HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἄλλ 1
Αλλὰ 18
Αλλά 1
ἀλλὰ 35
ἀλλά 1
ἄλλα 6
ἀλλαγῆς 1

Fréquences [« »]
35 ἀλλ
33 τι
33 τοῖς
35 ἀλλὰ
37 οὐκ
39 εἰ
40 περὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre II

ἀλλὰ

Pages

[370]   ἕκαστος οὐ πάνυ (ὅμοιος ἑκάστῳ, ἀλλὰ διαφέρων τὴν φύσιν, ἄλλος ἐπ’

[368]   καὶ μὴ ἀνεῖναι τὸν λόγον, ἀλλὰ διερευνήσασθαι τί τέ ἐστιν ἑκάτερον

[362]   γνώσεται ὅτι οὐκ εἶναι δίκαιον ἀλλὰ δοκεῖν δεῖ ἐθέλειν. τὸ δὲ

[378]   ἀδικοῦντα πατέρα κολάζων παντὶ τρόπῳ, ἀλλὰ δρῴη ἂν ὅπερ θεῶν οἱ

[371]   ἀγορᾷ; Οὐδαμῶς, ἦ δ’ ὅς, ἀλλὰ εἰσὶν οἳ τοῦτο ὁρῶντες ἑαυτοὺς

[361]   καὶ τῶν ὑπ’ αὐτῆς γιγνομένων, ἀλλὰ ἴτω ἀμετάστατος μέχρι (θανάτου, δοκῶν

[371]   μὴ μόνον ἑαυτοῖς ποιεῖν ἱκανά, ἀλλὰ καὶ οἷα καὶ ὅσα ἐκείνοις

[364]   θυηπολοῦσιν, πείθοντες οὐ μόνον ἰδιώτας ἀλλὰ καὶ πόλεις, ὡς ἄρα λύσεις

[367]   λόγῳ ὅτι δικαιοσύνη ἀδικίας κρεῖττον, ἀλλὰ καὶ τί ποιοῦσα ἑκατέρα τὸν

[372]   ἔοικε, σκοποῦμεν μόνον ὅπως γίγνεται, ἀλλὰ καὶ τρυφῶσαν πόλιν. ἴσως οὖν

[382]   ψεῦδος οὐ μόνον ὑπὸ θεῶν ἀλλὰ καὶ ὑπ’ ἀνθρώπων μισεῖται. Δοκεῖ

[373]   ἐξαρκέσει, οὐδὲ αὕτη ἡ δίαιτα, ἀλλὰ κλῖναί τε προσέσονται καὶ τράπεζαι

[378]   πρὸς ἄφρονάς τε καὶ νέους, ἀλλὰ μάλιστα μὲν σιγᾶσθαι, εἰ δὲ

[369]   οὖν. Εσκεπται, ἔφη ὁ Αδείμαντος· ἀλλὰ μὴ ἄλλως ποίει. Γίγνεται τοίνυν,

[366]   χρημάτων ἢ σώματος ἢ γένους, ἀλλὰ μὴ γελᾶν ἐπαινουμένης ἀκούοντα; ὡς

[379]   αἴτιος, ὡς οἱ πολλοὶ λέγουσιν, ἀλλὰ ὀλίγων μὲν τοῖς ἀνθρώποις αἴτιος,

[382]   τὰ κυριώτατα οὐδεὶς ἑκὼν ἐθέλει, ἀλλὰ πάντων μάλιστα φοβεῖται ἐκεῖ αὐτὸ

[374]   αὐτὸ τοῦτο ἐκ παιδὸς ἐπιτηδεύων, ἀλλὰ παρέργῳ χρώμενος; (καὶ ἀσπίδα μὲν

[369]   τυγχάνει ἡμῶν ἕκαστος οὐκ αὐτάρκης, ἀλλὰ πολλῶν ὢν> ἐνδεής· ἢ τίν’

[377]   ἔχει τά γε τοιαῦτα μέμφεσθαι. ἀλλὰ πῶς δὴ λέγομεν καὶ ποῖα;

[374]   ἅμα μήτε ὑφάντην μήτε οἰκοδόμον ἀλλὰ σκυτοτόμον, ἵνα δὴ ἡμῖν τὸ

[363]   εἶναι, οὐκ αὐτὸ δικαιοσύνην ἐπαινοῦντες ἀλλὰ τὰς ἀπ’ αὐτῆς εὐδοκιμήσεις, ἵνα

[360]   τοῦ δικαίου ἀπὸ τῆς δικαιοσύνης, ἀλλὰ τέλεον ἑκάτερον εἰς τὸ ἑαυτοῦ

[373]   τε καὶ ἱμάτια καὶ ὑποδήματα, ἀλλὰ τήν τε ζωγραφίαν κινητέον καὶ

[357]   οὖν, ἔφην, καὶ τοῦτο τρίτον. ἀλλὰ τί δή; Εν ποίῳ, ἔφη,

[367]   λόγῳ ὅτι δικαιοσύνη ἀδικίας κρεῖττον, ἀλλὰ τί ποιοῦσα ἑκατέρα τὸν ἔχοντα

[368]   μὲν οὖν, ἔφη ὁ Αδείμαντος· ἀλλὰ τί τοιοῦτον, ὦ (Σώκρατες, ἐν

[367]   οὐδὲ τὸ ἄδικον εἶναι (ψέγειν ἀλλὰ τὸ δοκεῖν, καὶ παρακελεύεσθαι ἄδικον

[367]   τὸ δίκαιον φήσομεν ἐπαινεῖν σε ἀλλὰ τὸ δοκεῖν, οὐδὲ τὸ ἄδικον

[373]   εἰ ἀγαθὸν ὁ πόλεμος ἐργάζεται, ἀλλὰ τοσοῦτον μόνον, ὅτι πολέμου αὖ

[358]   τοίνυν δοκεῖ, ἔφη, τοῖς πολλοῖς, ἀλλὰ τοῦ ἐπιπόνου εἴδους, ὃ μισθῶν

[361]   ἐμὲ οἴου λέγειν, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ τοὺς ἐπαινοῦντας πρὸ δικαιοσύνης ἀδικίαν.

[383]   Συγχωρῶ. Πολλὰ ἄρα Ομήρου ἐπαινοῦντες, ἀλλὰ τοῦτο οὐκ ἐπαινεσόμεθα, τὴν τοῦ

[380]   μὴ πάντων αἴτιον τὸν θεὸν ἀλλὰ τῶν ἀγαθῶν. Καὶ μάλ’ ἔφη,

[379]   πάντων γε αἴτιον τὸ ἀγαθόν, ἀλλὰ τῶν μὲν εὖ ἐχόντων αἴτιον,

Pages
[370]	ἕκαστος οὐ πάνυ (ὅμοιος ἑκάστῳ,	ἀλλὰ	διαφέρων τὴν φύσιν, ἄλλος ἐπ’
[368]	καὶ μὴ ἀνεῖναι τὸν λόγον,	ἀλλὰ	διερευνήσασθαι τί τέ ἐστιν ἑκάτερον
[362]	γνώσεται ὅτι οὐκ εἶναι δίκαιον	ἀλλὰ	δοκεῖν δεῖ ἐθέλειν. τὸ δὲ
[378]	ἀδικοῦντα πατέρα κολάζων παντὶ τρόπῳ,	ἀλλὰ	δρῴη ἂν ὅπερ θεῶν οἱ
[371]	ἀγορᾷ; Οὐδαμῶς, ἦ δ’ ὅς,	ἀλλὰ	εἰσὶν οἳ τοῦτο ὁρῶντες ἑαυτοὺς
[361]	καὶ τῶν ὑπ’ αὐτῆς γιγνομένων,	ἀλλὰ	ἴτω ἀμετάστατος μέχρι (θανάτου, δοκῶν
[371]	μὴ μόνον ἑαυτοῖς ποιεῖν ἱκανά,	ἀλλὰ	καὶ οἷα καὶ ὅσα ἐκείνοις
[364]	θυηπολοῦσιν, πείθοντες οὐ μόνον ἰδιώτας	ἀλλὰ	καὶ πόλεις, ὡς ἄρα λύσεις
[367]	λόγῳ ὅτι δικαιοσύνη ἀδικίας κρεῖττον,	ἀλλὰ	καὶ τί ποιοῦσα ἑκατέρα τὸν
[372]	ἔοικε, σκοποῦμεν μόνον ὅπως γίγνεται,	ἀλλὰ	καὶ τρυφῶσαν πόλιν. ἴσως οὖν
[382]	ψεῦδος οὐ μόνον ὑπὸ θεῶν	ἀλλὰ	καὶ ὑπ’ ἀνθρώπων μισεῖται. Δοκεῖ
[373]	ἐξαρκέσει, οὐδὲ αὕτη ἡ δίαιτα,	ἀλλὰ	κλῖναί τε προσέσονται καὶ τράπεζαι
[378]	πρὸς ἄφρονάς τε καὶ νέους,	ἀλλὰ	μάλιστα μὲν σιγᾶσθαι, εἰ δὲ
[369]	οὖν. Εσκεπται, ἔφη ὁ Αδείμαντος·	ἀλλὰ	μὴ ἄλλως ποίει. Γίγνεται τοίνυν,
[366]	χρημάτων ἢ σώματος ἢ γένους,	ἀλλὰ	μὴ γελᾶν ἐπαινουμένης ἀκούοντα; ὡς
[379]	αἴτιος, ὡς οἱ πολλοὶ λέγουσιν,	ἀλλὰ	ὀλίγων μὲν τοῖς ἀνθρώποις αἴτιος,
[382]	τὰ κυριώτατα οὐδεὶς ἑκὼν ἐθέλει,	ἀλλὰ	πάντων μάλιστα φοβεῖται ἐκεῖ αὐτὸ
[374]	αὐτὸ τοῦτο ἐκ παιδὸς ἐπιτηδεύων,	ἀλλὰ	παρέργῳ χρώμενος; (καὶ ἀσπίδα μὲν
[369]	τυγχάνει ἡμῶν ἕκαστος οὐκ αὐτάρκης,	ἀλλὰ	πολλῶν ὢν> ἐνδεής· ἢ τίν’
[377]	ἔχει τά γε τοιαῦτα μέμφεσθαι.	ἀλλὰ	πῶς δὴ λέγομεν καὶ ποῖα;
[374]	ἅμα μήτε ὑφάντην μήτε οἰκοδόμον	ἀλλὰ	σκυτοτόμον, ἵνα δὴ ἡμῖν τὸ
[363]	εἶναι, οὐκ αὐτὸ δικαιοσύνην ἐπαινοῦντες	ἀλλὰ	τὰς ἀπ’ αὐτῆς εὐδοκιμήσεις, ἵνα
[360]	τοῦ δικαίου ἀπὸ τῆς δικαιοσύνης,	ἀλλὰ	τέλεον ἑκάτερον εἰς τὸ ἑαυτοῦ
[373]	τε καὶ ἱμάτια καὶ ὑποδήματα,	ἀλλὰ	τήν τε ζωγραφίαν κινητέον καὶ
[357]	οὖν, ἔφην, καὶ τοῦτο τρίτον.	ἀλλὰ	τί δή; Εν ποίῳ, ἔφη,
[367]	λόγῳ ὅτι δικαιοσύνη ἀδικίας κρεῖττον,	ἀλλὰ	τί ποιοῦσα ἑκατέρα τὸν ἔχοντα
[368]	μὲν οὖν, ἔφη ὁ Αδείμαντος·	ἀλλὰ	τί τοιοῦτον, ὦ (Σώκρατες, ἐν
[367]	οὐδὲ τὸ ἄδικον εἶναι (ψέγειν	ἀλλὰ	τὸ δοκεῖν, καὶ παρακελεύεσθαι ἄδικον
[367]	τὸ δίκαιον φήσομεν ἐπαινεῖν σε	ἀλλὰ	τὸ δοκεῖν, οὐδὲ τὸ ἄδικον
[373]	εἰ ἀγαθὸν ὁ πόλεμος ἐργάζεται,	ἀλλὰ	τοσοῦτον μόνον, ὅτι πολέμου αὖ
[358]	τοίνυν δοκεῖ, ἔφη, τοῖς πολλοῖς,	ἀλλὰ	τοῦ ἐπιπόνου εἴδους, ὃ μισθῶν
[361]	ἐμὲ οἴου λέγειν, ὦ Σώκρατες,	ἀλλὰ	τοὺς ἐπαινοῦντας πρὸ δικαιοσύνης ἀδικίαν.
[383]	Συγχωρῶ. Πολλὰ ἄρα Ομήρου ἐπαινοῦντες,	ἀλλὰ	τοῦτο οὐκ ἐπαινεσόμεθα, τὴν τοῦ
[380]	μὴ πάντων αἴτιον τὸν θεὸν	ἀλλὰ	τῶν ἀγαθῶν. Καὶ μάλ’ ἔφη,
[379]	πάντων γε αἴτιον τὸ ἀγαθόν,	ἀλλὰ	τῶν μὲν εὖ ἐχόντων αἴτιον,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 18/01/2006