Alphabétiquement     [«   »]
τολμήσειεν 1
τομένῳ 1
τόν 1
τὸν 53
τόπον 2
τοσαῦτα 1
τοσαύτην 1
Fréquences     [«    »]
50 εἶναι
53 ἦν
51 τὴν
53 τὸν
55 γὰρ
55
57 τὰ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre II

τὸν


Pages
[362]   ἀδίκου. τῷ ὄντι γὰρ φήσουσι  τὸν   ἄδικον, ἅτε ἐπιτηδεύοντα πρᾶγμα ἀληθείας
[358]   σοῦ πυθέσθαι. διὸ κατατείνας ἐρῶ  τὸν   ἄδικον βίον ἐπαινῶν, εἰπὼν δὲ
[360]   διαστησώμεθα τόν τε δικαιότατον καὶ  τὸν   ἀδικώτατον, οἷοί τ’ ἐσόμεθα κρῖναι
[361]   εἰ μέλλει σφόδρα ἄδικος εἶναι.  τὸν   ἁλισκόμενον δὲ φαῦλον ἡγητέον· ἐσχάτη
[363]   τῶν ὁσίων κατασκευάσαντες ἐστεφανωμένους ποιοῦσιν  τὸν   ἅπαντα χρόνον (ἤδη διάγειν μεθύοντας,
[383]   Αἰσχύλου, ὅταν φῇ Θέτις  τὸν   Απόλλω ἐν τοῖς αὑτῆς (γάμοις
[381]   καὶ οἰκοδομήματα καὶ ἀμφιέσματα κατὰ  τὸν   αὐτὸν λόγον τὰ εὖ εἰργασμένα
[377]   τοὺς ἐλάττους. δεῖ γὰρ δὴ  τὸν   αὐτὸν τύπον εἶναι καὶ ταὐτὸν
[371]   ἄλλος τῶν δημιουργῶν, μὴ εἰς  τὸν   αὐτὸν χρόνον ἥκῃ τοῖς δεομένοις
[360]   τῶν ἀγγέλων γενέσθαι τῶν παρὰ  τὸν   βασιλέα, ἐλθόντα (δὲ καὶ τὴν
[362]   παρ’ ἀνθρώπων τῷ ἀδίκῳ παρεσκευάσθαι  τὸν   βίον ἄμεινον τῷ δικαίῳ.
[372]   μετρίως ὑποπίνοντες· καὶ οὕτω διάγοντες  τὸν   βίον ἐν εἰρήνῃ μετὰ ὑγιείας,
[367]   μὴ σὺ κελεύοις, διότι πάντα  τὸν   βίον (οὐδὲν ἄλλο σκοπῶν διελήλυθας
[365]   ἂν (ὢν καὶ πῇ πορευθεὶς  τὸν   βίον ὡς ἄριστα διέλθοι; λέγοι
[369]   ἔργον ἅπασι κοινὸν κατατιθέναι, οἷον  τὸν   γεωργὸν ἕνα ὄντα παρασκευάζειν σιτία
[373]   τε ἄλλων (καὶ τῶν περὶ  τὸν   γυναικεῖον κόσμον. καὶ δὴ καὶ
[369]   παραλαμβάνων ἄλλος ἄλλον, ἐπ’ ἄλλου,  τὸν   δ’ ἐπ’ ἄλλου χρείᾳ, πολλῶν
[359]   ποίμνια, ἀφικέσθαι καὶ ἐκεῖνον ἔχοντα  τὸν   δακτύλιον· καθήμενον οὖν μετὰ τῶν
[360]   θαυμάζειν τε καὶ πάλιν ἐπιψηλαφῶντα  τὸν   δακτύλιον στρέψαι ἔξω τὴν σφενδόνην,
[379]   μή, ἀλλ’ ἄκρατα τὰ ἕτερα,  τὸν   δὲ κακὴ βούβρωστις ἐπὶ χθόνα
[360]   τὸν μὲν δίκαιος περιθεῖτο,  τὸν   δὲ ἄδικος, οὐδεὶς ἂν
[358]   ἀκούων Θρασυμάχου καὶ μυρίων ἄλλων,  τὸν   δὲ ὑπὲρ τῆς δικαιοσύνης λόγον,
[378]   τε καὶ μέγιστοι. Οὐ μὰ  τὸν   Δία, δ’ ὅς, οὐδὲ
[361]   οὐσίας. τοῦτον δὲ τοιοῦτον θέντες  τὸν   δίκαιον αὖ παρ’ αὐτὸν ἱστῶμεν
[362]   προσήκειν ἐκ τῶν εἰκότων  τὸν   δίκαιον. οὕτω φασίν, Σώκρατες,
[359]   ἐπ’ αὐτοφώρῳ οὖν λάβοιμεν ἂν  τὸν   δίκαιον τῷ ἀδίκῳ εἰς ταὐτὸν
[359]   ἀρρωστίᾳ τοῦ ἀδικεῖν τιμώμενον· ἐπεὶ  τὸν   δυνάμενον αὐτὸ ποιεῖν καὶ ὡς
[383]   ἐστιν κτανὼν τὸν παῖδα  τὸν   ἐμόν— (ὅταν τις τοιαῦτα λέγῃ
[357]   ὅσαι ἀβλαβεῖς καὶ μηδὲν εἰς  τὸν   ἔπειτα χρόνον διὰ ταύτας γίγνεται
[367]   ἀλλὰ καὶ τί ποιοῦσα ἑκατέρα  τὸν   ἔχοντα αὐτὴ δι’ αὑτήν, ἐάντε
[367]   κρεῖττον, ἀλλὰ τί ποιοῦσα ἑκατέρα  τὸν   ἔχοντα αὐτὴ δι’ αὑτὴν
[367]   δικαιοσύνης, αὐτὴ δι’ αὑτὴν  τὸν   ἔχοντα ὀνίνησιν καὶ ἀδικία βλάπτει,
[360]   διαλέγεσθαι ὡς περὶ οἰχομένου. καὶ  τὸν   θαυμάζειν τε καὶ πάλιν ἐπιψηλαφῶντα
[379]   ζητεῖν τὰ αἴτια, ἀλλ’ οὐ  τὸν   θεόν. Αληθέστατα, ἔφη, δοκεῖς μοι
[380]   ποιοῦντας ποιεῖν, μὴ πάντων αἴτιον  τὸν   θεὸν ἀλλὰ τῶν ἀγαθῶν. Καὶ
[381]   γάρ που ἐνδεᾶ γε φήσομεν  τὸν   θεὸν κάλλους ἀρετῆς εἶναι.
[380]   δεύτερος ὅδε; ἆρα γόητα  τὸν   θεὸν οἴει εἶναι καὶ οἷον
[358]   καὶ σοὶ δοκῇ· (ἐπανανεώ( σομαι  τὸν   Θρασυμάχου λόγον, καὶ πρῶτον μὲν
[368]   τρόπῳ βοηθῆσαι καὶ μὴ ἀνεῖναι  τὸν   λόγον, ἀλλὰ διερευνήσασθαι τί τέ
[360]   δύο τοιούτω δακτυλίω γενοίσθην, καὶ  τὸν   μὲν δίκαιος περιθεῖτο, τὸν
[374]   πολεμικῆς; Οὐδαμῶς. Αλλ’ ἄρα  τὸν   μὲν σκυτοτόμον διεκωλύομεν μήτε γεωργὸν
[376]   πάνυ, ἔφη, μέχρι τούτου προσέσχον  τὸν   νοῦν· ὅτι δέ που δρᾷ
[364]   τῶν θεῶν ὑπ’ ἀνθρώπων παραγωγῆς  τὸν   Ομηρον μαρτύρονται, ὅτι καὶ ἐκεῖνος
[383]   εἰπών, αὐτός ἐστιν κτανὼν  τὸν   παῖδα τὸν ἐμόν— (ὅταν τις
[380]   ταῦτα θεός, οὐκ ἐατέον λέγειν  τὸν   ποιητήν. ἀλλ’ εἰ μὲν ὅτι
[374]   ἦν δ’ ἐγώ· περὶ  τὸν   πόλεμον ἀγωνία οὐ τεχνικὴ δοκεῖ
[374]   ἀπεργάσεσθαι· τὰ δὲ δὴ περὶ  τὸν   πόλεμον πότερον οὐ περὶ πλείστου
[370]   πράττοντος σχολὴν περιμένειν, ἀλλ’ ἀνάγκη  τὸν   πράττοντα τῷ (πρατ( τομένῳ ἐπακολουθεῖν
[359]   γῆς καὶ γενέσθαι χάσμα κατὰ  τὸν   τόπον ἔνεμεν. ἰδόντα δὲ
[360]   ἀλλήλων ἐναντίον ἐξαπατῶντες ἀλλήλους διὰ  τὸν   τοῦ ἀδικεῖσθαι φόβον. ταῦτα μὲν
[373]   ἐπὶ χρημάτων κτῆσιν ἄπειρον, ὑπερβάντες  τὸν   τῶν ἀναγκαίων ὅρον; (Πολλὴ ἀνάγκη,
[375]   τοίνυν τοῦ σώματος οἷον δεῖ  τὸν   φύλακα εἶναι, δῆλα. Ναί. Καὶ
[375]   παρὰ φύσιν ζητοῦμεν τοιοῦτον εἶναι  τὸν   φύλακα. Οὐκ ἔοικεν. Αρ’ οὖν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/01/2006