Pages |
[370] |
πόλις
ἂν
εἴη
ἔχουσα
πάντα
|
ταῦτα. |
Αλλὰ
μήν,
ἦν
δ’
ἐγώ, |
[378] |
αὖ
καὶ
ταῦτα
ἐρωτῴη
ἡμᾶς,
|
ταῦτα |
ἅττα
τ’
ἐστὶν
καὶ
τίνες |
[373] |
φλεγμαίνουσαν
πόλιν
θεωρήσωμεν·
οὐδὲν
ἀποκωλύει.
|
~(ταῦτα |
γὰρ
δή
τισιν,
ὡς
δοκεῖ, |
[357] |
τε
καὶ
ὁ
ἄλλος
χρηματισμός;
|
ταῦτα |
γὰρ
ἐπίπονα
φαῖμεν
ἄν,
ὠφελεῖν |
[375] |
φύλαξ
ἀγαθὸς
οὐ
μὴ
γένηται·
|
ταῦτα |
δὲ
ἀδυνάτοις
ἔοικεν,
καὶ
οὕτω |
[363] |
λείπεσθαι
τοῦ
ὁσίου
καὶ
εὐόρκου.
|
ταῦτα |
δὴ
καὶ
ἄλλα
τοιαῦτα
ἐγκωμιάζουσιν |
[376] |
νοῦν·
ὅτι
δέ
που
δρᾷ
|
ταῦτα, |
δῆλον.
Αλλὰ
μὴν
κομψόν
γε |
[357] |
~Πολιτεία
(Εγὼ
μὲν
οὖν
|
ταῦτα |
εἰπὼν
ᾤμην
λόγου
ἀπηλλάχθαι·
τὸ |
[380] |
παντὶ
τρόπῳ
μήτε
τινὰ
λέγειν
|
ταῦτα |
ἐν
τῇ
αὑτοῦ
πόλει,
εἰ |
[378] |
ἀλλ’
εἴ
τις
αὖ
καὶ
|
ταῦτα |
ἐρωτῴη
ἡμᾶς,
ταῦτα
ἅττα
τ’ |
[372] |
τί
ἂν
αὐτὰς
ἄλλο
ἢ
|
ταῦτα |
ἐχόρταζες;
Αλλὰ
πῶς
χρή,
ἦν |
[380] |
ἦν
δὲ
δὴ
ὁ
δρῶν
|
ταῦτα |
θεός,
οὐκ
ἐατέον
λέγειν
τὸν |
[360] |
διὰ
τὸν
τοῦ
ἀδικεῖσθαι
φόβον.
|
ταῦτα |
μὲν
οὖν
δὴ
οὕτω.
(Τὴν |
[362] |
νῷ
εἶχόν
τι
λέγειν
πρὸς
|
ταῦτα, |
ὁ
δὲ
ἀδελφὸς
αὐτοῦ
Αδείμαντος, |
[366] |
προφῆται
τῶν
θεῶν
γενόμενοι,
οἳ
|
ταῦτα |
οὕτως
ἔχειν
μηνύουσιν.
Κατὰ
τίνα |
[381] |
παθημάτων
ἥκιστα
ἀλλοιοῦται.
Εστι
δὴ
|
ταῦτα. |
(Πᾶν
δὴ
τὸ
καλῶς
ἔχον |
[362] |
οἷς
ἂν
ἐθέλῃ,
καὶ
παρὰ
|
ταῦτα |
πάντα
ὠφελεῖσθαι
κερδαίνοντα
τῷ
μὴ |
[363] |
δοξαζομένων
δὲ
ἀδίκων
διῆλθε
τιμωρήματα,
|
ταῦτα |
περὶ
τῶν
ἀδίκων
λέγουσιν,
ἄλλα |
[375] |
ἡμεῖς
οὐκ
ᾠήθημεν,
ἔχουσαι
τἀναντία
|
ταῦτα. |
Ποῦ
δή;
Ιδοι
μὲν
ἄν |
[380] |
ἐάν
τις
ποιῇ
ἐν
οἷς
|
ταῦτα |
τὰ
ἰαμβεῖα
ἔνεστιν,
τὰ
τῆς |
[377] |
παιδία
ἢ
γυμνασίοις
χρώμεθα.
Εστι
|
ταῦτα. |
Τοῦτο
δὴ
ἔλεγον,
ὅτι
μουσικῆς |
[369] |
ἐσθῆτος
καὶ
τῶν
τοιούτων.
Εστι
|
ταῦτα. |
Φέρε
δή,
ἦν
δ’
ἐγώ, |