Pages |
[362] |
τῷ
μὴ
δυσχεραίνειν
τὸ
ἀδικεῖν·
|
εἰς |
ἀγῶνας
τοίνυν
ἰόντα
καὶ
ἰδίᾳ |
[363] |
παρὰ
θεῶν
διδόασιν
τοῖς
δικαίοις·
|
εἰς |
Αιδου
γὰρ
ἀγαγόντες
τῷ
λόγῳ |
[374] |
οὖν
οὐ
καὶ
φύσεως
ἐπιτηδείας
|
εἰς |
αὐτὸ
τὸ
ἐπιτήδευμα;
Πῶς
δ’ |
[361] |
τὴν
μεγίστην
δόξαν
αὑτῷ
(παρεσκευακέναι
|
εἰς |
δικαιοσύνην,
καὶ
ἐὰν
ἄρα
σφάλληταί |
[361] |
μεγίστην
ἀδικίας,
ἵνα
ᾖ
βεβασανισμένος
|
εἰς |
δικαιοσύνην
τῷ
μὴ
τέγγεσθαι
ὑπὸ |
[366] |
ὁ
γὰρ
πρῶτος
τῶν
τοιούτων
|
εἰς |
δύναμιν
ἐλθὼν
πρῶτος
ἀδικεῖ,
καθ’ |
[381] |
ἰνδαλλόμενοι,
ἵνα
μὴ
ἅμα
μὲν
|
εἰς |
θεοὺς
βλασφημῶσιν,
ἅμα
δὲ
τοὺς |
[363] |
ἀναγκάζουσι
φέρειν,
ἔτι
τε
ζῶντας
|
(εἰς |
κακὰς
δόξας
ἄγοντες,
ἅπερ
Γλαύκων |
[369] |
ἄλλου
χρείᾳ,
πολλῶν
δεόμενοι,
πολλοὺς
|
εἰς |
μίαν
οἴκησιν
ἀγείραντες
κοινωνούς
τε |
[362] |
γαμεῖν
ὁπόθεν
ἂν
βούληται,
ἐκδιδόναι
|
εἰς |
οὓς
ἂν
βούληται,
συμβάλλειν,
κοινωνεῖν |
[363] |
δὲ
ἀνοσίους
αὖ
καὶ
ἀδίκους
|
εἰς |
πηλόν
τινα
κατορύττουσιν
ἐν
Αιδου |
[374] |
τε
καὶ
ποῖαι
φύσεις
ἐπιτήδειαι
|
εἰς |
πόλεως
φυλακήν.
Ημέτερον
μέντοι.
Μὰ |
[380] |
(καὶ)
ἀλλάττοντα
τὸ
αὑτοῦ
εἶδος
|
εἰς |
πολλὰς
μορφάς,
τοτὲ
δὲ
ἡμᾶς |
[360] |
ὅτι
βούλοιτο
λαμβάνειν,
(καὶ
εἰσιόντι
|
εἰς |
τὰς
οἰκίας
συγγίγνεσθαι
ὅτῳ
βούλοιτο, |
[359] |
ἂν
τὸν
δίκαιον
τῷ
ἀδίκῳ
|
εἰς |
ταὐτὸν
ἰόντα
διὰ
τὴν
πλεονεξίαν, |
[371] |
(Αν
οὖν
κομίσας
ὁ
γεωργὸς
|
εἰς |
τὴν
ἀγοράν
τι
ὧν
ποιεῖ, |
[361] |
ὡς
ἐρρωμένως
ἑκάτερον
ὥσπερ
ἀνδριάντα
|
εἰς |
τὴν
κρίσιν
ἐκκαθαίρεις
τοῖν
ἀνδροῖν. |
[378] |
ὅσας
Ομηρος
πεποίηκεν
οὐ
παραδεκτέον
|
εἰς |
τὴν
πόλιν,
οὔτ’
ἐν
ὑπονοίαις |
[381] |
ἔοικε,
κάλλιστος
καὶ
ἄριστος
ὢν
|
εἰς |
τὸ
δυνατὸν
ἕκαστος
αὐτῶν
μένει |
[360] |
τῆς
δικαιοσύνης,
ἀλλὰ
τέλεον
ἑκάτερον
|
εἰς |
τὸ
ἑαυτοῦ
ἐπιτήδευμα
τιθῶμεν.
πρῶτον |
[359] |
τοῦ
δακτυλίου
περιαγαγόντα
πρὸς
ἑαυτὸν
|
εἰς |
τὸ
εἴσω
τῆς
χειρός,
~τούτου |
[361] |
ὢν
δὲ
δίκαιος,
ἵνα
ἀμφότεροι
|
εἰς |
τὸ
ἔσχατον
ἐληλυθότες,
ὁ
μὲν |
[370] |
κατοικίσαι
γε
αὐτὴν
τὴν
πόλιν
|
εἰς |
τοιοῦτον
τόπον
οὗ
ἐπεισαγωγίμων
μὴ |
[371] |
τις
ἄλλος
τῶν
δημιουργῶν,
μὴ
|
εἰς |
τὸν
αὐτὸν
χρόνον
ἥκῃ
τοῖς |
[357] |
ἡδοναὶ
ὅσαι
ἀβλαβεῖς
καὶ
μηδὲν
|
εἰς |
τὸν
ἔπειτα
χρόνον
διὰ
ταύτας |
[376] |
ἔφη,
ἔγωγε
προσδοκῶ
προὔργου
εἶναι
|
εἰς |
τοῦτο
ταύτην
τὴν
σκέψιν.
Μὰ |
[368] |
(ἥσθην
καὶ
εἶπον·
Οὐ
κακῶς
|
εἰς |
ὑμᾶς,
ὦ
παῖδες
ἐκείνου
τοῦ |
[375] |
ἐγώ,
διαφέρειν
φύσιν
γενναίου
σκύλακος
|
εἰς |
φυλακὴν
νεανίσκου
εὐγενοῦς;
Τὸ
ποῖον |