Pages |
[369] |
εἶναι·
σκοπεῖτε
οὖν.
Εσκεπται,
ἔφη
|
ὁ |
Αδείμαντος·
ἀλλὰ
μὴ
ἄλλως
ποίει. |
[368] |
τυγχάνει.
Πάνυ
μὲν
οὖν,
ἔφη
|
ὁ |
Αδείμαντος·
ἀλλὰ
τί
τοιοῦτον,
ὦ |
[370] |
αὑτὸν
τὰ
αὑτοῦ
πράττειν;
Καὶ
|
ὁ |
Αδείμαντος
ἔφη·
Αλλ’
ἴσως,
ὦ |
[361] |
σφαλῇ,
ἱκανὸς
ἐπανορθοῦσθαι—
οὕτω
καὶ
|
ὁ |
ἄδικος
ἐπιχειρῶν
ὀρθῶς
τοῖς
ἀδικήμασιν |
[360] |
ὁ
δίκαιος
περιθεῖτο,
τὸν
δὲ
|
ὁ |
ἄδικος,
οὐδεὶς
ἂν
γένοιτο,
ὡς |
[360] |
ἐπιτήδευμα
τιθῶμεν.
πρῶτον
μὲν
οὖν
|
ὁ |
ἄδικος
ὥσπερ
οἱ
δεινοὶ
δημιουργοὶ |
[357] |
ἰατρεύεσθαι
καὶ
ἰάτρευσίς
τε
καὶ
|
ὁ |
ἄλλος
χρηματισμός;
ταῦτα
γὰρ
ἐπίπονα |
[370] |
ἐπὶ
τὰς
παρασκευὰς
ὧν
ἐλέγομεν.
|
ὁ |
γὰρ
γεωργός,
ὡς
ἔοικεν,
οὐκ |
[357] |
ἦν
ἄρα,
ὡς
ἔοικε,
προοίμιον.
|
ὁ |
γὰρ
Γλαύκων
ἀεί
τε
δὴ |
[378] |
ὑπονοίαις
πεποιημένας
οὔτε
ἄνευ
ὑπονοιῶν.
|
ὁ |
γὰρ
νέος
οὐχ
οἷός
τε |
[366] |
αὐτὸ
δρᾶν.
ὡς
δέ,
δῆλον·
|
ὁ |
γὰρ
πρῶτος
τῶν
τοιούτων
εἰς |
[363] |
ἅ
φασι
θεοὺς
διδόναι·
ὥσπερ
|
ὁ |
γενναῖος
Ησίοδός
τε
καὶ
Ομηρός |
[371] |
μὲν
οὖν.
(Αν
οὖν
κομίσας
|
ὁ |
γεωργὸς
εἰς
τὴν
ἀγοράν
τι |
[372] |
εὐλαβούμενοι
πενίαν
ἢ
πόλεμον.
Καὶ
|
ὁ |
Γλαύκων
ὑπολαβών,
Ανευ
ὄψου,
ἔφη, |
[368] |
τὴν
ἀρχὴν
τῶν
ἐλεγείων
ἐποίησεν
|
ὁ |
Γλαύκωνος
ἐραστής,
εὐδοκιμήσαντας
περὶ
τὴν |
[383] |
ἤλπιζον
εἶναι,
μαντικῇ
βρύον
τέχνῃ·
|
ὁ |
δ’
αὐτὸς
ὑμνῶν,
αὐτὸς
ἐν |
[362] |
εἶχόν
τι
λέγειν
πρὸς
ταῦτα,
|
ὁ |
δὲ
ἀδελφὸς
αὐτοῦ
Αδείμαντος,
Οὔ |
[361] |
ἔσχατον
ἐληλυθότες,
ὁ
μὲν
δικαιοσύνης,
|
ὁ |
δὲ
ἀδικίας,
κρίνωνται
ὁπότερος
αὐτοῖν |
[369] |
ἄλλο
τι
γεωργὸς
μὲν
εἷς,
|
ὁ |
δὲ
οἰκοδόμος,
ἄλλος
δέ
τις |
[380] |
ἔφη,
ἀπόχρη.
(Τί
δὲ
δὴ
|
ὁ |
δεύτερος
ὅδε;
ἆρα
γόητα
τὸν |
[370] |
Καὶ
μὴν
κενὸς
ἂν
ἴῃ
|
ὁ |
διάκονος,
~μηδὲν
ἄγων
ὧν
ἐκεῖνοι |
[361] |
δὲ
τάδε,
ὅτι
οὕτω
διακείμενος
|
ὁ |
δίκαιος
μαστιγώσεται,
στρεβλώσεται,
δεδήσεται,
~(ἐκκαυθήσεται |
[360] |
δακτυλίω
γενοίσθην,
καὶ
τὸν
μὲν
|
ὁ |
δίκαιος
περιθεῖτο,
τὸν
δὲ
ὁ |
[380] |
δίκην
διδόντες,
ἦν
δὲ
δὴ
|
ὁ |
δρῶν
ταῦτα
θεός,
οὐκ
ἐατέον |
[377] |
καὶ
περὶ
τῶν
μεγίστων
ψεῦδος
|
ὁ |
εἰπὼν
οὐ
καλῶς
ἐψεύσατο
ὡς |
[363] |
τούτων
ἐχόμενα.
παραπλήσια
δὲ
καὶ
|
ὁ |
ἕτερος·
ὥς
τέ
τευ
γάρ |
[379] |
καὶ
ᾧ
μὲν
ἂν
μείξας
|
ὁ |
Ζεὺς
δῷ
ἀμφοτέρων,
ἄλλοτε
μέν |
[382] |
μὲν
οὖν,
ἔφη.
Κομιδῇ
ἄρα
|
ὁ |
θεὸς
ἁπλοῦν
καὶ
ἀληθὲς
ἔν |
[381] |
ἄλλου
ἐνδέχεται.
Εοικεν.
Αλλὰ
μὴν
|
ὁ |
θεός
γε
καὶ
τὰ
τοῦ |
[379] |
Οὐδ’
ἄρα,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
ὁ |
θεός,
ἐπειδὴ
ἀγαθός,
πάντων
ἂν |
[381] |
ἥκιστα
ἂν
πολλὰς
μορφὰς
ἴσχοι
|
ὁ |
θεός.
Ηκιστα
δῆτα.
Αλλ’
ἆρα |
[379] |
ἦν
δ’
ἐγώ·
οἷος
τυγχάνει
|
ὁ |
θεὸς
ὤν,
ἀεὶ
δήπου
ἀποδοτέον, |
[383] |
αὐτὸς
τάδ’
εἰπών,
αὐτός
ἐστιν
|
ὁ |
κτανὼν
τὸν
παῖδα
τὸν
ἐμόν— |
[366] |
αἴτιον
ἢ
ἐκεῖνο,
ὅθενπερ
ἅπας
|
ὁ |
λόγος
οὗτος
ὥρμησεν
καὶ
τῷδε |
[359] |
ἐξ
ὧν
πέφυκε
τοιαῦτα,
ὡς
|
ὁ |
λόγος.
Ως
δὲ
καὶ
οἱ |
[376] |
ἰσχυρὸς
ἡμῖν
τὴν
φύσιν
ἔσται
|
ὁ |
μέλλων
καλὸς
κἀγαθὸς
ἔσεσθαι
φύλαξ |
[361] |
ἀμφότεροι
εἰς
τὸ
ἔσχατον
ἐληλυθότες,
|
ὁ |
μὲν
δικαιοσύνης,
ὁ
δὲ
ἀδικίας, |
[379] |
ἐν
Διὸς
οὔδει
κηρῶν
ἔμπλειοι,
|
ὁ |
μὲν
ἐσθλῶν,
αὐτὰρ
ὃ
δειλῶν· |
[380] |
λόγον
ζητοῦμεν,
καὶ
(λεκτέον
ὡς
|
ὁ |
μὲν
θεὸς
δίκαιά
τε
καὶ |
[363] |
λέγουσιν,
ἄλλα
δὲ
οὐκ
ἔχουσιν.
|
ὁ |
μὲν
οὖν
ἔπαινος
καὶ
ὁ |
[363] |
Ησίοδός
τε
καὶ
Ομηρός
φασιν,
|
ὁ |
μὲν
τὰς
δρῦς
(τοῖς
δικαίοις |
[375] |
Ανδρεῖος
δὲ
εἶναι
ἆρα
ἐθελήσει
|
ὁ |
μὴ
θυμοειδὴς
εἴτε
ἵππος
εἴτε |
[370] |
ὅσα
περὶ
γεωργίαν.
οὐδ’
αὖ
|
ὁ |
οἰκοδόμος·
πολλῶν
δὲ
καὶ
τούτῳ |
[379] |
ὅρκων
καὶ
σπονδῶν
σύγχυσιν,
ἣν
|
ὁ |
Πάνδαρος
συνέχεεν,
ἐάν
τις
φῇ |
[360] |
δικαιοσύνης,
ἀληθῆ
οἰόμενος,
ὡς
φήσει
|
ὁ |
περὶ
τοῦ
τοιούτου
λόγου
λέγων· |
[373] |
τι
κακὸν
μήτ’
εἰ
ἀγαθὸν
|
ὁ |
πόλεμος
ἐργάζεται,
ἀλλὰ
τοσοῦτον
μόνον, |
[370] |
δ’
ὁ
ὑφάντης
τε
καὶ
|
ὁ |
σκυτοτόμος·
ἢ
οὔ;
Αληθῆ.
Τέκτονες |
[358] |
δρῶσι·
πολὺ
γὰρ
ἀμείνων
ἄρα
|
ὁ |
τοῦ
ἀδίκου
ἢ
ὁ
τοῦ |
[376] |
λόγον
ἢ
συχνὸν
διεξίωμεν.
Καὶ
|
ὁ |
τοῦ
Γλαύκωνος
ἀδελφός,
Πάνυ
μὲν |
[358] |
ἄρα
ὁ
τοῦ
ἀδίκου
ἢ
|
ὁ |
τοῦ
δικαίου
βίος,
ὡς
λέγουσιν. |
[366] |
ζῶντές
τε
καὶ
τελευτήσαντες,
ὡς
|
ὁ |
τῶν
πολλῶν
τε
καὶ
ἄκρων |
[363] |
δὲ
τούτων
νεανικώτερα
τἀγαθὰ
καὶ
|
ὁ |
ὑὸς
αὐτοῦ
παρὰ
θεῶν
διδόασιν |
[370] |
καὶ
τούτῳ
δεῖ.
ὡσαύτως
δ’
|
ὁ |
ὑφάντης
τε
καὶ
ὁ
σκυτοτόμος· |
[375] |
σοι
δοκεῖ
ἔτι
τοῦδε
προσδεῖσθαι
|
ὁ |
φυλακικὸς
ἐσόμενος,
πρὸς
τῷ
θυμοειδεῖ |
[363] |
ὁ
μὲν
οὖν
ἔπαινος
καὶ
|
ὁ |
ψόγος
οὗτος
ἑκατέρων.
Πρὸς
δὲ |