Pages
[379]	τι ποιεῖ; Οὐδὲ τοῦτο. Ο	δέ	γε μηδὲν κακὸν ποιεῖ οὐδ’
[366]	ἀδικεῖν, ἀδυνατῶν αὐτὸ δρᾶν. ὡς	δέ,	δῆλον· ὁ γὰρ πρῶτος τῶν
[371]	εἰσαξόντων καὶ ἐξαξόντων ἕκαστα. οὗτοι	δέ	εἰσιν ἔμποροι· ἦ γάρ; Ναί.
[374]	ἐλέγομεν διαμαχεῖται τοῖς ἐπιοῦσιν. Τί	δέ;	ἦ δ’ ὅς· αὐτοὶ οὐχ
[382]	καὶ γοητεύοντες; Ισως, ἔφη. ~(Τί	δέ;	ἦν δ’ ἐγώ· ψεύδεσθαι θεὸς
[368]	γάρ μοι ἀδύνατος εἶναι— σημεῖον	δέ	μοι, ὅτι ἃ πρὸς Θρασύμαχον
[357]	δοκεῖ τι εἶναι τοιοῦτον. (Τί	δέ;	ὃ αὐτό τε αὑτοῦ χάριν
[370]	οὐ δοκεῖ σοι; Εμοιγε. Τί	δέ;	πότερον κάλλιον πράττοι ἄν τις
[376]	τούτου προσέσχον τὸν νοῦν· ὅτι	δέ	που δρᾷ ταῦτα, δῆλον. Αλλὰ
[374]	ἡνίκα ἐπλάττομεν τὴν πόλιν· ὡμολογοῦμεν	δέ	που, εἰ μέμνησαι, ἀδύνατον ἕνα
[376]	τοῦ πολλοῦ χρόνου ηὑρημένης; ἔστιν	δέ	που ἡ μὲν ἐπὶ σώμασι
[368]	ἔστι μὲν ἀνδρὸς ἑνός, ἔστι	δέ	που καὶ ὅλης πόλεως; Πάνυ
[362]	μοι δοκεῖ βούλεσθαι Γλαύκων. λέγουσι	δέ	που καὶ παρακελεύονται πατέρες τε
[377]	τοῖς παιδίοις μύθους λέγομεν; τοῦτο	δέ	που ὡς τὸ ὅλον εἰπεῖν
[364]	ὅτι καὶ ἐκεῖνος εἶπεν— λιστοὶ	δέ	τε καὶ θεοὶ αὐτοί, καὶ
[369]	εἷς, ὁ δὲ οἰκοδόμος, ἄλλος	δέ	τις ὑφάντης; ἢ καὶ σκυτοτόμον
[379]	κακοῦ αἴτιον; Πῶς γάρ; Τί	δέ;	ὠφέλιμον τὸ ἀγαθόν; Ναί. Αἴτιον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/01/2006