Pages |
[364] |
θυσίαις
τε
καὶ
ἐπῳδαῖς,
εἴτε
|
τι |
(ἀδίκημά
του
γέγονεν
αὐτοῦ
ἢ |
[370] |
οὗ
ἐπεισαγωγίμων
μὴ
δεήσεται,
σχεδόν
|
τι |
ἀδύνατον.
Αδύνατον
γάρ.
Προσδεήσει
ἄρα |
[371] |
ἀσθενέστατοι
τὰ
σώματα
καὶ
ἀχρεῖοί
|
τι |
ἄλλο
ἔργον
πράττειν.
αὐτοῦ
γὰρ |
[374] |
(καὶ
ἀσπίδα
μὲν
λαβὼν
ἤ
|
τι |
ἄλλο
τῶν
πολεμικῶν
ὅπλων
τε |
[380] |
Πελοπιδῶν
ἢ
τὰ
Τρωικὰ
ἤ
|
τι |
ἄλλο
τῶν
τοιούτων,
ἢ
οὐ |
[369] |
ἀρκέσει
ἐπὶ
τοσαύτην
παρασκευήν;
ἄλλο
|
τι |
γεωργὸς
μὲν
εἷς,
ὁ
δὲ |
[371] |
μὲν
ἀντ’
ἀργυρίου
ἀλλάξασθαι
τοῖς
|
τι |
δεομένοις
ἀποδόσθαι,
τοῖς
δὲ
ἀντὶ |
[371] |
ἀντὶ
αὖ
ἀργυρίου
διαλλάττειν
ὅσοι
|
τι |
δέονται
πρίασθαι.
Αὕτη
ἄρα,
ἦν |
[358] |
ἐπεὶ
ἔμοιγε,
ὦ
Σώκρατες,
οὔ
|
τι |
δοκεῖ
οὕτως·
ἀπορῶ
μέντοι
διατεθρυλημένος |
[370] |
ἄν
πω
πάνυ
γε
μέγα
|
τι |
εἴη,
εἰ
αὐτοῖς
βουκόλους
τε |
[357] |
μοι·
ἆρά
σοι
δοκεῖ
τοιόνδε
|
τι |
εἶναι
ἀγαθόν,
ὃ
δεξαίμεθ’
ἂν |
[357] |
Εμοιγε,
ἦν
δ’
ἐγώ,
δοκεῖ
|
τι |
εἶναι
τοιοῦτον.
(Τί
δέ;
ὃ |
[380] |
δὲ
τόδε;
οὐκ
ἀνάγκη,
εἴπερ
|
τι |
ἐξίσταιτο
τῆς
αὑτοῦ
(ἰδέας,
ἢ |
[381] |
ἀνδρειοτάτην
καὶ
φρονιμωτάτην
ἥκιστ’
ἄν
|
τι |
ἔξωθεν
πάθος
ταράξειέν
τε
καὶ |
[361] |
δικαιοσύνην,
καὶ
ἐὰν
ἄρα
σφάλληταί
|
τι, |
ἐπανορθοῦσθαι
δυνατῷ
εἶναι,
λέγειν
τε |
[382] |
μανίαν
ἤ
τινα
ἄνοιαν
κακόν
|
τι |
ἐπιχειρῶσιν
πράττειν,
τότε
ἀποτροπῆς
ἕνεκα |
[357] |
Ναί,
εἶπον.
Τρίτον
δὲ
ὁρᾷς
|
τι, |
ἔφη,
εἶδος
ἀγαθοῦ,
ἐν
ᾧ |
[372] |
διαιτήσονται
οἱ
οὕτω
παρεσκευασμένοι.
ἄλλο
|
τι |
ἢ
σῖτόν
τε
ποιοῦντες
καὶ |
[375] |
γὰρ
οὖν,
ἔφη.
Οἴει
οὖν
|
τι, |
ἦν
δ’
ἐγώ,
διαφέρειν
φύσιν |
[373] |
ἦν
δ’
ἐγώ,
μήτ’
εἴ
|
τι |
κακὸν
μήτ’
εἰ
ἀγαθὸν
ὁ |
[362] |
μὲν
αὖ
ἐν
νῷ
εἶχόν
|
τι |
λέγειν
πρὸς
ταῦτα,
ὁ
δὲ |
[378] |
ὀλιγίστους,
θυσαμένους
οὐ
χοῖρον
ἀλλά
|
τι |
μέγα
καὶ
ἄπορον
θῦμα,
ὅπως |
[369] |
Μεταδίδωσι
δὴ
ἄλλος
ἄλλῳ,
εἴ
|
τι |
μεταδίδωσιν,
ἢ
μεταλαμβάνει,
οἰόμενος
αὑτῷ |
[361] |
ὄντι
πρὸς
τὸ
πείθειν,
ἐάν
|
τι |
μηνύηται
τῶν
ἀδικημάτων,
καὶ
βιάσασθαι |
[362] |
παρείη·
ὥστε
καὶ
σύ,
εἴ
|
τι |
ὅδε
ἐλλείπει,
ἐπάμυνε.
καίτοι
ἐμέ |
[371] |
ταῖς
ὀρθῶς
οἰκουμέναις
πόλεσι
σχεδόν
|
τι |
οἱ
ἀσθενέστατοι
τὰ
σώματα
καὶ |
[379] |
Ο
δὲ
μὴ
βλάπτει
κακόν
|
τι |
ποιεῖ;
Οὐδὲ
τοῦτο.
Ο
δέ |
[376] |
παιδευθήσονται
τίνα
τρόπον;
καὶ
ἆρά
|
τι |
προὔργου
ἡμῖν
ἐστιν
αὐτὸ
σκοποῦσι |
[374] |
Καὶ
μάλα,
ἔφη.
Η
οὖν
|
τι |
σκυτικῆς
δεῖ
μᾶλλον
κήδεσθαι
ἢ |
[373] |
μείζονος
τῆς
πόλεως
δεῖ
οὔ
|
τι |
σμικρῷ,
~(ἀλλ’
ὅλῳ
στρατοπέδῳ,
ὃ |
[359] |
πολλοῦ
γενομένου
καὶ
σεισμοῦ
ῥαγῆναί
|
τι |
τῆς
γῆς
καὶ
γενέσθαι
χάσμα |
[382] |
γε
ἐν
τοῖς
λόγοις
μίμημά
|
τι |
τοῦ
ἐν
τῇ
ψυχῇ
ἐστὶν |
[371] |
ὁ
γεωργὸς
εἰς
τὴν
ἀγοράν
|
τι |
ὧν
ποιεῖ,
ἤ
τις
ἄλλος |