HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἀπωσόμεθα 1
Αρ 7
ἆρ 1
ἄρα 28
ἆρα 4
ἆρά 2
Αργείου 1

Fréquences [« »]
26 ἦ
25 Καὶ
25 τῇ
28 ἄρα
28 εἰς
28 ἐπὶ
28 πρὸς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre II

ἄρα

Pages

[376]   ἐγώ, ὦ φίλε Αδείμαντε, οὐκ ἄρα ἀφετέον, οὐδ’ εἰ μακροτέρα τυγχάνει

[382]   θεὸς ψεύδοιτο. Οὐκ ἔστιν. Πάντῃ ἄρα ἀψευδὲς τὸ δαιμόνιόν τε καὶ

[382]   ἀνοήτων καὶ μαινομένων θεοφιλής. Οὐκ ἄρα ἔστιν οὗ ἕνεκα ἂν θεὸς

[370]   τι ἀδύνατον. Αδύνατον γάρ. Προσδεήσει ἄρα ἔτι καὶ ἄλλων, οἳ ἐξ

[379]   ὠφέλιμον τὸ ἀγαθόν; Ναί. Αἴτιον ἄρα εὐπραγίας; Ναί. Οὐκ ἄρα πάντων

[381]   ἢ ἀνθρώπων; Αδύνατον, ἔφη. Αδύνατον ἄρα, ἔφην, καὶ θεῷ ἐθέλειν αὑτὸν

[383]   αὐτῷ φαίνεται σοῦ λέγοντος. Συγχωρεῖς ἄρα, ἔφην, τοῦτον δεύτερον τύπον εἶναι

[379]   ἔφη, δοκεῖς μοι λέγειν. Οὐκ ἄρα, ἦν δ’ ἐγώ, ἀποδεκτέον οὔτε

[375]   τοὐναντίον. Οἶδα μέντοι. Τοῦτο μὲν ἄρα, ἦν δ’ ἐγώ, δυνατόν, καὶ

[371]   ὅσοι τι δέονται πρίασθαι. Αὕτη ἄρα, ἦν δ’ ἐγώ, ἡ χρεία

[379]   ἀναίτιον. (Παντελῶς γ’ ἔφη. Οὐδ’ ἄρα, ἦν δ’ ἐγώ, ὁ θεός,

[381]   ἔφη, ἀνάγκη ἔμοιγε δοκεῖ. (Μηδεὶς ἄρα, ἦν δ’ ἐγώ, ὦ ἄριστε,

[381]   λέγουσαι τοὺς μύθους κακῶς, ὡς ἄρα θεοί τινες περιέρχονται νύκτωρ πολλοῖς

[364]   καὶ ἀρετῆς θαυμασιώτατοι λέγονται, ὡς ἄρα καὶ θεοὶ πολλοῖς μὲν ἀγαθοῖς

[364]   ἰδιώτας ἀλλὰ καὶ πόλεις, ὡς ἄρα λύσεις τε καὶ καθαρμοὶ ἀδικημάτων

[382]   Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη. Κομιδῇ ἄρα ὁ θεὸς ἁπλοῦν καὶ ἀληθὲς

[358]   αὐτὸ δρῶσι· πολὺ γὰρ ἀμείνων ἄρα ὁ τοῦ ἀδίκου ἢ ὁ

[383]   ἢ ἐν ἔργῳ; Συγχωρῶ. Πολλὰ ἄρα Ομήρου ἐπαινοῦντες, ἀλλὰ τοῦτο οὐκ

[362]   δὲ τοῦ Αἰσχύλου πολὺ ἦν ἄρα ὀρθότερον λέγειν κατὰ τοῦ ἀδίκου.

[379]   Αἴτιον ἄρα εὐπραγίας; Ναί. Οὐκ ἄρα πάντων γε αἴτιον τὸ ἀγαθόν,

[369]   ἦ δ’ ὅς. (Οὕτω δὴ ἄρα παραλαμβάνων ἄλλος ἄλλον, ἐπ’ ἄλλου,

[361]   δὲ ἐᾷ· ἔτι δὲ ἐὰν ἄρα πῃ σφαλῇ, ἱκανὸς ἐπανορθοῦσθαι— οὕτω

[361]   (παρεσκευακέναι εἰς δικαιοσύνην, καὶ ἐὰν ἄρα σφάλληταί τι, ἐπανορθοῦσθαι δυνατῷ εἶναι,

[374]   κήδεσθαι ἢ πολεμικῆς; Οὐδαμῶς. Αλλ’ ἄρα τὸν μὲν σκυτοτόμον διεκωλύομεν μήτε

[374]   Δία, ἦν δ’ ἐγώ, οὐκ ἄρα φαῦλον πρᾶγμα ἠράμεθα· ὅμως δὲ

[375]   λέγεις; Οὐκ ἐννενοήκαμεν ὅτι εἰσὶν ἄρα φύσεις οἵας ἡμεῖς οὐκ ᾠήθημεν,

[382]   μεντἂν εἴη, ἔφη. Ποιητὴς μὲν ἄρα ψευδὴς ἐν θεῷ οὐκ ἔνι.

[357]   λόγου ἀπηλλάχθαι· τὸ δ’ ἦν ἄρα, ὡς ἔοικε, προοίμιον. ὁ γὰρ

Pages
[376]	ἐγώ, ὦ φίλε Αδείμαντε, οὐκ	ἄρα	ἀφετέον, οὐδ’ εἰ μακροτέρα τυγχάνει
[382]	θεὸς ψεύδοιτο. Οὐκ ἔστιν. Πάντῃ	ἄρα	ἀψευδὲς τὸ δαιμόνιόν τε καὶ
[382]	ἀνοήτων καὶ μαινομένων θεοφιλής. Οὐκ	ἄρα	ἔστιν οὗ ἕνεκα ἂν θεὸς
[370]	τι ἀδύνατον. Αδύνατον γάρ. Προσδεήσει	ἄρα	ἔτι καὶ ἄλλων, οἳ ἐξ
[379]	ὠφέλιμον τὸ ἀγαθόν; Ναί. Αἴτιον	ἄρα	εὐπραγίας; Ναί. Οὐκ ἄρα πάντων
[381]	ἢ ἀνθρώπων; Αδύνατον, ἔφη. Αδύνατον	ἄρα,	ἔφην, καὶ θεῷ ἐθέλειν αὑτὸν
[383]	αὐτῷ φαίνεται σοῦ λέγοντος. Συγχωρεῖς	ἄρα,	ἔφην, τοῦτον δεύτερον τύπον εἶναι
[379]	ἔφη, δοκεῖς μοι λέγειν. Οὐκ	ἄρα,	ἦν δ’ ἐγώ, ἀποδεκτέον οὔτε
[375]	τοὐναντίον. Οἶδα μέντοι. Τοῦτο μὲν	ἄρα,	ἦν δ’ ἐγώ, δυνατόν, καὶ
[371]	ὅσοι τι δέονται πρίασθαι. Αὕτη	ἄρα,	ἦν δ’ ἐγώ, ἡ χρεία
[379]	ἀναίτιον. (Παντελῶς γ’ ἔφη. Οὐδ’	ἄρα,	ἦν δ’ ἐγώ, ὁ θεός,
[381]	ἔφη, ἀνάγκη ἔμοιγε δοκεῖ. (Μηδεὶς	ἄρα,	ἦν δ’ ἐγώ, ὦ ἄριστε,
[381]	λέγουσαι τοὺς μύθους κακῶς, ὡς	ἄρα	θεοί τινες περιέρχονται νύκτωρ πολλοῖς
[364]	καὶ ἀρετῆς θαυμασιώτατοι λέγονται, ὡς	ἄρα	καὶ θεοὶ πολλοῖς μὲν ἀγαθοῖς
[364]	ἰδιώτας ἀλλὰ καὶ πόλεις, ὡς	ἄρα	λύσεις τε καὶ καθαρμοὶ ἀδικημάτων
[382]	Παντάπασι μὲν οὖν, ἔφη. Κομιδῇ	ἄρα	ὁ θεὸς ἁπλοῦν καὶ ἀληθὲς
[358]	αὐτὸ δρῶσι· πολὺ γὰρ ἀμείνων	ἄρα	ὁ τοῦ ἀδίκου ἢ ὁ
[383]	ἢ ἐν ἔργῳ; Συγχωρῶ. Πολλὰ	ἄρα	Ομήρου ἐπαινοῦντες, ἀλλὰ τοῦτο οὐκ
[362]	δὲ τοῦ Αἰσχύλου πολὺ ἦν	ἄρα	ὀρθότερον λέγειν κατὰ τοῦ ἀδίκου.
[379]	Αἴτιον ἄρα εὐπραγίας; Ναί. Οὐκ	ἄρα	πάντων γε αἴτιον τὸ ἀγαθόν,
[369]	ἦ δ’ ὅς. (Οὕτω δὴ	ἄρα	παραλαμβάνων ἄλλος ἄλλον, ἐπ’ ἄλλου,
[361]	δὲ ἐᾷ· ἔτι δὲ ἐὰν	ἄρα	πῃ σφαλῇ, ἱκανὸς ἐπανορθοῦσθαι— οὕτω
[361]	(παρεσκευακέναι εἰς δικαιοσύνην, καὶ ἐὰν	ἄρα	σφάλληταί τι, ἐπανορθοῦσθαι δυνατῷ εἶναι,
[374]	κήδεσθαι ἢ πολεμικῆς; Οὐδαμῶς. Αλλ’	ἄρα	τὸν μὲν σκυτοτόμον διεκωλύομεν μήτε
[374]	Δία, ἦν δ’ ἐγώ, οὐκ	ἄρα	φαῦλον πρᾶγμα ἠράμεθα· ὅμως δὲ
[375]	λέγεις; Οὐκ ἐννενοήκαμεν ὅτι εἰσὶν	ἄρα	φύσεις οἵας ἡμεῖς οὐκ ᾠήθημεν,
[382]	μεντἂν εἴη, ἔφη. Ποιητὴς μὲν	ἄρα	ψευδὴς ἐν θεῷ οὐκ ἔνι.
[357]	λόγου ἀπηλλάχθαι· τὸ δ’ ἦν	ἄρα,	ὡς ἔοικε, προοίμιον. ὁ γὰρ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 18/01/2006