| Pages |
|---|
| [379] |
ἐλαύνει·
(οὐδ’
ὡς
ταμίας
ἡμῖν
|
Ζεὺς— |
ἀγαθῶν
τε
κακῶν
τε
τέτυκται. |
| [379] |
ᾧ
μὲν
ἂν
μείξας
ὁ
|
Ζεὺς |
δῷ
ἀμφοτέρων,
ἄλλοτε
μέν
τε |
| [365] |
φασιν
εἶναι,
πόνους
δὲ
καὶ
|
ζημίας |
φανεράς·
ἀδίκῳ
δὲ
δόξαν
δικαιοσύνης |
| [369] |
παρασκευὴ
τοῦ
εἶναί
τε
καὶ
|
ζῆν |
ἕνεκα.
Παντάπασί
γε.
Δευτέρα
δὴ |
| [379] |
δὲ
κακῶν
ἄλλ’
ἄττα
δεῖ
|
ζητεῖν |
τὰ
αἴτια,
ἀλλ’
οὐ
τὸν |
| [368] |
ὅπερ
ἐμοὶ
ἔδοξεν,
ὅτι
Τὸ
|
ζήτημα |
ᾧ
ἐπιχειροῦμεν
οὐ
φαῦλον
ἀλλ’ |
| [368] |
ἐν
τῇ
περὶ
τὸ
δίκαιον
|
ζητήσει |
καθορᾷς;
Εγώ
σοι,
ἔφην,
ἐρῶ. |
| [368] |
ἦν
δ’
ἐγώ,
τοιαύτην
ποιήσασθαι
|
ζήτησιν |
αὐτοῦ,
οἵανπερ
ἂν
εἰ
προσέταξέ |
| [369] |
βούλεσθε,
~πρῶτον
ἐν
ταῖς
(πόλεσι
|
ζητήσωμεν |
ποῖόν
τί
ἐστιν·
ἔπειτα
οὕτως |
| [380] |
σχεδὸν
ὃν
νῦν
ἡμεῖς
λόγον
|
ζητοῦμεν, |
καὶ
(λεκτέον
ὡς
ὁ
μὲν |
| [369] |
αὐτοῦ
ἐλπὶς
εὐπετέστερον
ἰδεῖν
ὃ
|
ζητοῦμεν; |
(Πολύ
γε.
Δοκεῖ
οὖν
χρῆναι |
| [375] |
δυνατόν,
καὶ
οὐ
παρὰ
φύσιν
|
ζητοῦμεν |
τοιοῦτον
εἶναι
τὸν
φύλακα.
Οὐκ |
| [373] |
καὶ
ὑποδήματα,
ἀλλὰ
τήν
τε
|
ζωγραφίαν |
κινητέον
καὶ
τὴν
ποικιλίαν,
καὶ |
| [362] |
ἐχόμενον
καὶ
οὐ
πρὸς
δόξαν
|
ζῶντα, |
οὐ
δοκεῖν
ἄδικον
ἀλλ’
εἶναι |
| [363] |
ὕδωρ
ἀναγκάζουσι
φέρειν,
ἔτι
τε
|
ζῶντας |
(εἰς
κακὰς
δόξας
ἄγοντες,
ἅπερ |
| [366] |
παρ’
ἀνθρώποις
πράξομεν
κατὰ
νοῦν
|
ζῶντές |
τε
καὶ
τελευτήσαντες,
ὡς
ὁ |
| [375] |
ἄν
τις
καὶ
ἐν
ἄλλοις
|
ζῴοις, |
οὐ
μεντἂν
ἥκιστα
(ἐν
ᾧ |
| [375] |
εἴτε
κύων
ἢ
ἄλλο
ὁτιοῦν
|
ζῷον; |
ἢ
οὐκ
ἐννενόηκας
ὡς
(ἄμαχόν |
| [365] |
(παιδιᾶς
ἡδονῶν
εἰσι
μὲν
ἔτι
|
ζῶσιν, |
εἰσὶ
δὲ
καὶ
τελευτήσασιν,
ἃς |
