HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
δεύτερον 2
δεύτερος 1
δέωνται 1
δὴ 63
δή 19
δῆλα 1
Δῆλον 3

Fréquences [« »]
61 ἔφη
57 τὰ
60 τοῦ
63 δὴ
66 οὖν
73 ἐν
75 ἂν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre II

δὴ

Pages

[359]   καταβῆναι καὶ ἰδεῖν ἄλλα τε δὴ ἃ μυθολογοῦσιν θαυμαστὰ καὶ ἵππον

[369]   γάρ; Πάνυ μὲν οὖν. Μεταδίδωσι δὴ ἄλλος ἄλλῳ, εἴ τι μεταδίδωσιν,

[376]   μὲν οὖν, ἔφη. Οὗτος μὲν δὴ ἂν οὕτως ὑπάρχοι. θρέψονται δὲ

[357]   ὁ γὰρ Γλαύκων ἀεί τε δὴ ἀνδρειότατος ὢν τυγχάνει πρὸς ἅπαντα,

[369]   Οὐδεμίαν, ἦ δ’ ὅς. (Οὕτω δὴ ἄρα παραλαμβάνων ἄλλος ἄλλον, ἐπ’

[359]   ἀδικεῖν μήτ’ ἀδικεῖσθαι· καὶ ἐντεῦθεν δὴ ἄρξασθαι νόμους τίθεσθαι καὶ συνθήκας

[371]   ἂν δέωνται. Δεῖ γάρ. Πλειόνων δὴ γεωργῶν τε καὶ τῶν ἄλλων

[371]   ἦ γάρ; Ναί. Καὶ ἐμπόρων δὴ δεησόμεθα. Πάνυ γε Καὶ ἐὰν

[377]   γυμνασίοις χρώμεθα. Εστι ταῦτα. Τοῦτο δὴ ἔλεγον, ὅτι μουσικῆς πρότερον ἁπτέον

[372]   βολβοὺς καὶ λάχανά γε, οἷα δὴ ἐν ἀγροῖς ἑψήματα, ἑψήσονται. καὶ

[371]   ὧν ἂν ἕκαστοι ἐργάζωνται; ὧν δὴ ἕνεκα καὶ κοινωνίαν ποιησάμενοι πόλιν

[373]   ἱκανὴ τρέφειν τοὺς τότε, σμικρὰ δὴ ἐξ ἱκανῆς ἔσται. ἢ πῶς

[374]   ἐπιτήδευμα; Πῶς δ’ οὔ; Ημέτερον δὴ ἔργον ἂν εἴη, ὡς ἔοικεν,

[360]   δὲ μή, οὔ. τίς οὖν δὴ ἡ διάστασις; ἥδε· μηδὲν ἀφαιρῶμεν

[381]   Πῶς δ’ οὔ; Ταύτῃ μὲν δὴ ἥκιστα ἂν πολλὰς μορφὰς ἴσχοι

[371]   ὅτι πωλοῦντες καὶ ὠνούμενοι. Αγορὰ δὴ ἡμῖν καὶ νόμισμα σύμβολον τῆς

[376]   ἂν οὕτως ὑπάρχοι. θρέψονται δὲ δὴ ἡμῖν οὗτοι καὶ παιδευθήσονται τίνα

[374]   μήτε οἰκοδόμον ἀλλὰ σκυτοτόμον, ἵνα δὴ ἡμῖν τὸ τῆς σκυτικῆς ἔργον

[377]   αὐτούς; Οὐδ’ ὁπωστιοῦν παρήσομεν. Πρῶτον δὴ ἡμῖν, ὡς ἔοικεν, ἐπιστατητέον τοῖς

[365]   πλεονεκτοῦντες δίκην μὴ διδόναι. Αλλὰ δὴ θεοὺς οὔτε λανθάνειν οὔτε βιάσασθαι

[378]   καὶ ἀμετάστατα φιλεῖ γίγνεσθαι· ὧν δὴ ἴσως ἕνεκα περὶ παντὸς ποιητέον

[373]   καὶ ἕκαστα τούτων παντοδαπά. καὶ δὴ καὶ ἃ τὸ πρῶτον ἐλέγομεν

[363]   τοῦ ὁσίου καὶ εὐόρκου. ταῦτα δὴ καὶ ἄλλα τοιαῦτα ἐγκωμιάζουσιν δικαιοσύνην·

[373]   περὶ τὸν γυναικεῖον κόσμον. καὶ δὴ καὶ διακόνων πλειόνων δεησόμεθα· ἢ

[376]   δεῖν εἶναι; Τιθῶμεν, ἔφη. Φιλόσοφος δὴ καὶ θυμοειδὴς καὶ ταχὺς καὶ

[373]   καὶ τἆλλα σκεύη, καὶ ὄψα δὴ καὶ μύρα καὶ θυμιάματα καὶ

[377]   παντὸς ἔργου μέγιστον, ἄλλως (τε δὴ καὶ νέῳ καὶ ἁπαλῷ ὁτῳοῦν;

[357]   ὢν τυγχάνει πρὸς ἅπαντα, καὶ δὴ καὶ τότε τοῦ Θρασυμάχου τὴν

[371]   τῇ πόλει. Πλειόνων γάρ. Καὶ δὴ καὶ τῶν ἄλλων διακόνων που

[370]   σκυτοτόμος· ἢ οὔ; Αληθῆ. Τέκτονες δὴ καὶ χαλκῆς καὶ τοιοῦτοί τινες

[361]   (βίος ἐπιμένει. λεκτέον οὖν· καὶ δὴ κἂν ἀγροικοτέρως λέγηται, μὴ ἐμὲ

[377]   γε τοιαῦτα μέμφεσθαι. ἀλλὰ πῶς δὴ λέγομεν καὶ ποῖα; Πρῶτον μέν,

[380]   μάλ’ ἔφη, ἀπόχρη. (Τί δὲ δὴ ὁ δεύτερος ὅδε; ἆρα γόητα

[380]   οἱ δίκην διδόντες, ἦν δὲ δὴ ὁ δρῶν ταῦτα θεός, οὐκ

[360]   ἔσεσθαι ἀδικεῖν, ἀδικεῖν. λυσιτελεῖν γὰρ δὴ οἴεται πᾶς ἀνὴρ πολὺ (μᾶλλον

[369]   ζῆν ἕνεκα. Παντάπασί γε. Δευτέρα δὴ οἰκήσεως, τρίτη δὲ ἐσθῆτος καὶ

[369]   ἢ πέντε ἀνδρῶν. (Φαίνεται. Τί δὴ οὖν; ἕνα ἕκαστον τούτων δεῖ

[382]   ὅς, οὕτως ἔχει. Κατὰ τί δὴ οὖν τούτων τῷ θεῷ τὸ

[360]   ἀδικεῖσθαι φόβον. ταῦτα μὲν οὖν δὴ οὕτω. (Τὴν δὲ κρίσιν αὐτὴν

[361]   τιμῶν ἕνεκα τοιοῦτος εἴη. γυμνωτέος δὴ πάντων πλὴν δικαιοσύνης καὶ ποιητέος

[366]   καὶ ἄκρων λεγόμενος λόγος; ἐκ δὴ πάντων τῶν (εἰρη( μένων τίς

[374]   καιροὺς καλῶς ἀπεργάσεσθαι· τὰ δὲ δὴ περὶ τὸν πόλεμον πότερον οὐ

[371]   γάρ; Πάνυ μὲν οὖν. Πλήρωμα δὴ πόλεώς εἰσιν, ὡς ἔοικε, καὶ

[363]   φησίν, μαλλοῖς καταβεβρίθασι, καὶ ἄλλα δὴ πολλὰ ἀγαθὰ τούτων ἐχόμενα. παραπλήσια

[371]   ἐπὶ τοὺς πόνους ἔχωσιν· οἳ δὴ πωλοῦντες τὴν τῆς ἰσχύος χρείαν,

[375]   δὲ ἀδυνάτοις ἔοικεν, καὶ οὕτω (δὴ συμβαίνει ἀγαθὸν φύλακα ἀδύνατον γενέσθαι.

[371]   ἦ γάρ; Δοκεῖ μοι. Δεῖ δὴ τὰ οἴκοι μὴ μόνον ἑαυτοῖς

[381]   ἄλλων παθημάτων ἥκιστα ἀλλοιοῦται. Εστι δὴ ταῦτα. (Πᾶν δὴ τὸ καλῶς

[359]   τε καὶ δίκαιον· καὶ εἶναι δὴ ταύτην γένεσίν τε καὶ οὐσίαν

[365]   εἰσὶ δὲ καὶ τελευτήσασιν, ἃς δὴ τελετὰς καλοῦσιν, αἳ τῶν ἐκεῖ

[367]   Καὶ ἐγὼ ἀκούσας, ἀεὶ μὲν δὴ τὴν φύσιν τοῦ τε Γλαύκωνος

[361]   ἀλλ’ εἶναι ἀγαθὸν ἐθέλοντα. ἀφαιρετέον δὴ τὸ δοκεῖν. εἰ γὰρ δόξει

[382]   μισεῖται. Δοκεῖ μοι. Τί δὲ δὴ τὸ ἐν τοῖς λόγοις (ψεῦδος)

[381]   ἀλλοιοῦται. Εστι δὴ ταῦτα. (Πᾶν δὴ τὸ καλῶς ἔχον ἢ φύσει

[373]   ἀνάγκη, ἔφη, ὦ Σώκρατες. Πολεμήσομεν δὴ τὸ μετὰ τοῦτο, ὦ Γλαύκων;

[377]   καὶ τοὺς ἐλάττους. δεῖ γὰρ δὴ τὸν αὐτὸν τύπον εἶναι καὶ

[377]   καὶ ἁπαλῷ ὁτῳοῦν; μάλιστα γὰρ δὴ τότε πλάττεται, καὶ ἐνδύεται τύπος

[378]   (ὡς ἐτιμωρήσατο αὐτόν. τὰ δὲ δὴ τοῦ Κρόνου ἔργα καὶ πάθη

[379]   μύθους. Ορθῶς, ἔφη· ἀλλ’ αὐτὸ δὴ τοῦτο, οἱ τύποι περὶ θεολογίας

[370]   ἐν παρέργου μέρει. Ανάγκη. Εκ δὴ τούτων πλείω τε ἕκαστα γίγνεται

[365]   καὶ κύριον εὐδαιμονίας, ἐπὶ τοῦτο δὴ τρεπτέον ὅλως· πρόθυρα μὲν καὶ

[382]   Πάνυ μὲν οὖν. Τὸ μὲν δὴ τῷ ὄντι ψεῦδος οὐ μόνον

[359]   γὰρ ἄν. ἡ μὲν οὖν δὴ φύσις δικαιοσύνης, ὦ Σώκρατες, αὕτη

Pages
[359]	καταβῆναι καὶ ἰδεῖν ἄλλα τε	δὴ	ἃ μυθολογοῦσιν θαυμαστὰ καὶ ἵππον
[369]	γάρ; Πάνυ μὲν οὖν. Μεταδίδωσι	δὴ	ἄλλος ἄλλῳ, εἴ τι μεταδίδωσιν,
[376]	μὲν οὖν, ἔφη. Οὗτος μὲν	δὴ	ἂν οὕτως ὑπάρχοι. θρέψονται δὲ
[357]	ὁ γὰρ Γλαύκων ἀεί τε	δὴ	ἀνδρειότατος ὢν τυγχάνει πρὸς ἅπαντα,
[369]	Οὐδεμίαν, ἦ δ’ ὅς. (Οὕτω	δὴ	ἄρα παραλαμβάνων ἄλλος ἄλλον, ἐπ’
[359]	ἀδικεῖν μήτ’ ἀδικεῖσθαι· καὶ ἐντεῦθεν	δὴ	ἄρξασθαι νόμους τίθεσθαι καὶ συνθήκας
[371]	ἂν δέωνται. Δεῖ γάρ. Πλειόνων	δὴ	γεωργῶν τε καὶ τῶν ἄλλων
[371]	ἦ γάρ; Ναί. Καὶ ἐμπόρων	δὴ	δεησόμεθα. Πάνυ γε Καὶ ἐὰν
[377]	γυμνασίοις χρώμεθα. Εστι ταῦτα. Τοῦτο	δὴ	ἔλεγον, ὅτι μουσικῆς πρότερον ἁπτέον
[372]	βολβοὺς καὶ λάχανά γε, οἷα	δὴ	ἐν ἀγροῖς ἑψήματα, ἑψήσονται. καὶ
[371]	ὧν ἂν ἕκαστοι ἐργάζωνται; ὧν	δὴ	ἕνεκα καὶ κοινωνίαν ποιησάμενοι πόλιν
[373]	ἱκανὴ τρέφειν τοὺς τότε, σμικρὰ	δὴ	ἐξ ἱκανῆς ἔσται. ἢ πῶς
[374]	ἐπιτήδευμα; Πῶς δ’ οὔ; Ημέτερον	δὴ	ἔργον ἂν εἴη, ὡς ἔοικεν,
[360]	δὲ μή, οὔ. τίς οὖν	δὴ	ἡ διάστασις; ἥδε· μηδὲν ἀφαιρῶμεν
[381]	Πῶς δ’ οὔ; Ταύτῃ μὲν	δὴ	ἥκιστα ἂν πολλὰς μορφὰς ἴσχοι
[371]	ὅτι πωλοῦντες καὶ ὠνούμενοι. Αγορὰ	δὴ	ἡμῖν καὶ νόμισμα σύμβολον τῆς
[376]	ἂν οὕτως ὑπάρχοι. θρέψονται δὲ	δὴ	ἡμῖν οὗτοι καὶ παιδευθήσονται τίνα
[374]	μήτε οἰκοδόμον ἀλλὰ σκυτοτόμον, ἵνα	δὴ	ἡμῖν τὸ τῆς σκυτικῆς ἔργον
[377]	αὐτούς; Οὐδ’ ὁπωστιοῦν παρήσομεν. Πρῶτον	δὴ	ἡμῖν, ὡς ἔοικεν, ἐπιστατητέον τοῖς
[365]	πλεονεκτοῦντες δίκην μὴ διδόναι. Αλλὰ	δὴ	θεοὺς οὔτε λανθάνειν οὔτε βιάσασθαι
[378]	καὶ ἀμετάστατα φιλεῖ γίγνεσθαι· ὧν	δὴ	ἴσως ἕνεκα περὶ παντὸς ποιητέον
[373]	καὶ ἕκαστα τούτων παντοδαπά. καὶ	δὴ	καὶ ἃ τὸ πρῶτον ἐλέγομεν
[363]	τοῦ ὁσίου καὶ εὐόρκου. ταῦτα	δὴ	καὶ ἄλλα τοιαῦτα ἐγκωμιάζουσιν δικαιοσύνην·
[373]	περὶ τὸν γυναικεῖον κόσμον. καὶ	δὴ	καὶ διακόνων πλειόνων δεησόμεθα· ἢ
[376]	δεῖν εἶναι; Τιθῶμεν, ἔφη. Φιλόσοφος	δὴ	καὶ θυμοειδὴς καὶ ταχὺς καὶ
[373]	καὶ τἆλλα σκεύη, καὶ ὄψα	δὴ	καὶ μύρα καὶ θυμιάματα καὶ
[377]	παντὸς ἔργου μέγιστον, ἄλλως (τε	δὴ	καὶ νέῳ καὶ ἁπαλῷ ὁτῳοῦν;
[357]	ὢν τυγχάνει πρὸς ἅπαντα, καὶ	δὴ	καὶ τότε τοῦ Θρασυμάχου τὴν
[371]	τῇ πόλει. Πλειόνων γάρ. Καὶ	δὴ	καὶ τῶν ἄλλων διακόνων που
[370]	σκυτοτόμος· ἢ οὔ; Αληθῆ. Τέκτονες	δὴ	καὶ χαλκῆς καὶ τοιοῦτοί τινες
[361]	(βίος ἐπιμένει. λεκτέον οὖν· καὶ	δὴ	κἂν ἀγροικοτέρως λέγηται, μὴ ἐμὲ
[377]	γε τοιαῦτα μέμφεσθαι. ἀλλὰ πῶς	δὴ	λέγομεν καὶ ποῖα; Πρῶτον μέν,
[380]	μάλ’ ἔφη, ἀπόχρη. (Τί δὲ	δὴ	ὁ δεύτερος ὅδε; ἆρα γόητα
[380]	οἱ δίκην διδόντες, ἦν δὲ	δὴ	ὁ δρῶν ταῦτα θεός, οὐκ
[360]	ἔσεσθαι ἀδικεῖν, ἀδικεῖν. λυσιτελεῖν γὰρ	δὴ	οἴεται πᾶς ἀνὴρ πολὺ (μᾶλλον
[369]	ζῆν ἕνεκα. Παντάπασί γε. Δευτέρα	δὴ	οἰκήσεως, τρίτη δὲ ἐσθῆτος καὶ
[369]	ἢ πέντε ἀνδρῶν. (Φαίνεται. Τί	δὴ	οὖν; ἕνα ἕκαστον τούτων δεῖ
[382]	ὅς, οὕτως ἔχει. Κατὰ τί	δὴ	οὖν τούτων τῷ θεῷ τὸ
[360]	ἀδικεῖσθαι φόβον. ταῦτα μὲν οὖν	δὴ	οὕτω. (Τὴν δὲ κρίσιν αὐτὴν
[361]	τιμῶν ἕνεκα τοιοῦτος εἴη. γυμνωτέος	δὴ	πάντων πλὴν δικαιοσύνης καὶ ποιητέος
[366]	καὶ ἄκρων λεγόμενος λόγος; ἐκ	δὴ	πάντων τῶν (εἰρη( μένων τίς
[374]	καιροὺς καλῶς ἀπεργάσεσθαι· τὰ δὲ	δὴ	περὶ τὸν πόλεμον πότερον οὐ
[371]	γάρ; Πάνυ μὲν οὖν. Πλήρωμα	δὴ	πόλεώς εἰσιν, ὡς ἔοικε, καὶ
[363]	φησίν, μαλλοῖς καταβεβρίθασι, καὶ ἄλλα	δὴ	πολλὰ ἀγαθὰ τούτων ἐχόμενα. παραπλήσια
[371]	ἐπὶ τοὺς πόνους ἔχωσιν· οἳ	δὴ	πωλοῦντες τὴν τῆς ἰσχύος χρείαν,
[375]	δὲ ἀδυνάτοις ἔοικεν, καὶ οὕτω	(δὴ	συμβαίνει ἀγαθὸν φύλακα ἀδύνατον γενέσθαι.
[371]	ἦ γάρ; Δοκεῖ μοι. Δεῖ	δὴ	τὰ οἴκοι μὴ μόνον ἑαυτοῖς
[381]	ἄλλων παθημάτων ἥκιστα ἀλλοιοῦται. Εστι	δὴ	ταῦτα. (Πᾶν δὴ τὸ καλῶς
[359]	τε καὶ δίκαιον· καὶ εἶναι	δὴ	ταύτην γένεσίν τε καὶ οὐσίαν
[365]	εἰσὶ δὲ καὶ τελευτήσασιν, ἃς	δὴ	τελετὰς καλοῦσιν, αἳ τῶν ἐκεῖ
[367]	Καὶ ἐγὼ ἀκούσας, ἀεὶ μὲν	δὴ	τὴν φύσιν τοῦ τε Γλαύκωνος
[361]	ἀλλ’ εἶναι ἀγαθὸν ἐθέλοντα. ἀφαιρετέον	δὴ	τὸ δοκεῖν. εἰ γὰρ δόξει
[382]	μισεῖται. Δοκεῖ μοι. Τί δὲ	δὴ	τὸ ἐν τοῖς λόγοις (ψεῦδος)
[381]	ἀλλοιοῦται. Εστι δὴ ταῦτα. (Πᾶν	δὴ	τὸ καλῶς ἔχον ἢ φύσει
[373]	ἀνάγκη, ἔφη, ὦ Σώκρατες. Πολεμήσομεν	δὴ	τὸ μετὰ τοῦτο, ὦ Γλαύκων;
[377]	καὶ τοὺς ἐλάττους. δεῖ γὰρ	δὴ	τὸν αὐτὸν τύπον εἶναι καὶ
[377]	καὶ ἁπαλῷ ὁτῳοῦν; μάλιστα γὰρ	δὴ	τότε πλάττεται, καὶ ἐνδύεται τύπος
[378]	(ὡς ἐτιμωρήσατο αὐτόν. τὰ δὲ	δὴ	τοῦ Κρόνου ἔργα καὶ πάθη
[379]	μύθους. Ορθῶς, ἔφη· ἀλλ’ αὐτὸ	δὴ	τοῦτο, οἱ τύποι περὶ θεολογίας
[370]	ἐν παρέργου μέρει. Ανάγκη. Εκ	δὴ	τούτων πλείω τε ἕκαστα γίγνεται
[365]	καὶ κύριον εὐδαιμονίας, ἐπὶ τοῦτο	δὴ	τρεπτέον ὅλως· πρόθυρα μὲν καὶ
[382]	Πάνυ μὲν οὖν. Τὸ μὲν	δὴ	τῷ ὄντι ψεῦδος οὐ μόνον
[359]	γὰρ ἄν. ἡ μὲν οὖν	δὴ	φύσις δικαιοσύνης, ὦ Σώκρατες, αὕτη

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 18/01/2006