HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τινῶν 1
τίς 4
Τίς 1
τις 30
τισιν 2
τιτθῶν 1
τό 4

Fréquences [« »]
30 γάρ
29 οἱ
29 τῆς
30 τις
31 ὦ
33 τι
33 τοῖς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre II

τις

Pages

[371]   ἀγοράν τι ὧν ποιεῖ, ἤ τις ἄλλος τῶν δημιουργῶν, μὴ εἰς

[374]   οὕτω ῥᾴδιον, ὥστε καὶ γεωργῶν τις ἅμα πολεμικὸς ἔσται καὶ σκυτοτομῶν

[365]   ἐπιπτόμενοι συλλογίσασθαι ἐξ αὐτῶν ποῖός τις ἂν (ὢν καὶ πῇ πορευθεὶς

[378]   γάρ, ἔφη, λόγον. ἀλλ’ εἴ τις αὖ καὶ ταῦτα ἐρωτῴη ἡμᾶς,

[373]   τῶν ἄλλων βοσκημάτων παμπόλλων, εἴ τις αὐτὰ ἔδεται· ἦ γάρ; Πῶς

[379]   ὤν, ἀεὶ δήπου ἀποδοτέον, ἐάντέ τις αὐτὸν ἐν ἔπεσιν ποιῇ ἐάντε

[377]   καὶ ἐνδύεται τύπος ὃν ἄν τις βούληται ἐνσημήνασθαι ἑκάστῳ. Κομιδῇ μὲν

[368]   αὐτοῦ, οἵανπερ ἂν εἰ προσέταξέ τις γράμματα σμικρὰ πόρρωθεν ἀναγνῶναι μὴ

[366]   Σώκρατες, δικαιοσύνην τιμᾶν ἐθέλειν ᾧ τις δύναμις ὑπάρχει ψυχῆς ἢ χρημάτων

[372]   εἶναι ἣν διεληλύθαμεν, ὥσπερ ὑγιής τις· εἰ δ’ αὖ βούλεσθε, καὶ

[370]   δέ; πότερον κάλλιον πράττοι ἄν τις εἷς ὢν πολλὰς τέχνας ἐργαζόμενος,

[368]   μὴ πάνυ ὀξὺ βλέπουσιν, ἔπειτά τις ἐνενόησεν, ὅτι τὰ αὐτὰ γράμματα

[376]   τοὺς οἰκείους καὶ γνωρίμους πρᾷός τις ἔσεσθαι, φύσει φιλόσοφον καὶ φιλομαθῆ

[366]   ἀκούοντα; ὡς δή τοι εἴ τις ἔχει ψευδῆ μὲν ἀποφῆναι ἃ

[378]   μὲν σιγᾶσθαι, εἰ δὲ ἀνάγκη τις ἦν λέγειν, δι’ ἀπορρήτων ἀκούειν

[366]   ἀλλ’ οἶδεν ὅτι πλὴν εἴ τις θείᾳ φύσει δυσχεραίνων τὸ ἀδικεῖν

[375]   Ποῦ δή; Ιδοι μὲν ἄν τις καὶ ἐν ἄλλοις ζῴοις, οὐ

[377]   ψεύδηται. Τί τοῦτο; (Οταν εἰκάζῃ τις κακῶς (οὐσίαν) τῷ λόγῳ, περὶ

[377]   μέμφεσθαι, ἄλλως τε καὶ ἐάν τις μὴ καλῶς ψεύδηται. Τί τοῦτο;

[358]   γὰρ τίνος ἂν μᾶλλον πολλάκις τις νοῦν ἔχων χαίροι λέγων καὶ

[360]   μέγα τοῦτο τεκμήριον ἂν φαίη τις ὅτι οὐδεὶς ἑκὼν δίκαιος ἀλλ’

[365]   καὶ ποικίλην. Αλλὰ γάρ, φησί τις, οὐ ῥᾴδιον ἀεὶ λανθάνειν κακὸν

[380]   δῶμα παμπήδην θέλῃ. ἀλλ’ ἐάν τις ποιῇ ἐν οἷς ταῦτα τὰ

[383]   τὸν παῖδα τὸν ἐμόν— (ὅταν τις τοιαῦτα λέγῃ περὶ θεῶν, χαλεπανοῦμέν

[360]   τοιούτου λόγου λέγων· ἐπεὶ εἴ τις τοιαύτης ἐξουσίας ἐπιλαβόμενος μηδέν ποτε

[367]   Θρασύμαχός τε καὶ ἄλλος πού τις ὑπὲρ δικαιοσύνης τε καὶ ἀδικίας

[364]   παρατρωπῶσ’ ἄνθρωποι λισσόμενοι, ὅτε κέν τις ὑπερβήῃ καὶ ἁμάρτῃ. βίβλων δὲ

[369]   ὁ δὲ οἰκοδόμος, ἄλλος δέ τις ὑφάντης; ἢ καὶ σκυτοτόμον αὐτόσε

[379]   ἣν ὁ Πάνδαρος συνέχεεν, ἐάν τις φῇ δι’ Αθηνᾶς τε καὶ

[358]   ἀδικία δ’ ἐπαινεῖται· ἀλλ’ ἐγώ τις, ὡς ἔοικε, δυσμαθής. (Ιθι δή,

Pages
[371]	ἀγοράν τι ὧν ποιεῖ, ἤ	τις	ἄλλος τῶν δημιουργῶν, μὴ εἰς
[374]	οὕτω ῥᾴδιον, ὥστε καὶ γεωργῶν	τις	ἅμα πολεμικὸς ἔσται καὶ σκυτοτομῶν
[365]	ἐπιπτόμενοι συλλογίσασθαι ἐξ αὐτῶν ποῖός	τις	ἂν (ὢν καὶ πῇ πορευθεὶς
[378]	γάρ, ἔφη, λόγον. ἀλλ’ εἴ	τις	αὖ καὶ ταῦτα ἐρωτῴη ἡμᾶς,
[373]	τῶν ἄλλων βοσκημάτων παμπόλλων, εἴ	τις	αὐτὰ ἔδεται· ἦ γάρ; Πῶς
[379]	ὤν, ἀεὶ δήπου ἀποδοτέον, ἐάντέ	τις	αὐτὸν ἐν ἔπεσιν ποιῇ ἐάντε
[377]	καὶ ἐνδύεται τύπος ὃν ἄν	τις	βούληται ἐνσημήνασθαι ἑκάστῳ. Κομιδῇ μὲν
[368]	αὐτοῦ, οἵανπερ ἂν εἰ προσέταξέ	τις	γράμματα σμικρὰ πόρρωθεν ἀναγνῶναι μὴ
[366]	Σώκρατες, δικαιοσύνην τιμᾶν ἐθέλειν ᾧ	τις	δύναμις ὑπάρχει ψυχῆς ἢ χρημάτων
[372]	εἶναι ἣν διεληλύθαμεν, ὥσπερ ὑγιής	τις·	εἰ δ’ αὖ βούλεσθε, καὶ
[370]	δέ; πότερον κάλλιον πράττοι ἄν	τις	εἷς ὢν πολλὰς τέχνας ἐργαζόμενος,
[368]	μὴ πάνυ ὀξὺ βλέπουσιν, ἔπειτά	τις	ἐνενόησεν, ὅτι τὰ αὐτὰ γράμματα
[376]	τοὺς οἰκείους καὶ γνωρίμους πρᾷός	τις	ἔσεσθαι, φύσει φιλόσοφον καὶ φιλομαθῆ
[366]	ἀκούοντα; ὡς δή τοι εἴ	τις	ἔχει ψευδῆ μὲν ἀποφῆναι ἃ
[378]	μὲν σιγᾶσθαι, εἰ δὲ ἀνάγκη	τις	ἦν λέγειν, δι’ ἀπορρήτων ἀκούειν
[366]	ἀλλ’ οἶδεν ὅτι πλὴν εἴ	τις	θείᾳ φύσει δυσχεραίνων τὸ ἀδικεῖν
[375]	Ποῦ δή; Ιδοι μὲν ἄν	τις	καὶ ἐν ἄλλοις ζῴοις, οὐ
[377]	ψεύδηται. Τί τοῦτο; (Οταν εἰκάζῃ	τις	κακῶς (οὐσίαν) τῷ λόγῳ, περὶ
[377]	μέμφεσθαι, ἄλλως τε καὶ ἐάν	τις	μὴ καλῶς ψεύδηται. Τί τοῦτο;
[358]	γὰρ τίνος ἂν μᾶλλον πολλάκις	τις	νοῦν ἔχων χαίροι λέγων καὶ
[360]	μέγα τοῦτο τεκμήριον ἂν φαίη	τις	ὅτι οὐδεὶς ἑκὼν δίκαιος ἀλλ’
[365]	καὶ ποικίλην. Αλλὰ γάρ, φησί	τις,	οὐ ῥᾴδιον ἀεὶ λανθάνειν κακὸν
[380]	δῶμα παμπήδην θέλῃ. ἀλλ’ ἐάν	τις	ποιῇ ἐν οἷς ταῦτα τὰ
[383]	τὸν παῖδα τὸν ἐμόν— (ὅταν	τις	τοιαῦτα λέγῃ περὶ θεῶν, χαλεπανοῦμέν
[360]	τοιούτου λόγου λέγων· ἐπεὶ εἴ	τις	τοιαύτης ἐξουσίας ἐπιλαβόμενος μηδέν ποτε
[367]	Θρασύμαχός τε καὶ ἄλλος πού	τις	ὑπὲρ δικαιοσύνης τε καὶ ἀδικίας
[364]	παρατρωπῶσ’ ἄνθρωποι λισσόμενοι, ὅτε κέν	τις	ὑπερβήῃ καὶ ἁμάρτῃ. βίβλων δὲ
[369]	ὁ δὲ οἰκοδόμος, ἄλλος δέ	τις	ὑφάντης; ἢ καὶ σκυτοτόμον αὐτόσε
[379]	ἣν ὁ Πάνδαρος συνέχεεν, ἐάν	τις	φῇ δι’ Αθηνᾶς τε καὶ
[358]	ἀδικία δ’ ἐπαινεῖται· ἀλλ’ ἐγώ	τις,	ὡς ἔοικε, δυσμαθής. (Ιθι δή,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 18/01/2006