Pages
[371]	ἀργήσει τῆς αὑτοῦ δημιουργίας καθήμενος	ἐν	ἀγορᾷ; Οὐδαμῶς, ἦ δ’ ὅς,
[371]	τε καὶ πρᾶσιν διακονοῦντας ἱδρυμένους	ἐν	ἀγορᾷ, τοὺς δὲ πλανήτας ἐπὶ
[372]	καὶ λάχανά γε, οἷα δὴ	ἐν	ἀγροῖς ἑψήματα, ἑψήσονται. καὶ τραγήματά
[366]	αὐτοὺς ἀζήμιοι ἀπαλλάξομεν. Αλλὰ γὰρ	ἐν	Αιδου δίκην δώσομεν ὧν ἂν
[363]	ἀδίκους εἰς πηλόν τινα κατορύττουσιν	ἐν	Αιδου καὶ κοσκίνῳ ὕδωρ ἀναγκάζουσι
[382]	ὡς φάρμακον χρήσιμον γίγνεται; καὶ	ἐν	αἷς νυνδὴ (ἐλέγομεν ταῖς μυθολογίαις,
[380]	οἷον ἐξ ἐπιβουλῆς φαντάζεσθαι ἄλλοτε	ἐν	ἄλλαις ἰδέαις τοτὲ μὲν αὐτὸν
[375]	Ιδοι μὲν ἄν τις καὶ	ἐν	ἄλλοις ζῴοις, οὐ μεντἂν ἥκιστα
[377]	δ’ ἕτερον; Ναί. ~(Παιδευτέον δ’	ἐν	ἀμφοτέροις, πρότερον δ’ ἐν τοῖς
[376]	ἔφη. Οὐκοῦν θαρροῦντες τιθῶμεν καὶ	ἐν	ἀνθρώπῳ, εἰ μέλλει (πρὸς τοὺς
[371]	Ισως. Ποῦ οὖν ἄν ποτε	ἐν	αὐτῇ εἴη ἥ τε δικαιοσύνη
[371]	Συχνῶν μέντοι. Τί δὲ δή;	ἐν	αὐτῇ τῇ πόλει πῶς ἀλλήλοις
[366]	μέγιστον κακῶν ὅσα ἴσχει ψυχὴ	ἐν	αὑτῇ, δικαιοσύνη δὲ μέγιστον ἀγαθόν.
[372]	ὦ Σώκρατες, εἰ μή που	ἐν	αὐτῶν τούτων χρείᾳ τινὶ τῇ
[373]	οὐκ ἐνῆν— ἔδει γὰρ οὐδέν—	ἐν	δὲ ταύτῃ καὶ τούτου προσδεήσει.
[379]	ὡς δοιοί τε πίθοι κατακείαται	ἐν	Διὸς οὔδει κηρῶν ἔμπλειοι, ὁ
[372]	καὶ οὕτω διάγοντες τὸν βίον	ἐν	εἰρήνῃ μετὰ ὑγιείας, ὡς εἰκός,
[369]	ἐστιν· ἔπειτα οὕτως ἐπισκεψώμεθα καὶ	ἐν	ἑνὶ ἑκάστῳ, τὴν τοῦ μείζονος
[379]	δήπου ἀποδοτέον, ἐάντέ τις αὐτὸν	ἐν	ἔπεσιν ποιῇ ἐάντε ἐν μέλεσιν
[383]	ψεύδεσι παράγειν ἐν λόγῳ ἢ	ἐν	ἔργῳ; Συγχωρῶ. Πολλὰ ἄρα Ομήρου
[382]	ἔφη. Ποιητὴς μὲν ἄρα ψευδὴς	ἐν	θεῷ οὐκ ἔνι. Οὔ μοι
[383]	ὁ δ’ αὐτὸς ὑμνῶν, αὐτὸς	ἐν	θοίνῃ παρών, αὐτὸς τάδ’ εἰπών,
[366]	πώποτε οὔτ’ ἐν ποιήσει οὔτ’	ἐν	ἰδίοις λόγοις ἐπεξῆλθεν ἱκανῶς τῷ
[370]	εἷς ἓν κατὰ φύσιν καὶ	ἐν	καιρῷ, σχολὴν τῶν ἄλλων ἄγων,
[383]	ἑαυτοὺς μήτε ἡμᾶς ψεύδεσι παράγειν	ἐν	λόγῳ ἢ ἐν ἔργῳ; Συγχωρῶ.
[368]	καὶ ἄλλοθι μείζω τε καὶ	ἐν	μείζονι, ἕρμαιον ἂν ἐφάνη οἶμαι
[379]	αὐτὸν ἐν ἔπεσιν ποιῇ ἐάντε	ἐν	μέλεσιν ἐάντε ἐν τραγῳδίᾳ. Δεῖ
[371]	ἐπὶ τὴν διακονίαν τάττουσιν ταύτην,	ἐν	μὲν ταῖς ὀρθῶς οἰκουμέναις πόλεσι
[359]	ἀδύνατος ᾖ· τὸ δὲ δίκαιον	ἐν	μέσῳ ὂν τούτων ἀμφοτέρων ἀγαπᾶσθαι
[380]	(μήτε νεώτερον μήτε πρεσβύτερον, μήτ’	ἐν	μέτρῳ μήτε ἄνευ μέτρου μυθολογοῦντα,
[376]	γὰρ οὖν. Ιθι οὖν, ὥσπερ	ἐν	μύθῳ μυθολογοῦντές τε καὶ σχολὴν
[362]	τοῦ Γλαύκωνος ἐγὼ μὲν αὖ	ἐν	νῷ εἶχόν τι λέγειν πρὸς
[379]	τοὺς μὲν τύπους προσήκει εἰδέναι	ἐν	οἷς δεῖ μυθολογεῖν τοὺς ποιητάς,
[380]	θέλῃ. ἀλλ’ ἐάν τις ποιῇ	ἐν	οἷς ταῦτα τὰ ἰαμβεῖα ἔνεστιν,
[370]	τῷ (πρατ( τομένῳ ἐπακολουθεῖν μὴ	ἐν	παρέργου μέρει. Ανάγκη. Εκ δὴ
[366]	καὶ ἀνθρώπους, οὐδεὶς πώποτε οὔτ’	ἐν	ποιήσει οὔτ’ ἐν ἰδίοις λόγοις
[376]	τε καὶ ἀδικίαν τίνα τρόπον	ἐν	πόλει γίγνεται; ἵνα μὴ ἐῶμεν
[378]	ἃ ἂν τηλικοῦτος ὢν λάβῃ	ἐν	ταῖς δόξαις (δυσέκ( νιπτά τε
[369]	καταμαθεῖν. εἰ οὖν βούλεσθε, ~πρῶτον	ἐν	ταῖς (πόλεσι ζητήσωμεν ποῖόν τί
[373]	οὐκέτι τοῦ ἀναγκαίου ἕνεκά ἐστιν	ἐν	ταῖς πόλεσιν, οἷον οἵ τε
[377]	ἀκούειν τοὺς παῖδας καὶ λαμβάνειν	ἐν	ταῖς ψυχαῖς ὡς ἐπὶ τὸ
[370]	μέρος ποιεῖν ~τούτου τοῦ (σίτου	ἐν	τετάρτῳ μέρει τοῦ χρόνου, τὰ
[381]	ἕκαστος αὐτῶν μένει ἀεὶ ἁπλῶς	ἐν	τῇ αὑτοῦ μορφῇ. Απασα, ἔφη,
[380]	τρόπῳ μήτε τινὰ λέγειν ταῦτα	ἐν	τῇ αὑτοῦ πόλει, εἰ μέλλει
[360]	οὕτως ἀδαμάντινος, ὃς ἂν μείνειεν	ἐν	τῇ δικαιοσύνῃ καὶ τολμήσειεν ἀπέχεσθαι
[378]	λεκτέοι γ’ ἔφην, ὦ Αδείμαντε,	ἐν	τῇ ἡμετέρᾳ πόλει. οὐδὲ λεκτέον
[368]	ἀλλὰ τί τοιοῦτον, ὦ (Σώκρατες,	ἐν	τῇ περὶ τὸ δίκαιον ζητήσει
[362]	βλαστάνει βουλεύματα, πρῶτον μὲν ἄρχειν	ἐν	τῇ πόλει δοκοῦντι δικαίῳ εἶναι,
[373]	συβωτῶν προσδεησόμεθα· τοῦτο γὰρ ἡμῖν	ἐν	τῇ προτέρᾳ πόλει οὐκ ἐνῆν—
[361]	ἢ ἰατρὸς ~τά τε ἀδύνατα	ἐν	τῇ τέχνῃ καὶ τὰ δυνατὰ
[369]	ἑκάστῳ, τὴν τοῦ μείζονος ὁμοιότητα	ἐν	τῇ τοῦ ἐλάττονος ἰδέᾳ ἐπισκοποῦντες.
[382]	ὡς ἀληθῶς ψεῦδος καλοῖτο, ἡ	ἐν	τῇ ψυχῇ ἄγνοια ἡ τοῦ
[382]	τοῖς λόγοις μίμημά τι τοῦ	ἐν	τῇ ψυχῇ ἐστὶν παθήματος καὶ
[358]	δύναμιν αὐτὸ καθ’ αὑτὸ ἐνὸν	ἐν	τῇ ψυχῇ, τοὺς δὲ μισθοὺς
[381]	μηδείς, μηδ’ ἐν τραγῳδίαις μηδ’	ἐν	τοῖς ἄλλοις ποιήμασιν εἰσαγέτω Ηραν
[360]	οὕστινας βούλοιτο, καὶ τἆλλα πράττειν	ἐν	τοῖς ἀνθρώποις ἰσόθεον ὄντα. οὕτω
[383]	φῇ ἡ Θέτις τὸν Απόλλω	ἐν	τοῖς αὑτῆς (γάμοις ᾄδοντα ἐνδατεῖσθαι
[376]	Καὶ τοῦτο, ἦν δ’ ἐγώ,	ἐν	τοῖς κυσὶν κατόψει, ὃ καὶ
[382]	τοῦ ἐψευσμένου· ἐπεὶ τό γε	ἐν	τοῖς λόγοις μίμημά τι τοῦ
[382]	μοι. Τί δὲ δὴ τὸ	ἐν	τοῖς λόγοις (ψεῦδος) πότε καὶ
[377]	δ’ ἐν ἀμφοτέροις, πρότερον δ’	ἐν	τοῖς ψευδέσιν; Οὐ μανθάνω, ἔφη,
[379]	ποιῇ ἐάντε ἐν μέλεσιν ἐάντε	ἐν	τραγῳδίᾳ. Δεῖ γάρ. (Οὐκοῦν ἀγαθὸς
[381]	καὶ Θέτιδος καταψευδέσθω μηδείς, μηδ’	ἐν	τραγῳδίαις μηδ’ ἐν τοῖς ἄλλοις
[358]	μὲν οἶμαι, ἦν δ’ ἐγώ,	ἐν	τῷ καλλίστῳ, ὃ καὶ δι’
[368]	Ισως τοίνυν πλείων ἂν δικαιοσύνη	ἐν	τῷ μείζονι ἐνείη καὶ ῥᾴων
[379]	ποιηταὶ ἐγώ τε (καὶ σὺ	ἐν	τῷ παρόντι, ἀλλ’ οἰκισταὶ πόλεως·
[382]	δέξαιντο, καὶ μισοῦσι μάλιστα αὐτὸ	ἐν	τῷ τοιούτῳ. Πολύ γε, ἔφη.
[378]	παραδεκτέον εἰς τὴν πόλιν, οὔτ’	ἐν	ὑπονοίαις πεποιημένας οὔτε ἄνευ ὑπονοιῶν.
[373]	γὰρ οὔ; (Οὐκοῦν καὶ ἰατρῶν	ἐν	χρείαις ἐσόμεθα πολὺ μᾶλλον οὕτω
[380]	θεοὺς νόμων τε καὶ τύπων,	ἐν	ᾧ δεήσει τούς τε λέγοντας
[383]	ἔφην, τοῦτον δεύτερον τύπον εἶναι	ἐν	ᾧ δεῖ περὶ θεῶν καὶ
[375]	ἄλλοις ζῴοις, οὐ μεντἂν ἥκιστα	(ἐν	ᾧ ἡμεῖς παρεβάλλομεν τῷ φύλακι.
[357]	ὁρᾷς τι, ἔφη, εἶδος ἀγαθοῦ,	ἐν	ᾧ τὸ γυμνάζεσθαι καὶ τὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/01/2006