Alphabétiquement     [«   »]
τῇ 25
τηλικοῦτος 1
Τὴν 1
τὴν 51
τήν 2
τῆς 29
Τί 14
Fréquences     [«    »]
50 ἐγώ
50 εἶναι
47 μὴ
51 τὴν
53 ἦν
53 τὸν
55 γὰρ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre II

τὴν


Pages
[371]   γὰρ δεῖ μένοντας (αὐτοὺς περὶ  τὴν   ἀγορὰν τὰ μὲν ἀντ’ ἀργυρίου
[371]   οὖν κομίσας γεωργὸς εἰς  τὴν   ἀγοράν τι ὧν ποιεῖ,
[369]   αὐτῆς ἴδοιμεν ἂν γιγνομένην καὶ  τὴν   ἀδικίαν; Τάχ’ ἄν, δ’
[360]   πᾶς ἀνὴρ πολὺ (μᾶλλον ἰδίᾳ  τὴν   ἀδικίαν τῆς δικαιοσύνης, ἀληθῆ οἰόμενος,
[379]   Ομήρου οὔτ’ ἄλλου (ποιητοῦ ταύτην  τὴν   ἁμαρτίαν περὶ τοὺς θεοὺς ἀνοήτως
[381]   δ’ οὔ; Ψυχὴν δὲ οὐ  τὴν   ἀνδρειοτάτην καὶ φρονιμωτάτην ἥκιστ’ ἄν
[357]   δὴ καὶ τότε τοῦ Θρασυμάχου  τὴν   ἀπόρρησιν οὐκ ἀπεδέξατο, ἀλλ’ ἔφη·
[360]   ἐπιθέμενον τῷ βασιλεῖ ἀποκτεῖναι καὶ  τὴν   ἀρχὴν οὕτω κατασχεῖν. εἰ οὖν
[368]   παῖδες ἐκείνου τοῦ ἀνδρός,  τὴν   ἀρχὴν τῶν ἐλεγείων ἐποίησεν
[360]   τὸν βασιλέα, ἐλθόντα (δὲ καὶ  τὴν   γυναῖκα αὐτοῦ μοιχεύσαντα, μετ’ ἐκείνης
[376]   τῷ τὴν μὲν καταμαθεῖν,  τὴν   δὲ ἀγνοῆσαι. καίτοι πῶς οὐκ
[365]   περὶ ἐμαυτὸν σκιαγραφίαν ἀρετῆς περιγραπτέον,  τὴν   δὲ τοῦ σοφωτάτου Αρχιλόχου ἀλώπεκα
[371]   διανοίας μὴ πάνυ ἀξιοκοινώνητοι ὦσιν,  τὴν   δὲ τοῦ σώματος ἰσχὺν ἱκανὴν
[379]   ἀγαθῶν τε κακῶν τε τέτυκται.  τὴν   δὲ τῶν ὅρκων καὶ σπονδῶν
[371]   οἳ τοῦτο ὁρῶντες ἑαυτοὺς ἐπὶ  τὴν   διακονίαν τάττουσιν ταύτην, ἐν μὲν
[369]   γιγνομένην πόλιν θεασαίμεθα λόγῳ, καὶ  τὴν   δικαιοσύνην αὐτῆς ἴδοιμεν ἂν γιγνομένην
[357]   δή; Εν ποίῳ, ἔφη, τούτων  τὴν   δικαιοσύνην τιθεῖς; ~(Εγὼ μὲν οἶμαι,
[360]   τοῦ δακτυλίου εἰ ταύτην ἔχοι  τὴν   δύναμιν, καὶ αὐτῷ οὕτω συμβαίνειν,
[367]   ἀδικίας λέγοιεν ἄν, μεταστρέφοντες αὐτοῖν  τὴν   δύναμιν φορτικῶς, ὥς γέ μοι
[374]   οὐδ’ ἔσται χρήσιμον τῷ μήτε  τὴν   ἐπιστήμην ἑκάστου λαβόντι μήτε τὴν
[371]   προσδεήσεται τῶν ἐπιστημόνων τῆς περὶ  τὴν   θάλατταν ἐργασίας. Συχνῶν μέντοι. Τί
[361]   ἐρρωμένως ἑκάτερον ὥσπερ ἀνδριάντα εἰς  τὴν   κρίσιν ἐκκαθαίρεις τοῖν ἀνδροῖν. Ως
[368]   Γλαύκωνος ἐραστής, εὐδοκιμήσαντας περὶ  τὴν   Μεγαροῖ μάχην, εἰπών— παῖδες Αρίστωνος,
[361]   μηδὲν γὰρ ἀδικῶν δόξαν ἐχέτω  τὴν   μεγίστην ἀδικίας, ἵνα βεβασανισμένος
[361]   ἀλλ’ ἐατέον τὰ μέγιστα ἀδικοῦντα  τὴν   μεγίστην δόξαν αὑτῷ (παρεσκευακέναι εἰς
[374]   τὴν ἐπιστήμην ἑκάστου λαβόντι μήτε  τὴν   μελέτην ἱκανὴν παρασχομένῳ; Πολλοῦ γὰρ
[364]   κακίας πέρι, εὐπετείας διδόντες, ὡς  τὴν   μὲν κακότητα καὶ ἰλαδὸν ἔστιν
[376]   καὶ ἐχθρὰν διακρίνει τῷ  τὴν   μὲν καταμαθεῖν, τὴν δὲ ἀγνοῆσαι.
[372]   ἡδέως συνόντες ἀλλήλοις, οὐχ ὑπὲρ  τὴν   οὐσίαν (ποιού( μενοι τοὺς παῖδας,
[359]   ἀδίκῳ εἰς ταὐτὸν ἰόντα διὰ  τὴν   πλεονεξίαν, πᾶσα φύσις διώκειν
[373]   τήν τε ζωγραφίαν κινητέον καὶ  τὴν   ποικιλίαν, καὶ χρυσὸν καὶ ἐλέφαντα
[373]   ἔφη. Οὐκοῦν μείζονά τε αὖ  τὴν   πόλιν δεῖ ποιεῖν· ἐκείνη γὰρ
[370]   δ’ ἐγώ, κατοικίσαι γε αὐτὴν  τὴν   πόλιν εἰς τοιοῦτον τόπον οὗ
[378]   Ομηρος πεποίηκεν οὐ παραδεκτέον εἰς  τὴν   πόλιν, οὔτ’ ἐν ὑπονοίαις πεποιημένας
[378]   γε δεῖ ἡμῖν τοὺς μέλλοντας  τὴν   πόλιν φυλάξειν αἴσχιστον νομίζειν τὸ
[374]   ἅπαντες ὡμολογήσαμεν καλῶς, ἡνίκα ἐπλάττομεν  τὴν   πόλιν· ὡμολογοῦμεν δέ που, εἰ
[376]   προὔργου εἶναι εἰς τοῦτο ταύτην  τὴν   σκέψιν. Μὰ Δία, ἦν δ’
[360]   οὕτω συμβαίνειν, στρέφοντι μὲν εἴσω  τὴν   σφενδόνην ἀδήλῳ γίγνεσθαι, ἔξω δὲ
[360]   ἐπιψηλαφῶντα τὸν δακτύλιον στρέψαι ἔξω  τὴν   σφενδόνην, καὶ στρέψαντα φανερὸν γενέσθαι.
[359]   οὖν μετὰ τῶν ἄλλων τυχεῖν  τὴν   σφενδόνην τοῦ δακτυλίου περιαγαγόντα πρὸς
[361]   δοτέον οὖν τῷ τελέως ἀδίκῳ  τὴν   τελεωτάτην ἀδικίαν, καὶ οὐκ ἀφαιρετέον
[371]   πόνους ἔχωσιν· οἳ δὴ πωλοῦντες  τὴν   τῆς ἰσχύος χρείαν, τὴν τιμὴν
[371]   πωλοῦντες τὴν τῆς ἰσχύος χρείαν,  τὴν   τιμὴν ταύτην μισθὸν καλοῦντες, κέκληνται,
[383]   ἐπαινοῦντες, ἀλλὰ τοῦτο οὐκ ἐπαινεσόμεθα,  τὴν   τοῦ ἐνυπνίου πομπὴν ὑπὸ Διὸς
[359]   νόμῳ δὲ βίᾳ παράγεται ἐπὶ  τὴν   τοῦ ἴσου τιμήν. εἴη δ’
[369]   ἐπισκεψώμεθα καὶ ἐν ἑνὶ ἑκάστῳ,  τὴν   τοῦ μείζονος ὁμοιότητα ἐν τῇ
[370]   γὰρ οἶμαι ἐθέλει τὸ πραττόμενον  τὴν   τοῦ πράττοντος σχολὴν περιμένειν, ἀλλ’
[370]   πάνυ (ὅμοιος ἑκάστῳ, ἀλλὰ διαφέρων  τὴν   φύσιν, ἄλλος ἐπ’ ἄλλου ἔργου
[376]   καὶ ταχὺς καὶ ἰσχυρὸς ἡμῖν  τὴν   φύσιν ἔσται μέλλων καλὸς
[375]   τῷ θυμοειδεῖ ἔτι προσγενέσθαι φιλόσοφος  τὴν   φύσιν; ~(Πῶς δή; ἔφη· οὐ
[367]   ἐγὼ ἀκούσας, ἀεὶ μὲν δὴ  τὴν   φύσιν τοῦ τε Γλαύκωνος καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/01/2006