Alphabétiquement     [«   »]
τυχεῖν 1
τῷ 43
τῷδε 1
τῶν 86
τὠφθαλμώ 1
ὑγιαίνειν 2
ὑγιείας 1
Fréquences     [«    »]
75 ἂν
80
83 τὸ
86 τῶν
87 ὡς
100 δ
104 μὲν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre II

τῶν


Pages
[379]   μήν; Αλλὰ μὴν οὐδέν γε  τῶν   ἀγαθῶν βλαβερόν· γάρ; Οὔ
[380]   πάντων αἴτιον τὸν θεὸν ἀλλὰ  τῶν   ἀγαθῶν. Καὶ μάλ’ ἔφη, ἀπόχρη.
[360]   δήλῳ· αἰσθόμενον δὲ εὐθὺς διαπράξασθαι  τῶν   ἀγγέλων γενέσθαι τῶν παρὰ τὸν
[366]   πειστέον, ἀδικητέον καὶ θυτέον (ἀπὸ  τῶν   ἀδικημάτων. δίκαιοι μὲν γὰρ ὄντες
[361]   τὸ πείθειν, ἐάν τι μηνύηται  τῶν   ἀδικημάτων, καὶ βιάσασθαι ὅσα ἂν
[363]   ἀδίκων διῆλθε τιμωρήματα, ταῦτα περὶ  τῶν   ἀδίκων λέγουσιν, ἄλλα δὲ οὐκ
[360]   ποτε ἐθέλοι ἀδικῆσαι μηδὲ ἅψαιτο  τῶν   ἀλλοτρίων, ἀθλιώτατος μὲν ἂν δόξειεν
[360]   τῇ δικαιοσύνῃ καὶ τολμήσειεν ἀπέχεσθαι  τῶν   ἀλλοτρίων καὶ μὴ ἅπτεσθαι, ἐξὸν
[370]   φύσιν καὶ ἐν καιρῷ, σχολὴν  τῶν   ἄλλων ἄγων, πράττῃ. Παντάπασι μὲν
[373]   τούτου προσδεήσει. δεήσει δὲ καὶ  τῶν   ἄλλων βοσκημάτων παμπόλλων, εἴ τις
[371]   Πλειόνων δὴ γεωργῶν τε καὶ  τῶν   ἄλλων δημιουργῶν δεῖ ἡμῖν τῇ
[371]   Πλειόνων γάρ. Καὶ δὴ καὶ  τῶν   ἄλλων διακόνων που τῶν τε
[374]   σκυτικῆς ἔργον καλῶς γίγνοιτο, καὶ  τῶν   ἄλλων ἑνὶ ἑκάστῳ ὡσαύτως ἓν
[357]   δὲ μισθῶν τε χάριν καὶ  τῶν   ἄλλων ὅσα γίγνεται ἀπ’ αὐτῶν.
[381]   ἔχοντα ὑπὸ χρόνου τε καὶ  τῶν   ἄλλων παθημάτων ἥκιστα ἀλλοιοῦται. Εστι
[374]   φυλάκων ἔργον, (τοσούτῳ σχολῆς τε  τῶν   ἄλλων πλείστης ἂν εἴη καὶ
[374]   ἕκαστος καὶ ἐφ’ ἔμελλε  τῶν   ἄλλων (σχολὴν ἄγων διὰ βίου
[359]   τὸν δακτύλιον· καθήμενον οὖν μετὰ  τῶν   ἄλλων τυχεῖν τὴν σφενδόνην τοῦ
[373]   χρημάτων κτῆσιν ἄπειρον, ὑπερβάντες τὸν  τῶν   ἀναγκαίων ὅρον; (Πολλὴ ἀνάγκη, ἔφη,
[365]   μὴ εἰσὶν μηδὲν αὐτοῖς  τῶν   ἀνθρωπίνων μέλει, τί καὶ ἡμῖν
[362]   πολὺ ἄμεινον τοὺς θεοὺς καὶ  τῶν   ἀνθρώπων οὓς ἂν βούληται, ὥστε
[382]   μανίαν; Αλλ’ οὐδείς, ἔφη,  τῶν   ἀνοήτων καὶ μαινομένων θεοφιλής. Οὐκ
[357]   τε αὑτοῦ χάριν ἀγαπῶμεν καὶ  τῶν   ἀπ’ αὐτοῦ γιγνομένων, οἷον αὖ
[357]   δεξαίμεθ’ ἂν ἔχειν οὐ  τῶν   ἀποβαινόντων ἐφιέμενοι, ἀλλ’ αὐτὸ αὑτοῦ
[366]   ἐπιστήμην λαβὼν (ἀπέχεται αὐτοῦ,  τῶν   γε ἄλλων οὐδεὶς ἑκὼν δίκαιος,
[365]   ἔκ τε τῶν νόμων καὶ  τῶν   γενεαλογησάντων ποιητῶν, οἱ δὲ αὐτοὶ
[375]   τῷ φύλακι. οἶσθα γάρ που  τῶν   γενναίων κυνῶν, ὅτι τοῦτο φύσει
[370]   οἰκοδόμοι πρὸς τὰς ἀγωγὰς μετὰ  τῶν   γεωργῶν χρῆσθαι ὑποζυγίοις, ὑφάνται δὲ
[374]   κατὰ πόλεμον ἱκανὸς ἔσται ἀγωνιστής,  τῶν   δὲ ἄλλων ὀργάνων οὐδὲν οὐδένα
[379]   μὲν ἀγαθῶν οὐδένα ἄλλον αἰτιατέον,  τῶν   δὲ κακῶν ἄλλ’ ἄττα δεῖ
[379]   τῶν μὲν εὖ ἐχόντων αἴτιον,  τῶν   δὲ κακῶν ἀναίτιον. (Παντελῶς γ’
[357]   ἕνεκα οὐκ ἂν δεξαίμεθα ἔχειν,  (τῶν   δὲ μισθῶν τε χάριν καὶ
[371]   ὧν ποιεῖ, τις ἄλλος  τῶν   δημιουργῶν, μὴ εἰς τὸν αὐτὸν
[363]   δόξας ἄγοντες, ἅπερ Γλαύκων περὶ  τῶν   δικαίων δοξαζομένων δὲ ἀδίκων διῆλθε
[364]   καὶ νόμῳ αἰσχρόν· λυσιτελέστερα δὲ  τῶν   δικαίων τὰ ἄδικα ὡς ἐπὶ
[363]   ἐπὶ πλέον δὲ οὗτοι τὰ  τῶν   δοξῶν λέγουσιν. τὰς γὰρ παρὰ
[361]   οὖν εἴτε τοῦ δικαίου εἴτε  τῶν   δωρεῶν τε καὶ τιμῶν ἕνεκα
[362]   αὐτὸν εἶναι μᾶλλον προσήκειν ἐκ  τῶν   εἰκότων τὸν δίκαιον. οὕτω
[365]   διέλθοι; λέγοι γὰρ ἂν ἐκ  τῶν   εἰκότων πρὸς αὑτὸν κατὰ Πίνδαρον
[366]   λεγόμενος λόγος; ἐκ δὴ πάντων  τῶν   (εἰρη( μένων τίς μηχανή,
[365]   ἃς δὴ τελετὰς καλοῦσιν, αἳ  τῶν   ἐκεῖ κακῶν ἀπολύουσιν ἡμᾶς, μὴ
[368]   ἐκείνου τοῦ ἀνδρός, τὴν ἀρχὴν  τῶν   ἐλεγείων ἐποίησεν Γλαύκωνος ἐραστής,
[366]   ἐπαινέται φατὲ δικαιοσύνης εἶναι, ἀπὸ  τῶν   ἐξ ἀρχῆς ἡρώων ἀρξάμενοι, ὅσων
[371]   γίγνηται, συχνῶν (καὶ ἄλλων προσδεήσεται  τῶν   ἐπιστημόνων τῆς περὶ τὴν θάλατταν
[377]   οὕτω παρήσομεν τοὺς ἐπιτυχόντας ὑπὸ  τῶν   ἐπιτυχόντων μύθους πλασθέντας ἀκούειν τοὺς
[364]   ὦσιν, ὁμολογοῦντες αὐτοὺς ἀμείνους εἶναι  τῶν   ἑτέρων. τούτων δὲ πάντων οἱ
[362]   καὶ δημοσίᾳ περιγίγνεσθαι καὶ πλεονεκτεῖν  τῶν   ἐχθρῶν, πλεονεκτοῦντα δὲ πλουτεῖν καὶ
[366]   θεῶν παῖδες ποιηταὶ καὶ προφῆται  τῶν   θεῶν γενόμενοι, οἳ ταῦτα οὕτως
[364]   καὶ ἀνάντη· οἱ δὲ τῆς  τῶν   θεῶν ὑπ’ ἀνθρώπων παραγωγῆς τὸν
[379]   ἀναίτιος· πολὺ γὰρ ἐλάττω τἀγαθὰ  τῶν   κακῶν ἡμῖν, καὶ τῶν μὲν
[382]   πρός τε τοὺς πολεμίους καὶ  τῶν   καλουμένων φίλων, ὅταν διὰ μανίαν
[374]   ὁπλιτικῆς τινος ἄλλης μάχης  τῶν   κατὰ πόλεμον ἱκανὸς ἔσται ἀγωνιστής,
[372]   ἱκανῶς· θρέψονται δὲ ἐκ μὲν  τῶν   κριθῶν ἄλφιτα σκευαζόμενοι, ἐκ δὲ
[365]   ταύτῃ ἰτέον, ὡς τὰ ἴχνη  τῶν   λόγων φέρει. ἐπὶ γὰρ τὸ
[365]   γὰρ ἄλλο οὐδὲν εὐπετές, (φήσομεν,  τῶν   μεγάλων· ἀλλ’ ὅμως, εἰ μέλλομεν
[367]   ἥττονι ἀσύμφορον. ἐπειδὴ οὖν ὡμολόγησας  τῶν   μεγίστων ἀγαθῶν εἶναι δικαιοσύνην,
[377]   ἐγώ, τὸ μέγιστον καὶ περὶ  τῶν   μεγίστων ψεῦδος εἰπὼν οὐ
[379]   τἀγαθὰ τῶν κακῶν ἡμῖν, καὶ  τῶν   μὲν ἀγαθῶν οὐδένα ἄλλον αἰτιατέον,
[367]   πάρες ἄλλοις ἐπαινεῖν· ὡς ἐγὼ  τῶν   μὲν ἄλλων ἀποδεχοίμην ἂν οὕτως
[379]   γε αἴτιον τὸ ἀγαθόν, ἀλλὰ  τῶν   μὲν εὖ ἐχόντων αἴτιον, τῶν
[383]   διδασκάλους ἐάσομεν ἐπὶ παιδείᾳ χρῆσθαι  τῶν   νέων, εἰ μέλλουσιν ἡμῖν οἱ
[365]   ἀκηκόαμεν ἔκ τε  τῶν   νόμων καὶ τῶν γενεαλογησάντων ποιητῶν,
[366]   ἀρξάμενοι, ὅσων λόγοι λελειμμένοι, μέχρι  τῶν   νῦν ἀνθρώπων οὐδεὶς πώποτε ἔψεξεν
[379]   κακῶν τε τέτυκται. τὴν δὲ  τῶν   ὅρκων καὶ σπονδῶν σύγχυσιν, ἣν
[363]   λόγῳ καὶ κατακλίναντες καὶ συμπόσιον  τῶν   ὁσίων κατασκευάσαντες ἐστεφανωμένους ποιοῦσιν τὸν
[382]   εἰδέναι ὅπῃ τἀληθὲς ἔχει περὶ  τῶν   παλαιῶν, ἀφομοιοῦντες τῷ ἀληθεῖ τὸ
[360]   εὐθὺς διαπράξασθαι τῶν ἀγγέλων γενέσθαι  τῶν   παρὰ τὸν βασιλέα, ἐλθόντα (δὲ
[380]   δ’ ἐγώ, εἷς ἂν εἴη  τῶν   περὶ θεοὺς νόμων τε καὶ
[369]   αὐτόσε προσθήσομεν τιν’ ἄλλον  τῶν   περὶ τὸ σῶμα θεραπευτήν; Πάνυ
[373]   δημιουργοί, τῶν τε ἄλλων (καὶ  τῶν   περὶ τὸν γυναικεῖον κόσμον. καὶ
[373]   λέγομεν; Οὕτως, ἔφη. Οὐκοῦν τῆς  τῶν   πλησίον χώρας ἡμῖν ἀποτμητέον, εἰ
[381]   ἐγώ, ἄριστε, λεγέτω ἡμῖν  τῶν   ποιητῶν, ὡς— θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότες
[374]   μὲν λαβὼν τι ἄλλο  τῶν   πολεμικῶν ὅπλων τε καὶ ὀργάνων
[366]   τε καὶ τελευτήσαντες, ὡς  τῶν   πολλῶν τε καὶ ἄκρων λεγόμενος
[372]   κριθῶν ἄλφιτα σκευαζόμενοι, ἐκ δὲ  τῶν   πυρῶν ἄλευρα, τὰ μὲν πέψαντες,
[373]   ἐργολάβοι, σκευῶν τε παντοδαπῶν δημιουργοί,  τῶν   τε ἄλλων (καὶ τῶν περὶ
[367]   μεγίστων ἀγαθῶν εἶναι δικαιοσύνην,  τῶν   τε ἀποβαινόντων ἀπ’ αὐτῶν ἕνεκα
[371]   καὶ τῶν ἄλλων διακόνων που  τῶν   τε εἰσαξόντων καὶ ἐξαξόντων ἕκαστα.
[372]   καὶ τραγήματά που παραθήσομεν αὐτοῖς  τῶν   τε σύκων καὶ ἐρεβίνθων καὶ
[366]   δέ, δῆλον· γὰρ πρῶτος  τῶν   τοιούτων εἰς δύναμιν ἐλθὼν πρῶτος
[369]   οἰκήσεως, τρίτη δὲ ἐσθῆτος καὶ  τῶν   τοιούτων. Εστι ταῦτα. Φέρε δή,
[380]   τὰ Τρωικὰ τι ἄλλο  τῶν   τοιούτων, οὐ θεοῦ ἔργα
[380]   εἱλήσεών τε καὶ ἀνέμων καὶ  τῶν   τοιούτων παθημάτων, ~οὐ τὸ ὑγιέστατον
[361]   μὴ τέγγεσθαι ὑπὸ κακοδοξίας καὶ  τῶν   ὑπ’ αὐτῆς γιγνομένων, ἀλλὰ ἴτω
[374]   δ’ ἐγώ, ὅσῳ μέγιστον τὸ  τῶν   φυλάκων ἔργον, (τοσούτῳ σχολῆς τε
[369]   μὴν πρώτη γε καὶ μεγίστη  τῶν   χρειῶν τῆς τροφῆς παρασκευὴ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/01/2006