Alphabétiquement     [«   »]
γυνὴ 3
δ 3
Δ 1
δ´ 313
δᾳδουχουμένης 1
δᾳδουχοῦντα 1
δαὶ 1
Fréquences     [«    »]
238
181 τὸ
288 τῶν
313 δ´
418 ἐν
434 δὲ
857 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre IV

δ´


Livre, pages
[4, 168]   δραχμαῖς ἐτίμησαν αὐτούς. Καὶ Δημόκριτον  δ´   Ἀβδηρῖται δημοσίᾳ κρίνοντες ὡς κατεφθαρκότα
[4, 135]   Εὐβοίας λοπάδες τόσαι ἐστιχόωντο. Ἶρις  δ´   ἄγγελος ἦλθε ποδήνεμος, ὠκέα τευθίς,
[4, 131]   Αὐλεῖν δ´ αὐτοῖς Ἀντιγενείδαν, Ἀργᾶν  δ´   ᾄδειν καὶ κιθαρίζειν Κηφισόδοτον τὸν
[4, 151]   ἦσαν πρὸς τοῖς κρέασι. Μάλιστα  δ´   αἱ τράπεζαι κατὰ τοὺς ξένους
[4, 158]   βιοτά μοι σώφρονος τραπέζης, (τὸ  δ´   ἄκαιρον ἅπαν ὑπερβάλλον τε μὴ
[4, 167]   ἐπ´ ὀνόματός τινας κατέλεξε. Ταῦτα  δ´   ἀκούσας Ἀντίγονος βασιλεὺς θεσμοθέτην
[4, 162]   Δειπνομανές, νεβροῦ ὄμματ´ ἔχων, κραδίην  δ´   ἀκύλιστον. Ἦν δ´ εὔστοχος
[4, 150]   ὑπολειπόμενα τοῖς οἰκέταις μεταδιδόντες. ~(Ταῖς  δ´   ἄλλαις ἡμέραις πάσαις τοῦ ἐνιαυτοῦ
[4, 147]   γόγγροιτοιωνητεμων πλῆρες θεοτερπές. Ἐπ´ αὐτῷ  δ´   ἄλλο παρῆλθε τόσον, βατὶς δ´
[4, 143]   τὸν μὲν καλοῦσιν ἀνδρεῖον, (τὸν  δ´   ἄλλον ἐν τοὺς ξένους
[4, 143]   νεωτέροις ἥμισυ δίδοται κρέως, τῶν  δ´   ἄλλων οὐθενὸς ἅπτονται. Εἶτα ποτήριον
[4, 137]   συνάγων πρὸς τὸν Ἀγαμέμνονα Φύρετο  δ´   ἄλφιτα» φησίν. (Χρύσιππός τ´ ἐν
[4, 135]   πίνακας κατὰ δεξιὸν ὦμον. (Τῷ  δ´   ἅμα τεσσαράκοντα μέλαιναι χύτραι ἕποντο,
[4, 135]   γε δυώδεκα σαργοὶ ἕποντο. Κυανόχρως  δ´   ἀμίας ἐπὶ τοῖς μέγας, ὅς
[4, 134]   ἠδὲ μεγίστους, λευκοτέρους χιόνος, ἔσθειν  δ´   ἀμύλοισιν ὁμοίους Τάων καὶ Βορέης
[4, 144]   τὰ σπουδαιότατα τῶν πρηγμάτων· (τὸ  δ´   ἂν ἅδῃ σφίσι βουλευομένοισι, τοῦτο
[4, 130]   Πέλοπι διαπαίζων ἔφη· Τί  δ´   ἂν Ἕλληνες μικροτράπεζοι, φυλλοτρῶγες δράσειαν;
[4, 171]   δευτέρῳ Ἀπομνημονευμάτων οὑτωσὶ λέγων· Διάκονον  δ´   ἂν καὶ ἀγοραστὴν τὸν τοιοῦτον
[4, 144]   εἰ δὲ μή, μετιεῖσιν. Τὰ  δ´   ἂν νήφοντες προβουλεύσωνται, μεθυσκόμενοι ἐπιδιαγινώσκουσι.
[4, 136]   βοσκομένας, ὑάδας θ´ ὑδατινούς. Ἐν  δ´   ἀναμὶξ σαργοί τε καὶ ἵππουροι
[4, 135]   μῆκός γε γενέσθην ἐννεόργυιοι. Πολλὰ  δ´   ἄναντα κάταντα κατὰ στέγος ἦλθ´
[4, 166]   Ἀποτυμπανισχὰς κατὰ πόδας πορεύεται. (Πολύευκτον  δ´   Ἀναξανδρίδης ἐν Τηρεῖ κωμῳδῶν· Ὄρνις
[4, 131]   ἁλουργῆ μέχρι τῆς ἄρκτου· δειπνεῖν  δ´   ἄνδρας βουτυροφάγους, αὐχμηροκόμας μυριοπληθεῖς· τοὺς
[4, 137]   ἐγὼ οὐδενὸς ἦσθον ἁπλῶς, μεστὸς  δ´   ἀνεκείμην. Ὡς δὲ ἴδον ξανθόν,
[4, 165]   ἐπιλάβηται, πρῶτος εἰσελήλυθεν. Οὐκ ὀκνεῖ  δ´   ἀνὴρ οὗτος, καθάπερ καὶ
[4, 132]   δὲ κόγχας δέκα,  δ´   ἀντακαίου μικρόν. Ἐν ὅσῳ δ´
[4, 172]   θρῖον καὶ βότρυς· δημιουργὸς  δ´   ἀντιπαρατεταγμένη κρεᾴδι´ ὀπτᾷ καὶ κίχλας,
[4, 142]   ὥστε τεθηρευμένους ἀποτρέχειν ἅπαντας. Διακωμῳδῶν  δ´   Ἀντιφάνης τὰ Λακωνικὰ δεῖπνα ἐν
[4, 147]   τῆς τελευταίας (Αἰγύπτου βασιλευσάσης, γημαμένης  δ´   Ἀντωνίῳ τῷ Ῥωμαίων στρατηγῷ (ἐν
[4, 133]   λοπάδος προσῶζεν οὐδ´ ἡδυσμάτων. Ἐβόων  δ´   ἅπαντες, ὡς ἀγαθὴν ἅλμην ποιεῖς.
[4, 135]   ἂψ δ´ ἑλόμην χάρμῃ, λαιμὸν  δ´   ἄπληστον ἄμυξα. Ἦλθε δὲ Νηρῆος
[4, 152]   ὑμνεῖν αὐτοῦ τὴν ὑπεροχήν, ἑαυτὸν  δ´   ἀποθρηνεῖν ὅτι ὑστέρηκε, τὸν δὲ
[4, 139]   τοὺς δούλους τοὺς ἰδίους· οὐδεὶς  δ´   ἀπολείπει τὴν θυσίαν, ἀλλὰ κενοῦσθαι
[4, 140]   ἐστιν μετὰ δεῖπνον τραγήματα· (τοῖς  δ´   ἀπόροις ἐπιτάττει κάλαμον στιβάδα
[4, 136]   καὶ ἀπήγαγον ἄλλυδις ἄλλον. Τῶν  δ´   ἄρ´ ἔλοψ κρείων δουρικλυτὸς ἡγεμόνευεν,
[4, 134]   Ξενοκλῆς ἐπεπωλεῖτο στίχας ἀνδρῶν, στῆ  δ´   ἄρ´ ἐπ´ οὐδὸν ἰών. Σχεδόθεν
[4, 156]   δεῖπνον ἑλέσθαι. Καὶ καλὸς  δ´   Ἀριστοφάνης ἐν Κωκάλῳ ἔφη· (Ἀλλ´
[4, 169]   κύβηλιν τὴν ταγηνιστηρίαν. Τὴν χύτραν  δ´   Ἀριστοφάνης ἐν Σκηνὰς καταλαμβανούσαις κακκάβην
[4, 137]   δέκα δὲ στόματ´ εἶεν, γαστὴρ  δ´   ἄρρηκτος, χάλκεον δέ μοι ἦτορ
[4, 133]   ἐντὸς ἐπιστύψας ἁλὶ κρύψαις. Πολλάκι  δ´   ἀσταφίδας προχέαις τριπτῆρι λεήνας σπέρματά
[4, 167]   λαχὼν ἔμελλεν ἕξειν. (Εἰς τοσοῦτον  δ´   ἀσωτίας ἐληλύθει καὶ Δημήτριος
[4, 131]   μὲν Σπάρτην τὴν εὐρύχορον, τοτὲ  δ´   αὖ Θήβας τὰς ἑπταπύλους, τὰς
[4, 135]   ἐὼν ἕπετ´ ἰχθύσιν ἀθανάτοισιν. Οἴη  δ´   αὖ θύννου κεφαλὴ θαλαμηιάδαο νόσφιν
[4, 133]   δριμείῃ πολέας ἐμβάπτισον ἅλμῃ, (ἄλλοτε  δ´   αὖ λευκὸν γλεῦκος συστάμνισον ὄξει
[4, 136]   ἡνίκ´ ἔβαινε Δρακοντιάδῃ μεγαθύμῳ. Σάνδαλα  δ´   αὖ παρέθηκεν ἀειγενῆ ἀθανατάων, (βούγλωσσόν
[4, 137]   φέρων μύρον ἴρινον ἡδύ, ~(ἄλλος  δ´   αὖ στεφάνους ἐπὶ δεξιὰ πᾶσιν
[4, 172]   διεσάφησεν ἐν Χρυσίδι οὕτως· Τέτταρες  δ´   αὐλητρίδες ἔχουσι μισθὸν καὶ μάγειροι
[4, 184]   αὐλὸν καλεῖ ἐν τούτοις· Ἐπὶ  δ´   αὐλὸς ἀλέκτωρ Λύδιον ὕμνον ἀχέων.
[4, 137]   αὖτε τράπεζαι ἐφωπλίζοντο γέμουσαι· (ἐν  δ´   αὐταῖσιν ἐπῆν ἄπιοι καὶ πίονα
[4, 184]   τοῦτο σπουδὴν ὅταν λέγῃ· Ὅστις  δ´   αὐτὴν αὐλοῖς καὶ λύραισι κατατέτριμμαι
[4, 143]   δ´ ὀρφανοὺς ἰσομερεῖς εἶναι· παρατίθεται  δ´   αὐτοῖς ἀβαμβάκευτα τῇ κράσει καθ´
[4, 131]   πρότερον μεθύειν τῶν πινόντων. Αὐλεῖν  δ´   αὐτοῖς Ἀντιγενείδαν, Ἀργᾶν δ´ ᾄδειν
[4, 177]   κατ´ ἐμφέρειαν τοῦ πάχους. Χρῆσθαι  δ´   αὐτοῖς καὶ Κυπρίους φησὶ Κρατῖνος
[4, 145]   τοῦ ἐπὶ τῇ θύρᾳ, ἐκεῖνοι  δ´   αὐτὸν οὐχ ὁρῶσιν. (Ἐνίοτε μέντοι
[4, 167]   ἐρωμένην, ζῆν δὲ πολυτελῶς. Ἀνακαλεσαμένων  δ´   αὐτὸν τῶν Ἀρεοπαγιτῶν καὶ κελευόντων
[4, 167]   οὐδὲ σωφρόνως οἰκεῖν οἰκίαν. Τοῦ  δ´   αὐτὸς αἴτιος ἦν ἄπληστος καὶ
[4, 145]   ζῆν ὡς ταχέως ἀπολούμενος. ~(Ὁ  δ´   αὐτὸς Θεόπομπος ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ
[4, 174]   κεραννύντων τὸν οἶνον διακόνων. ~(Ὁ  δ´   αὐτὸς ἱστορεῖ κἀν τῷ τετάρτῳ
[4, 142]   δὲ οὐδὲν οὐδέποτε παρεισεπορεύετο, διετέλει  δ´   αὐτὸς προσομιλῶν πρὸς ἕκαστον καὶ
[4, 152]   παρασκευασθέντων ἀπολαύειν ἀδιαλείπτως διακονουμένους. Ἀφορίσαντος  δ´   αὐτοῦ προθεσμίαν ποτὲ τῆς θοίνης
[4, 176]   ὅντ´ ἐκάλει Σκίρπαλος Εὐπαλάμου, ἤειδεν  δ´   αὐτοῦ τὰ γενέθλια· τοῦτο γὰρ
[4, 165]   τοῦ ἡδυλόγου διὰ τούτων· Ἐστὶν  δ´   αὐτούς γε φυλάττεσθαι τῶν νῦν
[4, 171]   τράπεζαν παρὰ τὸ ἐλεόν. Ἀρτεμίδωρος  δ´   αὐτοὺς δειπνοκλήτορας ὀνομάζει. (Ἐκάλουν δέ,
[4, 143]   ἀκολουθοῦσι δύο θεράποντες ξυλοφόροι· καλοῦσι  δ´   αὐτοὺς καλοφόρους. Εἰσὶ δὲ πανταχοῦ
[4, 174]   εὕρημα, κουρέως τὴν τέχνην· Κτησίβιος  δ´   αὐτῷ τοὔνομα. (Ἱστορεῖ δὲ τοῦτο
[4, 143]   προσειληφυῖα πρὸς τὰς ὑπηρεσίας. Ἑκάστῳ  δ´   αὐτῶν ἀκολουθοῦσι δύο θεράποντες ξυλοφόροι·
[4, 142]   (ἔτι δὲ μύρων ἐξηλλαγμένων, ὡς  δ´   αὕτως οἴνων καὶ τραγημάτων. Καὶ
[4, 158]   φακέας ἥψετο. Ἀντιφάνης Ὁμοίαις· Εὖ  δ´   ἐγίνεθ´, εἰ φακῆν ἕψειν μ´
[4, 135]   χονδροφυὴς καὶ τρίγλη μιλτοπάρῃος) Τῇ  δ´   ἐγὼ ἐν πρώτοις ἐπέχον κρατερώνυχα
[4, 133]   Ἄλεξις ἐν Θράσωνί φησι· (Σοῦ  δ´   ἐγὼ λαλιστέραν οὐπώποτ´ εἶδον οὔτε
[4, 138]   τοὺς ἄνδρας ἑστιωμένους. Ἀληθῆ, ἦν  δ´   ἐγώ, λέγεις· ἐπελαθόμην ὅτι καὶ
[4, 137]   θ´ ἁμάμαξυν ἐπίκλησιν καλέουσι. Τῶν  δ´   ἐγὼ οὐδενὸς ἦσθον ἁπλῶς, μεστὸς
[4, 182]   Πολιτείας φησίν· Οὐκ ἄρα, ἦν  δ´   ἐγώ, πολυχορδίας γε οὐδὲ παναρμονίου
[4, 153]   δείπνῳ παρατίθεσθαι ἑκάστῳ τράπεζαν, ταύτην  δ´   εἶναι ὁμοίαν ταῖς ἐγγυθήκαις, (καὶ
[4, 169]   (χλιαίνετ´, αἴρεθ´, ἕψεται, παφλάζεται. Βατάνιον  δ´   εἴρηκεν Ἀντιφάνης ἐν Εὐθυδίκῳ· Ἔπειτα
[4, 171]   ἦν καὶ μέτριος ἀγοραστής. Ὀψώνην  δ´   εἴρηκεν Ἀριστοφάνης ἐν Ταγηνισταῖς διὰ
[4, 140]   κατάλυσις ἥδε καθάπερ σχημάτων. Ἣν  δ´   εἰς τὰ τῶν ἀνδρῶν φιδίτια
[4, 151]   μὲν διαρριπτεῖν εἴα χαίρειν, λαβὼν  δ´   εἰς τὴν χεῖρα ὅσον τριχοίνικον
[4, 149]   προσφέρων ἂν εἶπεν εὐδειπνίας» Εἶτα  δ´   εἰς τὸ κοινὸν ζωμὸς καὶ
[4, 135]   δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἰδέσθαι) Ὀπταλέος  δ´   εἰσῆλθε πελώριος ἱππότα κεστρεὺς οὐκ
[4, 137]   δέ μοι ἦτορ ἐνείη. Πόρναι  δ´   εἰσῆλθον, κοῦραι δύο θαυματοποιοί, ἃς
[4, 145]   ἱερεῖα τῆς ἡμέρας κατακοπτόμενα· τούτων  δ´   εἰσὶ καὶ ἵπποι καὶ κάμηλοι
[4, 143]   τῶν ξένων οἱ παρόντες· ἑξῆς  δ´   εἰσὶν αἱ τῶν ἄλλων. Παρατίθεται
[4, 137]   αὐτοῖς παρατιθέντα μεγαλείως δέ Εὐτράπεζοι  δ´   εἰσὶν ὄντως οἱ Θετταλοί, καθὰ
[4, 128]   δὲ τοῦ Ἐρεσίου μαθητάς, συνθήκας  δ´   εἶχε ταύτας πρὸς τὸν Λυγκέα,
[4, 171]   προτένθαι ἄγουσι πέντε ἡμέρας. Ὅτι  δ´   εἶχον οἱ ἀρχαῖοι καὶ τοὺς
[4, 135]   κύματ´ ἐπ´ ἠιόνος κλύζεσκε· πολλὰς  δ´   ἐκ κεφαλῆς προθελύμνους εἷλκον ἀκάνθας.
[4, 182]   ὑπὸ Ἀλεξανδρέων καλούμενοι φώτιγγες. (Κατασκευάζονται  δ´   ἐκ τοῦ καλουμένου λωτοῦ· ξύλον
[4, 130]   Λήναια καὶ Χύτρους θεωρῶν. Ἡμεῖς  δ´   ἐκ τοῦ Καράνου δείπνου πλοῦτον
[4, 141]   ταῦτα τὰ ἐπάικλα καλούμενα. Συμφέρει  δ´   ἕκαστος εἰς τὸ φιδίτιον ἀλφίτων
[4, 152]   δ´ ὑποδεχόμενος παρ´ αὐτόν, ἐφεξῆς  δ´   ἑκατέρωθε κατ´ ἀξίαν ἧς ἔχουσιν
[4, 152]   καὶ ῥῖψαι αὐτῷ παρατρέχοντι. (Ἀνελόμενον  δ´   ἐκεῖνον πάλιν ὑμνεῖν λέγοντα διότι
[4, 132]   ἐσθίω, ἕτερος ἐκεῖν´, ἐν ὅσῳ  δ´   ἐκεῖνος, τοῦτ´ ἐγὼ ἠφάνισα. Βούλομαι
[4, 168]   μεταπεμφθῆναί τινα τῶν μυλωθρῶν. (Ἐλθόντος  δ´   ἐκείνου καὶ εἰπόντος ὅτι νυκτὸς
[4, 143]   ἕτερ´ ἐπιζήτει καλά· ἐν τοῖς  δ´   ἐκείνων ἔθεσιν ἴσθ´ ἀρχαικός. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[4, 136]   πλείονα χρυσὸς ὢν ἀπερύκων. Γευσάμενος  δ´   ἔκλαιον, ὅτ´ αὔριον οὐκ ἔτι
[4, 153]   μὲν ἅμα ἐσφάττετο, αὐτοὶ  δ´   ἐκρότουν ἐπὶ τούτῳ ἡδόμενοι. ~(Ἤδη
[4, 182]   ὑπὸ Λεσβοθέμιδος ἔχουσαν σαμβύκην. Ἀριστόξενος  δ´   ἔκφυλα ὄργανα καλεῖ φοίνικας καὶ
[4, 158]   μὴ προσείμαν. Καὶ Σωκράτης  δ´   ἔλεγεν τῶν ἄλλων ἀνθρώπων διαφέρειν
[4, 135]   κάρη μετὰ χερσὶν ἔχοντα, ἂψ  δ´   ἑλόμην χάρμῃ, λαιμὸν δ´ ἄπληστον
[4, 176]   καὶ τοὺς καλουμένους ὑποτρήτους. Τῶν  δ´   ἐλύμων αὐλῶν μνημονεύει καὶ Καλλίας
[4, 154]   ἐστιν ἕκαστος αὐτῶν ἀποτυμπανισθῆναι. (Ἕρμιππος  δ´   ἐν αʹ περὶ νομοθετῶν τῶν
[4, 133]   οὐ τρυγόν´, οὐ τέττιγα. Νικόστρατος  δ´   ἐν Ἅβρᾳ· Πίναξ πρῶτος
[4, 149]   δὲ ἑκάστῳ δύο κρέα. Ἐνόμιζον  δ´   ἐν ἅπασι τοῖς δείπνοις, μάλιστα
[4, 132]   ποικιλίαν) προοίμιον εἰπὼν δείπνου. (Δίφιλος  δ´   ἐν Ἀπολειπούσῃ μάγειρόν τινα παράγων
[4, 130]   θερμὴν παρέθηκε κάμηλον. Ἀριστοφάνης  δ´   ἐν Ἀχαρνεῦσι καὶ αὐτὸς τῶν
[4, 138]   μαστιγωθῆναι ὡς παρασοφιζόμενον πονηρῶς. ~(Πλάτων  δ´   ἐν βʹ Πολιτείας οὕτως ἑστιᾷ
[4, 183]   (καὶ Θεόπομπος ἐν Πηνελόπῃ, Εὔπολις  δ´   ἐν Βάπταις φησίν· Ὅς καλῶς
[4, 173]   καὶ τὰς θοίνας διατρίβοντας. Σῆμος  δ´   ἐν δʹ Δηλιάδος Δελφοῖς, φησί,
[4, 183]   συγχορδίᾳ, καὶ ἐν Θαμύρᾳ. Ἀριστοφάνης  δ´   ἐν Δαιταλεῦσι (καὶ Θεόπομπος ἐν
[4, 165]   Καὶ σφόδρ´ εὐτελὲς λέγω. Τιμοκλῆς  δ´   ἐν Δημοσατύροις φησίν· ~Οὐδ´
[4, 158]   φακῆν ἥδιστον ὄψων λοιδορεῖς. Ἐπίχαρμος  δ´   ἐν Διονύσοις· Χύτρα δὲ φακέας
[4, 154]   ζηλωτὰς τούτων γενέσθαι Κυρηναίους. Ἔφορος  δ´   ἐν ἕκτῃ ἱστοριῶν Ἤσκουν, φησί,
[4, 167]   καὶ τοῖς λῃσταῖς παραπλησίως. (Δοῦρις  δ´   ἐν ζʹ Μακεδονικῶν περὶ Πασικύπρου
[4, 154]   συνίσταντο μονομαχήσοντες μέχρι θανάτου. Ἄλλοι  δ´   ἐν θεάτρῳ λαβόντες ἀργύριον
[4, 176]   πῶς δοκεῖς κούφως ἀνήλλετο. ~(Ἀναξανδρίδης  δ´   ἐν Θησαυρῷ· Ἀναλαβὼν μόναυλον ηὔλουν
[4, 169]   ὅτι λέγεις ἀγγεῖον οἶδα. Εὔβουλος  δ´   ἐν Ἴωνι καὶ βατάνια καὶ
[4, 171]   τι φάγωσιν πίωσιν. Ἀναξίλας  δ´   ἐν Καλυψοῖ φησιν· ~(Προγεύσεταί σοι
[4, 131]   ἡδύς, καπνίας. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' (Λυγκεὺς  δ´   ἐν Κενταύρῳ διαπαίζων τὰ Ἀττικὰ
[4, 139]   ἁμίλλαις ἁρμάτων ἐζευγμένων πομπεύουσιν, ἅπασα  δ´   ἐν κινήσει καὶ χαρᾷ τῆς
[4, 146]   Ἔφιππος ἱστόρησε. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ' Μένανδρος  δ´   ἐν Μέθῃ τοῦ μεγίστου δείπνου
[4, 133]   ἁλμάδας ὡς ἐλάας στιφράς; Φιλήμων  δ´   ἐν Μετιόντι Ζωμίῳ· Ἰχθὺς
[4, 165]   ἐσθίειν ἐστὶ γλυκύ. (Καὶ Θεόπομπος  δ´   ἐν Ὀδυσσεῖ ἔφη· Εὐριπίδου τἄρ´
[4, 166]   οὐκ ἐν ἀνδράσιν. Καὶ Μένανδρος  δ´   ἐν Ὀργῇ περὶ αὐτοῦ τάδε
[4, 175]   χειμωντεως ναος στέρημα κωμασάσης. Ἀραρὼς  δ´   ἐν Πανὸς γοναῖς· Ἀναρπάσας μόναυλον
[4, 131]   δ´ ἦν αὐτῷ φέναξ. Ἀναξανδρίδης  δ´   ἐν Πρωτεσιλάῳ διασύρων τὸ τῶν
[4, 154]   ἄκυρον τὴν διαθήκην ἐποίησεν. Ἐρατοσθένης  δ´   ἐν πρώτῳ Ὀλυμπιονικῶν τοὺς Τυρρηνούς
[4, 161]   ἅπαντα ταῦτ´ ἐστὶν δραχμῆς. Ἀριστοφῶν  δ´   ἐν Πυθαγοριστῇ· Πρὸς τῶν θεῶν,
[4, 137]   ὄρνιθας ὥς) ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ' (Ἄλεξις  δ´   ἐν Συντρέχουσιν ἐπισκώπτων τὰ Ἀττικὰ
[4, 138]   τοὺς ἐπιδημήσαντας τῶν ξένων. Θύουσι  δ´   ἐν ταῖς κοπίσιν αἶγας, ἄλλο
[4, 134]   ἐσκέδασε κἀποίησεν ἡδέως φαγεῖν. ~(Ἄλεξις  δ´   ἐν Ταραντίνοις ἐν τοῖς συμποσίοις
[4, 161]   μελαγχρῆ μερίδα λαμβάνων λέπει. (Ἄλεξις  δ´   ἐν Ταραντίνοις· Οἱ πυθαγορίζοντες γάρ,
[4, 166]   ἄρρην ὑπὸ θηλειῶν κατεκόπης. Θεόπομπος  δ´   ἐν τῇ δεκάτῃ τῶν Φιλιππικῶν,
[4, 153]   ἂν αὐξηθῶσι γυμνὰς διακονεῖσθαι. (Μεγασθένης  δ´   ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν Ἰνδικῶν
[4, 159]   εἶπεν Πρὸς τὸ ἀριθμεῖν. Διογένης  δ´   ἐν τῇ ἑαυτοῦ Πολιτείᾳ νόμισμα
[4, 159]   χὡ κάκιστος ῥᾳδίως ἐκτήσατο. (Χρύσιππος  δ´   ἐν τῇ Εἰσαγωγῇ τῇ εἰς
[4, 149]   λίθων καθήμενοι γυμνοὶ συνδειπνοῦσιν. (Θεόπομπος  δ´   ἐν τῇ ἕκτῃ καὶ τεσσαρακοστῇ
[4, 153]   παρέστηκεν ἐσθήσεσι πολυτελέσι κεκοσμημένων. Τίμαιος  δ´   ἐν τῇ πρώτῃ τῶν ἱστοριῶν
[4, 144]   καινὴν ἡδονὴν ἀργυρίου πλῆθος. (Θεόπομπος  δ´   ἐν τῇ τριακοστῇ καὶ πέμπτῃ
[4, 150]   Οὐλπιανὸς ἡμᾶς διδάσκειν δίκαιος. (Λυκέας  δ´   ἐν τοῖς Αἰγυπτιακοῖς προκρίνων τὰ
[4, 154]   φησι πρὸς αὐλὸν πυκτεύειν. (Ποσειδώνιος  δ´   ἐν τρίτῃ καὶ εἰκοστῇ τῶν
[4, 143]   τοὺς νεωτέρους εἰς ἀνδραγαθίαν. (Πυργίων  δ´   ἐν τρίτῳ Κρητικῶν Νομίμων Ἐν
[4, 141]   δέκα τινὰς Αἰγιναίους ὀβολούς. Σφαῖρος  δ´   ἐν τρίτῳ Λακωνικῆς πολιτείας γράφει·
[4, 174]   αὑτοῦ διδάξαι γυναῖκα Θαίδα. Τρύφων  δ´   ἐν τρίτῳ περὶ ὀνομασιῶν (ἐστὶ
[4, 182]   καὶ τὸ ἐννεάχορδον καλούμενον. Πλάτων  δ´   ἐν τρίτῳ Πολιτείας φησίν· Οὐκ
[4, 163]   στοὰν ἔχοντι Πυθαγόρου πελάτᾳ. Σωσικράτης  δ´   ἐν τρίτῳ φιλοσόφων διαδοχῆς βαθεῖ
[4, 132]   εἰσὶ καὶ μεστοὶ λάπης. Μένανδρος  δ´   ἐν Τροφωνίῳ· Ξένου τὸ δεῖπνόν
[4, 134]   πείθειν χορεύειν οὐ θέλοντας. Ἄλεξις  δ´   ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Ἰσοστάσιόν φησιν·
[4, 137]   ἀπέχεσθαι τούτων τῶν μακρόθεν· τὸν  δ´   ἐν τῷ Λυκείῳ κρέας (ταριχηρὸν)
[4, 184]   καὶ Κριτίαν τὸν Καλλαίσχρου. Δοῦρις  δ´   ἐν τῷ περὶ Εὐριπίδου καὶ
[4, 144]   τῶν τὰ εὐτελέστερα παρατιθεμένων. (Θεόφραστος  δ´   ἐν τῷ πρὸς Κάσανδρον περὶ
[4, 169]   Δαιταλεῦσι· Κἄγειν ἐκεῖθεν κακκάβην. Ἀντιφάνης  δ´   ἐν Φιλοθηβαίῳ· Πάντ´ ἔστιν ἡμῖν·
[4, 184]   τοῖς Διοσκόροις τὸν ἐνόπλιον. Ἴων  δ´   ἐν Φοίνικι Καινεῖ ἀλέκτορα
[4, 161]   μὲν ἐκ τοῦ πρόσθε, μεστὴν  δ´   ἔνδοθεν τὴν χεῖρα, καθάπερ αἱ
[4, 147]   δ´ ἄλλο παρῆλθε τόσον, βατὶς  δ´   ἐνέης ἰσόκυκλος. (Μικρὰ δὲ κακκάβι´
[4, 148]   τὴν θέαν τῶν Πανελλήνων. Μετεβαινε  δ´   ἐνίοτε, φησίν, καὶ ἐπὶ τὴν
[4, 129]   γέρας. Ἐφ´ οἷς λεχθεῖσιν οἱ  δ´   ἐννέα πάντες ἀνέσταν» Ἁρπάζοντες κἄλλος
[4, 136]   ἵν´ Ἀθηναίων κατέκειντο φάλαγγες Χαιρεφόων  δ´   ἐνόησεν ἅμα πρόσσω καὶ ὀπίσσω
[4, 133]   συστάμνισον ὄξει ἶσον ἴσῳ, τὰς  δ´   ἐντὸς ἐπιστύψας ἁλὶ κρύψαις. Πολλάκι
[4, 159]   βορᾷ τὸ χρηστὸν εἶναι, μέτρια  δ´   ἐξαρκεῖν ἔφη. (Οὐκ ἦν γὰρ
[4, 136]   ἔναιεν ἐν ἅλμῃ μορμυρούσῃ, κίχλας  δ´   ἑξείης ἡβήτορας ὑψιπετήεις καὶ πέτρας
[4, 128]   δ´ ἦν τὸ τίμημα. (Ἐπεὶ  δ´   ἐξέπιον τὰς φιάλας, ἐν χαλκῷ
[4, 135]   γόγγρον κείμενον ἐν λοπάδεσς´·  δ´   ἐπ´ ἐννέα κεῖτο τραπέζας· τῷ
[4, 136]   μάκαρες θεοὶ αἰὲν ἐόντες. Μύραιναν  δ´   ἐπέθηκε φέρων, προκάλυμμα τραπέζης, ζώνην
[4, 156]   τὴν μὲν ἐξηντλοῦμεν φακῆν,  δ´   ἐπεισέρρει Εἶτα πάλιν φακοὶ προσηνέχθησαν
[4, 145]   οἳ μὲν χαμαὶ καθήμενοι,  δ´   ἐπὶ κλίνης χρυσόποδος κατακείμενος· (καὶ
[4, 147]   ἐν κανέοις μάζας χιονόχροας, ἄλλοι  δ´   Ἐπι πρῶτα παρῆλθ´ οὐ κάκκαβος,
[4, 147]   καρῖδες αἱ κυφαὶ παρῆλθον. Θρυμματίδες  δ´   ἐπὶ ταύταις εὐπέταλοι χλοεραί τε
[4, 161]   κωρύκῳ. Κἀν τῷ κυρίως Κωρύκῳ  δ´   ἐπιγραφομένῳ φησί· Πρῶτον μὲν ὥσπερ
[4, 147]   Ἔπειτα βαθμοὺς ἀτμίζων· ἐπὶ τῷ  δ´   ἐπίπασται τευθίδες, φίλε, κἀξανθισμέναι
[4, 176]   ἰῷ καὶ ῥύπῳ κεκρυμμένα, πετάσια  δ´   ἐπιτεθειμένοι καὶ προσκόπια σκιὰν μὲν
[4, 171]   γέγονε τῆς ὅλης διακονίας. Ἦν  δ´   ἐπιφανὴς καὶ ἔντιμος χρεία.
[4, 142]   κοτύλας χωροῦν καὶ κύαθος,  δ´   ἐπίχυσις χαλκῆ. Πιεῖν δὲ οὐ
[4, 175]   γε τὸν σοφώτατον. {Β. Τίς  δ´   ἔσθ´ γίγγρας; {Α. Καινὸν
[4, 158]   μὲν ζῶσιν ἵν´ ἐσθίωσιν, αὐτὸς  δ´   ἐσθίει ἵνα ζῇ. Διογένης τε
[4, 128]   τοῖς κατόπιν διεδίδου παισίν. Ἄλλα  δ´   ἐσθίειν περιεφέρετο πολλὰ καὶ ποικίλα,
[4, 132]   δ´ ἀντακαίου μικρόν. Ἐν ὅσῳ  δ´   ἐσθίω, ἕτερος ἐκεῖν´, ἐν ὅσῳ
[4, 131]   ἐν Θρᾴκῃ, γάμον Ἰφικράτει. Τούτων  δ´   ἔσται πολὺ σεμνότερον καὶ λαμπρότερον
[4, 170]   φρέαρ· οὐ στάμνος ἔστι· διακενῆς  δ´   ἕστηκ´ ἐγὼ ἔχων μάχαιραν, προσέτι
[4, 164]   τέχνην ἔλαβες. {ΗΡ. Σῖμος  δ´   ἐστὶ τίς; {ΛΙΝ. Μάλ´ εὐφυὴς
[4, 182]   ἐκ τοῦ καλουμένου λωτοῦ· ξύλον  δ´   ἐστὶ τοῦτο γινόμενον ἐν Λιβύῃ.
[4, 161]   μίαν. Καὶ ἐν Πυθαγοριζούσῃ·  δ´   ἑστίασις ἰσχάδες καὶ στέμφυλα (καὶ
[4, 165]   τε εἰπόντος τοῦ Οὐλπιανοῦ· τίνα  δ´   ἐστίν, ἄνδρες φίλοι, τὰ μαγειρικὰ
[4, 168]   ἀσωτίᾳ πάντας ἀνθρώπους ὑπερηκοντικέναι. Οὗτος  δ´   ἐστὶν Ἀπίκιος καὶ τῆς
[4, 151]   τῆς γῆς ἐπηρμένων. τροφὴ  δ´   ἐστὶν ἄρτοι μὲν ὀλίγοι, κρέα
[4, 184]   τῇ θαλάσσῃ φυομένης δάφνης. Τυρρηνῶν  δ´   ἐστὶν εὕρημα κέρατά τε καὶ
[4, 173]   διακονοῦντες ἐν ταῖς θοίναις. Ἐλεὸς  δ´   ἐστὶν μαγειρικὴ τράπεζα. Ὅμηρος·
[4, 138]   γένηται τοῖσδε σάμερον κοπίς. Δεῖπνον  δ´   ἐστὶν ἰδίως ἔχον κοπίς,
[4, 162]   ἐθέλω κρέμασθαι δεκάκις. ~(Οὐκ ἄκαιρον  δ´   ἐστὶν μνημονεῦσαι καὶ τοῦ εἰς
[4, 147]   (ἄμμ´, ἑτέραν δ´ ἕτεροις, ἄλλοι  δ´   ἑτέραν, μέχρι οὗ πλήρωσαν οἶκον.
[4, 147]   παῖδες λιπαρῶπα τράπεζαν (ἄμμ´, ἑτέραν  δ´   ἕτεροις, ἄλλοι δ´ ἑτέραν, μέχρι
[4, 132]   μὴ τὸ μὲν ἐγώ, τὸ  δ´   ἕτερος (Δρομέας δ´ παράσιτος
[4, 161]   ἐν Μνήμασι τάδε· Τῶν Πυθαγορικῶν  δ´   ἔτυχον ἄθλιοί τινες ἐν τῇ
[4, 159]   δὲ πάντες φασὶν εὐγενεστάτους, πένητα  δ´   εὐπάτριδ´ οὐδὲ εἷς ὁρᾷ. (Ταῦτ´
[4, 170]   Πρυτάνεσιν οὕτως· Τυρίον ἐπεσθίοντα. Ἐπιφαγεῖν  δ´   Εὔπολις Ταξιάρχοις· Ἐπιφαγεῖν μηδὲν ἄλλ´
[4, 182]   τοῦτο γινόμενον ἐν Λιβύῃ. Θηβαίων  δ´   εὕρημά φησιν εἶναι Ἰόβας τὸν
[4, 158]   καὶ τῆς ἐνδείας παύσασθαι.  δ´   Εὐριπίδης ἐν Ἱκέτισι περὶ τοῦ
[4, 162]   ἔχων, κραδίην δ´ ἀκύλιστον. Ἦν  δ´   εὔστοχος Κτησίβιος καὶ χαρίεις
[4, 184]   ἄλλοι τε οὐκ ὀλίγοι.  δ´   Εὐφράνωρ καὶ σύγγραμμα περὶ αὐλῶν
[4, 139]   ἁρμάτων) φέρονται πολυτελῶς κατεσκευασμένων, αἳ  δ´   ἐφ´ ἁμίλλαις ἁρμάτων ἐζευγμένων πομπεύουσιν,
[4, 139]   τόνου τὸν θεὸν ᾄδουσιν· ἄλλοι  δ´   ἐφ´ ἵππων κεκοσμημένων τὸ θέατρον
[4, 147]   τοιαύτην ἐκτίθεται παρασκευὴν δείπνου· ~Εἰς  δ´   ἔφερον διπλόοι παῖδες λιπαρῶπα τράπεζαν
[4, 171]   διατρίβειν ἡμῖν τἄριστον ἔοικε. Παροψωνεῖν  δ´   ἔφη Κρατῖνος ἐν Κλεοβουλίναις οὕτως
[4, 136]   (Ἤσθιε δ´ ὥστε λέων, παλάμῃ  δ´   ἔχε τὸ σκέλος αὐτοῦ, ὄφρα
[4, 132]   μὲν ἔχει σκόροδον,  δ´   ἐχίνους δύο, δὲ θρυμματίδα
[4, 172]   ἓν θύομεν, ὀκτὼ ποιήσοντες τραπέζας  δ´   μίαν, (τί σοι διαφέρει
[4, 133]   ἁλμαίην αμυσαι κεχρηόσι δαίτης. (Δίφιλος  δ´   Σώσιππος ἐν Ἀπολειπούσῃ· Ἔστιν
[4, 133]   κερκώπην θηρευσαμένη καλάμῳ λεπτῷ. Ἐστὶν  δ´   κερκώπη ζῷον ὅμοιον τέττιγι
[4, 140]   καὶ τὰς καλουμένας κοπίδας· ἐστὶν  δ´   κοπὶς δεῖπνον, μᾶζα, ἄρτος,
[4, 159]   χοἰ σὲ δώμασιν κεκτημένοι. (Εἰ  δ´   Κύπρις τοιοῦτον ὀφθαλμοῖς ὁρᾷ,
[4, 141]   ἀφθόνως μεταδιδόασι τῶν ἐκγόνων. Ἐστὶ  δ´   ματτύα φάτται, χῆνες, τρυγόνες,
[4, 148]   πάλιν καὶ ταῦτα ἐδωρήσατο. Τῶν  δ´   ἡγεμόνων ἐφ´ ἕκαστος κατέκειτο
[4, 147]   ἔφασχ´ ἁπαλόν, κἠγὼν ἐφάμαν. Ὅτε  δ´   ἤδη βρωτύος ἠδὲ ποτᾶτος ἐς
[4, 136]   ἰόντι πάλιν ποτιδόρπιον εἴη. Χόνδρος  δ´   ἡδυπρόσωπος, ὃν Ἥφαιστος κάμεν ἕψων,
[4, 130]   λήψῃ κρέα μίκρ´ ὀβολοῦ. Παρὰ  δ´   ἡμετέροις προγόνοισιν ὅλους (βοῦς ὤπτων,
[4, 182]   μεταφορὰν ἐν Ἰξίονί φησι· (Τὸν  δ´   ἡμίοπον (καὶ τὸν ἐλάσσονα) ταχέως
[4, 130]   εἴδωλα ἀργυροῖς δᾳδουχοῦντα λαμπτῆρσι. Θαυμαζόντων  δ´   ἡμῶν τὴν τεχνιτείαν Ἐρυμάνθιοι τῷ
[4, 131]   τριπλάσιον Κλεωνύμου παρέθηκεν ἡμῖν· ὄνομα  δ´   ἦν αὐτῷ φέναξ. Ἀναξανδρίδης δ´
[4, 128]   βασιλεῖ, ἐπίκλην δὲ Πολιορκητῇ (ἐρωμένη  δ´   ἦν Λάμια τοῦ Δημητρίου)
[4, 136]   ἵππουροι γλάνιές τε, μόρμυρος ἄντα  δ´   ἦν, μεγάλη, σπάρος· οὓς
[4, 150]   καταλιπὼν ἐπεθύμησας θοίνης εὐτελεστέρας. Τίνα  δ´   ἦν τὰ Αἰγύπτια δεῖπνα Πρωταγορίδης
[4, 128]   στλεγγίδι χρυσῇ· πέντε χρυσῶν ἑκάστῃ  δ´   ἦν τὸ τίμημα. (Ἐπεὶ δ´
[4, 135]   πῆμα θεοὶ θέσαν ἀνθρώποισι. (Ῥίνη  δ´,   ἣν φιλέουσι περισσῶς τέκτονες ἄνδρες,
[4, 157]   τὰς μερίδας ἑκάστῳ παρατιθέντων, τῷ  δ´   Ἡρακλεῖ ταπεινοτέραν παραθέντων, ~ὁ Ἡρακλῆς
[4, 155]   οἱ δ´ οἰκέται κύριοι. Ἐπιλελησμένοι  δ´   ἦσαν οὗτοι, ὡς καὶ Δοῦρις
[4, 157]   καὶ κυνάμυια Νίκιον· αὗται  δ´   ἦσαν τῶν οὐκ ἀσήμων ἑταιρίδων.
[4, 133]   τέμαχος, βολβὸν ἐν ὑποτρίμματι. (Ὅτι  δ´   ἤσθιον διὰ (τὴν) ἀναστόμωσιν καὶ
[4, 133]   χειμῶνι καὶ οἰκουροῖσιν ἀεργοῖς· θερμοῖς  δ´   ἰκμανθεῖσαι ἀναζώους´ ὑδάτεσσι. Τμῆγε δὲ
[4, 128]   Λάμια τοῦ Δημητρίου) τοῦ  δ´   Ἱππολόχου τοὺς Καράνου τοῦ Μακεδόνος
[4, 184]   μονοκάλαμον σύριγγα Ἑρμῆν εὑρεῖν, τινὰς  δ´   ἱστορεῖν Σεύθην καὶ Ῥωνάκην τοὺς
[4, 169]   Ὕπαγε. {Α. Κάκκαβον λέγω· (σὺ  δ´   ἴσως ἂν εἴποις λοπάδ´. {Β.
[4, 155]   ἄλλοις εἰρήκαμεν. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ' Δίυλλος  δ´   Ἀθηναῖος ἐν τῇ ἐνάτῃ
[4, 176]   τὰς ἡδίστας ἁρμονίας ἀναμινυρίζει. Ποσειδώνιος  δ´   ἀπὸ τῆς στοᾶς φιλόσοφος
[4, 173]   σοὺς προπόλους. Κἀν τοῖς ἑξῆς  δ´   Ἀχαιός φησιν· Τίς ὑποκεκρυμμένος
[4, 168]   ἐν τοῖς πρώτοις εἰρήκαμεν. (Διογένης  δ´   Βαβυλώνιος ἐν τοῖς περὶ
[4, 153]   παρὰ τὰ συμπόσια μονομαχοῦσι. (Νικόλαος  δ´   Δαμασκηνός, εἷς τῶν ἀπὸ
[4, 163]   ἐγκρατέως μετ´ ἐκείνου πυθαγορίζειν. Ἦν  δ´   Διόδωρος οὗτος τὸ μὲν
[4, 183]   τὴν τοῦ χρησαμένου προσηγορίαν. Ἦν  δ´   Ἐπίγονος φύσει μὲν Ἀμβρακιώτης,
[4, 184]   πρότερον ἑνὶ καλάμῳ συριζόντων. Εὐφορίων  δ´   ἐποποιὸς ἐν τῷ περὶ
[4, 173]   τοῦ θεοῦ τοὺς Δηλίους. (Ἀχαιὸς  δ´   Ἐρετριεὺς ἐν Ἀλκμαίωνι τῷ
[4, 158]   ἔμβαλλε δυωδέκατον κοριάννου. Καὶ Κράτης  δ´   Θηβαῖος ἔλεγεν· Μὴ πρὸ
[4, 183]   εὕρημα ἀνέθηκε ἐν Ἀρτέμιδος. Μνημονεύει  δ´   Ἰόβας καὶ τοῦ λυροφοίνικος
[4, 131]   δειπνίζων τ´ ἐμὲ Ῥόδιος, ἐγὼ  δ´   κεκλημένος Περίνθιος. Οὐδέτερος ἡμῶν
[4, 155]   ὑποδούμενον Σικυώνια διατελεῖν ὀρχούμενον. Ἀγαθαρχίδης  δ´   Κνίδιος ἐν ὀγδόῃ Ἀσιατικῶν
[4, 168]   οἴνῳ, οὐ τοῖς συμπόταις. Ἀγαθαρχίδης  δ´   Κνίδιος ἐν τῇ ὀγδόῃ
[4, 176]   τὸ μόναυλον μέλος ἤχησε. Πρωταγορίδης  δ´   Κυζικηνὸς ἐν δευτέρῳ περὶ
[4, 146]   ἐπιθέντες αὐτοὶ τἄλλα καταπίνουσι. (Φιλόξενος  δ´   Κυθήριος ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ
[4, 135]   παρειάων σχομένη ῥυπαρὰ κρήδεμνα (Τοὺς  δ´   Κύκλωψ ἐφίλει καὶ ἐν
[4, 145]   ἐκ παλαιοῦ τεταγμένον ἐστίν. (Ἡρακλείδης  δ´   Κυμαῖος τὰ Περσικὰ
[4, 163]   Τέρψις κρεῖσσον ἐμοῦ κέκριται. Βάτων  δ´   κωμικὸς ἐν Ἀνδροφόνῳ φησί·
[4, 173]   τοὺς τοιούτους διακόνους σημαίνων. Κρίτων  δ´   κωμῳδιοποιὸς ἐν Φιλοπράγμονι παρασίτους
[4, 130]   ὗς, ἐλάφους, ἄρνας· τὸ τελευταῖον  δ´   μάγειρος ὅλον τέρας ὀπτήσας
[4, 132]   ἐγώ, τὸ δ´ ἕτερος (Δρομέας  δ´   παράσιτος ἐρωτήσαντός τινος αὐτόν,
[4, 183]   κιθάρας, λύρας, σκινδαψοὺς ἐξηρτυόμαν. Σώπατρος  δ´   παρῳδὸς ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ
[4, 155]   τῶν φίλων εἷς γενέσθαι. (Δοῦρις  δ´   Σάμιος ἐν τῇ τῶν
[4, 173]   λύχνον, κλίνας, στρώματα, τραπέζας. Δημήτριος  δ´   Σκήψιος ἐν ἑκκαιδεκάτῳ Τρωικοῦ
[4, 141]   αὐτοὺς ἐκτένειαν. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Δημήτριος  δ´   Σκήψιος ἐν τῷ αʹ
[4, 155]   κατέβησαν τέσσαρες τῶν στρατιωτῶν. (Δημήτριος  δ´   Σκήψιος ἐν τῷ ιεʹ
[4, 183]   ὅσα πολύχορδα καὶ παναρμόνια (Ἐστὶν  δ´   σκινδαψὸς τετράχορδον ὄργανον, ὡς
[4, 155]   περὶ ἀρχαίων συμποσίων ἐπιστάμενος. Ἀκριβῶς  δ´   σοφὸς Πλάτων ἐν τῷ
[4, 156]   νόμιμον εἶναι μηδενὸς γεύεσθαι. Ἐγὼ  δ´   τάλας» κατὰ τὸν κωμῳδιοποιὸν
[4, 163]   φησιν Ἕρμιππος. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΗ' Τίμαιος  δ´   Ταυρομενίτης ἐν τῇ ἐνάτῃ
[4, 168]   ὁμοθυμαδὸν ἀνεβόησαν Εἰς ἀκολασίαν. Ἦν  δ´   Φῶκος καὶ φιλοπότης. Νικήσαντος
[4, 165]   ἰταμῶς καὶ ταχύ. (Καὶ Κτήσιππος  δ´   Χαβρίου υἱὸς εἰς τοσοῦτον
[4, 154]   ξίφει τὸν λαιμὸν ἀποκόπτει. Εὐφορίων  δ´   Χαλκιδεὺς ἐν ἱστορικοῖς ὑπομνήμασιν
[4, 162]   τὸ ἐπίγραμμα συμποτικῶν διαλόγων. (Κτησίβιος  δ´   Χαλκιδεὺς Μενεδήμου γνώριμος,
[4, 184]   κέρατά τε καὶ σάλπιγγες. Μητρόδωρος  δ´   Χῖος ἐν Τρωικοῖς σύριγγα
[4, 182]   ἡμιόπων ὑπ´ αὐλῶν ὀρχεῖται; Εἰσὶ  δ´   οἱ αὐλοὶ οὗτοι ἐλάσσονες τῶν
[4, 182]   ταχέως μέγας καταπίνει. Εἰσὶν  δ´   οἱ αὐτοὶ τοῖς παιδικοῖς καλουμένοις,
[4, 167]   δι´ ἀσχολίαν οὐκ ἠδύνατο. (Ἔπειτα  δ´   οἱ ἑταῖροι αὐτοῦ ἐκ πολλῶν
[4, 143]   φέρει στατῆρα κατὰ κεφαλήν. Διῄρηνται  δ´   οἱ πολῖται πάντες καθ´ ἑταιρίας,
[4, 146]   δέ φησιν οὕτως· Ὡς θύουσι  δ´   οἱ τοιχωρύχοι, κοίτας φέροντες σταμνία
[4, 155]   οἱ φίλοι θεαταὶ γίνωνται, οἱ  δ´   οἰκέται κύριοι. Ἐπιλελησμένοι δ´ ἦσαν
[4, 142]   ἐνόμιζε, τὸ δ´ ὑπερήφανον.  δ´   οἶνος ἦν μικρῷ βελτίων, ὅτε
[4, 137]   Κρητὴρ δὲ Βρομίου ἐκεράννυτο, πίνετο  δ´   οἶνος Λέσβιος, οὗ δὴ πλεῖστον
[4, 158]   ὥρᾳ βολβοφακῆν, βαβαί, βαβαί. Βολβοφακῆ  δ´   οἷον ἀμβροσίη ψύχους κρυόεντος. (Ὁ
[4, 159]   βίος μὲν ἦν πολύς, (ἥκιστα  δ´   ὄλβῳ γαῦρος ἦν, φρόνημα δὲ
[4, 140]   γὰρ ἄλφιτα ἐλαίῳ ἐρραμένα. Τὸ  δ´   ὅλον ὥσπερ πολίτευμά τι τοῦτο
[4, 132]   ἀλλ´ οὕτως παρέργως ἅπτεται· τὰς  δ´   ὀνθυλεύσεις καὶ τὰ κεκαρυκευμένα μᾶλλον
[4, 136]   θηλυτεράων εἶναι βρώματ´ ἔδοξεν· ἐπεὶ  δ´   ορμαινον ἐπ´ ἄλλα. (Κεῖτο δέ
[4, 143]   τῶν τοῖς ἀνδράσι παρατιθεμένων. Τοὺς  δ´   ὀρφανοὺς ἰσομερεῖς εἶναι· παρατίθεται δ´
[4, 148]   ἐνάτῃ μεγάλως (πλούτῳ) παρεσκευάσθαι. (Ἡγοῦμαι  δ´   ὅτι οὐκ ἂν περιεγένοντο οὐδ´
[4, 176]   προσκόπια σκιὰν μὲν ποιοῦντα, καταπνεῖσθαι  δ´   οὐ κωλύοντα τοὺς τραχήλους, ὄνους
[4, 140]   πάλιν· Ἄικλον Ἀλκμάων ἁρμόξατο. Ἄικλον  δ´   οὐ λέγουσιν οἱ Λάκωνες τὴν
[4, 183]   δὲ πολίτης μου (οὗτος  δ´   οὐ πρὸ πολλοῦ τετελεύτηκε) δημοσίᾳ
[4, 152]   εἰς τὸ ποτὸν ἐμβάλλουσιν. Ἐλαίῳ  δ´   οὐ χρῶνται διὰ σπάνιν καὶ
[4, 141]   ἐστιν, ὕειον κρέας ἑφθόν, ἐνίοτε  δ´   οὐδ´ οτιμενοῦν πλὴν ὄψον τι
[4, 138]   ἐν ταῖς κοπίσιν αἶγας, ἄλλο  δ´   οὐδὲν ἱερεῖον· ~(καὶ τῶν κρεῶν
[4, 134]   ἔπινον ὀρχεῖσθαι μόνον βλέποντες, ἄλλο  δ´   οὐδέν, ὄψων ὀνόματα (καὶ σιτίων
[4, 175]   ἤδη ´στί. {Β. Διὰ τί  δ´   οὐκ ἄγεις εἰς τὸν ὄχλον
[4, 151]   δός· σχολάζει γὰρ ἤδη, ἐγὼ  δ´   οὔπω. Ἐνταῦθα μὲν δὴ γέλως
[4, 156]   κατὰ τὸν κωμικὸν Δίφιλον, φησὶν  δ´   οὗτος ἐν Πελιάσι· Τὸ δειπνάριον
[4, 152]   τῆς Μασσαλιητῶν χώρας παρακομιζόμενος, ἄκρατος  δ´   οὗτος· ἐνίοτε δὲ ὀλίγον ὕδωρ
[4, 175]   εἶναι καὶ τοῦτον εὕρημα. Λέγει  δ´   οὕτως· Οὔτε τοῦ Σιδωνίου νάβλα
[4, 136]   δεῖ καὶ μάζῃ ὀτρηρῇ (νηδὺς  δ´   οὐχ ὑπέμεινε, βιάζετο γὰρ ἀδέεσσι·
[4, 164]   πολλῶν παρακειμένων λαβόντα ἐντυχεῖν. Ἐκεῖνος  δ´   ὀψαρτυτικὸν λαβὼν βιβλίον ἐν χεροῖν
[4, 169]   ἑφθός. Ἄλεξις ἐν Ἀσκληπιοκλείδῃ· Οὕτως  δ´   ὀψοποιεῖν εὐφυῶς περὶ τὴν Σικελίαν
[4, 164]   ὡς δοκεῖ τοῖς χρωμένοις, τῶν  δ´   ὀψοποιῶν ὑποκριτής {ΛΙΝ. Βούλιμός ἐσθ´
[4, 171]   τὸν τὰ ὄψα ὠνούμενον, νῦν  δ´   ὀψωνάτωρα, ὡς Ξενοφῶν ἐν δευτέρῳ
[4, 164]   ἐστε Μαστιγίαι, κέντρωνες, ἀλλοτριοφάγοι. Ὅτι  δ´   ὑμεῖς οἱ φιλόσοφοι περὶ τὰ
[4, 164]   τε τῇ συνήθει χρωμένων. (Εἰ  δ´   ὑμεῖς ὄντως, φιλόσοφοι, τὴν
[4, 161]   ῥῖγος, σιωπήν, στυγνότητ´, ἀλουσίαν. (Τούτων  δ´   ὑμεῖς, φιλόσοφοι, οὐδὲν ἀσκεῖτε,
[4, 156]   ἐν τῇ Παρεκδιδομένῃ ἔφη· Ὄμνυμι  δ´   ὑμῖν, ἄνδρες, αὐτὸν τὸν θεόν,
[4, 156]   μετέωρον αὑτὸν παραναστήσας ἔφη· Ὄμνυμι  δ´   ὑμῖν, ἄνδρες, κατὰ τὸν ἡδὺν
[4, 142]   μὲν γὰρ ἀνελεύθερον ἐνόμιζε, τὸ  δ´   ὑπερήφανον. δ´ οἶνος ἦν
[4, 170]   Καὶ Ἀριστοφάνης Πλούτῳ· Πρὸ τοῦ  δ´   ὑπὸ τῆς πενίας ἅπαντ´ ἐπήσθιεν.
[4, 152]   γένος κατὰ πλοῦτον.  δ´   ὑποδεχόμενος παρ´ αὐτόν, ἐφεξῆς δ´
[4, 152]   τραπέζης μὲν οὐ κοινωνεῖ, χαμαὶ  δ´   ὑποκαθήμενος ἐφ´ ὑψηλῆς κλίνης κατακειμένῳ
[4, 156]   Κέβητι τῷ Κυζικηνῷ δείπνου· (προπιὼν  δ´   ὑσώπου τὴν ὤραν ἐπάναγε ἐπὶ
[4, 131]   κιθαρίζειν Κηφισόδοτον τὸν Ἀχαρνῆθεν· (μέλπειν  δ´   ᾠδαῖς τοτὲ μὲν Σπάρτην τὴν
[4, 183]   Ἀμβρακιώτης, δημοποίητος δὲ Σικυώνιος· μουσικώτατος  δ´   ὢν κατὰ χεῖρα δίχα πλήκτρου
[4, 136]   πόθεον δὲ καὶ ἄλλοι. Κωλῆν  δ´   ὡς ἔιδον, ὡς ἔτρεμον· ἐν
[4, 136]   γνῶναι καὶ ἐναίσιμα σιτίζεσθαι. (Ἤσθιε  δ´   ὥστε λέων, παλάμῃ δ´ ἔχε




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008