Pages |
[360] |
ἅπτεσθαι,
ἐξὸν
αὐτῷ
καὶ
ἐκ
|
τῆς |
ἀγορᾶς
ἀδεῶς
ὅτι
βούλοιτο
λαμβάνειν, |
[360] |
ἀφαιρῶμεν
μήτε
τοῦ
ἀδίκου
ἀπὸ
|
τῆς |
ἀδικίας,
μήτε
τοῦ
δικαίου
ἀπὸ |
[371] |
δὴ
ἡμῖν
καὶ
νόμισμα
σύμβολον
|
τῆς |
ἀλλαγῆς
ἕνεκα
γενήσεται
ἐκ
τούτου. |
[371] |
τὰ
παρ’
αὐτοῦ
ἀλλάξασθαι,
ἀργήσει
|
τῆς |
αὑτοῦ
δημιουργίας
καθήμενος
ἐν
ἀγορᾷ; |
[380] |
οὐκ
ἀνάγκη,
εἴπερ
τι
ἐξίσταιτο
|
τῆς |
αὑτοῦ
(ἰδέας,
ἢ
αὐτὸ
ὑφ’ |
[359] |
γενομένου
καὶ
σεισμοῦ
ῥαγῆναί
τι
|
τῆς |
γῆς
καὶ
γενέσθαι
χάσμα
κατὰ |
[364] |
ὁδός,
μάλα
δ’
ἐγγύθι
ναίει·
|
τῆς |
δ’
ἀρετῆς
ἱδρῶτα
θεοὶ
προπάροιθεν |
[371] |
διάκονοι,
οἳ
ἂν
τὰ
μὲν
|
τῆς |
διανοίας
μὴ
πάνυ
ἀξιοκοινώνητοι
ὦσιν, |
[360] |
πολὺ
(μᾶλλον
ἰδίᾳ
τὴν
ἀδικίαν
|
τῆς |
δικαιοσύνης,
ἀληθῆ
οἰόμενος,
ὡς
φήσει |
[360] |
ἀδικίας,
μήτε
τοῦ
δικαίου
ἀπὸ
|
τῆς |
δικαιοσύνης,
ἀλλὰ
τέλεον
ἑκάτερον
εἰς |
[358] |
μυρίων
ἄλλων,
τὸν
δὲ
ὑπὲρ
|
τῆς |
δικαιοσύνης
λόγον,
ὡς
(ἄμεινον
ἀδικίας, |
[363] |
δοκοῦντι
δικαίῳ
εἶναι
γίγνηται
ἀπὸ
|
τῆς |
δόξης
ἀρχαί
τε
καὶ
γάμοι |
[380] |
τε
εἶναι
καὶ
πάντων
ἥκιστα
|
τῆς |
ἑαυτοῦ
ἰδέας
ἐκβαίνειν;
Οὐκ
ἔχω, |
[373] |
καὶ
ἀροῦν,
καὶ
ἐκείνοις
αὖ
|
τῆς |
ἡμετέρας,
ἐὰν
καὶ
ἐκεῖνοι
ἀφῶσιν |
[371] |
ἔχωσιν·
οἳ
δὴ
πωλοῦντες
τὴν
|
τῆς |
ἰσχύος
χρείαν,
τὴν
τιμὴν
ταύτην |
[380] |
ταῦτα
τὰ
ἰαμβεῖα
ἔνεστιν,
τὰ
|
τῆς |
Νιόβης
πάθη,
ἢ
τὰ
Πελοπιδῶν |
[370] |
τρία,
τὸ
μὲν
ἐπὶ
τῇ
|
τῆς |
οἰκίας
παρασκευῇ
διατρίβειν,
τὸ
δὲ |
[374] |
ὅλῳ
στρατοπέδῳ,
ὃ
ἐξελθὸν
ὑπὲρ
|
τῆς |
οὐσίας
ἁπάσης
καὶ
ὑπὲρ
ὧν |
[371] |
(καὶ
ἄλλων
προσδεήσεται
τῶν
ἐπιστημόνων
|
τῆς |
περὶ
τὴν
θάλατταν
ἐργασίας.
Συχνῶν |
[373] |
Ετι
δή,
ὦ
φίλε,
μείζονος
|
τῆς |
πόλεως
δεῖ
οὔ
τι
σμικρῷ, |
[374] |
σκυτοτόμον,
ἵνα
δὴ
ἡμῖν
τὸ
|
τῆς |
σκυτικῆς
ἔργον
καλῶς
γίγνοιτο,
καὶ |
[369] |
καὶ
μεγίστη
τῶν
χρειῶν
ἡ
|
τῆς |
τροφῆς
παρασκευὴ
τοῦ
εἶναί
τε |
[364] |
τραχεῖαν
καὶ
ἀνάντη·
οἱ
δὲ
|
τῆς |
τῶν
θεῶν
ὑπ’
ἀνθρώπων
παραγωγῆς |
[373] |
πῶς
λέγομεν;
Οὕτως,
ἔφη.
Οὐκοῦν
|
τῆς |
τῶν
πλησίον
χώρας
ἡμῖν
ἀποτμητέον, |
[376] |
παιδεία;
ἢ
χαλεπὸν
εὑρεῖν
βελτίω
|
τῆς |
ὑπὸ
τοῦ
πολλοῦ
χρόνου
ηὑρημένης; |
[376] |
γε
φαίνεται
τὸ
πάθος
αὐτοῦ
|
τῆς |
(φύσεως
καὶ
ὡς
ἀληθῶς
φιλόσοφον. |
[359] |
πρὸς
ἑαυτὸν
εἰς
τὸ
εἴσω
|
τῆς |
χειρός,
~τούτου
δὲ
γενομένου
(ἀφανῆ |
[375] |
Ναί.
Καὶ
μὴν
καὶ
τὰ
|
τῆς |
ψυχῆς,
ὅτι
γε
θυμοειδῆ.
Καὶ |
[368] |
τέ
ἐστιν
ἑκάτερον
καὶ
περὶ
|
τῆς |
ὠφελίας
αὐτοῖν
τἀληθὲς
ποτέρως
ἔχει. |