Pages |
[367] |
τοῦτ’
οὖν
αὐτὸ
ἐπαίνεσον
δικαιοσύνης,
|
ὃ |
αὐτὴ
δι’
αὑτὴν
τὸν
ἔχοντα |
[357] |
τι
εἶναι
τοιοῦτον.
(Τί
δέ;
|
ὃ |
αὐτό
τε
αὑτοῦ
χάριν
ἀγαπῶμεν |
[357] |
εἴη.
Οὐ
τοίνυν,
ἔφη,
ποιεῖς
|
ὃ |
βούλει.
λέγε
γάρ
μοι·
ἆρά |
[379] |
ἔμπλειοι,
ὁ
μὲν
ἐσθλῶν,
αὐτὰρ
|
ὃ |
δειλῶν·
καὶ
ᾧ
μὲν
ἂν |
[357] |
δοκεῖ
τοιόνδε
τι
εἶναι
ἀγαθόν,
|
ὃ |
δεξαίμεθ’
ἂν
ἔχειν
οὐ
τῶν |
[374] |
τι
σμικρῷ,
~(ἀλλ’
ὅλῳ
στρατοπέδῳ,
|
ὃ |
ἐξελθὸν
ὑπὲρ
τῆς
οὐσίας
ἁπάσης |
[374] |
ἑκάστῳ
ὡσαύτως
ἓν
ἀπεδίδομεν,
πρὸς
|
ὃ |
ἐπεφύκει
ἕκαστος
καὶ
ἐφ’
ᾧ |
[369] |
γενομένου
αὐτοῦ
ἐλπὶς
εὐπετέστερον
ἰδεῖν
|
ὃ |
ζητοῦμεν;
(Πολύ
γε.
Δοκεῖ
οὖν |
[376] |
ἐγώ,
ἐν
τοῖς
κυσὶν
κατόψει,
|
ὃ |
καὶ
ἄξιον
θαυμάσαι
τοῦ
θηρίου. |
[358] |
δ’
ἐγώ,
ἐν
τῷ
καλλίστῳ,
|
ὃ |
καὶ
δι’
αὑτὸ
καὶ
διὰ |
[362] |
ἦ
δ’
ὅς,
οὐκ
εἴρηται
|
ὃ |
μάλιστα
ἔδει
ῥηθῆναι.
Οὐκοῦν,
ἦν |
[378] |
κρίνειν
ὅτι
τε
ὑπόνοια
καὶ
|
ὃ |
μή,
ἀλλ’
ἃ
ἂν
τηλικοῦτος |
[379] |
Οὔ
μοι
δοκεῖ.
Αρ’
οὖν
|
ὃ |
μὴ
βλαβερὸν
βλάπτει;
Οὐδαμῶς.
Ο |
[358] |
πολλοῖς,
ἀλλὰ
τοῦ
ἐπιπόνου
εἴδους,
|
ὃ |
μισθῶν
θ’
ἕνεκα
καὶ
εὐδοκιμήσεων |
[382] |
Αλλὰ
μὴν
ὀρθότατά
γ’
ἄν,
|
ὃ |
νυνδὴ
ἔλεγον,
τοῦτο
ὡς
ἀληθῶς |
[359] |
ταὐτὸν
ἰόντα
διὰ
τὴν
πλεονεξίαν,
|
ὃ |
πᾶσα
φύσις
διώκειν
πέφυκεν
ὡς |
[358] |
ἀκούων;
(Κάλλιστα,
ἔφη,
λέγεις·
καὶ
|
ὃ |
πρῶτον
ἔφην
ἐρεῖν,
περὶ
τούτου |