Pages |
[366] |
αὐτῶν
γιγνομένας·
αὐτὸ
δ’
ἑκάτερον
|
τῇ |
αὑτοῦ
δυνάμει
τί
δρᾷ,
τῇ |
[381] |
αὐτῶν
μένει
ἀεὶ
ἁπλῶς
ἐν
|
τῇ |
αὑτοῦ
μορφῇ.
Απασα,
ἔφη,
ἀνάγκη |
[380] |
μήτε
τινὰ
λέγειν
ταῦτα
ἐν
|
τῇ |
αὑτοῦ
πόλει,
εἰ
μέλλει
εὐνομήσεσθαι, |
[367] |
καὶ
ὅσ’
ἄλλα
ἀγαθὰ
γόνιμα
|
τῇ |
αὑτῶν
φύσει
ἀλλ’
οὐ
δόξῃ |
[359] |
αἰσθοίμεθα,
εἰ
τοιόνδε
(ποιή(
σαιμεν
|
τῇ |
διανοίᾳ·
δόντες
ἐξουσίαν
ἑκατέρῳ
ποιεῖν |
[360] |
ἀδαμάντινος,
ὃς
ἂν
μείνειεν
ἐν
|
τῇ |
δικαιοσύνῃ
καὶ
τολμήσειεν
ἀπέχεσθαι
τῶν |
[378] |
γ’
ἔφην,
ὦ
Αδείμαντε,
ἐν
|
τῇ |
ἡμετέρᾳ
πόλει.
οὐδὲ
λεκτέον
νέῳ |
[378] |
Ηφαίστου
ῥίψεις
ὑπὸ
πατρός,
μέλλοντος
|
τῇ |
μητρὶ
τυπτομένῃ
ἀμυνεῖν,
καὶ
θεομαχίας |
[368] |
τί
τοιοῦτον,
ὦ
(Σώκρατες,
ἐν
|
τῇ |
περὶ
τὸ
δίκαιον
ζητήσει
καθορᾷς; |
[362] |
βουλεύματα,
πρῶτον
μὲν
ἄρχειν
ἐν
|
τῇ |
πόλει
δοκοῦντι
δικαίῳ
εἶναι,
ἔπειτα |
[371] |
χρεία
καπήλων
ἡμῖν
γένεσιν
ἐμποιεῖ
|
τῇ |
πόλει.
ἢ
οὐ
καπήλους
καλοῦμεν |
[371] |
τῶν
ἄλλων
δημιουργῶν
δεῖ
ἡμῖν
|
τῇ |
πόλει.
Πλειόνων
γάρ.
Καὶ
δὴ |
[371] |
Τί
δὲ
δή;
ἐν
αὐτῇ
|
τῇ |
πόλει
πῶς
ἀλλήλοις
μεταδώσουσιν
ὧν |
[372] |
ἐν
αὐτῶν
τούτων
χρείᾳ
τινὶ
|
τῇ |
πρὸς
ἀλλήλους.
Αλλ’
ἴσως,
ἦν |
[373] |
προσδεησόμεθα·
τοῦτο
γὰρ
ἡμῖν
ἐν
|
τῇ |
προτέρᾳ
πόλει
οὐκ
ἐνῆν—
ἔδει |
[369] |
κοινωνούς
τε
καὶ
βοηθούς,
ταύτῃ
|
τῇ |
συνοικίᾳ
ἐθέμεθα
πόλιν
ὄνομα·
ἦ |
[361] |
ἰατρὸς
~τά
τε
ἀδύνατα
ἐν
|
τῇ |
τέχνῃ
καὶ
τὰ
δυνατὰ
διαισθάνεται, |
[370] |
δὲ
τρία,
τὸ
μὲν
ἐπὶ
|
τῇ |
τῆς
οἰκίας
παρασκευῇ
διατρίβειν,
τὸ |
[369] |
τὴν
τοῦ
μείζονος
ὁμοιότητα
ἐν
|
τῇ |
τοῦ
ἐλάττονος
ἰδέᾳ
ἐπισκοποῦντες.
Αλλά |
[366] |
τῇ
αὑτοῦ
δυνάμει
τί
δρᾷ,
|
τῇ |
τοῦ
ἔχοντος
ψυχῇ
ἐνόν,
καὶ |
[359] |
ἄλλο
μὲν
οὐδέν,
περὶ
δὲ
|
(τῇ |
χειρὶ
χρυσοῦν
δακτύλιον
ὄν<
τα> |
[382] |
ἀληθῶς
ψεῦδος
καλοῖτο,
ἡ
ἐν
|
τῇ |
ψυχῇ
ἄγνοια
ἡ
τοῦ
ἐψευσμένου· |
[382] |
λόγοις
μίμημά
τι
τοῦ
ἐν
|
τῇ |
ψυχῇ
ἐστὶν
παθήματος
καὶ
ὕστερον |
[382] |
λέγειν·
ἐγὼ
δὲ
λέγω
ὅτι
|
τῇ |
ψυχῇ
περὶ
τὰ
ὄντα
ψεύδεσθαί |
[358] |
αὐτὸ
καθ’
αὑτὸ
ἐνὸν
ἐν
|
τῇ |
ψυχῇ,
τοὺς
δὲ
μισθοὺς
καὶ |