Alphabétiquement     [«   »]
εὐωχήσονται 1
ἐφ 1
ἐφάνη 1
ἔφη 61
ἔφην 7
ἐφιέμενοι 1
ἐφυλάττομεν 1
Fréquences     [«    »]
55
57 τὰ
60 τοῦ
61 ἔφη
63 δὴ
66 οὖν
73 ἐν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre II

ἔφη


Pages
[381]   θεῶν ἀνθρώπων; Αδύνατον,  ἔφη.   Αδύνατον ἄρα, ἔφην, καὶ θεῷ
[358]   ὡς ἔοικε, δυσμαθής. (Ιθι δή,  ἔφη,   ἄκουσον καὶ ἐμοῦ, ἐάν σοι
[381]   παῖδας ἀπεργάζωνται δειλοτέρους. Μὴ γάρ,  ἔφη.   Αλλ’ ἆρα, ἦν δ’ ἐγώ,
[370]   αὑτοῦ πράττειν; Καὶ Αδείμαντος  ἔφη·   Αλλ’ ἴσως, Σώκρατες, οὕτω
[379]   αὐτοῖς γε ποιητέον μύθους. Ορθῶς,  ἔφη·   ἀλλ’ αὐτὸ δὴ τοῦτο, οἱ
[377]   ἐλάττους. οὐκ οἴει; Εγωγ’  ἔφη·   ἀλλ’ οὐκ ἐννοῶ οὐδὲ τοὺς
[382]   ἐν τῷ τοιούτῳ. Πολύ γε,  ἔφη.   Αλλὰ μὴν ὀρθότατά γ’ ἄν,
[381]   ἐν τῇ αὑτοῦ μορφῇ. Απασα,  ἔφη,   ἀνάγκη ἔμοιγε δοκεῖ. (Μηδεὶς ἄρα,
[380]   ἀλλὰ τῶν ἀγαθῶν. Καὶ μάλ’  ἔφη,   ἀπόχρη. (Τί δὲ δὴ
[379]   ἀλλ’ οὐ τὸν θεόν. Αληθέστατα,  ἔφη,   δοκεῖς μοι λέγειν. Οὐκ ἄρα,
[361]   ἐκκαθαίρεις τοῖν ἀνδροῖν. Ως μάλιστ’  ἔφη,   δύναμαι. ὄντοιν δὲ τοιούτοιν, οὐδὲν
[376]   Γλαύκωνος ἀδελφός, Πάνυ μὲν οὖν,  ἔφη,   ἔγωγε προσδοκῶ προὔργου εἶναι εἰς
[383]   ἐπὶ πλεῖστον οἷόν τε. Παντάπασιν,  ἔφη,   ἔγωγε τοὺς τύπους τούτους συγχωρῶ,
[357]   εἶπον. Τρίτον δὲ ὁρᾷς τι,  ἔφη,   εἶδος ἀγαθοῦ, ἐν τὸ
[383]   οὔθ’ ὕπαρ οὐδ’ ὄναρ. ~(Οὕτως,  ἔφη,   ἔμοιγε καὶ αὐτῷ φαίνεται σοῦ
[377]   τοὺς πολλοὺς ἐκβλητέον. Ποίους δή;  ἔφη.   Εν τοῖς μείζοσιν, ἦν δ’
[372]   ἐγώ, Γλαύκων; Απερ νομίζεται,  ἔφη·   ἐπί τε κλινῶν κατακεῖσθαι οἶμαι
[381]   καὶ τὸ αἴσχιον ἑαυτοῦ; (Ανάγκη,  ἔφη,   ἐπὶ τὸ χεῖρον, εἴπερ ἀλλοιοῦται·
[374]   τεχνικὴ δοκεῖ εἶναι; Καὶ μάλα,  ἔφη.   Η οὖν τι σκυτικῆς δεῖ
[368]   μεῖζον πόλις ἑνὸς ἀνδρός; Μεῖζον,  ἔφη.   Ισως τοίνυν πλείων ἂν δικαιοσύνη
[375]   ἀγαθὸν φύλακα ἀδύνατον γενέσθαι. Κινδυνεύει,  ἔφη.   Καὶ ἐγὼ ἀπορήσας τε καὶ
[373]   Γλαύκων; πῶς ἔσται; Οὕτως,  ἔφη.   Καὶ μηδέν γέ πω λέγωμεν,
[369]   ἰδέᾳ ἐπισκοποῦντες. Αλλά μοι δοκεῖς,  ἔφη,   καλῶς λέγειν. Αρ’ οὖν, ἦν
[372]   δὲ ὑῶν πόλιν, Σώκρατες,  ἔφη,   κατεσκεύαζες, τί ἂν αὐτὰς ἄλλο
[382]   τὸ θεῖον. Παντάπασι μὲν οὖν,  ἔφη.   Κομιδῇ ἄρα θεὸς ἁπλοῦν
[362]   βοηθεῖν δικαιοσύνῃ. (Καὶ ὅς, Οὐδέν,  ἔφη,   λέγεις· ἀλλ’ ἔτι καὶ τάδε
[358]   χαίροι λέγων καὶ ἀκούων; (Κάλλιστα,  ἔφη,   λέγεις· καὶ πρῶτον ἔφην
[382]   τε καὶ ἄνθρωποι μισοῦσιν; Πῶς,  ἔφη,   λέγεις; Οὕτως, ἦν δ’ ἐγώ,
[378]   πρὸς ἀρετὴν ἀκούειν. Εχει γάρ,  ἔφη,   λόγον. ἀλλ’ εἴ τις αὖ
[376]   οὔπω τοῦτο ἐθαύμασας; Οὐ πάνυ,  ἔφη,   μέχρι τούτου προσέσχον τὸν νοῦν·
[380]   ἑαυτοῦ ἰδέας ἐκβαίνειν; Οὐκ ἔχω,  ἔφη,   νῦν γε οὕτως εἰπεῖν. Τί
[369]   αὐτὸ εἶναι· σκοπεῖτε οὖν. Εσκεπται,  ἔφη   Αδείμαντος· ἀλλὰ μὴ ἄλλως
[368]   ὄντα τυγχάνει. Πάνυ μὲν οὖν,  ἔφη   Αδείμαντος· ἀλλὰ τί τοιοῦτον,
[375]   δύναμις παρείκῃ. ~(Οὐ γὰρ οὖν,  ἔφη.   Οἴει οὖν τι, ἦν δ’
[377]   ὅμοια βουληθῇ γράψαι. Καὶ γάρ,  ἔφη,   ὀρθῶς ἔχει τά γε τοιαῦτα
[381]   μεταβάλλοι ἂν καὶ ἀλλοιοῖ; Δῆλον,  ἔφη,   ὅτι, εἴπερ ἀλλοιοῦται. Πότερον οὖν
[376]   φιλόσοφος τὴν φύσιν; ~(Πῶς δή;  ἔφη·   οὐ γὰρ ἐννοῶ. Καὶ τοῦτο,
[379]   δὲ κακῶν ἀναίτιον. (Παντελῶς γ’  ἔφη.   Οὐδ’ ἄρα, ἦν δ’ ἐγώ,
[372]   ἐγγενομένη ὧν ἐσκέμμεθα; ~(Εγὼ μέν,  ἔφη,   οὐκ ἐννοῶ, Σώκρατες, εἰ
[376]   καὶ φιλόσοφον ταὐτόν; Ταὐτὸν γάρ,  ἔφη.   Οὐκοῦν θαρροῦντες τιθῶμεν καὶ ἐν
[373]   τοιαῦτα κτητέον. γάρ; (Ναί,  ἔφη.   Οὐκοῦν μείζονά τε αὖ τὴν
[377]   πρότερον ἁπτέον γυμναστικῆς. Ορθῶς,  ἔφη.   Οὐκοῦν οἶσθ’ ὅτι ἀρχὴ παντὸς
[373]   ἔσται. πῶς λέγομεν; Οὕτως,  ἔφη.   Οὐκοῦν τῆς τῶν πλησίον χώρας
[376]   φύλαξ πόλεως. Παντάπασι μὲν οὖν,  ἔφη.   Οὗτος μὲν δὴ ἂν οὕτως
[375]   ἑλόντα διαμάχεσθαι. Δεῖ γὰρ οὖν,  ἔφη,   πάντων τούτων. Καὶ μὴν ἀνδρεῖόν
[357]   ἐπ’ ἐμοὶ εἴη. Οὐ τοίνυν,  ἔφη,   ποιεῖς βούλει. λέγε γάρ
[382]   ἂν ψεύδοιτο; Γελοῖον μεντἂν εἴη,  ἔφη.   Ποιητὴς μὲν ἄρα ψευδὴς ἐν
[377]   ἐν τοῖς ψευδέσιν; Οὐ μανθάνω,  ἔφη,   πῶς λέγεις. Οὐ μανθάνεις, ἦν
[381]   φαίνεσθαι, ἐξαπατῶντες καὶ γοητεύοντες; Ισως,  ἔφη.   ~(Τί δέ; ἦν δ’ ἐγώ·
[375]   αὐτοὶ φθήσονται αὐτὸ δράσαντες. Αληθῆ,  ἔφη.   Τί οὖν, ἦν δ’ ἐγώ,
[374]   καλῶς ἐργάζεσθαι τέχνας. Αληθῆ λέγεις,  ἔφη.   (Τί οὖν; ἦν δ’ ἐγώ·
[358]   μακαρίῳ ἔσεσθαι. Οὐ τοίνυν δοκεῖ,  ἔφη,   τοῖς πολλοῖς, ἀλλὰ τοῦ ἐπιπόνου
[380]   αὐτὰ αὑτοῖς. Σύμψηφός σοί εἰμι,  ἔφη,   τούτου τοῦ νόμου, καί μοι
[357]   ἀλλὰ τί δή; Εν ποίῳ,  ἔφη,   τούτων τὴν δικαιοσύνην τιθεῖς; ~(Εγὼ
[382]   ἄνοιαν μανίαν; Αλλ’ οὐδείς,  ἔφη,   τῶν ἀνοήτων καὶ μαινομένων θεοφιλής.
[376]   φιλομαθῆ αὐτὸν δεῖν εἶναι; Τιθῶμεν,  ἔφη.   Φιλόσοφος δὴ καὶ θυμοειδὴς καὶ
[357]   τὴν ἀπόρρησιν οὐκ ἀπεδέξατο, ἀλλ’  ἔφη·   Ω Σώκρατες, πότερον ἡμᾶς βούλει
[362]   Αδείμαντος, Οὔ τί που οἴει,  ἔφη,   Σώκρατες, ἱκανῶς εἰρῆσθαι περὶ
[373]   τῶν ἀναγκαίων ὅρον; (Πολλὴ ἀνάγκη,  ἔφη,   Σώκρατες. Πολεμήσομεν δὴ τὸ
[365]   δὲ δεινὰ περιμένει. Ταῦτα πάντα,  ἔφη,   φίλε Σώκρατες, τοιαῦτα καὶ
[372]   Γλαύκων ὑπολαβών, Ανευ ὄψου,  ἔφη,   ὡς ἔοικας, ποιεῖς τοὺς ἄνδρας




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/01/2006