Pages
[368]	ἀδύνατος εἶναι— σημεῖον δέ μοι,	ὅτι	ἃ πρὸς Θρασύμαχον λέγων ᾤμην
[359]	διανοίᾳ· δόντες ἐξουσίαν ἑκατέρῳ ποιεῖν	ὅτι	ἂν βούληται, τῷ τε δικαίῳ
[366]	ἃ εἰρήκαμεν, ἱκανῶς δὲ ἔγνωκεν	ὅτι	ἄριστον δικαιοσύνη, πολλήν που συγγνώμην
[377]	γυμναστικῆς. Ορθῶς, ἔφη. Οὐκοῦν οἶσθ’	ὅτι	ἀρχὴ παντὸς ἔργου μέγιστον, ἄλλως
[360]	καὶ ἐκ τῆς ἀγορᾶς ἀδεῶς	ὅτι	βούλοιτο λαμβάνειν, (καὶ εἰσιόντι εἰς
[375]	μὴν καὶ τὰ τῆς ψυχῆς,	ὅτι	γε θυμοειδῆ. Καὶ τοῦτο. Πῶς
[376]	μέχρι τούτου προσέσχον τὸν νοῦν·	ὅτι	δέ που δρᾷ ταῦτα, δῆλον.
[367]	ἡμῖν ἐνδείξῃ μόνον τῷ λόγῳ	ὅτι	δικαιοσύνη ἀδικίας κρεῖττον, ἀλλὰ καὶ
[367]	ἡμῖν μόνον ἐνδείξῃ τῷ λόγῳ	ὅτι	δικαιοσύνη ἀδικίας κρεῖττον, ἀλλὰ τί
[358]	χαλεπόν. Οἶδα, ἦν δ’ ἐγώ,	ὅτι	δοκεῖ οὕτω καὶ πάλαι ὑπὸ
[380]	τὸν ποιητήν. ἀλλ’ εἰ μὲν	ὅτι	ἐδεήθησαν κολάσεως λέγοιεν ὡς ἄθλιοι
[358]	οὐχ ὡς ἀγαθόν, τρίτον δὲ	ὅτι	εἰκότως αὐτὸ δρῶσι· πολὺ γὰρ
[381]	ἂν καὶ ἀλλοιοῖ; Δῆλον, ἔφη,	ὅτι,	εἴπερ ἀλλοιοῦται. Πότερον οὖν ἐπὶ
[375]	ἀπελείφθημεν. Πῶς λέγεις; Οὐκ ἐννενοήκαμεν	ὅτι	εἰσὶν ἄρα φύσεις οἵας ἡμεῖς
[378]	μέγα καὶ ἄπορον θῦμα, ὅπως	ὅτι	ἐλαχίστοις συνέβη ἀκοῦσαι. Καὶ γάρ,
[380]	λέγει, ἐατέον ἀκούειν τοὺς νέους,	ὅτι—	θεὸς μὲν αἰτίαν φύει βροτοῖς,
[364]	ἀνθρώπων παραγωγῆς τὸν Ομηρον μαρτύρονται,	ὅτι	καὶ ἐκεῖνος εἶπεν— λιστοὶ δέ
[372]	ὄψον ἕξουσιν, ἅλας τε δῆλον	ὅτι	καὶ ἐλάας καὶ τυρόν, καὶ
[372]	ἦν δ’ ἐγώ, λέγεις. ἐπελαθόμην	ὅτι	καὶ ὄψον ἕξουσιν, ἅλας τε
[378]	παντὸς ποιητέον ἃ πρῶτα ἀκούουσιν	ὅτι	κάλλιστα μεμυθολογημένα πρὸς ἀρετὴν ἀκούειν.
[382]	ἀφομοιοῦντες τῷ ἀληθεῖ τὸ ψεῦδος	ὅτι	μάλιστα, οὕτω χρήσιμον ποιοῦμεν; Καὶ
[377]	Εστι ταῦτα. Τοῦτο δὴ ἔλεγον,	ὅτι	μουσικῆς πρότερον ἁπτέον ἢ γυμναστικῆς.
[360]	τοῦτο τεκμήριον ἂν φαίη τις	ὅτι	οὐδεὶς ἑκὼν δίκαιος ἀλλ’ ἀναγκαζόμενος,
[362]	κακὰ παθὼν ἀνασχινδυλευθήσεται καὶ γνώσεται	ὅτι	οὐκ εἶναι δίκαιον ἀλλὰ δοκεῖν
[361]	δικαιοσύνης ἀδικίαν. ἐροῦσι δὲ τάδε,	ὅτι	οὕτω διακείμενος ὁ δίκαιος μαστιγώσεται,
[358]	καὶ ὅθεν γεγονέναι, δεύτερον δὲ	ὅτι	πάντες αὐτὸ οἱ ἐπιτηδεύοντες ἄκοντες
[357]	πεπεικέναι ἢ ὡς (ἀληθῶς πεῖσαι	ὅτι	παντὶ τρόπῳ ἄμεινόν ἐστιν δίκαιον
[366]	ὀργίζεται τοῖς ἀδίκοις, ἀλλ’ οἶδεν	ὅτι	πλὴν εἴ τις θείᾳ φύσει
[373]	πόλεμος ἐργάζεται, ἀλλὰ τοσοῦτον μόνον,	ὅτι	πολέμου αὖ γένεσιν ηὑρήκαμεν, ἐξ
[370]	γὰρ καὶ αὐτὸς εἰπόντος σοῦ,	ὅτι	πρῶτον μὲν ἡμῶν φύεται ἕκαστος
[377]	Οὐ μανθάνεις, ἦν δ’ ἐγώ,	ὅτι	πρῶτον τοῖς παιδίοις μύθους λέγομεν;
[371]	Δῆλον δή, ἦ δ’ ὅς,	ὅτι	πωλοῦντες καὶ ὠνούμενοι. Αγορὰ δὴ
[368]	ὀξὺ βλέπουσιν, ἔπειτά τις ἐνενόησεν,	ὅτι	τὰ αὐτὰ γράμματα ἔστι που
[378]	νέος οὐχ οἷός τε κρίνειν	ὅτι	τε ὑπόνοια καὶ ὃ μή,
[382]	σεμνὸν λέγειν· ἐγὼ δὲ λέγω	ὅτι	τῇ ψυχῇ περὶ τὰ ὄντα
[382]	Οὐκ οἶσθα, ἦν δ’ ἐγώ,	ὅτι	τό γε ὡς ἀληθῶς ψεῦδος,
[368]	εἶπον οὖν ὅπερ ἐμοὶ ἔδοξεν,	ὅτι	Τὸ ζήτημα ᾧ ἐπιχειροῦμεν οὐ
[367]	ὄντα λανθάνειν, καὶ ὁμολογεῖν Θρασυμάχῳ	ὅτι	τὸ μὲν δίκαιον ἀλλότριον ἀγαθόν,
[375]	γάρ που τῶν γενναίων κυνῶν,	ὅτι	τοῦτο φύσει αὐτῶν τὸ ἦθος,
[382]	λέγεις; Οὕτως, ἦν δ’ ἐγώ,	ὅτι	τῷ κυριωτάτῳ που ἑαυτῶν ψεύδεσθαι
[368]	μᾶλλον πιστεύω, τοσούτῳ μᾶλλον ἀπορῶ	ὅτι	χρήσωμαι. οὔτε γὰρ ὅπως βοηθῶ
[366]	πρὸς σέ, ὦ Σώκρατες, εἰπεῖν,	ὅτι	Ω θαυμάσιε, πάντων (ὑμῶν, ὅσοι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/01/2006