Pages |
[357] |
οὐ
τῶν
ἀποβαινόντων
ἐφιέμενοι,
ἀλλ’
|
αὐτὸ |
αὑτοῦ
ἕνεκα
ἀσπαζόμενοι,
οἷον
τὸ |
[366] |
δωρεὰς
τὰς
ἀπ’
αὐτῶν
γιγνομένας·
|
αὐτὸ |
δ’
ἑκάτερον
τῇ
αὑτοῦ
δυνάμει |
[358] |
καὶ
εὐδοκιμήσεων
διὰ
δόξαν
ἐπιτηδευτέον,
|
αὐτὸ |
δὲ
δι’
αὑτὸ
φευκτέον
ὡς |
[379] |
ποιητέον
μύθους.
Ορθῶς,
ἔφη·
ἀλλ’
|
αὐτὸ |
δὴ
τοῦτο,
οἱ
τύποι
περὶ |
[363] |
ὡς
χρὴ
δίκαιον
εἶναι,
οὐκ
|
αὐτὸ |
δικαιοσύνην
ἐπαινοῦντες
ἀλλὰ
τὰς
ἀπ’ |
[366] |
ἀσθενείας
ψέγει
τὸ
ἀδικεῖν,
ἀδυνατῶν
|
αὐτὸ |
δρᾶν.
ὡς
δέ,
δῆλον·
ὁ |
[375] |
σφᾶς
διολέσαι,
ἀλλ’
αὐτοὶ
φθήσονται
|
αὐτὸ |
δράσαντες.
Αληθῆ,
ἔφη.
Τί
οὖν, |
[358] |
ἀγαθόν,
τρίτον
δὲ
ὅτι
εἰκότως
|
αὐτὸ |
δρῶσι·
πολὺ
γὰρ
ἀμείνων
ἄρα |
[369] |
μὲν
γὰρ
οὐκ
ὀλίγον
ἔργον
|
αὐτὸ |
εἶναι·
σκοπεῖτε
οὖν.
Εσκεπται,
ἔφη |
[382] |
ἂν
δέξαιντο,
καὶ
μισοῦσι
μάλιστα
|
αὐτὸ |
ἐν
τῷ
τοιούτῳ.
Πολύ
γε, |
[367] |
οὐ
δόξῃ
ἐστίν,
τοῦτ’
οὖν
|
αὐτὸ |
ἐπαίνεσον
δικαιοσύνης,
ὃ
αὐτὴ
δι’ |
[359] |
ἐπιτηδεύοντες
ἀδυναμίᾳ
τοῦ
ἀδικεῖν
ἄκοντες
|
αὐτὸ |
ἐπιτηδεύουσι,
μάλιστ’
ἂν
αἰσθοίμεθα,
εἰ |
[374] |
ἄλλων
(σχολὴν
ἄγων
διὰ
βίου
|
αὐτὸ |
ἐργαζόμενος
οὐ
παριεὶς
τοὺς
καιροὺς |
[358] |
ἀκήκοα
ὡς
βούλομαι—
βούλομαι
δὲ
|
αὐτὸ |
καθ’
αὑτὸ
ἐγκωμιαζόμενον
ἀκοῦσαι—
μάλιστα |
[358] |
ἑκάτερον
καὶ
τίνα
ἔχει
δύναμιν
|
αὐτὸ |
καθ’
αὑτὸ
ἐνὸν
ἐν
τῇ |
[382] |
ἀλλὰ
πάντων
μάλιστα
φοβεῖται
ἐκεῖ
|
αὐτὸ |
κεκτῆσθαι.
Οὐδὲ
νῦν
πω,
ἦ |
[358] |
γεγονέναι,
δεύτερον
δὲ
ὅτι
πάντες
|
αὐτὸ |
οἱ
ἐπιτηδεύοντες
ἄκοντες
ἐπιτηδεύουσιν
ὡς |
[359] |
ἀδικεῖν
τιμώμενον·
ἐπεὶ
τὸν
δυνάμενον
|
αὐτὸ |
ποιεῖν
καὶ
ὡς
ἀληθῶς
ἄνδρα |
[370] |
ἡμῖν
τοῦ
πολιχνίου
γιγνόμενοι,
συχνὸν
|
αὐτὸ |
ποιοῦσιν.
Πάνυ
μὲν
οὖν.
Αλλ’ |
[376] |
ἆρά
τι
προὔργου
ἡμῖν
ἐστιν
|
αὐτὸ |
σκοποῦσι
πρὸς
τὸ
κατιδεῖν
οὗπερ |
[374] |
οὐ
καὶ
φύσεως
ἐπιτηδείας
εἰς
|
αὐτὸ |
τὸ
ἐπιτήδευμα;
Πῶς
δ’
οὔ; |
[374] |
οὐδ’
ἂν
εἷς
γένοιτο
μὴ
|
αὐτὸ |
τοῦτο
ἐκ
παιδὸς
ἐπιτηδεύων,
ἀλλὰ |
[380] |
ἐξίσταιτο
τῆς
αὑτοῦ
(ἰδέας,
ἢ
|
αὐτὸ |
ὑφ’
ἑαυτοῦ
μεθίστασθαι
ἢ
ὑπ’ |