Livre, pages |
[4, 176] |
κἀν
Τυμπανισταῖς,
οὐκ
ἄλλους
τινὰς
|
εἶναι |
ἀκούομεν
ἢ
τοὺς
Φρυγίους,
ὧν |
[4, 136] |
δαίνυσθαι·
ἐμοὶ
δέ
γε
θηλυτεράων
|
εἶναι |
βρώματ´
ἔδοξεν·
ἐπεὶ
δ´
ορμαινον |
[4, 182] |
τρίγωνα
καὶ
τὰς
σαμβύκας
ἀρχαῖα
|
εἶναι. |
Ἐν
γοῦν
Μιτυλήνῃ
μίαν
τῶν |
[4, 174] |
ὑδραυλικὸν
δὲ
ὄργανον
δοκεῖ
κλεψύδρα
|
εἶναι. |
Ἐντατὸν
οὖν
καὶ
καθαπτὸν
οὐκ |
[4, 145] |
καλούμενον
ἀκούσαντι
μὲν
δόξει
μεγαλοπρεπὲς
|
εἶναι, |
ἐξεταζόμενον
δὲ
φανεῖται
οἰκονομικῶς
καὶ |
[4, 175] |
φησὶν
λέγειν
τὸν
μόναυλον
Ὀσίριδος
|
εἶναι |
εὕρημα,
καθάπερ
καὶ
τὸν
καλούμενον |
[4, 177] |
~(Ἰόβας
δὲ
τούτους
Φρυγῶν
μὲν
|
εἶναι |
εὕρημα,
ὀνομάζεσθαι
δὲ
καὶ
σκυταλείας, |
[4, 141] |
στρατιωτικῆς
ἀγωγῆς.
όπους
μὲν
γὰρ
|
εἶναι |
θʹ
τῷ
ἀριθμῷ,
(σκιάδες
δὲ |
[4, 157] |
ἐῶσι
τὴν
φρόνησιν
ἐν
αὑτῇ
|
εἶναι. |
(Θεόπομπος
οὖν
ἐν
εʹ
Φιλιππικῶνφησι· |
[4, 182] |
Λιβύῃ.
Θηβαίων
δ´
εὕρημά
φησιν
|
εἶναι |
Ἰόβας
τὸν
ἐκ
νεβροῦ
κώλων |
[4, 175] |
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
δράματι
Πύλαι
Φοινίκων
|
εἶναι |
καὶ
τοῦτον
εὕρημα.
Λέγει
δ´ |
[4, 148] |
τρίτῃ
τῶν
Γενεαλογιῶν
μάζας
φησὶν
|
εἶναι |
καὶ
ὕεα
κρέα.
Ἁρμόδιος
δὲ |
[4, 175] |
Κυζικηνὸς
ἐν
αʹ
Ὥρων
(εὕρημα
|
εἶναι |
λέγει
Ἰβύκου
τοῦ
Ῥηγίνου
ποιητοῦ, |
[4, 131] |
μυριοπληθεῖς·
τοὺς
δὲ
λέβητας
χαλκοῦς
|
εἶναι |
μείζους
λάκκων
δωδεκακλίνων·
αὐτὸν
δὲ |
[4, 175] |
νοσοῦσιν,
ὥστε
τἄλλ´
αὐτοῖς
δοκεῖν
|
εἶναι |
μέλη
γιγγραντὰ
καὶ
κακὸν
μέγα. |
[4, 159] |
ἐν
γαστρὸς
βορᾷ
τὸ
χρηστὸν
|
εἶναι, |
μέτρια
δ´
ἐξαρκεῖν
ἔφη.
(Οὐκ |
[4, 141] |
πλείονα
τῶν
ἱκανῶν
παρασκευάζειν
περιττὸν
|
εἶναι, |
μὴ
μέλλοντά
γε
προσφέρεσθαι.
Μόλπις |
[4, 156] |
χρηστὴν
ταύτην
φιλοσοφίαν
εὑρόντες
νόμιμον
|
εἶναι |
μηδενὸς
γεύεσθαι.
Ἐγὼ
δ´
ὁ |
[4, 159] |
ἐν
τῇ
ἑαυτοῦ
Πολιτείᾳ
νόμισμα
|
εἶναι |
νομοθετεῖ
ἀστραγάλους.
Καλῶς
γὰρ
καὶ |
[4, 153] |
παρατίθεσθαι
ἑκάστῳ
τράπεζαν,
ταύτην
δ´
|
εἶναι |
ὁμοίαν
ταῖς
ἐγγυθήκαις,
(καὶ
ἐπιτίθεσθαι |
[4, 144] |
(Ἀγησίλαος
δὲ
διὰ
τὸ
φιλόπονος
|
εἶναι |
πᾶν
μὲν
τὸ
παρὸν
ἡδέως |
[4, 143] |
παρατιθεμένων.
Τοὺς
δ´
ὀρφανοὺς
ἰσομερεῖς
|
εἶναι· |
παρατίθεται
δ´
αὐτοῖς
ἀβαμβάκευτα
τῇ |
[4, 151] |
τοὺς
ἐμοὺς
τούτους
ἑταίρους
φίλους
|
εἶναι |
πιστοὺς
καὶ
οὐδένα
ἄκοντα.
Καὶ |
[4, 167] |
καὶ
αἱ
πολυτέλειαι
θρασεῖς
αὐτοὺς
|
εἶναι |
προετρέποντο
καὶ
ζῆν
μὴ
κοσμίως, |
[4, 141] |
φησὶν
ἑορτὴν
παρὰ
Λακεδαιμονίοις
μίμημα
|
εἶναι |
στρατιωτικῆς
ἀγωγῆς.
όπους
μὲν
γὰρ |
[4, 172] |
φησιν·
Μάγειρ´,
ἀηδής
μοι
δοκεῖς
|
εἶναι |
σφόδρα.
Πόσας
τραπέζας
μέλλομεν
ποιεῖν, |
[4, 144] |
σύγγραμμα·
πολλοὶ
γὰρ
αὐτό
φασιν
|
εἶναι |
Σωσιβίου,
εἰς
ὃν
Καλλίμαχος
ὁ |
[4, 132] |
τῶν
ἐν
Χαλκίδι
δείπνων
χαριέστερον
|
εἶναι |
τῆς
ἐν
ἄστει
παρασκευῆς,
τὸ |
[4, 163] |
γένος
Ἀσπένδιος,
Πυθαγορικὸς
δὲ
δόξας
|
εἶναι |
ὑμῶν
τῶν
κυνικῶν
τρόπον
ἔζη, |
[4, 174] |
τῶν
ὀργάνων
τῶν
ἐμπνευστῶν,
ῥᾴδια
|
εἶναι |
φάσκων
τὰ
ἐμπνευστά·
πολλοὺς
γὰρ |
[4, 175] |
θεατρικῆς
ἱστορίας
Σύρων
εὕρημά
φησιν
|
εἶναι, |
ὡς
καὶ
τὸν
καλούμενον
λυροφοίνικα |