Livre, pages |
[4, 129] |
κελεύει
σπυρίδας
ἡμῖν
καὶ
ἀρτοφόρα
|
διὰ |
ἱμάντων
ἐλεφαντίνων
πεπλεγμένα
δοθῆναι,
ἐφ´ |
[4, 152] |
ἐμβάλλουσιν.
Ἐλαίῳ
δ´
οὐ
χρῶνται
|
διὰ |
σπάνιν
καὶ
διὰ
τὸ
ἀσύνηθες |
[4, 184] |
ἐκλειπούσης
ἤδη
τῆς
ἐγκυκλίου
παιδείας
|
διὰ |
τὰς
γενομένας
συνεχεῖς
κινήσεις
ἐν |
[4, 166] |
διατρίβειν
παρασκευάζεσθαι
ζῆν,
αὐτοὺς
δὲ
|
διὰ |
τὰς
συνουσίας
καὶ
τὰς
ἡδονὰς |
[4, 166] |
(γῆν
καταφάγοι,
πλεῖν
τοῦτον
ἤδη
|
διὰ |
τέλους
καὶ
μηδ´
ἐπιβαίνειν
γῆς, |
[4, 133] |
ἐν
ὑποτρίμματι.
(Ὅτι
δ´
ἤσθιον
|
διὰ |
(τὴν)
ἀναστόμωσιν
καὶ
τὰς
δι´ |
[4, 163] |
ὃν
ἀντὶ
τοῦ
Ὁμήρου
προσκυνεῖς
|
διὰ |
τὴν
γαστέρα
Ἧς
οὐ
λαμυρώτερον |
[4, 166] |
τὴν
γῆν
μόνην.
Τάχ´
οὖν
|
διὰ |
τὴν
πολλὴν
ταύτην
ἀσωτίαν
καὶ |
[4, 153] |
αὐτοῦ
κυνιστὶ
σιτεῖται
~καὶ
πολλάκις
|
διὰ |
τὴν
τυχοῦσαν
αἰτίαν
ἀποσπασθεὶς
(τοῦ |
[4, 163] |
διατριβαῖς
ὥσπερ
ἀποδεδρακότα.
Ἄνθρωπ´
ἀλάστωρ,
|
διὰ |
τί
συμβολὰς
ἔχων
νήφεις;
Τί |
[4, 171] |
τοῖς
διακονοῦσι
πρῶτον
κελεύουσιν
ἀπογεύεσθαι
|
διὰ |
τὸ
ἀπιστεῖν
μὴ
καὶ
ἐν |
[4, 152] |
οὐ
χρῶνται
διὰ
σπάνιν
καὶ
|
διὰ |
τὸ
ἀσύνηθες
ἀηδὲς
αὐτοῖς
φαίνεται. |
[4, 174] |
(ἐμπνευστὸν
δὲ
ἂν
ἴσως
ῥηθείη
|
διὰ |
τὸ
ἐμπνεῖσθαι
τὸ
ὄργανον
ὑπὸ |
[4, 148] |
ὁ
αὐτοκράτωρ
(ὁ
Καλλίκολα
προσαγορευθεὶς
|
διὰ |
τὸ
ἐν
στρατοπέδῳ
γεννηθῆναι
οὐ |
[4, 146] |
συνδείπνων
ἐπὶ
τὸ
ἄριστον
μόνον
|
διὰ |
τὸ
παρῃτῆσθαι,
ἵνα
μὴ
δὶς |
[4, 184] |
καὶ
ἄλλων
πολλῶν
τεχνιτῶν·
οἳ
|
διὰ |
τὸ
πένεσθαι
διδάσκοντες
ἃ
ἠπίσταντο |
[4, 139] |
ἐπὶ
τρεῖς
ἡμέρας
συντελοῦσι
καὶ
|
διὰ |
τὸ
πένθος
τὸ
γενόμενον
περὶ |
[4, 139] |
τοῦτον
Δημήτριος
ὁ
Τροιζήνιος
βιβλιολάθαν
|
διὰ |
τὸ
πλῆθος
ὧν
ἐκδέδωκε
συγγραμμάτων· |
[4, 134] |
διαγράφει
Μάτρων
ὁ
παρῳδός,
ὅπερ
|
διὰ |
τὸ
σπάνιον
οὐκ
ἂν
ὀκνήσαιμι |
[4, 173] |
Κυμινάνθαι,
κοινῇ
δὲ
πάντες
Ἐλεοδύται
|
διὰ |
τὸ
τοῖς
ἐλεοῖς
ὑποδύεσθαι
διακονοῦντες |
[4, 166] |
Ταραντῖνοι,
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἀνθρώπους
|
διὰ |
τὸ
φιλοπονεῖσθαι
καὶ
περὶ
τὰς |
[4, 144] |
τις
ὅσα
πραγματεύονται.
(Ἀγησίλαος
δὲ
|
διὰ |
τὸ
φιλόπονος
εἶναι
πᾶν
μὲν |
[4, 130] |
ἀπηλλαττόμεθα
νήφοντες
νὴ
τοὺς
θεοὺς
|
διὰ |
τὸν
φόβον
τοῦ
πλούτου
ὃν |
[4, 174] |
νεανίσκου,
ἔτι
δὲ
διικνουμένων
ἀξινῶν
|
διὰ |
τοῦ
ὀργάνου
ἐμπνέονται
οἱ
αὐλοὶ |
[4, 169] |
ὑπὸ
τῆς
ἡδονῆς.
Πατάνιον
δὲ
|
διὰ |
τοῦ
π>
Ἀντιφάνης
ἐν
Γάμῳ· |
[4, 145] |
καὶ
ὁ
βασιλεὺς
ἐκείνους
ὁρᾷ
|
διὰ |
τοῦ
παρακαλύμματος
τοῦ
ἐπὶ
τῇ |
[4, 131] |
{Β.
Τουδὶ
τοῦ
χάσκοντος
διατειναμένη
|
διὰ |
τοῦ
πρωκτοῦ
καὶ
τῶν
πλευρῶν |
[4, 171] |
ὡς
τάχιστα
τὰ
πρυτανεῖ´
ὑφελοίατο,
|
(διὰ |
τοῦτο
προὐτένθευσαν
ἡμέρᾳ
μιᾷ.
Μνημονεύει |
[4, 144] |
πολλοῖσι
καὶ
οὐκ
ἁλέσι.
Καὶ
|
διὰ |
τοῦτό
φασι
Πέρσαι
τοὺς
Ἕλληνας |
[4, 159] |
κακόν
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΣΤ.
Ἐπεὶ
οὖν
|
διὰ |
τοῦτο
φυλάττονται
οἱ
σοφοὶ
οὗτοι |
[4, 165] |
τῷ
Ἐφιάλτῃ
μνημονεύει
τοῦ
ἡδυλόγου
|
διὰ |
τούτων·
Ἐστὶν
δ´
αὐτούς
γε |
[4, 173] |
σατυρικῷ
καρυκκοποιοὺς
καλεῖ
τοὺς
Δελφοὺς
|
διὰ |
τούτων·
(Καρυκκοποιοὺς
προσβλέπων
βδελύττομαι,
παρόσον |
[4, 184] |
τὸν
ἀλεκτρυόνα
Ἰδαῖον
εἴρηκε
σύριγγα
|
διὰ |
τούτων·
Ῥοθεῖ
δέ
τοι
σῦριγξ |
[4, 171] |
ὡς
Ἀριστοφάνης
ἐν
προτέραις
Νεφέλαις
|
διὰ |
τούτων·
{ΣΤΡ.
Πῶς
οὐ
δέχονται |
[4, 173] |
τοῦ
θεοῦ
καλεῖ
τοὺς
Δηλίους
|
διὰ |
τούτων·
Φοίνικα
μεγάλου
κύριον
βαλλαντίου |
[4, 171] |
δ´
εἴρηκεν
Ἀριστοφάνης
ἐν
Ταγηνισταῖς
|
διὰ |
τούτων·
(Ὡς
οὑψώνης
διατρίβειν
ἡμῖν |
[4, 162] |
καὶ
στρατηγὸς
ἀγαθός,
μόνον
τοῦτο
|
διὰ |
τῶν
ἔργων
διαβεβαιωσάμενος
ὁ
καλὸς |
[4, 152] |
τοὺς
ὄχλους
ἐν
ἅρματι
φέρεσθαι
|
διὰ |
τῶν
πεδίων
καὶ
διασπείρειν
χρυσίον |