Livre, pages |
[4, 164] |
Ἀθηναῖον
Χαιρεφῶντα
ἐκεῖνον,
περὶ
οὗ
|
φησιν |
Ἄλεξις
ἐν
Φυγάδι·
Αἰεί
γ´ |
[4, 176] |
νῦν,
(οὕτω
καὶ
ῥαππαύλας,
ὥς
|
φησιν |
Ἀμερίας
ὁ
Μακεδὼν
ἐν
ταῖς |
[4, 182] |
τοὺς
ἡμιόπους
καλουμένους,
περὶ
ὧν
|
φησιν |
Ἀνακρέων·
Τίς
ἐρασμίην
τρέψας
θυμὸν |
[4, 162] |
Χαλκιδεὺς
ὁ
Μενεδήμου
γνώριμος,
ὥς
|
φησιν |
Ἀντίγονος
ὁ
Καρύστιος
ἐν
τοῖς |
[4, 161] |
Πυθαγορικοὺς
ἐκείνους
ζηλοῖς,
~(περὶ
ὧν
|
φησιν |
Ἀντιφάνης
μὲν
ἐν
Μνήμασι
τάδε· |
[4, 134] |
δ´
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
Ἰσοστάσιόν
|
φησιν· |
Ἀπὸ
συμβολῶν
ἔπινον
ὀρχεῖσθαι
μόνον |
[4, 137] |
Συντρέχουσιν
ἐπισκώπτων
τὰ
Ἀττικὰ
δεῖπνά
|
φησιν· |
Ἔγωγε
δύο
λαβεῖν
μαγείρους
βούλομαι |
[4, 155] |
τῇ
τῶν
ἱστοριῶν
ιζʹ
Πολυσπέρχοντά
|
φησιν |
εἰ
μεθυσθείη
καίτοι
πρεσβύτερον
ὄντα |
[4, 182] |
ἐν
Λιβύῃ.
Θηβαίων
δ´
εὕρημά
|
φησιν |
εἶναι
Ἰόβας
τὸν
ἐκ
νεβροῦ |
[4, 175] |
τετάρτῳ
θεατρικῆς
ἱστορίας
Σύρων
εὕρημά
|
φησιν |
εἶναι,
ὡς
καὶ
τὸν
καλούμενον |
[4, 137] |
τοῦ
καλοῦ
καὶ
τῆς
ἡδονῆς
|
φησιν· |
Ἐν
Ἀθήναις
δὲ
ἱστοροῦσιν
οὐ |
[4, 137] |
οἱ
Θετταλοί,
καθὰ
καὶ
Ἔριφός
|
φησιν |
ἐν
Πελταστῇ
οὕτως·
Τάδ´
οὐ |
[4, 146] |
τοὺς
συνδείπνους
ὑποδέχωνται.
(Ἡρόδοτος
δέ
|
φησιν |
ἐν
τῇ
ζʹ
ὡς
οἱ |
[4, 153] |
δευτέρᾳ
τῶν
Ἰνδικῶν
τοῖς
Ἰνδοῖς
|
φησιν |
ἐν
τῷ
δείπνῳ
παρατίθεσθαι
ἑκάστῳ |
[4, 173] |
Τρωικοῦ
διακόσμου
ἐν
τῇ
Λακωνικῇ
|
φησιν |
ἐπὶ
τῆς
ὁδοῦ
τῆς
καλουμένης |
[4, 184] |
ἐδίδαξας;
Καὶ
τὴν
Ἀθηνᾶν
δέ
|
φησιν |
Ἐπίχαρμος
ἐν
Μούσαις
ἐπαυλῆσαι
τοῖς |
[4, 149] |
κιρνᾶσι.
(Παρὰ
δὲ
Ναυκρατίταις,
ὥς
|
φησιν |
Ἑρμείας
ἐν
τῷ
δευτέρῳ
τῶν |
[4, 163] |
ἀπὸ
τοῦ
Διοδώρου
προαχθέν,
ὥς
|
φησιν |
Ἕρμιππος.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΗ'
Τίμαιος
δ´ |
[4, 162] |
διάνοιαν
ἀεὶ
στρέφων
πιστευθείς,
ὥς
|
φησιν |
Ἕρμιππος
(ὑπ´
Ἀντιγόνου
τὸν
Ἀκροκόρινθον |
[4, 184] |
Χῖος
ἐν
Τρωικοῖς
σύριγγα
μέν
|
φησιν |
εὑρεῖν
Μαρσύαν
καὶ
αὐλὸν
ἐν |
[4, 167] |
Δημητρίου
τοῦ
Φαληρέως
ἀπόγονος,
(ὥς
|
φησιν |
Ἡγήσανδρος,
ὥστε
Ἀρισταγόραν
μὲν
ἔχειν |
[4, 148] |
Περσῶν
Ἀτταγῖνος
ὁ
Φρύνωνος,
ὅν
|
φησιν |
Ἡρόδοτος
ἐν
τῇ
ἐνάτῃ
μεγάλως |
[4, 183] |
ἀκροαζομένα.
Τὸ
δὲ
ψαλτήριον,
ὥς
|
φησιν |
Ἰόβας,
Ἀλέξανδρος
ὁ
Κυθήριος
συνεπλήρωσε |
[4, 158] |
τὸν
Πατρέα
ἐν
τρίτῳ
Εὐρωπιακῶν
|
φησιν |
Λυσίμαχος
ἐν
τρίτῳ
Νόστων.
(Ἐπὶ |
[4, 172] |
ἐπιχειροῦντας
καὶ
οἷς
μὴ
δεῖ
|
φησιν· |
Μάγειρ´,
ἀηδής
μοι
δοκεῖς
εἶναι |
[4, 172] |
ἐστὶν
ἡμῖν.
Πεμμάτων
δὲ
πρῶτόν
|
φησιν |
μνημονεῦσαι
Πανύασσιν
Σέλευκος,
ἐν
οἷς |
[4, 152] |
τῇ
πέμπτῃ
περὶ
Πάρθων
διηγούμενός
|
φησιν· |
Ὁ
δὲ
καλούμενος
φίλος
τραπέζης |
[4, 132] |
παράσιτος
ἐρωτήσαντός
τινος
αὐτόν,
ὥς
|
φησιν |
ὁ
Δελφὸς
Ἡγήσανδρος,
πότερον
ἐν |
[4, 154] |
δὲ
κωμῳδιοποιὸς
Ποσείδιππος
ἐν
Πορνοβοσκῷ
|
φησιν· |
Ὁ
μὴ
πεπλευκὼς
οὐδὲν
ἑόρακεν |
[4, 174] |
Γιγγραίνοισι
γὰρ
οἱ
Φοίνικες,
ὥς
|
φησιν |
ὁ
Ξενοφῶν,
ἐχρῶντο
αὐλοῖς
σπιθαμιαίοις |
[4, 140] |
μὴν
οὐδ´
ὀρθαγορίσκοι
λέγονται,
ὥς
|
φησιν |
ὁ
Πολέμων,
οἱ
γαλαθηνοὶ
χοῖροι, |
[4, 158] |
μηχανὰς
θηρεύομεν.
Κἀν
ἄλλοις
δέ
|
φησιν |
ὁ
σκηνικὸς
οὗτος
φιλόσοφος·
Ἀρκεῖ |
[4, 171] |
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
(Ἱέρωνι
ἢ
τυραννικῷ
|
φησιν· |
Ὁ
τύραννος
οὐδὲ
σιτίοις
καὶ |
[4, 147] |
τῷ
Ῥωμαίων
στρατηγῷ
(ἐν
Κιλικίᾳ)
|
φησιν |
οὕτως·
Ἀπαντήσασα
τῷ
Ἀντωνίῳ
ἡ |
[4, 144] |
τῶν
τοῖς
ἰδιώταις
εἰς
τροφάς
|
φησιν |
οὕτως·
Καὶ
οἶδά
γε,
ἔφη, |
[4, 140] |
ἢ
Διοκλῆς
ἐν
τοῖς
Κύκλωψί
|
φησιν |
οὕτως·
Φυλλὰς
ἡ
δείπνων
κατάλυσις |
[4, 146] |
ὠνόμασε.
Καὶ
ἐν
Δυσκόλῳ
δέ
|
φησιν |
οὕτως·
Ὡς
θύουσι
δ´
οἱ |
[4, 176] |
περὶ
τῶν
ἐπὶ
Δάφνῃ
πανηγύρεών
|
φησιν· |
Παντὸς
δὲ
ὀργάνου
καταμιτον
ἧπται, |
[4, 130] |
τῶν
βαρβάρων
ἐμφανίζων
τὴν
μεγαλειότητά
|
φησιν· |
~{ΠΡ.
Εἶτ´
ἐξένιζε
παρετίθει
θ´ |
[4, 171] |
πίωσιν.
Ἀναξίλας
δ´
ἐν
Καλυψοῖ
|
φησιν· |
~(Προγεύσεταί
σοι
πρῶτον
ἡ
γραῦς |
[4, 173] |
τοῖς
ἑξῆς
δ´
ὁ
Ἀχαιός
|
φησιν· |
Τίς
ὑποκεκρυμμένος
μένει,
σαραβάκων
κοπίδων |
[4, 172] |
τοῦ
Μελεάγρου
τὸν
λόγον
ποιούμενός
|
φησιν· |
Ὡς
δουρὶ
πάντας
νίκασε
νέους |
[4, 157] |
Καὶ
ὁ
θαυμάσιος
δὲ
Ξενοφῶν
|
φησιν |
ὡς
ἡδὺ
μὲν
μᾶζαν
καὶ |
[4, 155] |
ἐν
τῇ
ἐνάτῃ
τῶν
ἱστοριῶν
|
φησιν |
ὡς
Κάσανδρος
ἐκ
Βοιωτίας
ἐπανιὼν |