Pages
[379]	ἂν φαῖμεν; Καὶ ἐγὼ εἶπον·	~Ω	Αδείμαντε, οὐκ ἐσμὲν ποιηταὶ ἐγώ
[366]	σέ, ὦ Σώκρατες, εἰπεῖν, ὅτι	Ω	θαυμάσιε, πάντων (ὑμῶν, ὅσοι ἐπαινέται
[357]	ἀπόρρησιν οὐκ ἀπεδέξατο, ἀλλ’ ἔφη·	Ω	Σώκρατες, πότερον ἡμᾶς βούλει δοκεῖν
[370]	Παντάπασι μὲν οὖν. Πλειόνων δή,	ὦ	Αδείμαντε, δεῖ πολιτῶν ἢ τεττάρων
[381]	ἔχοντος δοκεῖ ἄν τίς σοι,	ὦ	Αδείμαντε, ἑκὼν αὑτὸν χείρω ποιεῖν
[378]	(Καὶ οὐ λεκτέοι γ’ ἔφην,	ὦ	Αδείμαντε, ἐν τῇ ἡμετέρᾳ πόλει.
[371]	μισθωτοί. Δοκεῖ μοι. Αρ’ οὖν,	ὦ	Αδείμαντε, ἤδη ἡμῖν ηὔξηται ἡ
[381]	(Μηδεὶς ἄρα, ἦν δ’ ἐγώ,	ὦ	ἄριστε, λεγέτω ἡμῖν τῶν ποιητῶν,
[372]	πῶς χρή, ἦν δ’ ἐγώ,	ὦ	Γλαύκων; Απερ νομίζεται, ἔφη· ἐπί
[373]	Πολεμήσομεν δὴ τὸ μετὰ τοῦτο,	ὦ	Γλαύκων; ἢ πῶς ἔσται; Οὕτως,
[375]	Πῶς οὖν, ἦν δ’ ἐγώ,	ὦ	Γλαύκων, οὐκ ἄγριοι ἀλλήλοις τε
[368]	εἶπον· Οὐ κακῶς εἰς ὑμᾶς,	ὦ	παῖδες ἐκείνου τοῦ ἀνδρός, τὴν
[361]	λέγηται, μὴ ἐμὲ οἴου λέγειν,	ὦ	Σώκρατες, ἀλλὰ τοὺς ἐπαινοῦντας πρὸ
[363]	ἑκατέρων. Πρὸς δὲ τούτοις σκέψαι,	ὦ	Σώκρατες, ~ἄλλο αὖ εἶδος λόγων
[359]	μὲν οὖν δὴ φύσις δικαιοσύνης,	ὦ	Σώκρατες, αὕτη τε καὶ τοιαύτη,
[366]	τῶν (εἰρη( μένων τίς μηχανή,	ὦ	Σώκρατες, δικαιοσύνην τιμᾶν ἐθέλειν ᾧ
[372]	~(Εγὼ μέν, ἔφη, οὐκ ἐννοῶ,	ὦ	Σώκρατες, εἰ μή που ἐν
[366]	τῷδε καὶ ἐμοὶ πρὸς σέ,	ὦ	Σώκρατες, εἰπεῖν, ὅτι Ω θαυμάσιε,
[368]	ὁ Αδείμαντος· ἀλλὰ τί τοιοῦτον,	ὦ	(Σώκρατες, ἐν τῇ περὶ τὸ
[372]	ὅς, Εἰ δὲ ὑῶν πόλιν,	ὦ	Σώκρατες, ἔφη, κατεσκεύαζες, τί ἂν
[362]	Οὔ τί που οἴει, ἔφη,	ὦ	Σώκρατες, ἱκανῶς εἰρῆσθαι περὶ τοῦ
[367]	μεγίστῳ κακῷ σύνοικος ᾖ. Ταῦτα,	ὦ	Σώκρατες, ἴσως δὲ καὶ ἔτι
[358]	βίος, ὡς λέγουσιν. ἐπεὶ ἔμοιγε,	ὦ	Σώκρατες, οὔ τι δοκεῖ οὕτως·
[370]	ὁ Αδείμαντος ἔφη· Αλλ’ ἴσως,	ὦ	Σώκρατες, οὕτω ῥᾷον ἢ κείνως.
[362]	ἢ τὸν δίκαιον. οὕτω φασίν,	ὦ	Σώκρατες, παρὰ θεῶν καὶ παρ’
[373]	ἀναγκαίων ὅρον; (Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη,	ὦ	Σώκρατες. Πολεμήσομεν δὴ τὸ μετὰ
[376]	Μὰ Δία, ἦν δ’ ἐγώ,	ὦ	φίλε Αδείμαντε, οὐκ ἄρα ἀφετέον,
[375]	Δικαίως γε, ἦν δ’ ἐγώ,	ὦ	φίλε, ἀποροῦμεν· ἧς γὰρ προυθέμεθα
[361]	εὐδαιμονέστερος. Βαβαῖ, ἦν δ’ ἐγώ,	ὦ	φίλε Γλαύκων, ὡς ἐρρωμένως ἑκάτερον
[373]	Πάνυ μὲν οὖν. Ετι δή,	ὦ	φίλε, μείζονος τῆς πόλεως δεῖ
[365]	δεινὰ περιμένει. Ταῦτα πάντα, ἔφη,	ὦ	φίλε Σώκρατες, τοιαῦτα καὶ τοσαῦτα
[366]	αὐτοὶ ἢ παῖδες παίδων. Αλλ’	ὦ	φίλε, φήσει λογιζόμενος, αἱ τελεταὶ
[368]	πάνυ γὰρ θεῖον πεπόντοῦτό μοι,	ὦ	φίλοι, εὖ δοκεῖ ἔχειν· πάνυ
[368]	θεῖον γένος ἀνδρός· τοῦτό μοι,	ὦ	φίλοι, εὖ δοκεῖ ἔχειν· πάνυ
[379]	γε κύρεται, ἄλλοτε δ’ ἐσθλῷ·	ᾧ	δ’ ἂν μή, ἀλλ’ ἄκρατα
[380]	νόμων τε καὶ τύπων, ἐν	ᾧ	δεήσει τούς τε λέγοντας λέγειν
[383]	τοῦτον δεύτερον τύπον εἶναι ἐν	ᾧ	δεῖ περὶ θεῶν καὶ λέγειν
[374]	ὃ ἐπεφύκει ἕκαστος καὶ ἐφ’	ᾧ	ἔμελλε τῶν ἄλλων (σχολὴν ἄγων
[368]	ἐμοὶ ἔδοξεν, ὅτι Τὸ ζήτημα	ᾧ	ἐπιχειροῦμεν οὐ φαῦλον ἀλλ’ ὀξὺ
[375]	ζῴοις, οὐ μεντἂν ἥκιστα (ἐν	ᾧ	ἡμεῖς παρεβάλλομεν τῷ φύλακι. οἶσθα
[379]	ἐσθλῶν, αὐτὰρ ὃ δειλῶν· καὶ	ᾧ	μὲν ἂν μείξας ὁ Ζεὺς
[366]	ὦ Σώκρατες, δικαιοσύνην τιμᾶν ἐθέλειν	ᾧ	τις δύναμις ὑπάρχει ψυχῆς ἢ
[357]	τι, ἔφη, εἶδος ἀγαθοῦ, ἐν	ᾧ	τὸ γυμνάζεσθαι καὶ τὸ κάμνοντα
[375]	ἄρα φύσεις οἵας ἡμεῖς οὐκ	ᾠήθημεν,	ἔχουσαι τἀναντία ταῦτα. Ποῦ δή;
[371]	ἕνεκα καὶ κοινωνίαν ποιησάμενοι πόλιν	ᾠκίσαμεν.	Δῆλον δή, ἦ δ’ ὅς,
[368]	ὅτι ἃ πρὸς Θρασύμαχον λέγων	ᾤμην	ἀποφαίνειν ὡς ἄμεινον δικαιοσύνη ἀδικίας,
[378]	οὐδ’ ἂν εἰ ἦν ἀληθῆ	ᾤμην	δεῖν ῥᾳδίως οὕτως λέγεσθαι πρὸς
[357]	(Εγὼ μὲν οὖν ταῦτα εἰπὼν	ᾤμην	λόγου ἀπηλλάχθαι· τὸ δ’ ἦν
[374]	δ’ ἐγώ, καὶ ἡμεῖς ἅπαντες	ὡμολογήσαμεν	καλῶς, ἡνίκα ἐπλάττομεν τὴν πόλιν·
[367]	δὲ ἥττονι ἀσύμφορον. ἐπειδὴ οὖν	ὡμολόγησας	τῶν μεγίστων ἀγαθῶν εἶναι δικαιοσύνην,
[374]	καλῶς, ἡνίκα ἐπλάττομεν τὴν πόλιν·	ὡμολογοῦμεν	δέ που, εἰ μέμνησαι, ἀδύνατον
[379]	ἐγώ· οἷος τυγχάνει ὁ θεὸς	ὤν,	ἀεὶ δήπου ἀποδοτέον, ἐάντέ τις
[361]	μὲν εἶναι ἄδικος διὰ βίου,	ὢν	δὲ δίκαιος, ἵνα ἀμφότεροι εἰς
[381]	ὡς ἔοικε, κάλλιστος καὶ ἄριστος	ὢν	εἰς τὸ δυνατὸν ἕκαστος αὐτῶν
[369]	ἕκαστος οὐκ αὐτάρκης, ἀλλὰ πολλῶν	ὢν>	ἐνδεής· ἢ τίν’ οἴει ἀρχὴν
[365]	ἐξ αὐτῶν ποῖός τις ἂν	(ὢν	καὶ πῇ πορευθεὶς τὸν βίον
[378]	μή, ἀλλ’ ἃ ἂν τηλικοῦτος	ὢν	λάβῃ ἐν ταῖς δόξαις (δυσέκ(
[370]	κάλλιον πράττοι ἄν τις εἷς	ὢν	πολλὰς τέχνας ἐργαζόμενος, ἢ ὅταν
[357]	Γλαύκων ἀεί τε δὴ ἀνδρειότατος	ὢν	τυγχάνει πρὸς ἅπαντα, καὶ δὴ
[371]	(δέονται παρ’ ὧν ἂν κομίζωνται	ὧν	ἂν αὐτοῖς χρεία, κενὸς ἄπεισιν.
[371]	καὶ οἷα καὶ ὅσα ἐκείνοις	ὧν	ἂν δέωνται. Δεῖ γάρ. Πλειόνων
[371]	τῇ πόλει πῶς ἀλλήλοις μεταδώσουσιν	ὧν	ἂν ἕκαστοι ἐργάζωνται; ὧν δὴ
[366]	γὰρ ἐν Αιδου δίκην δώσομεν	ὧν	ἂν ἐνθάδε ἀδικήσωμεν, ἢ αὐτοὶ
[371]	ἄγων ὧν ἐκεῖνοι (δέονται παρ’	ὧν	ἂν κομίζωνται ὧν ἂν αὐτοῖς
[377]	ἢ τὰ σώματα ταῖς χερσίν·	ὧν	δὲ νῦν λέγουσι τοὺς πολλοὺς
[370]	ἐξ ἄλλης πόλεως αὐτῇ κομιοῦσιν	ὧν	δεῖται. Δεήσει. Καὶ μὴν κενὸς
[371]	μεταδώσουσιν ὧν ἂν ἕκαστοι ἐργάζωνται;	ὧν	δὴ ἕνεκα καὶ κοινωνίαν ποιησάμενοι
[378]	τε καὶ ἀμετάστατα φιλεῖ γίγνεσθαι·	ὧν	δὴ ἴσως ἕνεκα περὶ παντὸς
[371]	ἴῃ ὁ διάκονος, ~μηδὲν ἄγων	ὧν	ἐκεῖνοι (δέονται παρ’ ὧν ἂν
[370]	ἢ τεττάρων ἐπὶ τὰς παρασκευὰς	ὧν	ἐλέγομεν. ὁ γὰρ γεωργός, ὡς
[371]	ἀδικία; καὶ τίνι ἅμα ἐγγενομένη	ὧν	ἐσκέμμεθα; ~(Εγὼ μέν, ἔφη, οὐκ
[360]	κρίσιν αὐτὴν τοῦ βίου πέρι	ὧν	λέγομεν, ἐὰν διαστησώμεθα τόν τε
[373]	πολέμου αὖ γένεσιν ηὑρήκαμεν, ἐξ	ὧν	μάλιστα ταῖς πόλεσιν καὶ ἰδίᾳ
[374]	τῆς οὐσίας ἁπάσης καὶ ὑπὲρ	ὧν	νυνδὴ ἐλέγομεν διαμαχεῖται τοῖς ἐπιοῦσιν.
[362]	ἡμᾶς καὶ τοὺς ἐναντίους λόγους	ὧν	ὅδε εἶπεν, οἳ δικαιοσύνην μὲν
[359]	τε καὶ τοιαύτη, καὶ ἐξ	ὧν	πέφυκε τοιαῦτα, ὡς ὁ λόγος.
[371]	γεωργὸς εἰς τὴν ἀγοράν τι	ὧν	ποιεῖ, ἤ τις ἄλλος τῶν
[365]	τε καὶ δικανικὴν διδόντες, ἐξ	ὧν	τὰ μὲν πείσομεν, τὰ δὲ
[371]	οὐ καπήλους καλοῦμεν τοὺς πρὸς	ὠνήν	τε καὶ πρᾶσιν διακονοῦντας ἱδρυμένους
[380]	καὶ ἀγαθὰ ἠργάζετο, οἱ δὲ	ὠνίναντο	κολαζόμενοι· ὡς δὲ ἄθλιοι μὲν
[371]	δ’ ὅς, ὅτι πωλοῦντες καὶ	ὠνούμενοι.	Αγορὰ δὴ ἡμῖν καὶ νόμισμα
[366]	ὅθενπερ ἅπας ὁ λόγος οὗτος	ὥρμησεν	καὶ τῷδε καὶ ἐμοὶ πρὸς
[357]	ἐστιν δίκαιον εἶναι ἢ ἄδικον;	Ως	ἀληθῶς, εἶπον, ἔγωγ’ ἂν ἑλοίμην,
[359]	πέφυκε τοιαῦτα, ὡς ὁ λόγος.	Ως	δὲ καὶ οἱ ἐπιτηδεύοντες ἀδυναμίᾳ
[361]	τὴν κρίσιν ἐκκαθαίρεις τοῖν ἀνδροῖν.	Ως	μάλιστ’ ἔφη, δύναμαι. ὄντοιν δὲ
[359]	ὂν τούτων ἀμφοτέρων ἀγαπᾶσθαι οὐχ	ὡς	(ἀγαθόν, ἀλλ’ ὡς ἀρρωστίᾳ τοῦ
[359]	ὃ πᾶσα φύσις διώκειν πέφυκεν	ὡς	ἀγαθόν, νόμῳ δὲ βίᾳ παράγεται
[358]	ἐπιτηδεύουσιν ὡς ἀναγκαῖον ἀλλ’ οὐχ	ὡς	ἀγαθόν, τρίτον δὲ ὅτι εἰκότως
[378]	πόλει. οὐδὲ λεκτέον νέῳ ἀκούοντι	ὡς	ἀδικῶν τὰ ἔσχατα οὐδὲν ἂν
[380]	μὲν ὅτι ἐδεήθησαν κολάσεως λέγοιεν	ὡς	ἄθλιοι οἱ κακοί, διδόντες δὲ
[366]	δύνανται καὶ οἱ λύσιοι θεοί,	ὡς	αἱ (μέγισται πόλεις λέγουσι καὶ
[380]	τε καὶ Διός, οὐδ’ αὖ,	ὡς	Αἰσχύλος λέγει, ἐατέον ἀκούειν τοὺς
[359]	τὸν δυνάμενον αὐτὸ ποιεῖν καὶ	ὡς	ἀληθῶς ἄνδρα οὐδ’ ἂν ἑνί
[368]	ὑπὲρ αὐτοῦ. δοκεῖτε δή μοι	ὡς	(ἀληθῶς οὐ πεπεῖσθαι— τεκμαίρομαι δὲ
[357]	ἡμᾶς βούλει δοκεῖν πεπεικέναι ἢ	ὡς	(ἀληθῶς πεῖσαι ὅτι παντὶ τρόπῳ
[376]	πάθος αὐτοῦ τῆς (φύσεως καὶ	ὡς	ἀληθῶς φιλόσοφον. Πῇ δή; Ηι,
[382]	δ’ ἐγώ, ὅτι τό γε	ὡς	ἀληθῶς ψεῦδος, εἰ οἷόν τε
[382]	ἄν, ὃ νυνδὴ ἔλεγον, τοῦτο	ὡς	ἀληθῶς ψεῦδος καλοῖτο, ἡ ἐν
[375]	ὁτιοῦν ζῷον; ἢ οὐκ ἐννενόηκας	ὡς	(ἄμαχόν τε καὶ ἀνίκητον θυμός,
[358]	δὲ ὑπὲρ τῆς δικαιοσύνης λόγον,	ὡς	(ἄμεινον ἀδικίας, οὐδενός πω ἀκήκοα
[368]	πρὸς Θρασύμαχον λέγων ᾤμην ἀποφαίνειν	ὡς	ἄμεινον δικαιοσύνη ἀδικίας, οὐκ ἀπεδέξασθέ
[358]	αὐτὸ οἱ ἐπιτηδεύοντες ἄκοντες ἐπιτηδεύουσιν	ὡς	ἀναγκαῖον ἀλλ’ οὐχ ὡς ἀγαθόν,
[365]	λεγόμενα ἀρετῆς πέρι καὶ κακίας,	ὡς	ἄνθρωποι καὶ θεοὶ περὶ αὐτὰ
[381]	ἐκδειματούντων, λέγουσαι τοὺς μύθους κακῶς,	ὡς	ἄρα θεοί τινες περιέρχονται νύκτωρ
[364]	λόγοι καὶ ἀρετῆς θαυμασιώτατοι λέγονται,	ὡς	ἄρα καὶ θεοὶ πολλοῖς μὲν
[364]	μόνον ἰδιώτας ἀλλὰ καὶ πόλεις,	ὡς	ἄρα λύσεις τε καὶ καθαρμοὶ
[365]	καὶ πῇ πορευθεὶς τὸν βίον	ὡς	ἄριστα διέλθοι; λέγοι γὰρ ἂν
[359]	ἀγαπᾶσθαι οὐχ ὡς (ἀγαθόν, ἀλλ’	ὡς	ἀρρωστίᾳ τοῦ ἀδικεῖν τιμώμενον· ἐπεὶ
[358]	(ἄμεινον ἀδικίας, οὐδενός πω ἀκήκοα	ὡς	βούλομαι— βούλομαι δὲ αὐτὸ καθ’
[380]	ἠργάζετο, οἱ δὲ ὠνίναντο κολαζόμενοι·	ὡς	δὲ ἄθλιοι μὲν οἱ δίκην
[366]	τὸ ἀδικεῖν, ἀδυνατῶν αὐτὸ δρᾶν.	ὡς	δέ, δῆλον· ὁ γὰρ πρῶτος
[366]	ἀλλὰ μὴ γελᾶν ἐπαινουμένης ἀκούοντα;	ὡς	δή τοι εἴ τις ἔχει
[365]	λέγεται. (οὐκοῦν, ἐπειδὴ τὸ δοκεῖν,	ὡς	δηλοῦσί μοι οἱ σοφοί, καὶ
[379]	θεοὺς ἀνοήτως ἁμαρτάνοντος καὶ λέγοντος—	ὡς	δοιοί τε πίθοι κατακείαται ἐν
[373]	ἀποκωλύει. ~(ταῦτα γὰρ δή τισιν,	ὡς	δοκεῖ, οὐκ ἐξαρκέσει, οὐδὲ αὕτη
[360]	ὁ ἄδικος, οὐδεὶς ἂν γένοιτο,	ὡς	δόξειεν, οὕτως ἀδαμάντινος, ὃς ἂν
[367]	ἀποκρύπτεσθαι, σοῦ ἐπιθυμῶν ἀκοῦσαι τἀναντία,	ὡς	δύναμαι μάλιστα κατατείνας λέγω. μὴ
[370]	μὴν οἶμαι καὶ τόδε δῆλον,	ὡς,	ἐάν τίς τινος παρῇ ἔργου
[367]	καὶ δόξας πάρες ἄλλοις ἐπαινεῖν·	ὡς	ἐγὼ τῶν μὲν ἄλλων ἀποδεχοίμην
[371]	μὲν οὖν. (Ετι δή τινες,	ὡς	ἐγᾦμαι, εἰσὶ καὶ ἄλλοι διάκονοι,
[369]	τοίνυν, ἦν δ’ ἐγώ, πόλις,	ὡς	ἐγᾦμαι, ἐπειδὴ τυγχάνει ἡμῶν ἕκαστος
[371]	τιμὴν ταύτην μισθὸν καλοῦντες, κέκληνται,	ὡς	ἐγᾦμαι, μισθωτοί· ἦ γάρ; Πάνυ
[361]	ὄντοιν δὲ τοιούτοιν, οὐδὲν ἔτι,	ὡς	ἐγᾦμαι, χαλεπὸν ἐπεξελθεῖν τῷ λόγῳ
[372]	βίον ἐν εἰρήνῃ μετὰ ὑγιείας,	ὡς	εἰκός, γηραιοὶ τελευτῶντες ἄλλον τοιοῦτον
[365]	οἱ δὲ αὐτοὶ οὗτοι λέγουσιν	ὡς	εἰσὶν οἷοι θυσίαις τε καὶ
[368]	οὐ φαῦλον ἀλλ’ ὀξὺ βλέποντος,	ὡς	ἐμοὶ (φαίνεται. ἐπειδὴ οὖν ἡμεῖς
[372]	Γλαύκων ὑπολαβών, Ανευ ὄψου, ἔφη,	ὡς	ἔοικας, ποιεῖς τοὺς ἄνδρας ἑστιωμένους.
[358]	δ’ ἐπαινεῖται· ἀλλ’ ἐγώ τις,	ὡς	ἔοικε, δυσμαθής. (Ιθι δή, ἔφη,
[371]	οὖν. Πλήρωμα δὴ πόλεώς εἰσιν,	ὡς	ἔοικε, καὶ μισθωτοί. Δοκεῖ μοι.
[381]	θεῷ ἐθέλειν αὑτὸν ἀλλοιοῦν, ἀλλ’	ὡς	ἔοικε, κάλλιστος καὶ ἄριστος ὢν
[357]	ἀπηλλάχθαι· τὸ δ’ ἦν ἄρα,	ὡς	ἔοικε, προοίμιον. ὁ γὰρ Γλαύκων
[372]	δ’ ἐγώ· μανθάνω. οὐ πόλιν,	ὡς	ἔοικε, σκοποῦμεν μόνον ὅπως γίγνεται,
[374]	Ημέτερον δὴ ἔργον ἂν εἴη,	ὡς	ἔοικεν, εἴπερ οἷοί τ’ ἐσμέν,
[377]	ὁπωστιοῦν παρήσομεν. Πρῶτον δὴ ἡμῖν,	ὡς	ἔοικεν, ἐπιστατητέον τοῖς μυθοποιοῖς, (καὶ
[369]	ποιῶμεν πόλιν· ποιήσει δὲ αὐτήν,	ὡς	ἔοικεν, ἡ ἡμετέρα χρεία. Πῶς
[370]	ὧν ἐλέγομεν. ὁ γὰρ γεωργός,	ὡς	ἔοικεν, οὐκ αὐτὸς ποιήσεται ἑαυτῷ
[364]	δὲ τῶν δικαίων τὰ ἄδικα	ὡς	ἐπὶ τὸ πλῆθος λέγουσι, καὶ
[377]	καὶ λαμβάνειν ἐν ταῖς ψυχαῖς	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ ἐναντίας δόξας
[361]	δ’ ἐγώ, ὦ φίλε Γλαύκων,	ὡς	ἐρρωμένως ἑκάτερον ὥσπερ ἀνδριάντα εἰς
[364]	ἐπὶ πλουσίων θύρας ἰόντες πείθουσιν	ὡς	ἔστι παρὰ σφίσι δύναμις ἐκ
[378]	Ησίοδος, ~ὅ τε αὖ Κρόνος	(ὡς	ἐτιμωρήσατο αὐτόν. τὰ δὲ δὴ
[378]	ἦν δ’ ἐγώ, τὸ παράπαν	ὡς	θεοὶ θεοῖς πολεμοῦσί (τε καὶ
[381]	ἄριστε, λεγέτω ἡμῖν τῶν ποιητῶν,	ὡς—	θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότες ἀλλοδαποῖσι, παντοῖοι
[381]	ἄλλοις ποιήμασιν εἰσαγέτω Ηραν ἠλλοιωμένην,	ὡς	ἱέρειαν ἀγείρουσαν— Ινάχου Αργείου ποταμοῦ
[364]	γὰρ ἐξ ἑνὸς στόματος ὑμνοῦσιν	ὡς	καλὸν μὲν ἡ σωφροσύνη τε
[358]	ἢ ὁ τοῦ δικαίου βίος,	ὡς	λέγουσιν. ἐπεὶ ἔμοιγε, ὦ Σώκρατες,
[383]	θεῶν καὶ λέγειν καὶ ποιεῖν,	ὡς	μήτε αὐτοὺς γόητας ὄντας τῷ
[383]	τοὺς τύπους τούτους συγχωρῶ, καὶ	ὡς	νόμοις ἂν χρῴμην.
[359]	καὶ ἐξ ὧν πέφυκε τοιαῦτα,	ὡς	ὁ λόγος. Ως δὲ καὶ
[380]	ἡμεῖς λόγον ζητοῦμεν, καὶ (λεκτέον	ὡς	ὁ μὲν θεὸς δίκαιά τε
[366]	νοῦν ζῶντές τε καὶ τελευτήσαντες,	ὡς	ὁ τῶν πολλῶν τε καὶ
[379]	ἀγαθός, πάντων ἂν εἴη αἴτιος,	ὡς	οἱ πολλοὶ λέγουσιν, ἀλλὰ ὀλίγων
[375]	τοὺς συνήθεις τε καὶ γνωρίμους	ὡς	οἷόν τε πρᾳοτάτους εἶναι, πρὸς
[378]	ἦν λέγειν, δι’ ἀπορρήτων ἀκούειν	ὡς	ὀλιγίστους, θυσαμένους οὐ χοῖρον ἀλλά
[358]	αὐτὸ δὲ δι’ αὑτὸ φευκτέον	ὡς	ὂν χαλεπόν. Οἶδα, ἦν δ’
[378]	ἀλλ’ εἴ πως μέλλομεν πείσειν	ὡς	οὐδεὶς πώποτε πολίτης ἕτερος ἑτέρῳ
[360]	οὐδεὶς ἑκὼν δίκαιος ἀλλ’ ἀναγκαζόμενος,	ὡς	οὐκ ἀγαθοῦ ἰδίᾳ ὄντος, ἐπεὶ
[377]	ὁ εἰπὼν οὐ καλῶς ἐψεύσατο	ὡς	Οὐρανός τε ἠργάσατο ἅ φησι
[380]	μέτρῳ μήτε ἄνευ μέτρου μυθολογοῦντα,	ὡς	οὔτε ὅσια ἂν λεγόμενα εἰ
[360]	γενέσθαι τοῖς παρακαθημένοις, καὶ διαλέγεσθαι	ὡς	περὶ οἰχομένου. καὶ τὸν θαυμάζειν
[365]	μὲν πείσομεν, τὰ δὲ βιασόμεθα,	ὡς	πλεονεκτοῦντες δίκην μὴ διδόναι. Αλλὰ
[365]	εἰ μέλλομεν εὐδαιμονήσειν, ταύτῃ ἰτέον,	ὡς	τὰ ἴχνη τῶν λόγων φέρει.
[379]	ἐπὶ χθόνα δῖαν ἐλαύνει· (οὐδ’	ὡς	ταμίας ἡμῖν Ζεὺς— ἀγαθῶν τε
[364]	μὲν κακίας πέρι, εὐπετείας διδόντες,	ὡς	τὴν μὲν κακότητα καὶ ἰλαδὸν
[366]	λόγοις ἐπεξῆλθεν ἱκανῶς τῷ λόγῳ	ὡς	τὸ μὲν μέγιστον κακῶν ὅσα
[377]	μύθους λέγομεν; τοῦτο δέ που	ὡς	τὸ ὅλον εἰπεῖν ψεῦδος, ἔνι
[373]	πολὺ μᾶλλον οὕτω διαιτώμενοι ἢ	ὡς	τὸ πρότερον; Πολύ γε. Καὶ
[358]	οὕτω καὶ πάλαι ὑπὸ Θρασυμάχου	ὡς	τοιοῦτον ὂν ψέγεται, ἀδικία δ’
[359]	ἃς ἐγκύψαντα ἰδεῖν ἐνόντα νεκρόν,	ὡς	φαίνεσθαι μείζω ἢ κατ’ ἄνθρωπον,
[382]	ἐπιχειρῶσιν πράττειν, τότε ἀποτροπῆς ἕνεκα	ὡς	φάρμακον χρήσιμον γίγνεται; καὶ ἐν
[360]	ἀδικίαν τῆς δικαιοσύνης, ἀληθῆ οἰόμενος,	ὡς	φήσει ὁ περὶ τοῦ τοιούτου
[363]	~καὶ πάντες οἱ (τινῶν κηδόμενοι,	ὡς	χρὴ δίκαιον εἶναι, οὐκ αὐτὸ
[367]	μεταστρέφοντες αὐτοῖν τὴν δύναμιν φορτικῶς,	ὥς	γέ μοι δοκεῖ. ἀλλ’ ἐγώ,
[363]	παραπλήσια δὲ καὶ ὁ ἕτερος·	ὥς	τέ τευ γάρ φησιν ἢ
[364]	Σελήνης τε καὶ Μουσῶν ἐκγόνων,	ὥς	φασι, καθ’ ἃς θυηπολοῦσιν, πείθοντες
[364]	τισιν καὶ καταδέσμοις, τοὺς θεούς,	ὥς	φασιν, πείθοντές σφισιν ὑπηρετεῖν. τούτοις
[370]	πολλῶν δὲ καὶ τούτῳ δεῖ.	ὡσαύτως	δ’ ὁ ὑφάντης τε καὶ
[374]	καὶ τῶν ἄλλων ἑνὶ ἑκάστῳ	ὡσαύτως	ἓν ἀπεδίδομεν, πρὸς ὃ ἐπεφύκει
[364]	πῃ ἀσθενεῖς τε (καὶ πένητες	ὦσιν,	ὁμολογοῦντες αὐτοὺς ἀμείνους εἶναι τῶν
[371]	τῆς διανοίας μὴ πάνυ ἀξιοκοινώνητοι	ὦσιν,	τὴν δὲ τοῦ σώματος ἰσχὺν
[361]	φίλε Γλαύκων, ὡς ἐρρωμένως ἑκάτερον	ὥσπερ	ἀνδριάντα εἰς τὴν κρίσιν ἐκκαθαίρεις
[367]	ἐστιν· τὰς δὲ δόξας ἀφαίρει,	ὥσπερ	Γλαύκων διεκελεύσατο. εἰ γὰρ μὴ
[377]	τε καὶ ἡρώων οἷοί εἰσιν,	ὥσπερ	γραφεὺς μηδὲν ἐοικότα γράφων οἷς
[376]	Οὐ γὰρ οὖν. Ιθι οὖν,	ὥσπερ	ἐν μύθῳ μυθολογοῦντές τε καὶ
[365]	ἱκανοὶ ἐπὶ πάντα τὰ λεγόμενα	ὥσπερ	ἐπιπτόμενοι συλλογίσασθαι ἐξ αὐτῶν ποῖός
[363]	ὁσίοις ἅ φασι θεοὺς διδόναι·	ὥσπερ	ὁ γενναῖος Ησίοδός τε καὶ
[360]	πρῶτον μὲν οὖν ὁ ἄδικος	ὥσπερ	οἱ δεινοὶ δημιουργοὶ ποιείτω— οἷον
[358]	πρῳαίτερον τοῦ δέοντος ὑπὸ σοῦ	ὥσπερ	ὄφις κηληθῆναι, ἐμοὶ δὲ οὔπω
[372]	δοκεῖ μοι εἶναι ἣν διεληλύθαμεν,	ὥσπερ	ὑγιής τις· εἰ δ’ αὖ
[371]	ἤδη ἡμῖν ηὔξηται ἡ πόλις,	ὥστ’	εἶναι τελέα; Ισως. Ποῦ οὖν
[358]	ἀδικεῖσθαι ἢ ἀγαθῷ τὸ ἀδικεῖν,	ὥστ’	ἐπειδὰν ἀλλήλους ἀδικῶσί τε καὶ
[374]	εὖ ἀπεργασθέντα; ἢ οὕτω ῥᾴδιον,	ὥστε	καὶ γεωργῶν τις ἅμα πολεμικὸς
[362]	τῶν ἀνθρώπων οὓς ἂν βούληται,	ὥστε	καὶ θεοφιλέστερον αὐτὸν εἶναι μᾶλλον
[362]	τὸ λεγόμενον, ἀδελφὸς ἀνδρὶ παρείη·	ὥστε	καὶ σύ, εἴ τι ὅδε
[382]	(ψεῦδος) πότε καὶ τῷ χρήσιμον,	ὥστε	μὴ ἄξιον εἶναι μίσους; ἆρ’
[358]	οὕτως· ἀπορῶ μέντοι διατεθρυλημένος τὰ	ὦτα	ἀκούων Θρασυμάχου καὶ μυρίων ἄλλων,
[357]	ταῦτα γὰρ ἐπίπονα φαῖμεν ἄν,	ὠφελεῖν	δὲ ἡμᾶς, καὶ αὐτὰ μὲν
[362]	ἐθέλῃ, καὶ παρὰ ταῦτα πάντα	ὠφελεῖσθαι	κερδαίνοντα τῷ μὴ δυσχεραίνειν τὸ
[368]	ἐστιν ἑκάτερον καὶ περὶ τῆς	ὠφελίας	αὐτοῖν τἀληθὲς ποτέρως ἔχει. εἶπον
[379]	αἴτιον; Πῶς γάρ; Τί δέ;	ὠφέλιμον	τὸ ἀγαθόν; Ναί. Αἴτιον ἄρα
[380]	οἱ κακοί, διδόντες δὲ δίκην	ὠφελοῦντο	ὑπὸ τοῦ θεοῦ, ἐατέον· κακῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/01/2006