Pages |
[358] |
δὲ
κακῷ
ὑπερβάλλειν
τὸ
ἀδικεῖσθαι
|
ἢ |
ἀγαθῷ
τὸ
ἀδικεῖν,
ὥστ’
ἐπειδὰν |
[357] |
τρόπῳ
ἄμεινόν
ἐστιν
δίκαιον
εἶναι
|
ἢ |
ἄδικον;
Ως
ἀληθῶς,
εἶπον,
ἔγωγ’ |
[365] |
οὐκ
ἄλλοθέν
τοι
αὐτοὺς
ἴσμεν
|
ἢ |
ἀκηκόαμεν
ἢ
ἔκ
τε
τῶν |
[375] |
θυμοειδὴς
εἴτε
ἵππος
εἴτε
κύων
|
ἢ |
ἄλλο
ὁτιοῦν
ζῷον;
ἢ
οὐκ |
[369] |
σίτου
παρασκευῇ
καὶ
ἄλλοις
κοινωνεῖν,
|
ἢ |
ἀμελήσαντα
ἑαυτῷ
μόνον
τέταρτον
μέρος |
[365] |
καὶ
ἀναθήμασιν
παράγεσθαι
ἀναπειθόμενοι,
οἷς
|
ἢ |
ἀμφότερα
ἢ
οὐδέτερα
πειστέον.
~εἰ |
[381] |
ἔχον
ἢ
φύσει
ἢ
τέχνῃ
|
ἢ |
ἀμφοτέροις
ἐλαχίστην
μεταβολὴν
ὑπ’
ἄλλου |
[381] |
χείρω
ποιεῖν
ὁπῃοῦν
ἢ
θεῶν
|
ἢ |
ἀνθρώπων;
Αδύνατον,
ἔφη.
Αδύνατον
ἄρα, |
[380] |
ποιοῦντα
περὶ
αὑτοῦ
τοιαῦτα
δοκεῖν,
|
ἢ |
ἁπλοῦν
τε
εἶναι
καὶ
πάντων |
[381] |
γε
φήσομεν
τὸν
θεὸν
κάλλους
|
ἢ |
ἀρετῆς
εἶναι.
Ορθότατα,
ἦν
δ’ |
[380] |
τι
ἐξίσταιτο
τῆς
αὑτοῦ
(ἰδέας,
|
ἢ |
αὐτὸ
ὑφ’
ἑαυτοῦ
μεθίστασθαι
ἢ |
[366] |
δώσομεν
ὧν
ἂν
ἐνθάδε
ἀδικήσωμεν,
|
ἢ |
αὐτοὶ
ἢ
παῖδες
παίδων.
Αλλ’ |
[363] |
ὥς
τέ
τευ
γάρ
φησιν
|
ἢ |
βασιλῆος
ἀμύμονος
ὅς
τε
θεουδὴς |
[366] |
ψυχῆς
ἢ
χρημάτων
ἢ
σώματος
|
ἢ |
γένους,
ἀλλὰ
μὴ
γελᾶν
ἐπαινουμένης |
[366] |
ἑκὼν
δίκαιος,
ἀλλ’
ὑπὸ
ἀνανδρίας
|
ἢ |
γήρως
ἤ
τινος
ἄλλης
ἀσθενείας |
[377] |
δὲ
μύθοις
πρὸς
τὰ
παιδία
|
ἢ |
γυμνασίοις
χρώμεθα.
Εστι
ταῦτα.
Τοῦτο |
[376] |
οὐ
μουσικῇ
πρότερον
ἀρξόμεθα
παιδεύοντες
|
ἢ |
γυμναστικῇ;
Πῶς
δ’
οὔ;
Μουσικῆς |
[377] |
ἔλεγον,
ὅτι
μουσικῆς
πρότερον
ἁπτέον
|
ἢ |
γυμναστικῆς.
Ορθῶς,
ἔφη.
Οὐκοῦν
οἶσθ’ |
[366] |
ἀδικίαν
οὐδ’
ἐπῄνεσεν
δικαιοσύνην
ἄλλως
|
ἢ |
δόξας
τε
καὶ
τιμὰς
καὶ |
[380] |
θεοῦ
ἔργα
ἐατέον
αὐτὰ
λέγειν,
|
ἢ |
εἰ
θεοῦ,
ἐξευρετέον
αὐτοῖς
σχεδὸν |
[365] |
τοι
αὐτοὺς
ἴσμεν
ἢ
ἀκηκόαμεν
|
ἢ |
ἔκ
τε
τῶν
νόμων
καὶ |
[366] |
τούτων
ἁπάντων
οὐδὲν
ἄλλο
αἴτιον
|
ἢ |
ἐκεῖνο,
ὅθενπερ
ἅπας
ὁ
λόγος |
[383] |
ἡμᾶς
ψεύδεσι
παράγειν
ἐν
λόγῳ
|
ἢ |
ἐν
ἔργῳ;
Συγχωρῶ.
Πολλὰ
ἄρα |
[381] |
τε
καὶ
κάλλιον
μεταβάλλει
ἑαυτὸν
|
ἢ |
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον
καὶ
τὸ |
[366] |
θείᾳ
φύσει
δυσχεραίνων
τὸ
ἀδικεῖν
|
ἢ |
ἐπιστήμην
λαβὼν
(ἀπέχεται
αὐτοῦ,
τῶν |
[382] |
θεὸς
ἐθέλοι
ἂν
ἢ
λόγῳ
|
ἢ |
ἔργῳ
φάντασμα
προτείνων;
Οὐκ
οἶδα, |
[381] |
ἑκὼν
αὑτὸν
χείρω
ποιεῖν
ὁπῃοῦν
|
ἢ |
θεῶν
ἢ
ἀνθρώπων;
Αδύνατον,
ἔφη. |
[360] |
δημιουργοὶ
ποιείτω—
οἷον
κυβερνήτης
ἄκρος
|
ἢ |
ἰατρὸς
~τά
τε
ἀδύνατα
ἐν |
[369] |
οἰκοδόμος,
ἄλλος
δέ
τις
ὑφάντης;
|
ἢ |
καὶ
σκυτοτόμον
αὐτόσε
προσθήσομεν
ἤ |
[359] |
ἐνόντα
νεκρόν,
ὡς
φαίνεσθαι
μείζω
|
ἢ |
κατ’
ἄνθρωπον,
τοῦτον
δὲ
ἄλλο |
[370] |
ἴσως,
ὦ
Σώκρατες,
οὕτω
ῥᾷον
|
ἢ |
κείνως.
Οὐδέν,
ἦν
δ’
ἐγώ, |
[374] |
τέχνην
ἡντινοῦν
ἐργαζόμενος,
πεττευτικὸς
δὲ
|
ἢ |
κυβευτικὸς
ἱκανῶς
οὐδ’
ἂν
εἷς |
[382] |
ἐγώ·
ψεύδεσθαι
θεὸς
ἐθέλοι
ἂν
|
ἢ |
λόγῳ
ἢ
ἔργῳ
φάντασμα
προτείνων; |
[382] |
δεῖ.
Αλλὰ
δι’
οἰκείων
ἄνοιαν
|
ἢ |
μανίαν;
Αλλ’
οὐδείς,
ἔφη,
τῶν |
[369] |
ἄλλος
ἄλλῳ,
εἴ
τι
μεταδίδωσιν,
|
ἢ |
μεταλαμβάνει,
οἰόμενος
αὑτῷ
ἄμεινον
εἶναι; |
[365] |
Οὐκοῦν,
εἰ
μὲν
μὴ
εἰσὶν
|
ἢ |
μηδὲν
αὐτοῖς
τῶν
ἀνθρωπίνων
μέλει, |
[358] |
ἀμείνων
ἄρα
ὁ
τοῦ
ἀδίκου
|
ἢ |
ὁ
τοῦ
δικαίου
βίος,
ὡς |
[370] |
εἷς
ὢν
πολλὰς
τέχνας
ἐργαζόμενος,
|
ἢ |
ὅταν
μίαν
εἷς;
Οταν,
ἦ |
[373] |
δὴ
καὶ
διακόνων
πλειόνων
δεησόμεθα·
|
ἢ |
οὐ
δοκεῖ
δεήσειν
παιδαγωγῶν,
τιτθῶν, |
[370] |
ἄλλος
ἐπ’
ἄλλου
ἔργου
πράξει.
|
ἢ |
οὐ
δοκεῖ
σοι;
Εμοιγε.
Τί |
[380] |
ἤ
τι
ἄλλο
τῶν
τοιούτων,
|
ἢ |
οὐ
θεοῦ
ἔργα
ἐατέον
αὐτὰ |
[371] |
ἡμῖν
γένεσιν
ἐμποιεῖ
τῇ
πόλει.
|
ἢ |
οὐ
καπήλους
καλοῦμεν
τοὺς
πρὸς |
[370] |
ὑφάντης
τε
καὶ
ὁ
σκυτοτόμος·
|
ἢ |
οὔ;
Αληθῆ.
Τέκτονες
δὴ
καὶ |
[376] |
Μουσικῆς
δ’
εἶπον,
τιθεῖς
λόγους,
|
ἢ |
οὔ;
Εγωγε.
Λόγων
δὲ
διττὸν |
[365] |
παράγεσθαι
ἀναπειθόμενοι,
οἷς
ἢ
ἀμφότερα
|
ἢ |
οὐδέτερα
πειστέον.
~εἰ
δ’
οὖν |
[375] |
κύων
ἢ
ἄλλο
ὁτιοῦν
ζῷον;
|
ἢ |
οὐκ
ἐννενόηκας
ὡς
(ἄμαχόν
τε |
[377] |
τε
μείζους
καὶ
τοὺς
ἐλάττους.
|
ἢ |
οὐκ
οἴει;
Εγωγ’
ἔφη·
ἀλλ’ |
[376] |
πώποτε
ὑπ’
αὐτοῦ
ἀγαθὸν
πεπόνθῃ.
|
ἢ |
οὔπω
τοῦτο
ἐθαύμασας;
Οὐ
πάνυ, |
[374] |
περὶ
πλείστου
ἐστὶν
εὖ
ἀπεργασθέντα;
|
ἢ |
οὕτω
ῥᾴδιον,
ὥστε
καὶ
γεωργῶν |
[382] |
εἴδωλον,
οὐ
πάνυ
(ἄκρατον
ψεῦδος.
|
ἢ |
οὐχ
οὕτω;
Πάνυ
μὲν
οὖν. |
[366] |
ἂν
ἐνθάδε
ἀδικήσωμεν,
ἢ
αὐτοὶ
|
ἢ |
παῖδες
παίδων.
Αλλ’
ὦ
φίλε, |
[369] |
γε
ἀναγκαιοτάτη
πόλις
ἐκ
τεττάρων
|
ἢ |
πέντε
ἀνδρῶν.
(Φαίνεται.
Τί
δὴ |
[374] |
τι
σκυτικῆς
δεῖ
μᾶλλον
κήδεσθαι
|
ἢ |
πολεμικῆς;
Οὐδαμῶς.
Αλλ’
ἄρα
τὸν |
[372] |
μενοι
τοὺς
παῖδας,
εὐλαβούμενοι
πενίαν
|
ἢ |
πόλεμον.
Καὶ
ὁ
Γλαύκων
ὑπολαβών, |
[364] |
τι
(ἀδίκημά
του
γέγονεν
αὐτοῦ
|
ἢ |
προγόνων,
ἀκεῖσθαι
μεθ’
ἡδονῶν
τε |
[373] |
τὸ
μετὰ
τοῦτο,
ὦ
Γλαύκων;
|
ἢ |
πῶς
ἔσται;
Οὕτως,
ἔφη.
Καὶ |
[373] |
σμικρὰ
δὴ
ἐξ
ἱκανῆς
ἔσται.
|
ἢ |
πῶς
λέγομεν;
Οὕτως,
ἔφη.
Οὐκοῦν |
[372] |
οἱ
οὕτω
παρεσκευασμένοι.
ἄλλο
τι
|
ἢ |
σῖτόν
τε
ποιοῦντες
καὶ
οἶνον |
[365] |
τὸ
Πότερον
δίκᾳ
τεῖχος
ὕψιον
|
ἢ |
σκολιαῖς
ἀπάταις
ἀναβὰς
καὶ
ἐμαυτὸν |
[376] |
ἵνα
μὴ
ἐῶμεν
ἱκανὸν
λόγον
|
ἢ |
συχνὸν
διεξίωμεν.
Καὶ
ὁ
τοῦ |
[366] |
δύναμις
ὑπάρχει
ψυχῆς
ἢ
χρημάτων
|
ἢ |
σώματος
ἢ
γένους,
ἀλλὰ
μὴ |
[380] |
ἔνεστιν,
τὰ
τῆς
Νιόβης
πάθη,
|
ἢ |
τὰ
Πελοπιδῶν
ἢ
τὰ
Τρωικὰ |
[377] |
αὐτῶν
τοῖς
μύθοις
πολὺ
μᾶλλον
|
ἢ |
τὰ
σώματα
ταῖς
χερσίν·
ὧν |
[380] |
Νιόβης
πάθη,
ἢ
τὰ
Πελοπιδῶν
|
ἢ |
τὰ
Τρωικὰ
ἤ
τι
ἄλλο |
[372] |
κατεσκεύαζες,
τί
ἂν
αὐτὰς
ἄλλο
|
ἢ |
ταῦτα
ἐχόρταζες;
Αλλὰ
πῶς
χρή, |
[370] |
δή,
ὦ
Αδείμαντε,
δεῖ
πολιτῶν
|
ἢ |
τεττάρων
ἐπὶ
τὰς
παρασκευὰς
ὧν |
[381] |
τὸ
καλῶς
ἔχον
ἢ
φύσει
|
ἢ |
τέχνῃ
ἢ
ἀμφοτέροις
ἐλαχίστην
μεταβολὴν |
[369] |
αὐτάρκης,
ἀλλὰ
πολλῶν
ὢν>
ἐνδεής·
|
ἢ |
τίν’
οἴει
ἀρχὴν
ἄλλην
πόλιν |
[362] |
μᾶλλον
προσήκειν
ἐκ
τῶν
εἰκότων
|
ἢ |
τὸν
δίκαιον.
οὕτω
φασίν,
ὦ |
[367] |
βίον
(οὐδὲν
ἄλλο
σκοπῶν
διελήλυθας
|
ἢ |
τοῦτο.
μὴ
οὖν
ἡμῖν
ἐνδείξῃ |
[362] |
ἀδίκῳ
παρεσκευάσθαι
τὸν
βίον
ἄμεινον
|
ἢ |
τῷ
δικαίῳ.
(Ταῦτ’
εἰπόντος
τοῦ |
[376] |
ἄλλῳ
φίλην
καὶ
ἐχθρὰν
διακρίνει
|
ἢ |
τῷ
τὴν
μὲν
καταμαθεῖν,
τὴν |
[380] |
ἢ
αὐτὸ
ὑφ’
ἑαυτοῦ
μεθίστασθαι
|
ἢ |
ὑπ’
ἄλλου;
Ανάγκη.
Οὐκοῦν
ὑπὸ |
[372] |
ἄρτους
ἐπὶ
κάλαμόν
τινα
παραβαλλόμενοι
|
ἢ |
φύλλα
καθαρά,
κατακλινέντες
ἐπὶ
στιβάδων |
[381] |
(Πᾶν
δὴ
τὸ
καλῶς
ἔχον
|
ἢ |
φύσει
ἢ
τέχνῃ
ἢ
ἀμφοτέροις |
[357] |
χρόνον
διὰ
ταύτας
γίγνεται
ἄλλο
|
ἢ |
χαίρειν
ἔχοντα;
Εμοιγε,
ἦν
δ’ |
[376] |
χρή.
Τίς
οὖν
ἡ
παιδεία;
|
ἢ |
χαλεπὸν
εὑρεῖν
βελτίω
τῆς
ὑπὸ |
[366] |
ᾧ
τις
δύναμις
ὑπάρχει
ψυχῆς
|
ἢ |
χρημάτων
ἢ
σώματος
ἢ
γένους, |
[357] |
πότερον
ἡμᾶς
βούλει
δοκεῖν
πεπεικέναι
|
ἢ |
ὡς
(ἀληθῶς
πεῖσαι
ὅτι
παντὶ |
[373] |
ἐσόμεθα
πολὺ
μᾶλλον
οὕτω
διαιτώμενοι
|
ἢ |
ὡς
τὸ
πρότερον;
Πολύ
γε. |