Livre, Chap. |
[8, 31] |
πέπεισμαι
καὶ
διαλυσάμενος
τὸν
πόλεμον,
|
ὥσπερ |
ἀξιοῦτε,
κατελήλυθα,
τίς
ἡ
μετὰ |
[8, 53] |
καλοὺς
δοίητε
Μαρκίῳ
λογισμούς·
καὶ
|
ὥσπερ |
ἄρτι
προσιούσῃ
μοι
τούς
τε |
[8, 90] |
ὅσας
ἐξῆν
ἡμέρας
ἕτερον
ἀποδείκνυσιν,
|
ὥσπερ |
αὐτοῖς
ἔθος
ἦν,
Σπόριον
Λάρκιον. |
[8, 30] |
αὐτὸς
ἀνὴρ
στρατιὰν
πολεμίων
τρεψάμενος,
|
ὥσπερ |
ἐγὼ
τὴν
Ἀντιατῶν
ἐπίκουρον
τοῖς |
[8, 30] |
καυχήσασθαι
στρατηγὸς
ἢ
λοχαγὸς
ἑλών,
|
ὥσπερ |
ἐγὼ
τὴν
Κοριολανῶν,
καὶ
τῆς |
[8, 11] |
καὶ
τἆλλα
εὐτρεπίζειν
ἕξοντά
τινας
|
ὥσπερ |
εἰκὸς
ἀσχολίας
καὶ
διατριβάς,
ἐγὼ
|
[8, 40] |
αὐτή
τ´
ἀθάνατον
ἕξεις
κλέος
|
ὥσπερ |
εἰκὸς
ἐκ
τηλικούτου
κινδύνου
καὶ |
[8, 66] |
κτύπον
ἐποίουν
ἀθρόοι,
τοτὲ
δ´
|
ὥσπερ |
εἰς
μάχην
ὁρμώμενοι
θαμινὰ
ἐπηλάλαζον. |
[8, 33] |
δαιμονίου
τοῖς
ἠδικημένοις
τιμωρόν,
καὶ
|
ὥσπερ |
ἐκ
ταπεινοῦ
μέγας
διὰ
τοὺς
|
[8, 75] |
αὐτὴν
ἀποδειχθησομένης,
ἐὰν
ἐκείνη
γ´,
|
ὥσπερ |
ἐλπίζομεν,
ὁμονοῇ.
χρήσιμον
δὲ
πρᾶγμα |
[8, 47] |
ἀναγκαιοτάτους·
ἀλλὰ
παρ´
ἐμοὶ
γενομένην
|
ὥσπερ |
ἐστὶ
δίκαιον
πατρίδα
τε
νέμειν, |
[8, 83] |
τοὺς
ἀλλοδαπούς.
τότε
δ´
οὖν,
|
ὥσπερ |
ἔφην,
κατὰ
δαίμονα
τοῖς
ὑπάτοις |
[8, 79] |
μὲν
δὴ
τοῦτ´
οὐκ
ἀξιῶ,
|
ὥσπερ |
ἔφην,
προβεβλῆσθαι
τὸν
λόγον
ὡς |
[8, 19] |
τότε
Λατίνων
ἡ
πόλις
Ἀλβανῶν
|
ὥσπερ |
καὶ
ἄλλαι
ἄποικος.
καταπλήξασθαι
δὲ |
[8, 31] |
πολεμίοις
τὴν
πόλιν
ἢ
τυραννίδι,
|
ὥσπερ |
καὶ
Δέκιος
ᾐτιάσατο,
ἐπιχειρεῖν
ἢ |
[8, 18] |
διαρπάσαι
καὶ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
|
ὥσπερ |
καὶ
πρότερον
ἅπασαν
ἐκκομίσας
τὴν |
[8, 49] |
οἰκήσαντες
οὐθὲν
λυπήσουσι
τὰς
πατρίδας·
|
ὥσπερ |
καὶ
Ταρκύνιος
ἐποίησεν
ὁ
Κολλατῖνος |
[8, 47] |
πάντων
αὐτοῖς
μεταδιδόντες
τῶν
ἴσων
|
ὥσπερ |
Λατίνοις,
διαλύσομαι
τὸν
πρὸς
αὐτοὺς |
[8, 35] |
ἀεὶ
χρόνον
καὶ
ἰσοπολιτείας
μεταδῶσιν
|
ὥσπερ |
Λατίνοις
ὅρκους
καὶ
ἀρὰς
κατὰ |
[8, 41] |
στὰς
μικρὸν
ἄπωθεν
ἡμῶν
ἄδακρυς
|
ὥσπερ |
λίθος
καὶ
ἀτενής·
Οἴχεται,
φησίν, |
[8, 67] |
τὰ
συμμαχικὰ
Ῥωμαίων
κακῶσαι
πρῶτον,
|
ὥσπερ |
ὁ
Μάρκιος
ἔδρασεν,
ὅτ´
ἤρχετο
|
[8, 80] |
δικαιοῦσιν,
οἱ
δ´
ἀειφυγίᾳ
κολάζουσιν,
|
ὥσπερ |
οὐκ
ἐνδεχομένης
τῆς
φύσεως
χρηστοὺς |
[8, 25] |
τὴν
περιμάχητον
πατρίδα
ἄρχειν
τε
|
ὥσπερ |
σοι
προσῆκεν
ἀρχόντων
καὶ
ἡγεῖσθαι |
[8, 48] |
καὶ
παρακλήσει
πειθόμενοι,
ἀναγκαζόμενοι
δ´,
|
ὥσπερ |
σὺ
νῦν
ἀξιοῖς,
οὐθὲν
ἂν |
[8, 32] |
αἱ
χάριτες
αὐτῶν
ἀδικοῦσί
με,
|
ὥσπερ |
ὑμᾶς
αἱ
ἐμαί·
καλήν
γε |