HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
γαμεῖν 1
γάμοι 1
γάμοις 1
γὰρ 55
γάρ 30
γέ 3
γε 45

Fréquences [« »]
53 ἦν
51 τὴν
53 τὸν
55 γὰρ
55 ὁ
57 τὰ
60 τοῦ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre II

γὰρ

Pages

[363]   διδόασιν τοῖς δικαίοις· εἰς Αιδου γὰρ ἀγαγόντες τῷ λόγῳ καὶ κατακλίναντες

[361]   ἁλισκόμενον δὲ φαῦλον ἡγητέον· ἐσχάτη γὰρ ἀδικία δοκεῖν δίκαιον εἶναι μὴ

[361]   ἐναντίως διακείμενος τῷ προτέρῳ· μηδὲν γὰρ ἀδικῶν δόξαν ἐχέτω τὴν μεγίστην

[358]   ἀπόδειξις γέγονεν περὶ ἑκατέρου· ἐπιθυμῶ γὰρ ἀκοῦσαι τί τ’ ἔστιν ἑκάτερον

[378]   καὶ ἐπιβουλεύουσι καὶ μάχονται— οὐδὲ γὰρ ἀληθῆ— εἴ γε δεῖ ἡμῖν

[365]   ἀεὶ λανθάνειν κακὸν ὄντα. Οὐδὲ γὰρ ἄλλο οὐδὲν εὐπετές, (φήσομεν, τῶν

[358]   ὅτι εἰκότως αὐτὸ δρῶσι· πολὺ γὰρ ἀμείνων ἄρα ὁ τοῦ ἀδίκου

[374]   τὴν μελέτην ἱκανὴν παρασχομένῳ; Πολλοῦ γὰρ ἄν, ἦ δ’ ὅς, τὰ

[359]   μήτε ἀδικεῖν μήτε ἀδικεῖσθαι· μαίνεσθαι γὰρ ἄν. ἡ μὲν οὖν δὴ

[365]   βίον ὡς ἄριστα διέλθοι; λέγοι γὰρ ἂν ἐκ τῶν εἰκότων πρὸς

[359]   Λυδοῦ προγόνῳ γενέσθαι. εἶναι μὲν γὰρ αὐτὸν ποιμένα θητεύοντα παρὰ τῷ

[370]   τὰς παρασκευὰς ὧν ἐλέγομεν. ὁ γὰρ γεωργός, ὡς ἔοικεν, οὐκ αὐτὸς

[357]   ἄρα, ὡς ἔοικε, προοίμιον. ὁ γὰρ Γλαύκων ἀεί τε δὴ ἀνδρειότατος

[371]   τι ἄλλο ἔργον πράττειν. αὐτοῦ γὰρ δεῖ μένοντας (αὐτοὺς περὶ τὴν

[360]   τε ἔσεσθαι ἀδικεῖν, ἀδικεῖν. λυσιτελεῖν γὰρ δὴ οἴεται πᾶς ἀνὴρ πολὺ

[373]   πόλιν θεωρήσωμεν· οὐδὲν ἀποκωλύει. ~(ταῦτα γὰρ δή τισιν, ὡς δοκεῖ, οὐκ

[377]   ὀψόμεθα καὶ τοὺς ἐλάττους. δεῖ γὰρ δὴ τὸν αὐτὸν τύπον εἶναι

[377]   νέῳ καὶ ἁπαλῷ ὁτῳοῦν; μάλιστα γὰρ δὴ τότε πλάττεται, καὶ ἐνδύεται

[358]   καὶ ὅθεν γέγονε δικαιοσύνη. Πεφυκέναι γὰρ δή φασιν τὸ μὲν ἀδικεῖν

[362]   ἔτι καὶ τάδε ἄκουε. δεῖ γὰρ διελθεῖν ἡμᾶς καὶ τοὺς ἐναντίους

[361]   ἀφαιρετέον δὴ τὸ δοκεῖν. εἰ γὰρ δόξει δίκαιος (εἶναι, ἔσονται αὐτῷ

[379]   αἴτιος, πολλῶν δὲ ἀναίτιος· πολὺ γὰρ ἐλάττω τἀγαθὰ τῶν κακῶν ἡμῖν,

[366]   πείθοντες αὐτοὺς ἀζήμιοι ἀπαλλάξομεν. Αλλὰ γὰρ ἐν Αιδου δίκην δώσομεν ὧν

[376]   φύσιν; ~(Πῶς δή; ἔφη· οὐ γὰρ ἐννοῶ. Καὶ τοῦτο, ἦν δ’

[364]   λεγόμενον (καὶ ὑπὸ ποιητῶν. πάντες γὰρ ἐξ ἑνὸς στόματος ὑμνοῦσιν ὡς

[357]   καὶ ὁ ἄλλος χρηματισμός; ταῦτα γὰρ ἐπίπονα φαῖμεν ἄν, ὠφελεῖν δὲ

[373]   τὴν πόλιν δεῖ ποιεῖν· ἐκείνη γὰρ ἡ ὑγιεινὴ οὐκέτι ἱκανή, ἀλλ’

[373]   δὲ καὶ συβωτῶν προσδεησόμεθα· τοῦτο γὰρ ἡμῖν ἐν τῇ προτέρᾳ πόλει

[368]   φίλοι, εὖ δοκεῖ ἔχειν· πάνυ γὰρ θεῖον πεπόνθατε, εἰ μὴ πέπεισθε

[368]   φίλοι, εὖ δοκεῖ ἔχειν· πάνυ γὰρ θεῖον πεπόντοῦτό μοι, ὦ φίλοι,

[370]   ἐγώ, μὰ Δία ἄτοπον. ἐννοῶ γὰρ καὶ αὐτὸς εἰπόντος σοῦ, ὅτι

[372]   οὖν οὐδὲ κακῶς ἔχει· σκοποῦντες γὰρ καὶ τοιαύτην τάχ’ ἂν κατίδοιμεν

[365]   οὕτω περιφράξας διαβιῶ; τὰ μὲν γὰρ λεγόμενα δικαίῳ μὲν ὄντι μοι,

[367]   ἀφαίρει, ὥσπερ Γλαύκων διεκελεύσατο. εἰ γὰρ μὴ ἀφαιρήσεις ἑκατέρωθεν τὰς ἀληθεῖς,

[368]   ὅπως μὴ βοηθήσω ἔχω· δέδοικα γὰρ μὴ οὐδ’ ὅσιον ᾖ παραγενόμενον

[378]   πεποιημένας οὔτε ἄνευ ὑπονοιῶν. ὁ γὰρ νέος οὐχ οἷός τε κρίνειν

[370]   καιρόν, διόλλυται. Δῆλον γάρ. Οὐ γὰρ οἶμαι ἐθέλει τὸ πραττόμενον τὴν

[366]   (ἀπὸ τῶν ἀδικημάτων. δίκαιοι μὲν γὰρ ὄντες ἀζήμιοι μόνον ὑπὸ θεῶν

[368]   μᾶλλον ἀπορῶ ὅτι χρήσωμαι. οὔτε γὰρ ὅπως βοηθῶ ἔχω· δοκῶ γάρ

[373]   αὐτὰ ἔδεται· ἦ γάρ; Πῶς γὰρ οὔ; (Οὐκοῦν καὶ ἰατρῶν ἐν

[373]   προτέρᾳ πόλει οὐκ ἐνῆν— ἔδει γὰρ οὐδέν— ἐν δὲ ταύτῃ καὶ

[369]   χρῆναι ἐπιχειρῆσαι περαίνειν; οἶμαι μὲν γὰρ οὐκ ὀλίγον ἔργον αὐτὸ εἶναι·

[375]   γ’ ἂν δύναμις παρείκῃ. ~(Οὐ γὰρ οὖν, ἔφη. Οἴει οὖν τι,

[375]   ἐὰν δέῃ ἑλόντα διαμάχεσθαι. Δεῖ γὰρ οὖν, ἔφη, πάντων τούτων. Καὶ

[357]   ὅσα γίγνεται ἀπ’ αὐτῶν. Εστιν γὰρ οὖν, ἔφην, καὶ τοῦτο τρίτον.

[376]   εἰ μακροτέρα τυγχάνει οὖσα. Οὐ γὰρ οὖν. Ιθι οὖν, ὥσπερ ἐν

[367]   δικαιοσύνη δὲ μέγιστον ἀγαθόν. ~(εἰ γὰρ οὕτως ἐλέγετο ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ

[363]   ἀποτείνουσιν μισθοὺς παρὰ θεῶν· παῖδας γὰρ παίδων φασὶ καὶ γένος κατόπισθεν

[363]   τὰ τῶν δοξῶν λέγουσιν. τὰς γὰρ παρὰ θεῶν εὐδοκιμήσεις ἐμβάλλοντες ἄφθονα

[375]   ἐγώ, ὦ φίλε, ἀποροῦμεν· ἧς γὰρ προυθέμεθα εἰκόνος ἀπελείφθημεν. Πῶς λέγεις;

[366]   δρᾶν. ὡς δέ, δῆλον· ὁ γὰρ πρῶτος τῶν τοιούτων εἰς δύναμιν

[358]   μάλιστα, ἦν δ’ ἐγώ· περὶ γὰρ τίνος ἂν μᾶλλον πολλάκις τις

[365]   ἴχνη τῶν λόγων φέρει. ἐπὶ γὰρ τὸ λανθάνειν συνωμοσίας τε καὶ

[357]   ὁρᾶν καὶ τὸ ὑγιαίνειν; τὰ γὰρ τοιαῦτά που δι’ ἀμφότερα ἀσπαζόμεθα.

[362]   κατὰ τοῦ ἀδίκου. τῷ ὄντι γὰρ φήσουσι τὸν ἄδικον, ἅτε ἐπιτηδεύοντα

Pages
[363]	διδόασιν τοῖς δικαίοις· εἰς Αιδου	γὰρ	ἀγαγόντες τῷ λόγῳ καὶ κατακλίναντες
[361]	ἁλισκόμενον δὲ φαῦλον ἡγητέον· ἐσχάτη	γὰρ	ἀδικία δοκεῖν δίκαιον εἶναι μὴ
[361]	ἐναντίως διακείμενος τῷ προτέρῳ· μηδὲν	γὰρ	ἀδικῶν δόξαν ἐχέτω τὴν μεγίστην
[358]	ἀπόδειξις γέγονεν περὶ ἑκατέρου· ἐπιθυμῶ	γὰρ	ἀκοῦσαι τί τ’ ἔστιν ἑκάτερον
[378]	καὶ ἐπιβουλεύουσι καὶ μάχονται— οὐδὲ	γὰρ	ἀληθῆ— εἴ γε δεῖ ἡμῖν
[365]	ἀεὶ λανθάνειν κακὸν ὄντα. Οὐδὲ	γὰρ	ἄλλο οὐδὲν εὐπετές, (φήσομεν, τῶν
[358]	ὅτι εἰκότως αὐτὸ δρῶσι· πολὺ	γὰρ	ἀμείνων ἄρα ὁ τοῦ ἀδίκου
[374]	τὴν μελέτην ἱκανὴν παρασχομένῳ; Πολλοῦ	γὰρ	ἄν, ἦ δ’ ὅς, τὰ
[359]	μήτε ἀδικεῖν μήτε ἀδικεῖσθαι· μαίνεσθαι	γὰρ	ἄν. ἡ μὲν οὖν δὴ
[365]	βίον ὡς ἄριστα διέλθοι; λέγοι	γὰρ	ἂν ἐκ τῶν εἰκότων πρὸς
[359]	Λυδοῦ προγόνῳ γενέσθαι. εἶναι μὲν	γὰρ	αὐτὸν ποιμένα θητεύοντα παρὰ τῷ
[370]	τὰς παρασκευὰς ὧν ἐλέγομεν. ὁ	γὰρ	γεωργός, ὡς ἔοικεν, οὐκ αὐτὸς
[357]	ἄρα, ὡς ἔοικε, προοίμιον. ὁ	γὰρ	Γλαύκων ἀεί τε δὴ ἀνδρειότατος
[371]	τι ἄλλο ἔργον πράττειν. αὐτοῦ	γὰρ	δεῖ μένοντας (αὐτοὺς περὶ τὴν
[360]	τε ἔσεσθαι ἀδικεῖν, ἀδικεῖν. λυσιτελεῖν	γὰρ	δὴ οἴεται πᾶς ἀνὴρ πολὺ
[373]	πόλιν θεωρήσωμεν· οὐδὲν ἀποκωλύει. ~(ταῦτα	γὰρ	δή τισιν, ὡς δοκεῖ, οὐκ
[377]	ὀψόμεθα καὶ τοὺς ἐλάττους. δεῖ	γὰρ	δὴ τὸν αὐτὸν τύπον εἶναι
[377]	νέῳ καὶ ἁπαλῷ ὁτῳοῦν; μάλιστα	γὰρ	δὴ τότε πλάττεται, καὶ ἐνδύεται
[358]	καὶ ὅθεν γέγονε δικαιοσύνη. Πεφυκέναι	γὰρ	δή φασιν τὸ μὲν ἀδικεῖν
[362]	ἔτι καὶ τάδε ἄκουε. δεῖ	γὰρ	διελθεῖν ἡμᾶς καὶ τοὺς ἐναντίους
[361]	ἀφαιρετέον δὴ τὸ δοκεῖν. εἰ	γὰρ	δόξει δίκαιος (εἶναι, ἔσονται αὐτῷ
[379]	αἴτιος, πολλῶν δὲ ἀναίτιος· πολὺ	γὰρ	ἐλάττω τἀγαθὰ τῶν κακῶν ἡμῖν,
[366]	πείθοντες αὐτοὺς ἀζήμιοι ἀπαλλάξομεν. Αλλὰ	γὰρ	ἐν Αιδου δίκην δώσομεν ὧν
[376]	φύσιν; ~(Πῶς δή; ἔφη· οὐ	γὰρ	ἐννοῶ. Καὶ τοῦτο, ἦν δ’
[364]	λεγόμενον (καὶ ὑπὸ ποιητῶν. πάντες	γὰρ	ἐξ ἑνὸς στόματος ὑμνοῦσιν ὡς
[357]	καὶ ὁ ἄλλος χρηματισμός; ταῦτα	γὰρ	ἐπίπονα φαῖμεν ἄν, ὠφελεῖν δὲ
[373]	τὴν πόλιν δεῖ ποιεῖν· ἐκείνη	γὰρ	ἡ ὑγιεινὴ οὐκέτι ἱκανή, ἀλλ’
[373]	δὲ καὶ συβωτῶν προσδεησόμεθα· τοῦτο	γὰρ	ἡμῖν ἐν τῇ προτέρᾳ πόλει
[368]	φίλοι, εὖ δοκεῖ ἔχειν· πάνυ	γὰρ	θεῖον πεπόνθατε, εἰ μὴ πέπεισθε
[368]	φίλοι, εὖ δοκεῖ ἔχειν· πάνυ	γὰρ	θεῖον πεπόντοῦτό μοι, ὦ φίλοι,
[370]	ἐγώ, μὰ Δία ἄτοπον. ἐννοῶ	γὰρ	καὶ αὐτὸς εἰπόντος σοῦ, ὅτι
[372]	οὖν οὐδὲ κακῶς ἔχει· σκοποῦντες	γὰρ	καὶ τοιαύτην τάχ’ ἂν κατίδοιμεν
[365]	οὕτω περιφράξας διαβιῶ; τὰ μὲν	γὰρ	λεγόμενα δικαίῳ μὲν ὄντι μοι,
[367]	ἀφαίρει, ὥσπερ Γλαύκων διεκελεύσατο. εἰ	γὰρ	μὴ ἀφαιρήσεις ἑκατέρωθεν τὰς ἀληθεῖς,
[368]	ὅπως μὴ βοηθήσω ἔχω· δέδοικα	γὰρ	μὴ οὐδ’ ὅσιον ᾖ παραγενόμενον
[378]	πεποιημένας οὔτε ἄνευ ὑπονοιῶν. ὁ	γὰρ	νέος οὐχ οἷός τε κρίνειν
[370]	καιρόν, διόλλυται. Δῆλον γάρ. Οὐ	γὰρ	οἶμαι ἐθέλει τὸ πραττόμενον τὴν
[366]	(ἀπὸ τῶν ἀδικημάτων. δίκαιοι μὲν	γὰρ	ὄντες ἀζήμιοι μόνον ὑπὸ θεῶν
[368]	μᾶλλον ἀπορῶ ὅτι χρήσωμαι. οὔτε	γὰρ	ὅπως βοηθῶ ἔχω· δοκῶ γάρ
[373]	αὐτὰ ἔδεται· ἦ γάρ; Πῶς	γὰρ	οὔ; (Οὐκοῦν καὶ ἰατρῶν ἐν
[373]	προτέρᾳ πόλει οὐκ ἐνῆν— ἔδει	γὰρ	οὐδέν— ἐν δὲ ταύτῃ καὶ
[369]	χρῆναι ἐπιχειρῆσαι περαίνειν; οἶμαι μὲν	γὰρ	οὐκ ὀλίγον ἔργον αὐτὸ εἶναι·
[375]	γ’ ἂν δύναμις παρείκῃ. ~(Οὐ	γὰρ	οὖν, ἔφη. Οἴει οὖν τι,
[375]	ἐὰν δέῃ ἑλόντα διαμάχεσθαι. Δεῖ	γὰρ	οὖν, ἔφη, πάντων τούτων. Καὶ
[357]	ὅσα γίγνεται ἀπ’ αὐτῶν. Εστιν	γὰρ	οὖν, ἔφην, καὶ τοῦτο τρίτον.
[376]	εἰ μακροτέρα τυγχάνει οὖσα. Οὐ	γὰρ	οὖν. Ιθι οὖν, ὥσπερ ἐν
[367]	δικαιοσύνη δὲ μέγιστον ἀγαθόν. ~(εἰ	γὰρ	οὕτως ἐλέγετο ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ
[363]	ἀποτείνουσιν μισθοὺς παρὰ θεῶν· παῖδας	γὰρ	παίδων φασὶ καὶ γένος κατόπισθεν
[363]	τὰ τῶν δοξῶν λέγουσιν. τὰς	γὰρ	παρὰ θεῶν εὐδοκιμήσεις ἐμβάλλοντες ἄφθονα
[375]	ἐγώ, ὦ φίλε, ἀποροῦμεν· ἧς	γὰρ	προυθέμεθα εἰκόνος ἀπελείφθημεν. Πῶς λέγεις;
[366]	δρᾶν. ὡς δέ, δῆλον· ὁ	γὰρ	πρῶτος τῶν τοιούτων εἰς δύναμιν
[358]	μάλιστα, ἦν δ’ ἐγώ· περὶ	γὰρ	τίνος ἂν μᾶλλον πολλάκις τις
[365]	ἴχνη τῶν λόγων φέρει. ἐπὶ	γὰρ	τὸ λανθάνειν συνωμοσίας τε καὶ
[357]	ὁρᾶν καὶ τὸ ὑγιαίνειν; τὰ	γὰρ	τοιαῦτά που δι’ ἀμφότερα ἀσπαζόμεθα.
[362]	κατὰ τοῦ ἀδίκου. τῷ ὄντι	γὰρ	φήσουσι τὸν ἄδικον, ἅτε ἐπιτηδεύοντα

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 18/01/2006