀποδέδωκας
|
οὖν |
αὐτοῖς
πολλὰς
καὶ
καλὰς
ἀμοιβὰς |
[8, 56] |
εἶναι
τὸ
ἀμφίλογον.
ἡ
μὲν
|
οὖν |
βουλὴ
ὡς
ταῦτ´
ἔμαθεν
ἐψηφίσατο |
[8, 65] |
φόνος
ἐνταῦθα
πολύς.
τὸ
μὲν
|
οὖν |
δεξιὸν
τῶν
Ἑρνίκων
κέρας
ἐπόνει
|
[8, 10] |
τε
καὶ
ἀδυνάτων.
εἰ
μὲν
|
οὖν |
δόντες
ἡμῖν
τὰ
χωρία
ἔπειτα |
[8, 33] |
καὶ
πράξεις
προῄρημαι
καλάς.
τί
|
οὖν, |
ἐὰν
μεταβάλωμαι
καὶ
τὰ
μὲν |
[8, 83] |
περιστάντων
ἀλλοεθνῶν.
ἐν
ἅπασι
μὲν
|
οὖν
|
ἔθνεσι
καὶ
τόποις
Ἑλλήνων
τε |
[8, 82] |
ἐπὶ
τοὺς
πολεμίους.
Κορνήλιος
μὲν
|
οὖν |
εἰς
τὴν
Οὐιεντανῶν
χώραν
ἐμβαλὼν |
[8, 16] |
πρότερον
εἰσβολῇ
παρέλιπε.
σωμάτων
μὲν
|
οὖν
|
ἐλευθέρων
οὐκέτι
πολλῶν
ἐγκρατὴς
ἐγένετο |
[8, 43] |
αὐταῖς,
γνωμηδὸν
ἐπυνθάνοντο.
πολλοὶ
μὲν
|
οὖν
|
ἐλέχθησαν
καὶ
παρὰ
πολλῶν
λόγοι, |
[8, 51] |
ἵσταμαί
σοι
βιαζομένῳ.
ἢ
προτέραν
|
οὖν |
ἐμὲ
τὴν
ἐναντιουμένην
σοι
μητέρα |
[8, 86] |
αἰσχύνῃ
παραμυθούμενος
ἀνελάμβανε.
~Ῥωμαῖοι
μὲν
|
οὖν |
ἐν
τούτοις
ἦσαν·
Οὐολοῦσκοι
δ´, |
[8, 5] |
τὴν
ἀρχὴν
ἠξίου
ποιεῖν.
συστάντες
|
οὖν |
ἐπ´
αὐτὸν
οἱ
τῆς
ἀριστοκρατίας |
[8, 67] |
τὰ
Ῥωμαίων
προσεχώρησαν
ἔθη.
διέμενον
|
οὖν |
ἐπὶ
πλεῖστον
χρόνον
τῆς
ἡμέρας |
[8, 86] |
ἑξῆς
ἡμέραις
ἐτράποντο.
εἰ
μὲν
|
οὖν |
ἐπὶ
τῆς
τότε
νίκης
διέμειναν |
[8, 32] |
οὐδὲν
ὧν
πείσομαι
προορώμενοι,
τί
|
οὖν |
ἔσται
μοι
τῆς
ὑμετέρας
ἀγνοίας |
[8, 25] |
κυρωθέντι
λῦσαι
τὴν
ἀειφυγίαν.
τί
|
οὖν |
ἔτι
κωλύει
σε
τὰς
ἡδίστας |
[8, 71] |
τὸ
κοινὸν
χρημάτων.
~Εὐθὺς
μὲν
|
οὖν |
ἔτι
λέγοντος
αὐτοῦ
θόρυβος
ἦν |
[8, 82] |
ἢ
ἀσφαλέστερα
βουλευσάμενοι.
εἰ
μὲν
|
οὖν |
ἔφθασαν
ἐσκεδασμένοις
τοῖς
Ῥωμαίοις
ἐπιφανέντες |
[8, 65] |
νίκης
εὔκλειαν
ἀφανίσωσι.
τότε
μὲν
|
οὖν |
ἤδη
{καὶ}
γὰρ
ἦν
περὶ
|
[8, 71] |
ἢ
τῇ
πόλει
συνέφερεν.
ἀντέλεγον
|
οὖν |
ἤδη
κατὰ
κράτος
ἐν
ταῖς |
[8, 24] |
ἐποιεῖτο
δεήσεις
περὶ
σοῦ.
τίνος
|
οὖν |
ἡμεῖς
οἱ
πατρίκιοι
τῶν
συμβεβηκότων |
[8, 36] |
τὰς
ἑξῆς
ἐχώρει.
Ἀλβιήτας
μὲν
|
οὖν |
καὶ
Μογιλλανοὺς
ἐκ
τειχομαχίας
αἱρεῖ, |
[8, 21] |
{Ῥωμαίους}
πιστὸν
ἐγκαταλιπεῖν.
ἐγένοντο
μὲν
|
οὖν |
καὶ
τειχομαχίαι
τινὲς
αὐτόθι
καρτεραὶ |
[8, 57] |
ἐπὶ
τὰ
οἰκεῖα.
ἡ
μὲν
|
οὖν
|
κοινωνήσασα
τῶν
ἀγώνων
αὐτῷ
στρατιὰ |
[8, 13] |
τοῖς
λοιποῖς
πράγμασιν.
ἔφη
δ´
|
οὖν |
λέγων·
Ἐμοὶ
δοκεῖ,
ὦ
Τύλλε, |
[8, 75] |
καὶ
τὸν
δῆμον
ἐπιεικέστερον.
τί
|
οὖν |
μαθόντες,
ἃ
τότε
συνεχωρήσαμεν,
νῦν
|
[8, 18] |
τὸν
ἀγῶνα
ἐπιτήδεια.
ὁ
μὲν
|
οὖν |
Μάρκιος
ὡς
ἐξ
ἐφόδου
τὴν |
[8, 88] |
τὴν
ἀρχὴν
κατήγαγε.
~Τότε
δ´
|
οὖν |
οἱ
δημόται
τῆς
δημαρχικῆς
ἐξουσίας |
[8, 16] |
χρόνῳ
πολλὰ
ἡτοιμάσαντο.
τὰ
μὲν
|
οὖν |
οἰκεῖα
παρεσκεύαστο
αὐτοῖς
ὡς
ἐνῆν |
[8, 50] |
πατρίδι
καὶ
φίλος.
~Ἔστω
δ´
|
οὖν |
ὅμως,
καὶ
δεδόσθω
τοῖς
τὰ |
[8, 68] |
διαλαχόντες
τὰς
ἐξόδους.
Αἰκανοὶ
μὲν
|
οὖν |
ὀχυρώσαντες
τὰς
πόλεις
καὶ
τὰ |
[8, 91] |
ἐξάγειν
τὴν
στρατιάν.
ἐγένετο
μὲν
|
οὖν
|
περὶ
τοῦ
δόγματος
ἀμφιλογία,
καὶ |
[8, 79] |
ἁλόντων
ἡ
κόλασις.
~Ὁ
μὲν
|
οὖν |
πιθανώτερος
τῶν
παραδεδομένων
ὑπὲρ
τοῦ |
[8, 79] |
τὴν
οἰκίαν
ἀπέκτεινε.
τὸ
μὲν
|
οὖν |
πικρὸν
καὶ
ἀπαραίτητον
τῆς
τῶν |
[8, 50] |
τῶν
ἀνθρώπων
ἀθανάτους.
δίκαια
μὲν
|
οὖν |
ποιήσεις
καὶ
σεαυτῷ
πρέποντα
καὶ |
[8, 8] |
οἴομαι
δεῖν
ὑμᾶς
ἄρξαι.
πέμπετε
|
οὖν |
πρέσβεις
ὡς
αὐτοὺς
ἀπαιτοῦντες
ἃς |
[8, 6] |
καὶ
εὐμεταχειριστοτέρου
ἀρξάμενοι.
τὸ
μὲν
|
οὖν |
πρῶτον
ἄκριτόν
με
ἐπεχείρησαν
ἀπολέσαι, |
[8, 73] |
ἁπάντων
ἅπαξ
βουλευσόμενοι.
Ἄππιος
μὲν
|
οὖν |
πρῶτος
ἐρωτηθεὶς
γνώμην
οὐκ
εἴα |
[8, 88] |
τραυματίαι
πλείους
ἐγίνοντο.
τοῖς
μὲν
|
οὖν |
Ῥωμαίοις
τὸ
ἀπαναλούμενον
τῆς
στρατιᾶς |
[8, 52] |
ὤφελον
τῶν
ἐκβησομένων.
κατηγωνίσατό
γ´
|
οὖν |
σε
πολὺς
ἐπιρράξας
ὁ
πολιτικὸς |
[8, 52] |
ἐγὼ
διὰ
σέ;
τότε
μὲν
|
οὖν |
τὰ
μάλιστα
ἠτύχουν
στάσεως
πολιτικῆς |
[8, 7] |
ἐξενέγκητε
κατ´
αὐτῶν
πόλεμον.
ἐὰν
|
οὖν
|
τἀναντία
ὑμεῖς
ἀντιφιλοτιμούμενοι
διατελῆτε
καὶ |
[8, 61] |
περὶ
πάντ´
ἀγαθός.
~Ἐκείνῳ
γ´
|
οὖν |
ταύτας
ὁ
δαίμων
τὰς
ἀρετὰς
|
[8, 55] |
ἕνα
ἕκαστον
ἀποδεικνύμενοι.
ἐκείνην
μὲν
|
οὖν |
τὴν
νύκτα
ἐν
θαλείαις
τε |
[8, 21] |
{ἡ
πολιορκία}
καὶ
τριβῆς.
ἀποστὰς
|
οὖν |
τῆς
πολιορκίας
ὁ
Μάρκιος
περιετάφρευε |
[8, 30] |
τὸ
κοινὸν
ἔθηκα
φέρων.
πότερον
|
οὖν |
τιμωρίας
ἄξιος
ἦν
ἐπὶ
τούτοις |
[8, 82] |
εἰς
τὴν
Οὐολούσκων.
χρόνον
μὲν
|
οὖν |
τινα
οὐ
πολὺν
ἠνέσχοντο
οἱ |
[8, 71] |
ὑπὸ
τῷ
Οὐεργινίῳ.
τέως
μὲν
|
οὖν |
τὸ
χεῖρον
ἐν
ταῖς
ἐκκλησίαις |
[8, 51] |
τὴν
χάριν
ἑκών.
νόμον
μὲν
|
οὖν |
τόνδε,
ὃν
οὐθεὶς
πώποτε
ἀνελεῖ |
[8, 2] |
ἐδόκει
τὸν
πόλεμον.
ὁ
μὲν
|
οὖν |
Τύλλος
αὐτίκα
μάλα
ἐβούλετο
πᾶσαν |
[8, 8] |
καὶ
οὐκ
ἀποκρύψομαι.
πρῶτον
μὲν
|
οὖν |
ὑμῖν
παραινῶ
σκοπεῖν,
ὅπως
εὐσεβῆ |
[8, 75] |
ἔτι
μεθ´
ἡμῶν
στήσεται.
τί
|
οὖν |
ὑμῖν
πράττειν
παραινῶ
καὶ
τί |
[8, 11] |
καὶ
Τύλλος
ἔργου
ἐχώμεθα.
ὅσοις
|
οὖν |
ὑμῶν
βουλομένοις
ἐστὶ
προνομεῦσαι
τὴν |
[8, 8] |
ἔχουσιν
ἀπείρους
πολέμου.
ἃ
μὲν
|
οὖν |
ὑποτίθεσθαι
ἔδει
λόγοις
καὶ
παραινεῖν |
[8, 47] |
ἄλλως
δ´
οὔ.
ὑμεῖς
μὲν
|
οὖν, |
ὦ
γυναῖκες,
ἄπιτε
καὶ
λέγετε |
[8, 1] |
αὐτοὺς
τὸν
πόλεμον.
ἐλογίζετο
μὲν
|
οὖν, |
ὡς
εἰ
πείσειε
τοὺς
Οὐολούσκους |
[8, 83] |
πολέμων
τοὺς
ἀλλοδαπούς.
τότε
δ´
|
οὖν, |
ὥσπερ
ἔφην,
κατὰ
δαίμονα
τοῖς |