Alphabétiquement     [«   »]
δακτυλίου 2
δακτυλίω 1
δαπανῶν 1
δὲ 146
δέ 17
δεδήσεται 1
δεδιὼς 2
Fréquences     [«    »]
100 δ
104 μὲν
87 ὡς
146 δὲ
156 τε
470 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre II

δὲ


Pages
[367]   αὑτὴν μὲν κακόν,  δὲ   ἀγαθόν ἐστιν· τὰς δὲ δόξας
[376]   τῷ τὴν μὲν καταμαθεῖν, τὴν  δὲ   ἀγνοῆσαι. καίτοι πῶς οὐκ ἂν
[362]   τι λέγειν πρὸς ταῦτα,  δὲ   ἀδελφὸς αὐτοῦ Αδείμαντος, Οὔ τί
[358]   τὸ μὲν ἀδικεῖν ἀγαθόν, τὸ  δὲ   ἀδικεῖσθαι κακόν, πλέονι δὲ κακῷ
[361]   ἐληλυθότες, μὲν δικαιοσύνης,  δὲ   ἀδικίας, κρίνωνται ὁπότερος αὐτοῖν εὐδαιμονέστερος.
[367]   ἀγαθόν, συμφέρον τοῦ κρείττονος, τὸ  δὲ   ἄδικον αὑτῷ μὲν συμφέρον καὶ
[363]   Γλαύκων περὶ τῶν δικαίων δοξαζομένων  δὲ   ἀδίκων διῆλθε τιμωρήματα, ταῦτα περὶ
[375]   ἀγαθὸς οὐ μὴ γένηται· ταῦτα  δὲ   ἀδυνάτοις ἔοικεν, καὶ οὕτω (δὴ
[380]   οἱ δὲ ὠνίναντο κολαζόμενοι· ὡς  δὲ   ἄθλιοι μὲν οἱ δίκην διδόντες,
[359]   δυναμένοις τὸ (μὲν ἐκφεύγειν τὸ  δὲ   αἱρεῖν δοκεῖ λυσιτελεῖν συνθέσθαι ἀλλήλοις
[380]   ὑπὸ τοῦ θεοῦ, ἐατέον· κακῶν  δὲ   αἴτιον φάναι θεόν τινι γίγνεσθαι
[359]   μείζω κατ’ ἄνθρωπον, τοῦτον  δὲ   ἄλλο μὲν οὐδέν, περὶ δὲ
[374]   πόλεμον ἱκανὸς ἔσται ἀγωνιστής, τῶν  δὲ   ἄλλων ὀργάνων οὐδὲν οὐδένα δημιουργὸν
[378]   ἀλλὰ μάλιστα μὲν σιγᾶσθαι, εἰ  δὲ   ἀνάγκη τις ἦν λέγειν, δι’
[379]   μὲν τοῖς ἀνθρώποις αἴτιος, πολλῶν  δὲ   ἀναίτιος· πολὺ γὰρ ἐλάττω τἀγαθὰ
[363]   ἄλλα τοιαῦτα ἐγκωμιάζουσιν δικαιοσύνην· τοὺς  δὲ   ἀνοσίους αὖ καὶ ἀδίκους εἰς
[371]   τοῖς τι δεομένοις ἀποδόσθαι, τοῖς  δὲ   ἀντὶ αὖ ἀργυρίου διαλλάττειν ὅσοι
[364]   δημοσίᾳ τε καὶ ἰδίᾳ, τοὺς  δὲ   ἀτιμάζειν καὶ ὑπερορᾶν, οἳ ἄν
[369]   ἐξ ἀρχῆς ποιῶμεν πόλιν· ποιήσει  δὲ   αὐτήν, ὡς ἔοικεν, ἡμετέρα
[358]   πω ἀκήκοα ὡς βούλομαι— βούλομαι  δὲ   αὐτὸ καθ’ αὑτὸ ἐγκωμιαζόμενον ἀκοῦσαι—
[365]   καὶ τῶν γενεαλογησάντων ποιητῶν, οἱ  δὲ   αὐτοὶ οὗτοι λέγουσιν ὡς εἰσὶν
[359]   διώκειν πέφυκεν ὡς ἀγαθόν, νόμῳ  δὲ   βίᾳ παράγεται ἐπὶ τὴν τοῦ
[365]   ὧν τὰ μὲν πείσομεν, τὰ  δὲ   βιασόμεθα, ὡς πλεονεκτοῦντες δίκην μὴ
[363]   τε θεουδὴς εὐδικίας ἀνέχῃσι, φέρῃσι  δὲ   γαῖα μέλαινα (πυροὺς καὶ κριθάς,
[360]   τὸ εἴσω τῆς χειρός, ~τούτου  δὲ   γενομένου (ἀφανῆ αὐτὸν γενέσθαι τοῖς
[359]   ὄν< τα> περιελόμενον ἐκβῆναι. συλλόγου  δὲ   γενομένου τοῖς ποιμέσιν εἰωθότος, ἵν’
[365]   κακῶν ἀπολύουσιν ἡμᾶς, μὴ θύσαντας  δὲ   δεινὰ περιμένει. Ταῦτα πάντα, ἔφη,
[363]   μέλαινα (πυροὺς καὶ κριθάς, βρίθῃσι  δὲ   δένδρεα καρπῷ, τίκτῃ δ’ ἔμπεδα
[378]   ἐγγὺς τούτων ἀναγκαστέον λογοποιεῖν. Ηρας  δὲ   δεσμοὺς ὑπὸ ὑέος καὶ Ηφαίστου
[371]   θάλατταν ἐργασίας. Συχνῶν μέντοι. Τί  δὲ   δή; ἐν αὐτῇ τῇ πόλει
[376]   δὴ ἂν οὕτως ὑπάρχοι. θρέψονται  δὲ   δὴ ἡμῖν οὗτοι καὶ παιδευθήσονται
[380]   Καὶ μάλ’ ἔφη, ἀπόχρη. (Τί  δὲ   δὴ δεύτερος ὅδε; ἆρα
[380]   μὲν οἱ δίκην διδόντες, ἦν  δὲ   δὴ δρῶν ταῦτα θεός,
[374]   τοὺς καιροὺς καλῶς ἀπεργάσεσθαι· τὰ  δὲ   δὴ περὶ τὸν πόλεμον πότερον
[382]   ἀνθρώπων μισεῖται. Δοκεῖ μοι. Τί  δὲ   δὴ τὸ ἐν τοῖς λόγοις
[378]   Κρόνος (ὡς ἐτιμωρήσατο αὐτόν. τὰ  δὲ   δὴ τοῦ Κρόνου ἔργα καὶ
[360]   τὴν σφενδόνην ἀδήλῳ γίγνεσθαι, ἔξω  δὲ   δήλῳ· αἰσθόμενον δὲ εὐθὺς διαπράξασθαι
[358]   εὐδοκιμήσεων διὰ δόξαν ἐπιτηδευτέον, αὐτὸ  δὲ   δι’ αὑτὸ φευκτέον ὡς ὂν
[359]   ἀδικούμενος τιμωρεῖσθαι ἀδύνατος ᾖ· τὸ  δὲ   δίκαιον ἐν μέσῳ ὂν τούτων
[361]   εἶναι ἄδικος διὰ βίου, ὢν  δὲ   δίκαιος, ἵνα ἀμφότεροι εἰς τὸ
[380]   ὡς ἄθλιοι οἱ κακοί, διδόντες  δὲ   δίκην ὠφελοῦντο ὑπὸ τοῦ θεοῦ,
[376]   λόγους, οὔ; Εγωγε. Λόγων  δὲ   διττὸν εἶδος, τὸ μὲν ἀληθές,
[365]   δὲ καὶ ζημίας φανεράς· ἀδίκῳ  δὲ   δόξαν δικαιοσύνης παρεσκευασμένῳ θεσπέσιος βίος
[367]   δὲ ἀγαθόν ἐστιν· τὰς  δὲ   δόξας ἀφαίρει, ὥσπερ Γλαύκων διεκελεύσατο.
[360]   τοῖς ἀνθρώποις ἰσόθεον ὄντα. οὕτω  δὲ   δρῶν οὐδὲν ἂν διάφορον τοῦ
[361]   (καὶ τοῖς μὲν ἐπιχειρεῖ, τὰ  δὲ   ἐᾷ· ἔτι δὲ ἐὰν ἄρα
[361]   ἐπιχειρεῖ, τὰ δὲ ἐᾷ· ἔτι  δὲ   ἐὰν ἄρα πῃ σφαλῇ, ἱκανὸς
[366]   μὲν ἀποφῆναι εἰρήκαμεν, ἱκανῶς  δὲ   ἔγνωκεν ὅτι ἄριστον δικαιοσύνη, πολλήν
[375]   μαχεῖται. Πῶς δ’ οὔ; Ανδρεῖος  δὲ   εἶναι ἆρα ἐθελήσει μὴ
[365]   ἡμῖν (μελητέον τοῦ λανθάνειν; εἰ  δὲ   εἰσί τε καὶ ἐπιμελοῦνται, οὐκ
[372]   τε καὶ ὑποδεδεμένοι ἱκανῶς· θρέψονται  δὲ   ἐκ μὲν τῶν κριθῶν ἄλφιτα
[368]   ὡς (ἀληθῶς οὐ πεπεῖσθαι— τεκμαίρομαι  δὲ   ἐκ τοῦ ἄλλου τοῦ ὑμετέρου
[358]   τὸν ἄδικον βίον ἐπαινῶν, εἰπὼν  δὲ   ἐνδείξομαί σοι ὃν τρόπον αὖ
[358]   ἀκούειν ἀδικίαν μὲν ψέγοντος, δικαιοσύνην  δὲ   ἐπαινοῦντος. ἀλλ’ ὅρα εἴ σοι
[369]   γε. Δευτέρα δὴ οἰκήσεως, τρίτη  δὲ   ἐσθῆτος καὶ τῶν τοιούτων. Εστι
[360]   γίγνεσθαι, ἔξω δὲ δήλῳ· αἰσθόμενον  δὲ   εὐθὺς διαπράξασθαι τῶν ἀγγέλων γενέσθαι
[374]   ἄλλην τέχνην ἡντινοῦν ἐργαζόμενος, πεττευτικὸς  δὲ   κυβευτικὸς ἱκανῶς οὐδ’ ἂν
[380]   εἶδος εἰς πολλὰς μορφάς, τοτὲ  δὲ   ἡμᾶς ἀπατῶντα καὶ ποιοῦντα περὶ
[357]   γὰρ ἐπίπονα φαῖμεν ἄν, ὠφελεῖν  δὲ   ἡμᾶς, καὶ αὐτὰ μὲν ἑαυτῶν
[367]   μὲν συμφέρον καὶ λυσιτελοῦν, τῷ  δὲ   ἥττονι ἀσύμφορον. ἐπειδὴ οὖν ὡμολόγησας
[370]   τῆς οἰκίας παρασκευῇ διατρίβειν, τὸ  δὲ   ἱματίου, τὸ δὲ ὑποδημάτων, καὶ
[364]   χαλεπὸν μέντοι καὶ ἐπίπονον, ἀκολασία  δὲ   καὶ ἀδικία ἡδὺ μὲν καὶ
[377]   τὸ ὅλον εἰπεῖν ψεῦδος, ἔνι  δὲ   καὶ ἀληθῆ. πρότερον δὲ μύθοις
[367]   ὀνίνησιν καὶ ἀδικία βλάπτει, μισθοὺς  δὲ   καὶ δόξας πάρες ἄλλοις ἐπαινεῖν·
[367]   ᾖ. Ταῦτα, Σώκρατες, ἴσως  δὲ   καὶ ἔτι τούτων πλείω Θρασύμαχός
[365]   ὄφελος οὐδέν φασιν εἶναι, πόνους  δὲ   καὶ ζημίας φανεράς· ἀδίκῳ δὲ
[359]   τὸν τόπον ἔνεμεν. ἰδόντα  δὲ   καὶ θαυμάσαντα καταβῆναι καὶ ἰδεῖν
[364]   δ’ ἐναντίοις ἐναντίαν μοῖραν. ἀγύρται  δὲ   καὶ μάντεις ἐπὶ πλουσίων θύρας
[363]   πολλὰ ἀγαθὰ τούτων ἐχόμενα. παραπλήσια  δὲ   καὶ ἕτερος· ὥς τέ
[359]   τοιαῦτα, ὡς λόγος. Ως  δὲ   καὶ οἱ ἐπιτηδεύοντες ἀδυναμίᾳ τοῦ
[370]   τῶν γεωργῶν χρῆσθαι ὑποζυγίοις, ὑφάνται  δὲ   καὶ σκυτοτόμοι δέρμασίν τε καὶ
[373]   ὀψοποιῶν τε καὶ μαγείρων; ἔτι  δὲ   καὶ συβωτῶν προσδεησόμεθα· τοῦτο γὰρ
[365]   εἰσι μὲν ἔτι ζῶσιν, εἰσὶ  δὲ   καὶ τελευτήσασιν, ἃς δὴ τελετὰς
[360]   τῶν παρὰ τὸν βασιλέα, ἐλθόντα  (δὲ   καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μοιχεύσαντα,
[370]   οὐδ’ αὖ οἰκοδόμος· πολλῶν  δὲ   καὶ τούτῳ δεῖ. ὡσαύτως δ’
[373]   ταύτῃ καὶ τούτου προσδεήσει. δεήσει  δὲ   καὶ τῶν ἄλλων βοσκημάτων παμπόλλων,
[379]   ἀλλ’ ἄκρατα τὰ ἕτερα, τὸν  δὲ   κακὴ βούβρωστις ἐπὶ χθόνα δῖαν
[359]   ἀδικῶν μὴ διδῷ δίκην, τοῦ  δὲ   κακίστου, ἐὰν ἀδικούμενος τιμωρεῖσθαι ἀδύνατος
[367]   ἀνθρώπους, μὲν ἀγαθόν,  δὲ   κακόν ἐστι. Καὶ ἐγὼ ἀκούσας,
[358]   τὸ δὲ ἀδικεῖσθαι κακόν, πλέονι  δὲ   κακῷ ὑπερβάλλειν τὸ ἀδικεῖσθαι
[379]   ἀγαθῶν οὐδένα ἄλλον αἰτιατέον, τῶν  δὲ   κακῶν ἄλλ’ ἄττα δεῖ ζητεῖν
[379]   μὲν εὖ ἐχόντων αἴτιον, τῶν  δὲ   κακῶν ἀναίτιον. (Παντελῶς γ’ ἔφη.
[366]   ἐξ ἀδικίας κέρδη ἀπωσόμεθα· ἄδικοι  δὲ   κερδανοῦμέν τε καὶ λισσόμενοι ὑπερβαίνοντες
[360]   μὲν οὖν δὴ οὕτω. (Τὴν  δὲ   κρίσιν αὐτὴν τοῦ βίου πέρι
[382]   με, ἔφην, σεμνὸν λέγειν· ἐγὼ  δὲ   λέγω ὅτι τῇ ψυχῇ περὶ
[367]   αὐτῶν ἕνεκα ἄξια κεκτῆσθαι, πολὺ  δὲ   μᾶλλον αὐτὰ αὑτῶν, οἷον ὁρᾶν,
[368]   λόγους ἠπίστουν ἂν ὑμῖν— ὅσῳ  δὲ   μᾶλλον πιστεύω, τοσούτῳ μᾶλλον ἀπορῶ
[372]   ἄλευρα, τὰ μὲν πέψαντες, τὰ  δὲ   μάξαντες, μάζας γενναίας καὶ ἄρτους
[366]   ἴσχει ψυχὴ ἐν αὑτῇ, δικαιοσύνη  δὲ   μέγιστον ἀγαθόν. ~(εἰ γὰρ οὕτως
[363]   μέν τε φέρειν βαλάνους, μέσσας  δὲ   μελίσσας· εἰροπόκοι δ’ ὄιες, φησίν,
[379]   μὴ βλαβερὸν βλάπτει; Οὐδαμῶς. Ο  δὲ   μὴ βλάπτει κακόν τι ποιεῖ;
[375]   δὲ τοὺς πολεμίους χαλεπούς· εἰ  δὲ   μή, οὐ περιμενοῦσιν ἄλλους σφᾶς
[360]   τ’ ἐσόμεθα κρῖναι ὀρθῶς· εἰ  δὲ   μή, οὔ. τίς οὖν δὴ
[358]   ἐνὸν ἐν τῇ ψυχῇ, τοὺς  δὲ   μισθοὺς καὶ τὰ γιγνόμενα ἀπ’
[357]   οὐκ ἂν δεξαίμεθα ἔχειν, (τῶν  δὲ   μισθῶν τε χάριν καὶ τῶν
[364]   μὲν καὶ εὐπετὲς κτήσασθαι, δόξῃ  δὲ   μόνον καὶ νόμῳ αἰσχρόν· λυσιτελέστερα
[377]   ἔνι δὲ καὶ ἀληθῆ. πρότερον  δὲ   μύθοις πρὸς τὰ παιδία
[377]   τὰ σώματα ταῖς χερσίν· ὧν  δὲ   νῦν λέγουσι τοὺς πολλοὺς ἐκβλητέον.
[360]   μὲν δίκαιος περιθεῖτο, τὸν  δὲ   ἄδικος, οὐδεὶς ἂν γένοιτο,
[373]   σχήματά τε καὶ χρώματα, πολλοὶ  δὲ   οἱ περὶ μουσικήν, ποιηταί τε
[369]   τι γεωργὸς μὲν εἷς,  δὲ   οἰκοδόμος, ἄλλος δέ τις ὑφάντης;
[364]   τις ὑπερβήῃ καὶ ἁμάρτῃ. βίβλων  δὲ   ὅμαδον παρέχονται Μουσαίου καὶ Ορφέως,
[357]   ἀμφότερα ἀσπαζόμεθα. Ναί, εἶπον. Τρίτον  δὲ   ὁρᾷς τι, ἔφη, εἶδος ἀγαθοῦ,
[358]   ἀλλ’ οὐχ ὡς ἀγαθόν, τρίτον  δὲ   ὅτι εἰκότως αὐτὸ δρῶσι· πολὺ
[358]   φασιν καὶ ὅθεν γεγονέναι, δεύτερον  δὲ   ὅτι πάντες αὐτὸ οἱ ἐπιτηδεύοντες
[381]   ἀλλοιοῦται; Πῶς δ’ οὔ; Ψυχὴν  δὲ   οὐ τὴν ἀνδρειοτάτην καὶ φρονιμωτάτην
[367]   μισθοὺς ἐγκωμιαζόντων καὶ λοιδορούντων, σοῦ  δὲ   οὐκ ἄν, εἰ μὴ σὺ
[374]   ἄρα φαῦλον πρᾶγμα ἠράμεθα· ὅμως  δὲ   οὐκ ἀποδειλιατέον, ὅσον γ’ ἂν
[363]   περὶ τῶν ἀδίκων λέγουσιν, ἄλλα  δὲ   οὐκ ἔχουσιν. μὲν οὖν
[358]   σοῦ ὥσπερ ὄφις κηληθῆναι, ἐμοὶ  δὲ   οὔπω κατὰ νοῦν ἀπόδειξις
[363]   ὄντα τῷ δικαίῳ. ἐπὶ πλέον  δὲ   οὗτοι τὰ τῶν δοξῶν λέγουσιν.
[364]   ἀμείνους εἶναι τῶν ἑτέρων. τούτων  δὲ   πάντων οἱ περὶ θεῶν τε
[363]   τίκτῃ δ’ ἔμπεδα μῆλα, θάλασσα  δὲ   παρέχῃ ἰχθῦς. Μουσαῖος δὲ τούτων
[364]   φασιν, πείθοντές σφισιν ὑπηρετεῖν. τούτοις  δὲ   πᾶσιν τοῖς λόγοις μάρτυρας ποιητὰς
[371]   διακονοῦντας ἱδρυμένους ἐν ἀγορᾷ, τοὺς  δὲ   πλανήτας ἐπὶ τὰς πόλεις ἐμπόρους;
[362]   καὶ πλεονεκτεῖν τῶν ἐχθρῶν, πλεονεκτοῦντα  δὲ   πλουτεῖν καὶ (τούς τε φίλους
[381]   εἰσιν οἷοι μὴ μεταβάλλειν, ἡμῖν  δὲ   ποιοῦσιν δοκεῖν σφᾶς παντοδαποὺς φαίνεσθαι,
[359]   τῷ τότε Λυδίας ἄρχοντι, ὄμβρου  δὲ   πολλοῦ γενομένου καὶ σεισμοῦ ῥαγῆναί
[361]   ἐπαινοῦντας πρὸ δικαιοσύνης ἀδικίαν. ἐροῦσι  δὲ   τάδε, ὅτι οὕτω διακείμενος
[373]   ἐνῆν— ἔδει γὰρ οὐδέν— ἐν  δὲ   ταύτῃ καὶ τούτου προσδεήσει. δεήσει
[359]   δὲ ἄλλο μὲν οὐδέν, περὶ  δὲ   (τῇ χειρὶ χρυσοῦν δακτύλιον ὄν<
[364]   καὶ τραχεῖαν καὶ ἀνάντη· οἱ  δὲ   τῆς τῶν θεῶν ὑπ’ ἀνθρώπων
[380]   νῦν γε οὕτως εἰπεῖν. Τί  δὲ   τόδε; οὐκ ἀνάγκη, εἴπερ τι
[361]   Ως μάλιστ’ ἔφη, δύναμαι. ὄντοιν  δὲ   τοιούτοιν, οὐδὲν ἔτι, ὡς ἐγᾦμαι,
[361]   παρασκευὴν φίλων καὶ οὐσίας. τοῦτον  δὲ   τοιοῦτον θέντες τὸν δίκαιον αὖ
[362]   ἀλλὰ δοκεῖν δεῖ ἐθέλειν. τὸ  δὲ   τοῦ Αἰσχύλου πολὺ ἦν ἄρα
[365]   ἐμαυτὸν σκιαγραφίαν ἀρετῆς περιγραπτέον, τὴν  δὲ   τοῦ σοφωτάτου Αρχιλόχου ἀλώπεκα ἑλκτέον
[371]   μὴ πάνυ ἀξιοκοινώνητοι ὦσιν, τὴν  δὲ   τοῦ σώματος ἰσχὺν ἱκανὴν ἐπὶ
[375]   οἷόν τε πρᾳοτάτους εἶναι, πρὸς  δὲ   τοὺς ἀγνῶτας τοὐναντίον. Οἶδα μέντοι.
[379]   παρόντι, ἀλλ’ οἰκισταὶ πόλεως· οἰκισταῖς  δὲ   τοὺς μὲν τύπους προσήκει εἰδέναι
[381]   μὲν εἰς θεοὺς βλασφημῶσιν, ἅμα  δὲ   τοὺς παῖδας ἀπεργάζωνται δειλοτέρους. Μὴ
[375]   οἰκείους πρᾴους αὐτοὺς εἶναι, πρὸς  δὲ   τοὺς πολεμίους χαλεπούς· εἰ δὲ
[363]   ψόγος οὗτος ἑκατέρων. Πρὸς  δὲ   τούτοις σκέψαι, Σώκρατες, ~ἄλλο
[363]   θάλασσα δὲ παρέχῃ ἰχθῦς. Μουσαῖος  δὲ   τούτων νεανικώτερα τἀγαθὰ καὶ
[370]   τετάρτῳ μέρει τοῦ χρόνου, τὰ  δὲ   τρία, τὸ μὲν ἐπὶ τῇ
[364]   μόνον καὶ νόμῳ αἰσχρόν· λυσιτελέστερα  δὲ   τῶν δικαίων τὰ ἄδικα ὡς
[379]   τε κακῶν τε τέτυκται. τὴν  δὲ   τῶν ὅρκων καὶ σπονδῶν σύγχυσιν,
[372]   τῶν κριθῶν ἄλφιτα σκευαζόμενοι, ἐκ  δὲ   τῶν πυρῶν ἄλευρα, τὰ μὲν
[358]   Θρασυμάχου καὶ μυρίων ἄλλων, τὸν  δὲ   ὑπὲρ τῆς δικαιοσύνης λόγον, ὡς
[370]   διατρίβειν, τὸ δὲ ἱματίου, τὸ  δὲ   ὑποδημάτων, καὶ μὴ ἄλλοις κοινωνοῦντα
[372]   ἐκγόνοις παραδώσουσιν. Καὶ ὅς, Εἰ  δὲ   ὑῶν πόλιν, Σώκρατες, ἔφη,
[361]   σφόδρα ἄδικος εἶναι. τὸν ἁλισκόμενον  δὲ   φαῦλον ἡγητέον· ἐσχάτη γὰρ ἀδικία
[372]   τε καὶ ἀνυπόδητοι ἐργάσονται, τοῦ  δὲ   (χειμῶνος ἠμφιεσμένοι τε καὶ ὑποδεδεμένοι
[362]   οἳ δικαιοσύνην μὲν ἐπαινοῦσιν, ἀδικίαν  δὲ   ψέγουσιν, ἵν’ σαφέστερον
[367]   ἀφαιρήσεις ἑκατέρωθεν τὰς ἀληθεῖς, τὰς  δὲ   ψευδεῖς προσθήσεις, οὐ τὸ δίκαιον
[380]   τε καὶ ἀγαθὰ ἠργάζετο, οἱ  δὲ   ὠνίναντο κολαζόμενοι· ὡς δὲ ἄθλιοι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/01/2006