Pages |
[367] |
δύναμιν
φορτικῶς,
ὥς
γέ
μοι
|
δοκεῖ. |
ἀλλ’
ἐγώ,
οὐδὲν
γάρ
σε |
[382] |
θεῷ
οὐκ
ἔνι.
Οὔ
μοι
|
δοκεῖ. |
Αλλὰ
δεδιὼς
τοὺς
ἐχθροὺς
ψεύδοιτο; |
[381] |
ἐγώ,
λέγεις.
καὶ
οὕτως
ἔχοντος
|
δοκεῖ |
ἄν
τίς
σοι,
ὦ
Αδείμαντε, |
[379] |
βλαβερόν·
ἦ
γάρ;
Οὔ
μοι
|
δοκεῖ. |
Αρ’
οὖν
ὃ
μὴ
βλαβερὸν |
[362] |
ἵν’
ᾖ
σαφέστερον
ὅ
μοι
|
δοκεῖ |
βούλεσθαι
Γλαύκων.
λέγουσι
δέ
που |
[373] |
διακόνων
πλειόνων
δεησόμεθα·
ἢ
οὐ
|
δοκεῖ |
δεήσειν
παιδαγωγῶν,
τιτθῶν,
τροφῶν,
κομμωτριῶν, |
[374] |
τὸν
πόλεμον
ἀγωνία
οὐ
τεχνικὴ
|
δοκεῖ |
εἶναι;
Καὶ
μάλα,
ἔφη.
Η |
[378] |
δ’
ὅς,
οὐδὲ
αὐτῷ
μοι
|
δοκεῖ |
ἐπιτήδεια
εἶναι
λέγειν.
Οὐδέ
γε, |
[375] |
Οὐκ
ἔοικεν.
Αρ’
οὖν
σοι
|
δοκεῖ |
ἔτι
τοῦδε
προσδεῖσθαι
ὁ
φυλακικὸς |
[358] |
μέλλοντι
μακαρίῳ
ἔσεσθαι.
Οὐ
τοίνυν
|
δοκεῖ, |
ἔφη,
τοῖς
πολλοῖς,
ἀλλὰ
τοῦ |
[368] |
πεπόντοῦτό
μοι,
ὦ
φίλοι,
εὖ
|
δοκεῖ |
ἔχειν·
πάνυ
γὰρ
θεῖον
πεπόνθατε, |
[368] |
τοῦτό
μοι,
ὦ
φίλοι,
εὖ
|
δοκεῖ |
ἔχειν·
πάνυ
γὰρ
θεῖον
πεπόντοῦτό |
[359] |
(μὲν
ἐκφεύγειν
τὸ
δὲ
αἱρεῖν
|
δοκεῖ |
λυσιτελεῖν
συνθέσθαι
ἀλλήλοις
μήτ’
ἀδικεῖν |
[381] |
μορφῇ.
Απασα,
ἔφη,
ἀνάγκη
ἔμοιγε
|
δοκεῖ. |
(Μηδεὶς
ἄρα,
ἦν
δ’
ἐγώ, |
[372] |
ἡ
μὲν
οὖν
ἀληθινὴ
πόλις
|
δοκεῖ |
μοι
εἶναι
ἣν
διεληλύθαμεν,
ὥσπερ |
[373] |
~(ταῦτα
γὰρ
δή
τισιν,
ὡς
|
δοκεῖ, |
οὐκ
ἐξαρκέσει,
οὐδὲ
αὕτη
ἡ |
[358] |
Οἶδα,
ἦν
δ’
ἐγώ,
ὅτι
|
δοκεῖ |
οὕτω
καὶ
πάλαι
ὑπὸ
Θρασυμάχου |
[358] |
ἔμοιγε,
ὦ
Σώκρατες,
οὔ
τι
|
δοκεῖ |
οὕτως·
ἀπορῶ
μέντοι
διατεθρυλημένος
τὰ |
[370] |
ἄλλου
ἔργου
πράξει.
ἢ
οὐ
|
δοκεῖ |
σοι;
Εμοιγε.
Τί
δέ;
πότερον |
[357] |
ἔχοντα;
Εμοιγε,
ἦν
δ’
ἐγώ,
|
δοκεῖ |
τι
εἶναι
τοιοῦτον.
(Τί
δέ; |
[357] |
λέγε
γάρ
μοι·
ἆρά
σοι
|
δοκεῖ |
τοιόνδε
τι
εἶναι
ἀγαθόν,
ὃ |