HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, La République, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique)

υ = 46 formes différentes pour 82 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Pages

[367]   οἷον ὁρᾶν, (ἀκούειν, φρονεῖν, καὶ ὑγιαίνειν δή, καὶ ὅσ’ ἄλλα ἀγαθὰ

[357]   καὶ τὸ ὁρᾶν καὶ τὸ ὑγιαίνειν; τὰ γὰρ τοιαῦτά που δι’

[372]   τὸν βίον ἐν εἰρήνῃ μετὰ ὑγιείας, ὡς εἰκός, γηραιοὶ τελευτῶντες ἄλλον

[373]   δεῖ ποιεῖν· ἐκείνη γὰρ ἡ ὑγιεινὴ οὐκέτι ἱκανή, ἀλλ’ ἤδη ὄγκου

[381]   τῶν τοιούτων παθημάτων, ~οὐ τὸ ὑγιέστατον καὶ ἰσχυρότατον (ἥκιστα ἀλλοιοῦται; Πῶς

[372]   μοι εἶναι ἣν διεληλύθαμεν, ὥσπερ ὑγιής τις· εἰ δ’ αὖ βούλεσθε,

[363]   κατορύττουσιν ἐν Αιδου καὶ κοσκίνῳ ὕδωρ ἀναγκάζουσι φέρειν, ἔτι τε ζῶντας

[378]   λογοποιεῖν. Ηρας δὲ δεσμοὺς ὑπὸ ὑέος καὶ Ηφαίστου ῥίψεις ὑπὸ πατρός,

[378]   ἔργα καὶ πάθη ὑπὸ τοῦ ὑέος, οὐδ’ ἂν εἰ ἦν ἀληθῆ

[362]   που καὶ παρακελεύονται πατέρες τε ὑέσιν, ~καὶ πάντες οἱ (τινῶν κηδόμενοι,

[368]   καὶ εἶπον· Οὐ κακῶς εἰς ὑμᾶς, ὦ παῖδες ἐκείνου τοῦ ἀνδρός,

[368]   δὲ ἐκ τοῦ ἄλλου τοῦ ὑμετέρου τρόπου, ἐπεὶ κατά γε αὐτοὺς

[368]   αὐτοὺς τοὺς λόγους ἠπίστουν ἂν ὑμῖν— ὅσῳ δὲ μᾶλλον πιστεύω, τοσούτῳ

[372]   ἐπιπίνοντες τοῦ οἴνου, ἐστεφανωμένοι καὶ ὑμνοῦντες τοὺς θεούς, ἡδέως συνόντες ἀλλήλοις,

[364]   πάντες γὰρ ἐξ ἑνὸς στόματος ὑμνοῦσιν ὡς καλὸν μὲν ἡ σωφροσύνη

[383]   βρύον τέχνῃ· ὁ δ’ αὐτὸς ὑμνῶν, αὐτὸς ἐν θοίνῃ παρών, αὐτὸς

[367]   ἐλέγετο ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ πάντων ὑμῶν καὶ ἐκ νέων ἡμᾶς ἐπείθετε,

[366]   εἰπεῖν, ὅτι Ω θαυμάσιε, πάντων (ὑμῶν, ὅσοι ἐπαινέται φατὲ δικαιοσύνης εἶναι,

[363]   τούτων νεανικώτερα τἀγαθὰ καὶ ὁ ὑὸς αὐτοῦ παρὰ θεῶν διδόασιν τοῖς

[380]   αὐτὸ ὑφ’ ἑαυτοῦ μεθίστασθαι ἢ ὑπ’ ἄλλου; Ανάγκη. Οὐκοῦν ὑπὸ μὲν

[381]   τέχνῃ ἢ ἀμφοτέροις ἐλαχίστην μεταβολὴν ὑπ’ ἄλλου ἐνδέχεται. Εοικεν. Αλλὰ μὴν

[382]   μόνον ὑπὸ θεῶν ἀλλὰ καὶ ὑπ’ ἀνθρώπων μισεῖται. Δοκεῖ μοι. Τί

[364]   οἱ δὲ τῆς τῶν θεῶν ὑπ’ ἀνθρώπων παραγωγῆς τὸν Ομηρον μαρτύρονται,

[361]   τέγγεσθαι ὑπὸ κακοδοξίας καὶ τῶν ὑπ’ αὐτῆς γιγνομένων, ἀλλὰ ἴτω ἀμετάστατος

[376]   γνώριμον, ἀσπάζεται, κἂν μηδὲν πώποτε ὑπ’ αὐτοῦ ἀγαθὸν πεπόνθῃ. ἢ οὔπω

[382]   οὔτε κατὰ σημείων πομπάς, οὔθ’ ὕπαρ οὐδ’ ὄναρ. ~(Οὕτως, ἔφη, ἔμοιγε

[366]   τιμᾶν ἐθέλειν ᾧ τις δύναμις ὑπάρχει ψυχῆς ἢ χρημάτων ἢ σώματος

[376]   Οὗτος μὲν δὴ ἂν οὕτως ὑπάρχοι. θρέψονται δὲ δὴ ἡμῖν οὗτοι

[368]   ἄμεινον εἶναι, οὕτω δυνάμενοι εἰπεῖν ὑπὲρ αὐτοῦ. δοκεῖτε δή μοι ὡς

[367]   τε καὶ ἄλλος πού τις ὑπὲρ δικαιοσύνης τε καὶ ἀδικίας λέγοιεν

[372]   θεούς, ἡδέως συνόντες ἀλλήλοις, οὐχ ὑπὲρ τὴν οὐσίαν (ποιού( μενοι τοὺς

[358]   καὶ μυρίων ἄλλων, τὸν δὲ ὑπὲρ τῆς δικαιοσύνης λόγον, ὡς (ἄμεινον

[374]   ~(ἀλλ’ ὅλῳ στρατοπέδῳ, ὃ ἐξελθὸν ὑπὲρ τῆς οὐσίας ἁπάσης καὶ ὑπὲρ

[374]   ὑπὲρ τῆς οὐσίας ἁπάσης καὶ ὑπὲρ ὧν νυνδὴ ἐλέγομεν διαμαχεῖται τοῖς

[366]   δὲ κερδανοῦμέν τε καὶ λισσόμενοι ὑπερβαίνοντες καὶ ἁμαρτάνοντες, πείθοντες αὐτοὺς ἀζήμιοι

[358]   ἀδικεῖσθαι κακόν, πλέονι δὲ κακῷ ὑπερβάλλειν τὸ ἀδικεῖσθαι ἢ ἀγαθῷ τὸ

[373]   αὑτοὺς ἐπὶ χρημάτων κτῆσιν ἄπειρον, ὑπερβάντες τὸν τῶν ἀναγκαίων ὅρον; (Πολλὴ

[364]   ἄνθρωποι λισσόμενοι, ὅτε κέν τις ὑπερβήῃ καὶ ἁμάρτῃ. βίβλων δὲ ὅμαδον

[364]   ἰδίᾳ, τοὺς δὲ ἀτιμάζειν καὶ ὑπερορᾶν, οἳ ἄν πῃ ἀσθενεῖς τε

[373]   μουσικήν, ποιηταί τε καὶ τούτων ὑπηρέται, ῥαψῳδοί, ὑποκριταί, χορευταί, ἐργολάβοι, σκευῶν

[364]   θεούς, ὥς φασιν, πείθοντές σφισιν ὑπηρετεῖν. τούτοις δὲ πᾶσιν τοῖς λόγοις

[366]   ἄλλων οὐδεὶς ἑκὼν δίκαιος, ἀλλ’ ὑπὸ ἀνανδρίας ἢ γήρως ἤ τινος

[383]   ἐπαινεσόμεθα, τὴν τοῦ ἐνυπνίου πομπὴν ὑπὸ Διὸς τῷ Αγαμέμνονι· οὐδὲ Αἰσχύλου,

[380]   καὶ πόνων, καὶ πᾶν φυτὸν ὑπὸ εἱλήσεών τε καὶ ἀνέμων καὶ

[382]   τῷ ὄντι ψεῦδος οὐ μόνον ὑπὸ θεῶν ἀλλὰ καὶ ὑπ’ ἀνθρώπων

[366]   μὲν γὰρ ὄντες ἀζήμιοι μόνον ὑπὸ θεῶν ἐσόμεθα, τὰ δ’ ἐξ

[358]   ὅτι δοκεῖ οὕτω καὶ πάλαι ὑπὸ Θρασυμάχου ὡς τοιοῦτον ὂν ψέγεται,

[361]   εἰς δικαιοσύνην τῷ μὴ τέγγεσθαι ὑπὸ κακοδοξίας καὶ τῶν ὑπ’ αὐτῆς

[380]   ἢ ὑπ’ ἄλλου; Ανάγκη. Οὐκοῦν ὑπὸ μὲν ἄλλου τὰ ἄριστα ἔχοντα

[367]   γὰρ οὕτως ἐλέγετο ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ πάντων ὑμῶν καὶ ἐκ νέων

[378]   ὑπὸ ὑέος καὶ Ηφαίστου ῥίψεις ὑπὸ πατρός, μέλλοντος τῇ μητρὶ τυπτομένῃ

[364]   ἀδικίας ἰδίᾳ τε λεγόμενον (καὶ ὑπὸ ποιητῶν. πάντες γὰρ ἐξ ἑνὸς

[380]   τε καὶ κινεῖται; οἷον σῶμα ὑπὸ σιτίων τε καὶ ποτῶν καὶ

[358]   μοι φαίνεται πρῳαίτερον τοῦ δέοντος ὑπὸ σοῦ ὥσπερ ὄφις κηληθῆναι, ἐμοὶ

[380]   κακοί, διδόντες δὲ δίκην ὠφελοῦντο ὑπὸ τοῦ θεοῦ, ἐατέον· κακῶν δὲ

[359]   συνθήκας αὑτῶν, καὶ ὀνομάσαι τὸ ὑπὸ τοῦ νόμου ἐπίταγμα νόμιμόν τε

[376]   ἢ χαλεπὸν εὑρεῖν βελτίω τῆς ὑπὸ τοῦ πολλοῦ χρόνου ηὑρημένης; ἔστιν

[378]   τοῦ Κρόνου ἔργα καὶ πάθη ὑπὸ τοῦ ὑέος, οὐδ’ ἂν εἰ

[362]   ἐμέ γε ἱκανὰ καὶ τὰ ὑπὸ τούτου ῥηθέντα καταπαλαῖσαι καὶ ἀδύνατον

[381]   μὴ ἡμῖν ψευδέσθων. μηδ’ αὖ ὑπὸ τούτων ἀναπειθόμεναι αἱ μητέρες τὰ

[377]   ῥᾳδίως οὕτω παρήσομεν τοὺς ἐπιτυχόντας ὑπὸ τῶν ἐπιτυχόντων μύθους πλασθέντας ἀκούειν

[378]   ἀναγκαστέον λογοποιεῖν. Ηρας δὲ δεσμοὺς ὑπὸ ὑέος καὶ Ηφαίστου ῥίψεις ὑπὸ

[381]   εὖ εἰργασμένα καὶ εὖ ἔχοντα ὑπὸ χρόνου τε καὶ τῶν ἄλλων

[372]   δὲ (χειμῶνος ἠμφιεσμένοι τε καὶ ὑποδεδεμένοι ἱκανῶς· θρέψονται δὲ ἐκ μὲν

[373]   οἰκίας τε καὶ ἱμάτια καὶ ὑποδήματα, ἀλλὰ τήν τε ζωγραφίαν κινητέον

[372]   καὶ οἶνον καὶ ἱμάτια καὶ ὑποδήματα; καὶ οἰκοδομησάμενοι οἰκίας, θέρους μὲν

[370]   τὸ δὲ ἱματίου, τὸ δὲ ὑποδημάτων, καὶ μὴ ἄλλοις κοινωνοῦντα πράγματα

[370]   ἀγωγὰς μετὰ τῶν γεωργῶν χρῆσθαι ὑποζυγίοις, ὑφάνται δὲ καὶ σκυτοτόμοι δέρμασίν

[373]   τε καὶ τούτων ὑπηρέται, ῥαψῳδοί, ὑποκριταί, χορευταί, ἐργολάβοι, σκευῶν τε παντοδαπῶν

[372]   ἢ πόλεμον. Καὶ ὁ Γλαύκων ὑπολαβών, Ανευ ὄψου, ἔφη, ὡς ἔοικας,

[378]   οἷός τε κρίνειν ὅτι τε ὑπόνοια καὶ ὃ μή, ἀλλ’ ἃ

[378]   εἰς τὴν πόλιν, οὔτ’ ἐν ὑπονοίαις πεποιημένας οὔτε ἄνευ ὑπονοιῶν. ὁ

[378]   ἐν ὑπονοίαις πεποιημένας οὔτε ἄνευ ὑπονοιῶν. ὁ γὰρ νέος οὐχ οἷός

[372]   σποδιοῦσιν (πρὸς τὸ πῦρ, μετρίως ὑποπίνοντες· καὶ οὕτω διάγοντες τὸν βίον

[382]   τῇ ψυχῇ ἐστὶν παθήματος καὶ ὕστερον γεγονὸς εἴδωλον, οὐ πάνυ (ἄκρατον

[380]   τῆς αὑτοῦ (ἰδέας, ἢ αὐτὸ ὑφ’ ἑαυτοῦ μεθίστασθαι ἢ ὑπ’ ἄλλου;

[370]   μετὰ τῶν γεωργῶν χρῆσθαι ὑποζυγίοις, ὑφάνται δὲ καὶ σκυτοτόμοι δέρμασίν τε

[374]   γεωργὸν ἐπιχειρεῖν εἶναι ἅμα μήτε ὑφάντην μήτε οἰκοδόμον ἀλλὰ σκυτοτόμον, ἵνα

[369]   δὲ οἰκοδόμος, ἄλλος δέ τις ὑφάντης; ἢ καὶ σκυτοτόμον αὐτόσε προσθήσομεν

[370]   τούτῳ δεῖ. ὡσαύτως δ’ ὁ ὑφάντης τε καὶ ὁ σκυτοτόμος· ἢ

[365]   ἐκεῖνο τὸ Πότερον δίκᾳ τεῖχος ὕψιον ἢ σκολιαῖς ἀπάταις ἀναβὰς καὶ

[372]   παραδώσουσιν. Καὶ ὅς, Εἰ δὲ ὑῶν πόλιν, ὦ Σώκρατες, ἔφη, κατεσκεύαζες,

Pages
[367]	οἷον ὁρᾶν, (ἀκούειν, φρονεῖν, καὶ	ὑγιαίνειν	δή, καὶ ὅσ’ ἄλλα ἀγαθὰ
[357]	καὶ τὸ ὁρᾶν καὶ τὸ	ὑγιαίνειν;	τὰ γὰρ τοιαῦτά που δι’
[372]	τὸν βίον ἐν εἰρήνῃ μετὰ	ὑγιείας,	ὡς εἰκός, γηραιοὶ τελευτῶντες ἄλλον
[373]	δεῖ ποιεῖν· ἐκείνη γὰρ ἡ	ὑγιεινὴ	οὐκέτι ἱκανή, ἀλλ’ ἤδη ὄγκου
[381]	τῶν τοιούτων παθημάτων, ~οὐ τὸ	ὑγιέστατον	καὶ ἰσχυρότατον (ἥκιστα ἀλλοιοῦται; Πῶς
[372]	μοι εἶναι ἣν διεληλύθαμεν, ὥσπερ	ὑγιής	τις· εἰ δ’ αὖ βούλεσθε,
[363]	κατορύττουσιν ἐν Αιδου καὶ κοσκίνῳ	ὕδωρ	ἀναγκάζουσι φέρειν, ἔτι τε ζῶντας
[378]	λογοποιεῖν. Ηρας δὲ δεσμοὺς ὑπὸ	ὑέος	καὶ Ηφαίστου ῥίψεις ὑπὸ πατρός,
[378]	ἔργα καὶ πάθη ὑπὸ τοῦ	ὑέος,	οὐδ’ ἂν εἰ ἦν ἀληθῆ
[362]	που καὶ παρακελεύονται πατέρες τε	ὑέσιν,	~καὶ πάντες οἱ (τινῶν κηδόμενοι,
[368]	καὶ εἶπον· Οὐ κακῶς εἰς	ὑμᾶς,	ὦ παῖδες ἐκείνου τοῦ ἀνδρός,
[368]	δὲ ἐκ τοῦ ἄλλου τοῦ	ὑμετέρου	τρόπου, ἐπεὶ κατά γε αὐτοὺς
[368]	αὐτοὺς τοὺς λόγους ἠπίστουν ἂν	ὑμῖν—	ὅσῳ δὲ μᾶλλον πιστεύω, τοσούτῳ
[372]	ἐπιπίνοντες τοῦ οἴνου, ἐστεφανωμένοι καὶ	ὑμνοῦντες	τοὺς θεούς, ἡδέως συνόντες ἀλλήλοις,
[364]	πάντες γὰρ ἐξ ἑνὸς στόματος	ὑμνοῦσιν	ὡς καλὸν μὲν ἡ σωφροσύνη
[383]	βρύον τέχνῃ· ὁ δ’ αὐτὸς	ὑμνῶν,	αὐτὸς ἐν θοίνῃ παρών, αὐτὸς
[367]	ἐλέγετο ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ πάντων	ὑμῶν	καὶ ἐκ νέων ἡμᾶς ἐπείθετε,
[366]	εἰπεῖν, ὅτι Ω θαυμάσιε, πάντων	(ὑμῶν,	ὅσοι ἐπαινέται φατὲ δικαιοσύνης εἶναι,
[363]	τούτων νεανικώτερα τἀγαθὰ καὶ ὁ	ὑὸς	αὐτοῦ παρὰ θεῶν διδόασιν τοῖς
[380]	αὐτὸ ὑφ’ ἑαυτοῦ μεθίστασθαι ἢ	ὑπ’	ἄλλου; Ανάγκη. Οὐκοῦν ὑπὸ μὲν
[381]	τέχνῃ ἢ ἀμφοτέροις ἐλαχίστην μεταβολὴν	ὑπ’	ἄλλου ἐνδέχεται. Εοικεν. Αλλὰ μὴν
[382]	μόνον ὑπὸ θεῶν ἀλλὰ καὶ	ὑπ’	ἀνθρώπων μισεῖται. Δοκεῖ μοι. Τί
[364]	οἱ δὲ τῆς τῶν θεῶν	ὑπ’	ἀνθρώπων παραγωγῆς τὸν Ομηρον μαρτύρονται,
[361]	τέγγεσθαι ὑπὸ κακοδοξίας καὶ τῶν	ὑπ’	αὐτῆς γιγνομένων, ἀλλὰ ἴτω ἀμετάστατος
[376]	γνώριμον, ἀσπάζεται, κἂν μηδὲν πώποτε	ὑπ’	αὐτοῦ ἀγαθὸν πεπόνθῃ. ἢ οὔπω
[382]	οὔτε κατὰ σημείων πομπάς, οὔθ’	ὕπαρ	οὐδ’ ὄναρ. ~(Οὕτως, ἔφη, ἔμοιγε
[366]	τιμᾶν ἐθέλειν ᾧ τις δύναμις	ὑπάρχει	ψυχῆς ἢ χρημάτων ἢ σώματος
[376]	Οὗτος μὲν δὴ ἂν οὕτως	ὑπάρχοι.	θρέψονται δὲ δὴ ἡμῖν οὗτοι
[368]	ἄμεινον εἶναι, οὕτω δυνάμενοι εἰπεῖν	ὑπὲρ	αὐτοῦ. δοκεῖτε δή μοι ὡς
[367]	τε καὶ ἄλλος πού τις	ὑπὲρ	δικαιοσύνης τε καὶ ἀδικίας λέγοιεν
[372]	θεούς, ἡδέως συνόντες ἀλλήλοις, οὐχ	ὑπὲρ	τὴν οὐσίαν (ποιού( μενοι τοὺς
[358]	καὶ μυρίων ἄλλων, τὸν δὲ	ὑπὲρ	τῆς δικαιοσύνης λόγον, ὡς (ἄμεινον
[374]	~(ἀλλ’ ὅλῳ στρατοπέδῳ, ὃ ἐξελθὸν	ὑπὲρ	τῆς οὐσίας ἁπάσης καὶ ὑπὲρ
[374]	ὑπὲρ τῆς οὐσίας ἁπάσης καὶ	ὑπὲρ	ὧν νυνδὴ ἐλέγομεν διαμαχεῖται τοῖς
[366]	δὲ κερδανοῦμέν τε καὶ λισσόμενοι	ὑπερβαίνοντες	καὶ ἁμαρτάνοντες, πείθοντες αὐτοὺς ἀζήμιοι
[358]	ἀδικεῖσθαι κακόν, πλέονι δὲ κακῷ	ὑπερβάλλειν	τὸ ἀδικεῖσθαι ἢ ἀγαθῷ τὸ
[373]	αὑτοὺς ἐπὶ χρημάτων κτῆσιν ἄπειρον,	ὑπερβάντες	τὸν τῶν ἀναγκαίων ὅρον; (Πολλὴ
[364]	ἄνθρωποι λισσόμενοι, ὅτε κέν τις	ὑπερβήῃ	καὶ ἁμάρτῃ. βίβλων δὲ ὅμαδον
[364]	ἰδίᾳ, τοὺς δὲ ἀτιμάζειν καὶ	ὑπερορᾶν,	οἳ ἄν πῃ ἀσθενεῖς τε
[373]	μουσικήν, ποιηταί τε καὶ τούτων	ὑπηρέται,	ῥαψῳδοί, ὑποκριταί, χορευταί, ἐργολάβοι, σκευῶν
[364]	θεούς, ὥς φασιν, πείθοντές σφισιν	ὑπηρετεῖν.	τούτοις δὲ πᾶσιν τοῖς λόγοις
[366]	ἄλλων οὐδεὶς ἑκὼν δίκαιος, ἀλλ’	ὑπὸ	ἀνανδρίας ἢ γήρως ἤ τινος
[383]	ἐπαινεσόμεθα, τὴν τοῦ ἐνυπνίου πομπὴν	ὑπὸ	Διὸς τῷ Αγαμέμνονι· οὐδὲ Αἰσχύλου,
[380]	καὶ πόνων, καὶ πᾶν φυτὸν	ὑπὸ	εἱλήσεών τε καὶ ἀνέμων καὶ
[382]	τῷ ὄντι ψεῦδος οὐ μόνον	ὑπὸ	θεῶν ἀλλὰ καὶ ὑπ’ ἀνθρώπων
[366]	μὲν γὰρ ὄντες ἀζήμιοι μόνον	ὑπὸ	θεῶν ἐσόμεθα, τὰ δ’ ἐξ
[358]	ὅτι δοκεῖ οὕτω καὶ πάλαι	ὑπὸ	Θρασυμάχου ὡς τοιοῦτον ὂν ψέγεται,
[361]	εἰς δικαιοσύνην τῷ μὴ τέγγεσθαι	ὑπὸ	κακοδοξίας καὶ τῶν ὑπ’ αὐτῆς
[380]	ἢ ὑπ’ ἄλλου; Ανάγκη. Οὐκοῦν	ὑπὸ	μὲν ἄλλου τὰ ἄριστα ἔχοντα
[367]	γὰρ οὕτως ἐλέγετο ἐξ ἀρχῆς	ὑπὸ	πάντων ὑμῶν καὶ ἐκ νέων
[378]	ὑπὸ ὑέος καὶ Ηφαίστου ῥίψεις	ὑπὸ	πατρός, μέλλοντος τῇ μητρὶ τυπτομένῃ
[364]	ἀδικίας ἰδίᾳ τε λεγόμενον (καὶ	ὑπὸ	ποιητῶν. πάντες γὰρ ἐξ ἑνὸς
[380]	τε καὶ κινεῖται; οἷον σῶμα	ὑπὸ	σιτίων τε καὶ ποτῶν καὶ
[358]	μοι φαίνεται πρῳαίτερον τοῦ δέοντος	ὑπὸ	σοῦ ὥσπερ ὄφις κηληθῆναι, ἐμοὶ
[380]	κακοί, διδόντες δὲ δίκην ὠφελοῦντο	ὑπὸ	τοῦ θεοῦ, ἐατέον· κακῶν δὲ
[359]	συνθήκας αὑτῶν, καὶ ὀνομάσαι τὸ	ὑπὸ	τοῦ νόμου ἐπίταγμα νόμιμόν τε
[376]	ἢ χαλεπὸν εὑρεῖν βελτίω τῆς	ὑπὸ	τοῦ πολλοῦ χρόνου ηὑρημένης; ἔστιν
[378]	τοῦ Κρόνου ἔργα καὶ πάθη	ὑπὸ	τοῦ ὑέος, οὐδ’ ἂν εἰ
[362]	ἐμέ γε ἱκανὰ καὶ τὰ	ὑπὸ	τούτου ῥηθέντα καταπαλαῖσαι καὶ ἀδύνατον
[381]	μὴ ἡμῖν ψευδέσθων. μηδ’ αὖ	ὑπὸ	τούτων ἀναπειθόμεναι αἱ μητέρες τὰ
[377]	ῥᾳδίως οὕτω παρήσομεν τοὺς ἐπιτυχόντας	ὑπὸ	τῶν ἐπιτυχόντων μύθους πλασθέντας ἀκούειν
[378]	ἀναγκαστέον λογοποιεῖν. Ηρας δὲ δεσμοὺς	ὑπὸ	ὑέος καὶ Ηφαίστου ῥίψεις ὑπὸ
[381]	εὖ εἰργασμένα καὶ εὖ ἔχοντα	ὑπὸ	χρόνου τε καὶ τῶν ἄλλων
[372]	δὲ (χειμῶνος ἠμφιεσμένοι τε καὶ	ὑποδεδεμένοι	ἱκανῶς· θρέψονται δὲ ἐκ μὲν
[373]	οἰκίας τε καὶ ἱμάτια καὶ	ὑποδήματα,	ἀλλὰ τήν τε ζωγραφίαν κινητέον
[372]	καὶ οἶνον καὶ ἱμάτια καὶ	ὑποδήματα;	καὶ οἰκοδομησάμενοι οἰκίας, θέρους μὲν
[370]	τὸ δὲ ἱματίου, τὸ δὲ	ὑποδημάτων,	καὶ μὴ ἄλλοις κοινωνοῦντα πράγματα
[370]	ἀγωγὰς μετὰ τῶν γεωργῶν χρῆσθαι	ὑποζυγίοις,	ὑφάνται δὲ καὶ σκυτοτόμοι δέρμασίν
[373]	τε καὶ τούτων ὑπηρέται, ῥαψῳδοί,	ὑποκριταί,	χορευταί, ἐργολάβοι, σκευῶν τε παντοδαπῶν
[372]	ἢ πόλεμον. Καὶ ὁ Γλαύκων	ὑπολαβών,	Ανευ ὄψου, ἔφη, ὡς ἔοικας,
[378]	οἷός τε κρίνειν ὅτι τε	ὑπόνοια	καὶ ὃ μή, ἀλλ’ ἃ
[378]	εἰς τὴν πόλιν, οὔτ’ ἐν	ὑπονοίαις	πεποιημένας οὔτε ἄνευ ὑπονοιῶν. ὁ
[378]	ἐν ὑπονοίαις πεποιημένας οὔτε ἄνευ	ὑπονοιῶν.	ὁ γὰρ νέος οὐχ οἷός
[372]	σποδιοῦσιν (πρὸς τὸ πῦρ, μετρίως	ὑποπίνοντες·	καὶ οὕτω διάγοντες τὸν βίον
[382]	τῇ ψυχῇ ἐστὶν παθήματος καὶ	ὕστερον	γεγονὸς εἴδωλον, οὐ πάνυ (ἄκρατον
[380]	τῆς αὑτοῦ (ἰδέας, ἢ αὐτὸ	ὑφ’	ἑαυτοῦ μεθίστασθαι ἢ ὑπ’ ἄλλου;
[370]	μετὰ τῶν γεωργῶν χρῆσθαι ὑποζυγίοις,	ὑφάνται	δὲ καὶ σκυτοτόμοι δέρμασίν τε
[374]	γεωργὸν ἐπιχειρεῖν εἶναι ἅμα μήτε	ὑφάντην	μήτε οἰκοδόμον ἀλλὰ σκυτοτόμον, ἵνα
[369]	δὲ οἰκοδόμος, ἄλλος δέ τις	ὑφάντης;	ἢ καὶ σκυτοτόμον αὐτόσε προσθήσομεν
[370]	τούτῳ δεῖ. ὡσαύτως δ’ ὁ	ὑφάντης	τε καὶ ὁ σκυτοτόμος· ἢ
[365]	ἐκεῖνο τὸ Πότερον δίκᾳ τεῖχος	ὕψιον	ἢ σκολιαῖς ἀπάταις ἀναβὰς καὶ
[372]	παραδώσουσιν. Καὶ ὅς, Εἰ δὲ	ὑῶν	πόλιν, ὦ Σώκρατες, ἔφη, κατεσκεύαζες,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 18/01/2006