Pages |
[373] |
Οὐκοῦν
τῆς
τῶν
πλησίον
χώρας
|
ἡμῖν |
ἀποτμητέον,
εἰ
μέλλομεν
ἱκανὴν
ἕξειν |
[371] |
δ’
ἐγώ,
ἡ
χρεία
καπήλων
|
ἡμῖν |
γένεσιν
ἐμποιεῖ
τῇ
πόλει.
ἢ |
[381] |
θεοί
εἰσιν
οἷοι
μὴ
μεταβάλλειν,
|
ἡμῖν |
δὲ
ποιοῦσιν
δοκεῖν
σφᾶς
παντοδαποὺς |
[377] |
Ησίοδός
τε,
εἶπον,
καὶ
Ομηρος
|
ἡμῖν |
ἐλεγέτην
καὶ
οἱ
ἄλλοι
ποιηταί. |
[373] |
καὶ
συβωτῶν
προσδεησόμεθα·
τοῦτο
γὰρ
|
ἡμῖν |
ἐν
τῇ
προτέρᾳ
πόλει
οὐκ |
[367] |
διελήλυθας
ἢ
τοῦτο.
μὴ
οὖν
|
ἡμῖν |
ἐνδείξῃ
μόνον
τῷ
λόγῳ
ὅτι |
[376] |
τρόπον;
καὶ
ἆρά
τι
προὔργου
|
ἡμῖν |
ἐστιν
αὐτὸ
σκοποῦσι
πρὸς
τὸ |
[379] |
δῖαν
ἐλαύνει·
(οὐδ’
ὡς
ταμίας
|
ἡμῖν |
Ζεὺς—
ἀγαθῶν
τε
κακῶν
τε |
[371] |
Αρ’
οὖν,
ὦ
Αδείμαντε,
ἤδη
|
ἡμῖν |
ηὔξηται
ἡ
πόλις,
ὥστ’
εἶναι |
[371] |
πωλοῦντες
καὶ
ὠνούμενοι.
Αγορὰ
δὴ
|
ἡμῖν |
καὶ
νόμισμα
σύμβολον
τῆς
ἀλλαγῆς |
[379] |
γὰρ
ἐλάττω
τἀγαθὰ
τῶν
κακῶν
|
ἡμῖν, |
καὶ
τῶν
μὲν
ἀγαθῶν
οὐδένα |
[365] |
τῶν
ἀνθρωπίνων
μέλει,
τί
καὶ
|
ἡμῖν |
(μελητέον
τοῦ
λανθάνειν;
εἰ
δὲ |
[367] |
μάλιστα
κατατείνας
λέγω.
μὴ
οὖν
|
ἡμῖν |
μόνον
ἐνδείξῃ
τῷ
λόγῳ
ὅτι |
[383] |
χρῆσθαι
τῶν
νέων,
εἰ
μέλλουσιν
|
ἡμῖν |
οἱ
φύλακες
θεοσεβεῖς
τε
καὶ |
[380] |
λεγόμενα
εἰ
λέγοιτο,
οὔτε
σύμφορα
|
ἡμῖν |
οὔτε
σύμφωνα
αὐτὰ
αὑτοῖς.
Σύμψηφός |
[376] |
οὕτως
ὑπάρχοι.
θρέψονται
δὲ
δὴ
|
ἡμῖν |
οὗτοι
καὶ
παιδευθήσονται
τίνα
τρόπον; |
[371] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
δημιουργῶν
δεῖ
|
ἡμῖν |
τῇ
πόλει.
Πλειόνων
γάρ.
Καὶ |
[376] |
θυμοειδὴς
καὶ
ταχὺς
καὶ
ἰσχυρὸς
|
ἡμῖν |
τὴν
φύσιν
ἔσται
ὁ
μέλλων |
[374] |
οἰκοδόμον
ἀλλὰ
σκυτοτόμον,
ἵνα
δὴ
|
ἡμῖν |
τὸ
τῆς
σκυτικῆς
ἔργον
καλῶς |
[370] |
τοιοῦτοί
τινες
πολλοὶ
δημιουργοί,
κοινωνοὶ
|
ἡμῖν |
τοῦ
πολιχνίου
γιγνόμενοι,
συχνὸν
αὐτὸ |
[378] |
γὰρ
ἀληθῆ—
εἴ
γε
δεῖ
|
ἡμῖν |
τοὺς
μέλλοντας
τὴν
πόλιν
φυλάξειν |
[381] |
δ’
ἐγώ,
ὦ
ἄριστε,
λεγέτω
|
ἡμῖν |
τῶν
ποιητῶν,
ὡς—
θεοὶ
ξείνοισιν |
[381] |
(καὶ
ἄλλα
τοιαῦτα
πολλὰ
μὴ
|
ἡμῖν |
ψευδέσθων.
μηδ’
αὖ
ὑπὸ
τούτων |
[377] |
Οὐδ’
ὁπωστιοῦν
παρήσομεν.
Πρῶτον
δὴ
|
ἡμῖν, |
ὡς
ἔοικεν,
ἐπιστατητέον
τοῖς
μυθοποιοῖς, |