Pages
[380]	καὶ τοὺς ποιοῦντας ποιεῖν, μὴ	πάντων	αἴτιον τὸν θεὸν ἀλλὰ τῶν
[379]	ἐγώ, ὁ θεός, ἐπειδὴ ἀγαθός,	πάντων	ἂν εἴη αἴτιος, ὡς οἱ
[379]	ἄρα εὐπραγίας; Ναί. Οὐκ ἄρα	πάντων	γε αἴτιον τὸ ἀγαθόν, ἀλλὰ
[380]	ἢ ἁπλοῦν τε εἶναι καὶ	πάντων	ἥκιστα τῆς ἑαυτοῦ ἰδέας ἐκβαίνειν;
[382]	κυριώτατα οὐδεὶς ἑκὼν ἐθέλει, ἀλλὰ	πάντων	μάλιστα φοβεῖται ἐκεῖ αὐτὸ κεκτῆσθαι.
[364]	εἶναι τῶν ἑτέρων. τούτων δὲ	πάντων	οἱ περὶ θεῶν τε λόγοι
[361]	ἕνεκα τοιοῦτος εἴη. γυμνωτέος δὴ	πάντων	πλὴν δικαιοσύνης καὶ ποιητέος ἐναντίως
[375]	διαμάχεσθαι. Δεῖ γὰρ οὖν, ἔφη,	πάντων	τούτων. Καὶ μὴν ἀνδρεῖόν γε,
[366]	ἄκρων λεγόμενος λόγος; ἐκ δὴ	πάντων	τῶν (εἰρη( μένων τίς μηχανή,
[367]	οὕτως ἐλέγετο ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ	πάντων	ὑμῶν καὶ ἐκ νέων ἡμᾶς
[366]	Σώκρατες, εἰπεῖν, ὅτι Ω θαυμάσιε,	πάντων	(ὑμῶν, ὅσοι ἐπαινέται φατὲ δικαιοσύνης

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/01/2006