| Pages |
|---|
| [377] |
οἷς
ἂν
ὅμοια
βουληθῇ
γράψαι.
|
Καὶ |
γάρ,
ἔφη,
ὀρθῶς
ἔχει
τά |
| [378] |
ὅπως
ὅτι
ἐλαχίστοις
συνέβη
ἀκοῦσαι.
|
Καὶ |
γάρ,
ἦ
δ’
ὅς,
οὗτοί |
| [371] |
ἡμῖν
τῇ
πόλει.
Πλειόνων
γάρ.
|
Καὶ |
δὴ
καὶ
τῶν
ἄλλων
διακόνων |
| [371] |
ἐμπόρων
δὴ
δεησόμεθα.
Πάνυ
γε
|
Καὶ |
ἐὰν
μέν
γε
κατὰ
θάλατταν |
| [367] |
ἀγαθόν,
ἡ
δὲ
κακόν
ἐστι.
|
Καὶ |
ἐγὼ
ἀκούσας,
ἀεὶ
μὲν
δὴ |
| [375] |
φύλακα
ἀδύνατον
γενέσθαι.
Κινδυνεύει,
ἔφη.
|
Καὶ |
ἐγὼ
ἀπορήσας
τε
καὶ
ἐπισκεψάμενος |
| [378] |
οἱ
μῦθοι,
τίνας
ἂν
φαῖμεν;
|
Καὶ |
ἐγὼ
εἶπον·
~Ω
Αδείμαντε,
οὐκ |
| [371] |
εἰσιν
ἔμποροι·
ἦ
γάρ;
Ναί.
|
Καὶ |
ἐμπόρων
δὴ
δεησόμεθα.
Πάνυ
γε
|
| [373] |
ὡς
τὸ
πρότερον;
Πολύ
γε.
|
Καὶ |
ἡ
χώρα
γέ
που,
ἡ |
| [380] |
τὸν
θεὸν
ἀλλὰ
τῶν
ἀγαθῶν.
|
Καὶ |
μάλ’
ἔφη,
ἀπόχρη.
(Τί
δὲ |
| [374] |
ἀγωνία
οὐ
τεχνικὴ
δοκεῖ
εἶναι;
|
Καὶ |
μάλα,
ἔφη.
Η
οὖν
τι |
| [382] |
ὅτι
μάλιστα,
οὕτω
χρήσιμον
ποιοῦμεν;
|
Καὶ |
μάλα,
ἦ
δ’
ὅς,
οὕτως |
| [373] |
ἢ
πῶς
ἔσται;
Οὕτως,
ἔφη.
|
Καὶ |
μηδέν
γέ
πω
λέγωμεν,
ἦν |
| [375] |
γὰρ
οὖν,
ἔφη,
πάντων
τούτων.
|
Καὶ |
μὴν
ἀνδρεῖόν
γε,
εἴπερ
εὖ |
| [375] |
τὸν
φύλακα
εἶναι,
δῆλα.
Ναί.
|
Καὶ |
μὴν
καὶ
τὰ
τῆς
ψυχῆς, |
| [370] |
αὐτῇ
κομιοῦσιν
ὧν
δεῖται.
Δεήσει.
|
Καὶ |
μὴν
κενὸς
ἂν
ἴῃ
ὁ |
| [381] |
ταράξειέν
τε
καὶ
ἀλλοιώσειεν;
Ναί.
|
Καὶ |
μήν
που
καὶ
τά
γε |
| [370] |
δι’
αὑτὸν
τὰ
αὑτοῦ
πράττειν;
|
Καὶ |
ὁ
Αδείμαντος
ἔφη·
Αλλ’
ἴσως, |
| [372] |
παῖδας,
εὐλαβούμενοι
πενίαν
ἢ
πόλεμον.
|
Καὶ |
ὁ
Γλαύκων
ὑπολαβών,
Ανευ
ὄψου, |
| [376] |
ἱκανὸν
λόγον
ἢ
συχνὸν
διεξίωμεν.
|
Καὶ |
ὁ
τοῦ
Γλαύκωνος
ἀδελφός,
Πάνυ |
| [372] |
τοιοῦτον
βίον
τοῖς
ἐκγόνοις
παραδώσουσιν.
|
Καὶ |
ὅς,
Εἰ
δὲ
ὑῶν
πόλιν, |
| [362] |
καὶ
ἀδύνατον
ποιῆσαι
βοηθεῖν
δικαιοσύνῃ.
|
(Καὶ |
ὅς,
Οὐδέν,
ἔφη,
λέγεις·
ἀλλ’ |
| [378] |
οὗτοί
γε
οἱ
λόγοι
χαλεποί.
|
(Καὶ |
οὐ
λεκτέοι
γ’
ἔφην,
ὦ |
| [376] |
δή;
ἔφη·
οὐ
γὰρ
ἐννοῶ.
|
Καὶ |
τοῦτο,
ἦν
δ’
ἐγώ,
ἐν |
| [375] |
τῆς
ψυχῆς,
ὅτι
γε
θυμοειδῆ.
|
Καὶ |
τοῦτο.
Πῶς
οὖν,
ἦν
δ’ |
